Semua Bab One Night with my Obsessed Billionaire Partner : Bab 161 - Bab 170

NELIA POINT OF VIEWPakiramdam ko may katabi ako ngayon. Hindi pa naman tuluyan na naibubuka ko ang mga mata ko. Dahil pakiramdam ko pa rin ay inaantok pa ako. Nang sinubukan ko ang gumalaw, isang mahigpit na yakap ang bumaon sa katawan ko. "Love?" mahinang wika ko. Mukhang ngyon na lang yata ako nagising na katabi ko pa siya sa kama."Hmm, goodmorning honey," malambing na boses niya. Dahan-dahan akong humarap sa kaniya. Mahigpit ko siyang niyakap."Goodmorning too love,' paglalambing ko. Naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa noo ko. "Love, hindi ka ba papasok ngayon? Wala ka bang importantemg gagawin sa company mo?" mahina ko pa rin tinig."No, fito na mun ako sa tabi mo at sa tabi ng anak natin. Don't worry, wal akong asyadong gagawin sa company. So, it's okay, kung hindi ako papasok ngayon." sagot naman niya. Hindi ko alam kung ano ang nangyari ka-gabi. Ang pumasok lang sa isipan ko ngayon. Nakatulog ako doon sa sala. Hindi ko man lang namalayan ang pag-uwi niya. Lalo na an

“Ano ba kayo, nandito tayo sa cafeteria. Huwag nga kayong maingay diyan,” reklamo ko sa mga kaibigan ko. Ang ingay ingay naman kasi, nagbabalik na naman ang pagiging aso at pusa nila.“Nelia, huwag ka na magreklamo diyan. Kilala mo na sila, hindi agad ‘yan titigil.” Hay naku itong Vincent na ‘to. Ngayon na nga lang namin nakasama kokonsintihin pa niya. Hindi na lang din niya patigilin ehh.Pinakalma ko na lang ang sarili ko. Hindi naman ako nagagalit, pero naiinis naman ako. Ewan ko ba, masyado akong naiingayan sa kanila. Hindi kagaya noon, na ayos lang sa akin. Wala din naman akong ibang magagawa kundi ang manahimik. Hintayin kung kailan sila matatapos. Hay naku, kailan nga ba ito matatapos? Hanggang anong oras pa ba.“Nelia, let me asked something,” biglang wika ni Vincent.“Oum, ano ba ‘yon?” tanong ko naman.“Kumusta na pala kayo ng asawa mo? Siguro naman, ayos lang kayo, right?”“Ahmm, ayos lang kami. Ehh, ikaw? Kumusta ang pang babae mo? Ahahha, alam ko naman na, babaero ka mula

“It’s okay David. Minsan talaga hindi natin maintindihan ang mga babae. Pero, magiging maayos din naman sila. Huga ka mag-alala. Kilala mo rin naman si Mylene. Hindi niya magagawa ‘yon. Kason ga lang, ang lakas nang loob niya kanina. Parang may galit yata kay Nelia. Ano tingin mo? Nag-away kaya silang dalawa?” Ang ingay nito, hindi na lang siya umiinom ng drinks niya.“Tumigil ka na nga lang diyan Vincent.” I said. Matapos ay uminom ng alak.“David, may napapansin lang ako sa ‘yo. May days na parang wala ka sasarli. I mean, ang dami mong iniisip pero hindi mo sinasabi. Isa pa. Napansin ko lang, ‘yong mga titig mo kay Mylene. Anong meron? Sabihin mo nga sa akin ngayon kung may something ba sa inyong dalawa. Isa pa, possible na maging ganun si Mylene kay Nelia. Dahil baka nagseselos siya. Ahahha, wow ka anman pala kung may something nga. Hayts, kaya naman siguro iba ang kinikilos mo ngayon. Dahil, hindi moa lam kung sino ang uunahin mo sa kanilang dalawa. Hay naku David. Isa lang naman

"What do you mean?" I seriously asked. "Anderson, hindi ko alam kung maniniwala ba si Sison sa 'yo. But, still prove it to him. Gusto ko na rin nang malinaw na kasagutan. Gusto kong mahuli kung sino ang totoong gumawa nito. Xien, needs justice. Sa kaso na 'to. Kailangan natin magtulungan. Pero, sa ngayon. Kailangan mo munang magpahinga." Tugon pa niya. Now I know. Sinasabi ko na nga ba hindi accident ang nangyari noon. May nagplano nang lahat. Nagawa nang taong 'yon na sirain ako sa mga kaibigan ko. Tapos, ngayon, muli siyang babalik. Mukha yatang may taong pinipigilan akong maging masaya. Kung ganun, hintayin mo lang ang paghihiganti ko. Hindi ko 'to palalampasin. Ipapatikim ko ang paghihiganti ng Montealto. Dinamay niyo pa ang pinakamamahal ko! "Anderson, iiwanan na muna kita. Magpahinga ka." I know, kahit sinabi pa niya na hindi siya nag-aalala. I feel it. "Okay, thank you David. But later, pupuntahan ko na ang asawa ko. Pipiliin kong maging magaling na agad ngayon. David, I

"What is it?" He said with his deep tone. "Anderson,did you remember what happened. Nang araw na birthday ni Tita? Birthday of your mom?" I asked. That day, sinugod ang lugar. "Yeah, how do you know? Wala ka naman doon." He asked. "We meet, Anderson. Ako 'yong sumalo ng bala para sa 'yo." I said. I saw his face turned to shock."So, I'm not really wrong, it was you. David, why did you do that? Hindi mo man lang ba inisip na kung ano ang pwedeng mangyari sa 'yo?" He said with his caring tone."Don't worry, nakalipas na 'yon. I just want to say, hindi talaga si tita ang pakay nila it was you. I know you already know that. Pero, kailangan din natin isama 'yon sa usapan natin. Anderson, I don't ever think, kung sino ang taong pwedeng gumawa nito. Because we know, na wala naman tayong nagawang masama noon." I said. Hindi ko rin talaga makuha kung bakit 'to nangyayari. Kaya, wala akong maisip kung sino ang pwedeng gumawa nito sa amin."Wait, naaalala niyo ba. It's been a years. Ang grup