Semua Bab ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ: Bab 101 - Bab 110

หวงเหวินเทียนส่งมารดาเข้านอน เมื่อเรียบร้อยคนของรัชทายาทก็มารายงานเรื่องราว รัชทายาทตัวปลอมนั้นกำลังเดินทางกลับเมืองหลวง และคืนนี้จะมีการลงมืออีกครั้งจากฝ่ายตรงข้าม ครั้งนี้เขาจะรวบให้หมด หยางต่งเจ้ารอก่อนเถอะผ่านคืนนี้ไปข้าจะรับซิ่วเอ๋อร์กลับจวนอย่างเอิกเกริก ให้เจ้าได้รู้ว่าที่ผ่านมาเจ้าและมารดาของเจ้ากลับสกุลหวังไม่เคยควบคุมนางและใครได้เลย และเมื่อเจ้ารับรู้ว่าที่จริงแล้วนางเป็นคนของใคร ข้าจะให้เจ้ากระอักเลือดจนยกดาบไม่ขึ้นเชียวล่ะโรงเตี้ยมพเนจรยามอิ๋นรถม้าที่กำลังทะยานควบขี่มายังโรงเตี้ยม กระทั่งมาถึงคนขับรถม้าจึงไปเคาะเรียก ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆ ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูหลายครั้งทำให้เสี่ยวเอ้อที่งัวเงียๆจากการที่แอบงีบหลับก็ลืมตาขึ้นมา เมื่อตอนบ่ายมีคนมาเหมาโรงเตี้ยมที่ผ่านทางนี้จนหมด มีเพียงโรงเตี้ยมของเขาที่ไม่มีใครมาขอเหมา แขกก็น้อยได้มาเพิ่มอีกคนเถ้าแก่คงมีเงินจ่ายเงินเดือนของเขา จากนั้นเสี่ยวเอ้อก็เดินไปเปิดประตูเพื่อต้อนรับคนที่มาพัก"มาแล้ว มาแล้ว เสี่ยวเอ้อเดินขยี้ตารัวๆก่อนจะตะโกนตอบกลับไป เมื่อเปิดประตูก็เห็นบุรุษสิบกว่าคน มีรถม้าคันใหญ่ เขาจึงถามออกไป"

"ดูเหมือนพี่สะใภ้จะเดาถูกนะพี่ใหญ่...นางถึงได้ให้ท่านเสนอแก่ฝ่าบาทถึงสามรอบเรื่องไปสำรวจภูมิทัศน์ต้าฉิน อ้างว่าเพื่อให้รัชทายาทได้รู้จักแผ่นดินตนเองก็เป็นนางที่แนะนำให้ท่านกราบทูลแก่ฝ่าบาท"เสียงดังมาจากคนที่เพิ่งเดินลงมาจากด้านบ้าน ลู่เสวียนเดินเข้ามาด้วยอาภรณ์ที่สะอาดไร้รอยเปื้อนแต่อย่างใด หวังจิ่วคอหด ขนลุกตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาอยู่ข้างนอกมิใช่หรือ เหตุใดลงมาจากข้างบนได้กัน ว่ากันว่าคุณชายลู่ฆ่าคนเสร็จก็จะเปลี่ยนอาภรณ์ใหม่ทันทีเพราะเป็นคนรักสะอาด หยางเทียนหลงภูมิใจในตัวเซียวอี้เซียนเอ่ยออกอย่างภูมิใจ"เมียข้านางฉลาดนัก แต่คนกลับคิดว่านางเป็นเพียงสตรีที่ต้องอาศัยบุรุษถึงสามารถอยู่ได้""แล้วคนที่คิดเช่นนี้ตอนนี้ถูกปรับไม่ได้รับเบี้ยหวัดสามปี อีกทั้งยังถูกลดจากอำมาตย์ช้ายไปเป็นรองเจ้ากรมพิธีการ ทั้งจวนจ้าวถูกองครักษ์หลวงควบคุม ช่างน่าขันยิ่งนักฮ่าๆๆๆ"ลู่เสวียนหัวเราะไม่เก็บอาการแต่อย่างใด ยามที่อยู่นอกเมืองหลวงเขาก็คือน้องรอง ส่วนหลิวหย่งก็คือน้องสามเป็นพี่น้องบุญธรรมกับหยางเทียนหลง เมื่อพี่ใหญ่มีความสุขเหตุใดพวกเขาจะไม่แสดงความยินดีออกมากันเล่า "ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ คนต้

จางลี่เฟยหน้าซีด ก่อนจะหันไปหาฉีฮุ่ยหมิ่นที่นั่งมองมายังนาง จางลี่เฟยยกมือชี้หน้าด่าทอ"ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้านางสารเลว หากไม่ใช่เจ้าแต่งเข้ามา หากไม่ใช่เจ้ามาแทรกกลางข้าก็ไม่ต้องเป็นเช่นนี้"ฉีฮุ่ยหมิ่นมองหน้าจางลี่เฟยอย่างไม่เข้าใจก่อนจะเอ่ยถามเซียวอี้เซียนออกมา"เซี่ยนเซี่ยน สนมจางนางมิใช่เสียสติไปแล้วหรอกหรือ นางคบชู้แล้วเกี่ยวอะไรกับข้ากัน"เซียวอี้เซียนยิ้มให้นางก่อนจะเอ่ย"นางหลงรักรัชทายาทมานานแล้วเพคะ นางอยากเป็นพระชายาแต่กลับได้เป็นสนมของฝ่าบาทแทน นางพยายามที่จะตั้งครรภ์เพื่อให้ตนเองมั่นคงแต่ฝ่าบาทกลับไม่เคยพลิกป้ายของนางสักครั้ง""เพราะตาแก่นั่นไร้น้ำยาอย่างไร ฮ่าๆๆๆ"จางลี่เฟยเอ่ยออกมาก่อนจะหัวเราราวกับคนเสียสติ จากนั้นก็มีเสียงดังมาจากด้านหลัง"เพราะเสด็จพ่อมีเมตตาต่อเจ้าต่างหาก พระองค์เห็นว่าเจ้ายังวัยเยาว์ไม่ควรต้องมาเป็นบุปผารอวันร่วงโรย คิดว่าเมื่อถึงเวลาจะให้เจ้าเป็นอิสระและได้ใช้ชีวิตเช่นหญิงสาวทั่วไป แต่ใครจะรู้ว่าเจ้ามันเลี้ยงไม่เชื่อง"ทุกคนหันก็เจอกับหยางเฟยหยางที่เดินเข้ามา องครักษ์และคนอื่นๆต่างคำนับเขา หยางเฟยหยางเดินมาหาฉีฮุ่ยหมิ่นพร้อมกับโอบร่างบางของนางไว้แน

ทั้งสองคนทูลลากลับไปแล้ว เซียวอี้เซียนเองก็รีบเข้าห้อง นางล้มตัวนอนก่อนจะคิดถึงคำพูดของท่านปู่ซุนก่อนออกเดินทางมาอารามไท่อิน"เจ้าไม่ร่วมหอกับท่านอ๋องเพราะกังวลใช่หรือไม่""ท่านปู่ ข้าเกรงว่าหากคลอดบุตรแล้วจะมีปัญหาตามมาเจ้าค่ะ""อืม เจ้านับว่ารอบคอบยิ่งนัก แต่ยามนี้พิษในตัวเจ้าถูกล้างออกหมดแล้ว หากเจ้าต้องการมีทายาทให้หนิงอ๋องก็สามารถทำได้แล้ว""ขอให้เรื่องปราบกบฏ องค์ชายใหญ่กับสกุลจ้าวเรียบร้อยก่อนเจ้าค่ะ ท่านปู่ซุนสตรีคลอดบุตรเหมือนก้าวขาลงนรกข้างหนึ่ง ท่านไม่ห่วงข้ากลับห่วงแต่ท่านอ๋อง ท่านเป็นเพื่อนท่านปู่ของข้าหรือเป็นเพื่อนท่านอ๋องกันแน่เจ้าคะ"ซุนเจิ้นหนานลูบเคราก่อนจะหัวเราะและเดินจากไป เซียวอี้เซียนไม่รู้ว่าเขาคืออาจารย์ของสามี นอกจากบิดานางที่เพิ่งรู้และชินอ๋องบิดาของเขากับน้องชายบุญธรรมอย่างหลิวหย่งกับลู่เสวียน นอกนั้นล้วนเป็นความลับ ซุนเจิ้นหนานมาอยู่สกุลเซียวอยู่นานนับปี ยังไม่มีใครรู้ว่าเขาคือหมอเทวะซุนเหอหนาน หัตถ์เทวดาที่สามารถชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นได้ทางด้านโรงเตี้ยมหยางเทียนหลงรอคอยหยางต่งมารับศีรษะของรัชทายาทอยู่ ไอ้น้องเลวคนนี้ไม่เห็นแก่สายเลือดคิดจะชิงบัลลังก์ยังพอ

เสียงโต้เถียงในตลาดดึงดูดผู้คนมากมายมาตรงที่พวกเขายืนอยู่ เมื่อร่างสูงของหยางเทียนตี้ก้าวลงมา ตามด้วยร่างของชายชราอีกสองคนก็ทำเอาชาวบ้านตาค้าง ก่อนจะมีคนอนึ่งเอ่ยออกไป"ตะ ตะ ใต้เท้าเซียวหาน ใต้เท้ายังไม่ตาย พวกเราใต้เท้ายังไม่ตาย"เฮๆๆๆๆ เสียงชาวบ้านโห่ร้องด้วยความยินดี ใครบ้างไม่รู้ว่าใต้เท้าเซียวนั้นเป็นคนดีเพียงใด หากบ้านใครถูกภัยพิบัติ พายุถล่มก็จะส่งช่างหลวงมาดูแลทันที หยางเทียนตี้เดินมาด้านหน้าตบไหล่บุตรชายเบาๆ"หย่งเอ๋อร์ เจ้าควรมีมารยาท อย่างไรก็เป็นผู้อาวุโส แม้จะไม่น่าเคารพเท่าไหร่ แต่เพราะเกิดก่อนและอยูมานานควรให้ความสำคัญบ้าง ท่านว่าไหมท่านเสนาซ้าย"จ้าวอันป๋อยังตะลึงอยู่ เซียวหานรอดตายไม่พอ คนที่ยืนข้างๆคือหมอเทวซุนเหอหนาน ได้ยินว่าจวนเซียวมีหมอแซ่ซุนหนึ่งคนแต่เพราะเขาคนนั้นชื่อซุนเจิ้นหนาน จ้าวอันป๋อเลยไม่สนใจ ดูท่าคนที่สามารถชุบชีวิตเซียวหานให้ฟื้นได้คงมีแค่หัตถ์เทวะซุนเหอหนานแล้วยิ่งไปกว่านั้น รถม้าที่เพิ่งเข้ามาเปิดม่านออกก่อนจะมีเสียงดังตามมา"ถวายพระพรเสด็จอา""ฮุ่ยหมิ่นถวายพระพรท่านชินอ๋องเพคะ""รัชทายาท ท่านรีบกลับเถอะชายาของท่านได้ยินว่านางแพ้ท้อง ยามนี้ไทเฮาร้