All Chapters of เมียขัดดอก: Chapter 131 - Chapter 140

"แต่ฉันต้องอาบน้ำ""อาบก็ไปอาบสิที่นี่ก็มีห้องน้ำ""คุณพูดง่ายจังเลยนะ อาบแล้วฉันจะเอาอะไรใส่"ชายหนุ่มเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าดูว่าพอมีชุดให้เธอยืมใส่ไหม"??" พอเห็นว่าเขาส่งเสื้อเชิ้ตมาให้ หัวใจเธอก็เต้นแรงขึ้น.. เหมือนในซีรีย์เกาหลีเลย "คุณจะให้ฉันใส่แค่เสื้อเนี่ยนะ?""ถ้าเรื่องมากก็ไม่ต้องอาบ" มือหนากำลังจะชักเสื้อตัวนั้นกลับคืนมา แต่ถูกเธอแย่งไปเสียก่อน"อาบก็ได้" เอวารีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ จับเสื้อตัวนั้นมาดมดู "กรี๊ดด" หญิงสาวกรี๊ดออกมาเบาๆ ตื่นเต้นที่ได้ใส่เสื้อของเขาอาบน้ำอยู่ครู่หนึ่งก็เปิดประตูออกมา เธอไม่ค่อยมั่นใจเท่าไรเพราะมันดูโล่งๆ ยังไงไม่รู้พอเอวาออกมา ทศกัณฐ์ก็เข้าไปใช้ห้องน้ำต่อ และขณะที่เขาเดินผ่านก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจอะไรในตัวเธอเลยเราไม่มีเสน่ห์ขนาดนั้นเลยเหรอ ..หญิงสาวเปิดคอเสื้อลงมองดูเล็กน้อย นี่ขนาดไม่ได้ใส่ชุดชั้นในนะ เขายังไม่มองเลย สงสัยยืนแก้ผ้าเขาก็คงไม่แล ว่าแล้วคนตัวเล็กก็ทิ้งตัวลงนอนที่เตียง แบบไม่ได้สงวนท่าทีอะไรเลย"?" ทศกัณฐ์ออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นเธอนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง ชายหนุ่มรีบหันหลังให้แล้วก็เช็ดผมให้แห้ง"ทำไมท่านประธานต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย"

"มีอะไรหรือเปล่าคะคุณผู้หญิง" แม่บ้านถามพร้อมกับมองออกไปดูข้างนอก เพราะเห็นคุณผู้หญิงอยู่ดีๆ ก็รีบเดินกลับเข้ามา"เปล่าหรอก" หรือว่าจะไม่ใช่..เราคิดมากไปเองหรือเปล่า เรื่องของสามีนางรู้ทุกอย่าง สามีคบอยู่กับใครมีลูกกับใครบ้าง ทำไมเมียหลวงแบบนางจะไม่รู้ ..อย่างที่รู้กันอยู่ว่านางเคยเสนอขอหย่าไปแล้ว แต่ท่านห่วงชื่อเสียงและหน้าตา ก็เลยให้นางนอนกอดใบทะเบียนสมรสอยู่แบบนี้แต่ที่นางรู้มา ลูกเมียอีกคนที่เป็นผู้ชายยังโสดแถมไม่ได้อยู่แถวนี้ด้วย"ทำไมมาพร้อมกันได้ล่ะ" เกวลินยังคงนั่งอยู่หน้าห้อง แต่เหตุการณ์ตอนที่เอวาจูบทศกัณฐ์ เกวลินไม่เห็นหรอกเพราะต้นไม้แถวนี้เยอะมาก"ไม่รู้สิคะฉันขอตัวเข้าห้องนะ" เอวารีบกลับเข้าห้องพร้อมกับปิดประตูล็อก ...เราทำบ้าอะไรลงไป ไม่มียางอายเลยหรือไง ทำไมเราต้องเป็นห่วงเขา โกรธเขา หึงเขาด้วย อะไรของเราเนี่ย! ทำเหมือนว่าตัวเองเป็นเมียของเขาจริงๆ อย่างนั้นแหละทศกัณฐ์กลับเข้ามาในห้องเพียงไม่นานก็ออกไป เพราะพรุ่งนี้ต้องได้เดินเรือ เขาต้องได้จัดการอะไรอีกหลายๆ อย่าง ที่กลับเข้ามาในบ้านแค่อยากแสดงละครให้คนที่จับตามองอยู่ได้เห็นแค่นั้นชายหนุ่มพยายามจะไม่คิดอะไรกับเรื่องน

ชายหนุ่มที่กระโดดลงมา รีบว่ายตรงเข้าไปหาร่างของคนที่จมอยู่ในน้ำ"เอวา ส่งมาทางนี้ค่ะ" เกวลินเอื้อมมือลงไปรับ เพื่อให้คนที่ลงไปช่วยส่งร่างของเอวาขึ้นมาวงแขนแกร่งยกเธอขึ้นวางบนขอบสระแล้วเขาก็ใช้สองมือค้ำยันร่างแล้วกระโดดขึ้นจากน้ำมาสองมือแนบลงหน้าอกตรงจุดที่จะทำ CPR ช่วยชีวิตคนจมน้ำ แล้วเขย่าเล็กน้อยแต่ดูเหมือนเธอจะไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง เขาก็เลยเปลี่ยนมาเป็นผายปอด มือข้างหนึ่งยื่นไปบีบจมูก..อีกข้างจับปากเธออ้าออก แล้วก็แนบริมฝีปากลงไปเพื่อจะเป่าลมแอ๊ะ!! พอเขาเป่าลมเข้ามาเท่านั้นแหละมันก็เลยดัน"เอวา" เห็นว่าเอวามีปฏิกิริยาตอบสนองแล้ว เกวลินก็รีบเขย่าร่างเบาๆดวงตาของคนที่จมน้ำอยู่เมื่อสักครู่ลืมขึ้นมา มองสบตากับคนที่เพิ่งจะช่วยเธอ ร่างหนายันตัวลุกขึ้นเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายแค่แกล้ง"ฉันแค่อยากจะมุดน้ำเล่น ฉันไม่ได้ผิดสักหน่อย" หญิงสาวตะโกนตามหลังไป เธอเพิ่งกลั้นหายใจได้ครู่เดียวเองก็มีคนกระโดดลงไปกระชากร่างของเธอขึ้นมาแล้ว ..เราไม่ได้ผิดสักหน่อย"อะไรนะเอวา นี่เราแกล้งเหรอ!""เปล่านะพี่ ฉันแค่อยากจะมุดน้ำเล่น ทำไมต้องตกใจกันขนาดนี้ด้วย""แล้วตอนช่วยขึ้นมาทำไมไม่..!!" เกวลินก็เลยไม่พูดต่อ

เย็นวันเดียวกัน.. และเย็นวันนี้ก็มีปาร์ตี้ที่พุดตาลจัดขึ้นริมสระน้ำพอนางได้รับโทรศัพท์จากลูกชายว่าจะพาลูกสะใภ้ไปหาหมอ เพราะอยากจะให้เธอตรวจร่างกาย พุดตาลก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่บอกว่าถ้ามาทันก็มาร่วมงานเลี้ยงด้วยกันผ่านไปสักพักก็เห็นแขกที่นางต้องการอยากพบเดินเข้ามา"สวัสดีค่ะคุณท่าน" เอวาพนมมือไหว้"เรียกแม่ก็ได้นะ""เออ..""แต่ก็เอาตามที่เราสบายใจเลยนะ" ขณะที่พูดสายตานางมองดูผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ"สวัสดีครับ""เราดูหน้าคุณจัง""หน้าคุ้นยังไงครับ""แม่เห็นหน้าเราแล้วนึกถึงหน้าใครสักคน""หน้าผมคงโหลมั้งครับ""แล้วเพื่อนอีกคนล่ะจ๊ะ""พี่เกวลินหรือคะ วันนี้ต้องได้กลับไปเอาของที่บริษัทค่ะ กว่าจะกลับมาคงพรุ่งนี้เช้า" เอวาหมายถึงบริษัทรับทำบัญชี และมันก็เป็นหนึ่งในแผนการของรามสูร เขาแค่อยากจะจบเรื่องนี้แบบเงียบๆ ถ้าให้สโรชาและเกวลินรู้เรื่องนี้ด้วย กลัวว่าเรื่องมันจะไม่จบ"ดูทุกอย่างจะเหมาะเจาะจังเลยนะ" นางแค่เอ่ยพูดลอยๆ แต่มันก็ลอยเข้าหูของทั้งสอง "แม่ว่าเราทานข้าวกันดีกว่า"จะเรียกว่าปาร์ตี้ก็คงไม่เต็มปากแล้ว เพราะเอาไปเอามาเหลือแค่สามคน"ทานนี่สิคะ" เอวาตักอาหารส่งให้กับทศกัณฐ์ได้ทาน ชายหนุ

"ตอนเที่ยงผมคงไม่ได้กลับเข้ามาทานข้าวด้วยนะ" ออกจากห้องเขาก็เดินตรงเข้ามาหาภรรยาที่กำลังนั่งทำงานอยู่"คุณจะไปไหนคะ" หญิงสาวเงยหน้าขึ้นถามเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงสามี"ไปท่าเรือ พรุ่งนี้ต้องได้ส่งสินค้า ห้ามทำงานหนัก ถ้าง่วงให้เข้าไปนอนในห้องทำงามผม"สโรชาต้องทานยาตามที่หมอให้มา ยาบำรุงครรภ์ตัวนี้ทำให้ง่วงนอนเล็กน้อย เพราะต้องการให้คุณแม่ได้พักผ่อนมากๆ"ค่ะ"ถึงแม้เอวาจะไม่มอง แต่นั่งอยู่ใกล้ขนาดนั้นต้องได้ยินทั้งสองพูดคุยกันแน่ ผิดไหมที่รู้สึกอิจฉาน้อง ชาตินี้เธอคงไม่เจอผู้ชายดีๆ แบบนี้แล้ว"งานบัญชีผมไม่ได้รีบแล้วนะ พวกคุณทำกันแบบสบายๆ ก็ได้" รามสูรเห็นว่าทุกคนต่างตั้งใจก้มหน้าก้มตาทำงาน"เราอยากจะรีบทำให้เสร็จ แล้วรีบกลับบริษัทค่ะ" เอวาเป็นคนตอบออกมาเบาๆ เพราะเธอไม่อยากจะอยู่ขวางหูขวางตาเขานานรามสูรก็เลยคิดว่าดีเหมือนกัน ถ้าล้มเลิกแผนกบัญชี ภรรยาของเขาก็คงจะได้อยู่บ้านพักผ่อน ชายหนุ่มก็เลยไม่ได้พูดอะไร ก่อนออกไปริมฝีปากหนาจุมพิตที่หน้าผากภรรยาเบาๆ"ผู้จัดการคะ" พอเข้าไปหยิบของในห้องเสร็จทศกัณฐ์ก็กำลังจะลงไปข้างล่าง เขาต้องได้ไปท่าเรือพร้อมกับรามสูร"ครับ""เนคไทของผู้จัดการเบี้ยวค