Share

หลิวเย่วคลอดบุตร

last update Last Updated: 2025-07-24 15:29:50

หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยเซียวอี้เซียนก็รอฟังข่าวจากหยางเทียนหลง ไม่นานนางก็ได้รับข่าวว่าทางนั้นก็เรียบร้อยดี เหลือเพียงรอให้แมลงติดกับแมงมุมเท่านั้น เซียวอี้เซียนกำลังนั่งวาดแบบแปลนในการสร้างรางน้ำสำหรับการเกษตรอยู่ เสี่ยวฮวาก็วิ่งกระหืดกระหอบมาหานางเอ่ยละล่ำละลัก

"พระชายาเพคะ แฮ่กๆๆๆ พระชายาคุณหนูหลิวนาง นางกำลังจะคลอดแล้วเพคะ"

"จริงหรือ แล้วมีใครไปตามหมอตำแยหรือยัง"

"ตามแล้วเพคะ ว่าแต่จะให้ตามคุณชายใหญ่หรือไม่เพคะ"

เซียวอี้เซียนส่ายหน้า หลิวต่งกำลังไปทำงานสำคัญจะให้มากังวลเรื่องน้องสาวคงไม่ได้ นางจึงบอกเสี่ยวฮวาว่าอย่าเอะอะ นางจะไปดูเอง จากนั้นก็ตามเสี่ยวฮวาออกไป

อารามที่หลิวเย่วอยู่นั้น ซ่อนเร้นจากผู้คน ที่ทำเช่นนี้เพราะนางคือจุดอ่อนสกุลหลิว ขอเพียงช่วยนางเอาไว้ได้ จ้าวอันป๋อและหวังคุณก็ไม่มีทางเล่นงานสกุลหลิวได้ เสียงร้องดังออกมาจากด้านใน

"อ๊ายยย จะ เจ็บ ข้าเจ็บจังแม่นมหลิน"

"คุณหนูหลิว ท่านทนหน่อยนะเจ้าคะ ปากมดลูกท่านเปิดแล้วรอแค่เปิดจนหมด ท่านก็จะสามารถคลอดออกมาได้แล้วเจ้าค่ะ"

"ฮือๆๆๆ ข้าเจ็บเหลือเกิน ท่านพี่ ท่านปู่ ท่านพ่อ เย่วเอ๋อร์คิดถึงพวกท่าน ฮือๆๆ ข้าไม่ควรหลงเชื่อค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ท่านอ๋องได้สมหวังสักที (เข้าหอ)

    ตำหนักเล็กหยางเทียนหลงที่ยามนี้ถูกเมียจับอาบน้ำเพราะทั้งตัวเขามีแต่กลิ่นสุรา เซียวอี้เซียนไม่ชอบกลิ่นแอลกอฮอล์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ยิ่งเป็นสุราที่หมักจากผลไม้นั้นยิ่งเวียนหัว ร่างสูงที่นั่งคุดคู่อยู่ในอ่างไม้มองเมียด้วยสายตาขอโทษ"พี่ไม่ควรดื่มจนเจ้าต้องมาลำบากเลยเซี่ยนเซี่ยน""อย่างอแงสิเพคะ...พระองค์เมาแล้วรั่วนัก จะเสร็จแล้วอยู่นิ่งๆ"เมาแล้วรั่วคืออะไรกัน..หยางเทียนหลงไม่สนใจคำตอบ เขาอยากรู้ว่าของขวัญที่นางจะให้คืออะไร กระทั่งเซียวอี้เวียนอาบน้ำให้เขาเรียบร้อยก็ส่งเสื้อคลุมให้ หยางเทียนหลงรับมาก่อนจะลุกขึ้นแล้วสวมเสื้อคลุมเดินออกไปยังห้องนอนเขานั่งลงบนเก้าอี้ เซียวอี้เซียนเช็ดผมให้เขาทีละปอยๆจนผมเริ่มหมาด หยางเทียนหลงจับมือบางเอาไว้แล้วรั้งให้นางมานั่งตักตนเอง เขาสบตากับดวงตาคู่สวยก่อนจะโน้มใบหน้าไปหาแล้วเริ่มทวงรางวัล"ไหนกันรางวัลของพี่ เหตุใดลึกลับนักเล่า""ทรงอยากได้รางวัลจริงๆหรือเพคะ""ก็เจ้าบอกว่ามีรางวัลให้""ทรงอยากได้อะไรจากหม่อมฉันเพคะ ไหนลองตรัสออกมาหน่อย อื้ออออ"หยางเทียนหลงจับปลายคางมนให้เงยหน้าสบตาก่อนจะจุมพิตนางอย่างอดใจไม่ไหว เขาจูบนางเนิ่นนานลิ้นร้อนเกี่ยวเรียวลิ

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   อ่อนโยนกับนางคนเดียว

    จินฝานยิ้มตามหลังให้กับภาพตรงหน้า ตั้งแต่ท่านอ๋องแต่งงานกับพระชายาจะเจอรอยยิ้มของงพระองค์บ่อยๆ นับเป็นเรื่องดี"เฮ้อ ผัวเมียเขาอุ้มมกับเข้าห้องไปแล้ว ข้าไปหาเสี่ยวฮวาน้อยบ้างดีกว่า ไม่รู้ว่าวันนี้อาการแพ้ท้องดีขึ้นหรือยัง"จินฝานเดินไปทางห้องพักของตน เมื่อเปิดเข้าไปเสี่ยวฮวาก็นั่งพิงหัวเตียงอย่างอ่อนแรง นางรอเขาไม่ยอมนอน"เด็กดีของอา...ดึกเพียงนี้เหตุใดยังไม่นอน อย่าลืมสิเจ้ามิได้ตัวคนเดียวแล้ว""ข้าอยากรอท่านนี่เจ้าคะ ท่านอา...ไม่มีท่านข้านอนไม่หลับ""หิวหรือไม่ อาเอาขนมมาจากจวนเซียวมากนัก นี่ขนมถั่วเขียวที่เจ้าชอบ พระชายาทรงเก็บเอาไว้ให้เจ้าเองเชียวนะ กินสักหน่อยนะคนดีของอา""อื้อ...พระชายาดีกับข้าที่สุดเลย"จินฝานยิ้มให้ก่อนจะป้อนขนมให้ภรรยา เสี่ยวฮวามองหน้าเขาแม้ว่าจินฝานจะสี่สิบห้าส่วนนางสิบห้าแต่นางกลับไม่รู้สึกว่าอายุนางกับเขาเป็นอุปสรรคสักนิด เขาทั้งอ่อนหวานอ่อนโยน เอาอกเอาใจคืนแรกของนางกับเขาก็มาจากวันที่นางป่วยแล้วพระชายาต้องรับมือกับสกุลจ้าวแสนเลวนั่น ท่านอาจึงมาดูแลในคืนนั้นพระชายากำลังวางแผนอยู่กับท่านอ๋อง นางป่วยเพราะถูกลมเย็นแต่ไม่อยากรบกวนจึงได้แต่ไปหาหมอในจวนเพื่อจั

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ถามหารางวัลจากเมีย

    หวงเหวินเทียนอมยิ้ม เพิ่งส่งสินสอดไปเมื่อวานนี้ อยากรีบแต่งเสียพรุ่งนี้เลย อยากนอนกอดนางเต็มทีแล้ว จากนั้นทั้งสองก้เดินเข้างานไปด้วยกันแต่น้องสาวของเขาที่ถูกฉกมากำลังถูกอีกคนปล้ำจูบอย่างโหยหา"ฮื้อๆๆๆ"หวงซือหนิงพยายามผลักเขาออกเพราะนางหายใจไม่ทัน คนบ้านี่เรี่ยวแรงเยอะเสียจริงๆ กระทั่งหลิวหย่งพอใจแล้วจึงยอมปล่อยนาง เสียงหวานใสเอ่ยตัดพ้อเขา"พี่ทำอะไรเนี่ย ที่นี่จวนคนอื่นนะเจ้าคะ อีกอย่างได้ยินว่าจวนเซียวมีองครักษ์ลับและองครักษ์เงาเกือบสามร้อยคนเฝ้าระวัง ข้าไม่อยากเป็นอาหารตาบุรุษเหล่านั้นนะ"หลิวหย่งกระชับอ้อมกอดเอ่ยออดอ้อนคนบนตัก"องครักษ์เหล่านั้นพี่รับผิดชอบเอง พี่จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าตรงไหนปลอดคนหื้ม หนิงหนิงคิดถึงพี่หรือไม่ พี่จากชายแดนมานานไม่มีวันไหนไม่คิดถึงเจ้า"คนตัวเล็กโอบแผ่นหลังหนาเอาไว้ก่อนจะซบหน้ากับอกแกร่ง หวงซือหนิงเอ่ยตอบกลับ"ข้าก็คิดถึงท่าน พี่หลิวหย่งข้าคู่ควรกับพี่จริงๆหรือ ท่านเป็นถึงท่านชาย ข้าเป็นแค่บุตรสาวนักโทษอย่างจ้าวเฟิงคนชั่วสกุลจ้าว""ยามนี้เจ้าแซ่หวง หรือต่อให้เจ้าแซ่จ้าวแล้วอย่างไร ตั้งแต่เกิดเจ้าก็ตายไปแล้ว เป็นฮูหยินของจ้าวเฟิงเองที่ส่งเจ้าลงปรโลกกั

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   งานเลี้ยงต้อนรับท่านปู่

    เซียวอี้เซียนตื่นแต่เช้าเพราะวันนี้เป็นวันที่จวนเซียวจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับท่านปู่ของนาง ไม่ว่าภายนอกจะเป็นใครแต่เนื้อในนั้นนางรู้ดีที่สุดว่าเขาคือคุณตา ร่างบางขยับเบาๆเพราะไม่อยากให้คนที่นอนข้างๆตื่นขึ้นมา เมื่อคืนเขางอแงกวนนางทั้งคืนอ้างแต่ว่าคนอื่นมีลูกหมดแล้วแม้แต่จินฝาน เขาเองก็อายุมากแล้วอยากมีลูกบ้าง แต่นางยังไม่ทันลงจากเตียงวงแขนแข็งแรงก็กอดนางเอาไว้พร้อมเสียงงึมงำ"ยังเช้าอยู่เลยนอนกอดพี่อีกหน่อยเถอะนะ""ต้องไปดูโรงครัวเจ้าค่ะ อย่างอแงนะเพคะคนดี""แม่ครัวตั้งมากมาย เซี่ยนเซี่ยนพี่คิดถึงเจ้านะ เราห่างกันเกือบเดือนพี่รู้สึกเหมือนสิบปีเลยเชียว"ร่างอรชรถูกเขารั้งจนล้มลงมานอนเคียงข้าง เซียวอี้เซียนยกมือขึ้นลูบใบหน้าหล่อเหลาก่อนจะเอ่ยกับเขา"ทำตัวดีๆอย่างอแง คืนนี้หม่อมฉันมีรางวัลให้นะเพคะ""จริงหรือ..อะไรบอกได้ไหมพี่อยากรู้"เซียวอี้เซียนยิ้มให้เขาพร้อมกับจุมพิตที่ปลายจมูกโด่งก่อนจะส่ายหน้าให้ หยางเทียนหลงกระชับอ้อมกอดส่งสายตาเว้าวอนกลับมา ร่างบางลูบใบหน้าหล่อเหลาพร้อมกับบอกให้เขานอนต่อ"บรรทมต่อเถอะเพคะ หม่อมฉันจะไปทำของโปรดท่านปู่สักสามสี่อย่าง เย็นนี้มีงานเลี้ยงอยากให้ท่านกินอา

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ข้าให้อภัยท่านแล้ว

    ซือหยางอุ้มเจ้านายของตนกำลังจะเดินจากไป แต่กลับมีปลายทวนวาววับมาจ่อที่คอ หลานฮวนเอ่ยเสียงเข้ม อยากมาก็มาอยากไปก็ไปหรือ เห็นจวนข้าเป็นอะไร เป็นเหลาสุรา หอนารีเช่นนั้นหรือ""คุณหนู....ท่านชายของข้าต้องไปหาหมอรบกวนท่านอย่าขวางทาง ช่วยหลีกทางด้วย""เจ้าพาเขาไปห้องข้างๆ เถาฮวาไปตามท่านหมอเฟิงมา ข้าก็อยากรู้ว่าเขาป่วยจริงไหม"หลานซิ่วเอ๋อร์ที่ตามออกมาจับชายเสื้อพี่สาวเอาไว้ก่อนจะเอ่ย"พี่ใหญ่...ดูแล้วเขาไม่ได้แกล้งท่านอย่าเอาแต่อารมณ์เลย""หึ...จะอุ้มเขาตากฝนอีกนานไหม ถ้าตายขึ้นมาอย่ามาโทษสกุลหลานของข้าเชียว"ซือหยางกัดฟันก่อนจะอุ้มลู่เสวียนไปห้องที่นางบอก จากนั้นก็ผลัดอาภรณ์ให้กับเขา เมื่อประมุขของตระกูลทราบเรื่องก็รีบมาทันที ท่านชายเคยถูกพิษเรื่องนี้ไม่มีคนรู้มากนักยกเว้นหลานจ้าน เพราะเขาคืออาจารย์ของฮ่องเต้และชินอ๋องพระอนุชานั่นเอง ลู่เสวียนเป็นบุตรบุญธรรมชินอ๋อง ไม่ว่าเรื่องใดๆที่เกิดเขาย่อมได้รู้ เฟิงเหยากำลังตรวจชีพจรให้กับลู่เสวียน ก่อนจะส่ายหน้าจากนั้นก็บอกให้คนไปต้มยา"นายท่านขอรับ ต้องให้ดื่มยาขับพิษเย็นออกจากร่างกายก่อนจึงจะสามารถฝังเข็มได้ขอรับ""ร้ายแรงมากไหมท่านหมอเฟิง""ท่านช

  • ข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ   ใจท่านให้แข็งเหมือนปากเถอะ

    เซียวอี้เซียนลุกขึ้น ก่อนจะสวมกอดกับท่านปู่และหอมแก้มของท่านซ้ายขวาและยิ้มให้ จากนั้นก้จูงมือกับหยางเทียนหลงเดินออกมา แต่หยางเทียนหลงกลับไม่ชอบใจนัก เขารู้ว่านางดีใจที่มีญาติมาเพิ่ม แต่การกอดกันแบบนี้ในยุคสมัยของเขาถือว่าไม่สมควร สตรีอายุเจ็ดขวบก็ห้ามเข้าใกล้บุรุษแล้ว ถึงจะเป็นบิดาก็เถอะ"เซี่ยนเซี่ยน...ต่อไปอย่าสวมกอดและหอมแก้มปู่เจ้าอีก หากคนอื่นเห็นจะไม่ดี เจ้าคงไม่อยากให้เขาถูกคนในราชสำนักหยิบเรื่องนี้ไปเล่นงานหรอกนะ""เพคะ..หม่อมฉันลืมไป ขอบพระทัยที่ทรงตักเตือน""ไปเถอะ คิดถึงเจ้าจะแย่ เดือนนี้ทั้งเดือนวุ่นวายแต่เรื่องกบฏ ไม่มีเวลาจะนอนกอดเจ้าเลย""ทรงน่าสงสารยิ่งนักเพคะ คิกๆๆ"เซียวอี้เซียนหัวเราะก่อนที่จะถูกเขาอุ้มจนตัวลอย หยางเทียนหลงพานางเดินเข้าห้อง ทันทีที่ปิดประตูก็จูบนางด้วยความเสน่หา เซียวอี้เซียนยอมให้เขาดื่มด่ำจนพอใจ กระทั่งหยางเทียนหลงจูบนางเรียบร้อยก็เอ่ยปากกับนาง"เซี่ยนเซี่ยน...ลู่เสวียนลูกสองแล้วนะ พี่อยากมีกับเขาบ้าง""หะ ห๊า ตะ ใต้เท้าลู่หรือเพคะ ไปแต่งงานเมื่อไหร่แล้วฮูหยินของเขาเป็นมใครหรือเพคะ""หลานฮวนน่ะ ส่วนเรื่องพวกเขาไปไงมาไงนั้นอย่ารู้เลย รู้แค่ว่าเขานำ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status