Lahat ng Kabanata ng Divorce Me Now, Mr. Peters!: Kabanata 541 - Kabanata 550

Napangiti na lamang nang walang magawa si Alvin. Ano raw, hindi sila pamilyar sa isa't isa?Sa totoo lang, ilang taon din silang naging mag-asawa, paano ba naman sila hindi magiging pamilyar sa isa’t isa? "Mr. Alvin Cheng, gusto ko na lang po sanang ituon ang sarili ko sa pananaliksik tungkol sa sh2n, umaasa akong wala nang mga activity na susunod pa. Medyo hindi na talaga kinakailangan niyan sa ngayon," mariing sabi ni Celestine.Tumango si Alvin, buong pusong iginagalang ang gusto ni Celestine. Maaaring siya nga ang nagkulang ng consideration.Hindi napansin ni Celestine na sa buong panayam na iyon, may isang tao sa second floor na tahimik na nakamasid sa kanya nang matagal.At ang salitang “hindi pamilyar” na ginamit niya sa pagtanggi ay malinaw ding narinig ng lalaking iyon.Habang palabas na si Celestine, napadaan siya sa may pintuan kung saan nakahanay ang mga bulaklak. Mapapansin na marami sa mga iyon ay walang message kung kanino ito galing.Bahagya niyang tinignan at huminto

Sa harap ng research institute, hindi agad pumasok si Celestine. Binuksan niya muna ang kanyang cellphone at pinindot ang video na muling ipinadala ni Shiela sa kanya. Si Benjamin… sinabi niyang nagsisisi siya sa divorce nila. Nagsisisi siya. Napangisi si Celestine noong mga oras na iyon. Nagsisisi rin siya. Nagsisisi siya na ang lahat ng kanyang kabataan ay inubos niya kay Benjamin sa napakaraming taon. Sunod-sunod ang mga message ni Shiela at lahat iyon ay puno ng mura at inis. “Bwisit! Sobrang ayaw ko ng mga taong ganyan!” “Hindi ka niya makukuha habambuhay! Ang mga katulad mo ay para lang sa mabubuti ang puso kagaya mo!” “Magtagumpay ka na sa career mo! Career ang piliin mo kaysa pag-ibig!” Napatawa si Celestine, saka niya isinilid ang cellphone at pumasok na sa trabaho. Tama. Magtatayo siya ng sarili niyang career, isang matagumpay na career para sa sarili niya. Sa D’Belinda. Nakatalungo si Benjamin, hawak ang kanyang mukha habang pinapanood muli ang video sa cellpho

At ano nga ba ang silbi ng mga usisero na nakikinood lang na parang nagpapakain ng aso?Kung bigla na lang nagbuhos ng palanggana ng tubig ang taong namumuno.Napatitig si Benedict sa lalaki at napatawa na lang bigla sa kanyang sarili.Ano nga ba ang silbi ng taong iyon?Si Benjamin ay para lang namang isang palangganang puno ng tubig, isang maruming tubig na maaari namang itapon anumang oras.Sa byahe pauwi, nakapikit lang si Benjamin at nagpahinga nang buo.Lumingon si Veronica at mahina nitong tanong, “Mr. Peters, ihatid na lang po ba kita pauwi para makapagpahinga ka ng maayos?”Binuksan ni Benjamin ang kanyang mga mata at tumingin sa masiglang lungsod sa labas, magkahalo ang damdaming nasa kanyang dibdib.Gabi na noon.Isinara ni Celestine ang hawak niyang dokumento. Dinampot niya ang kanyang cellphone, alas-dos na pala ng madaling araw noong oras na iyon.May text si Nancy sa kanya noong mga bandang alas-nwebe ng gabi, pero hindi niya iyon nakita. Sobrang busy niya yata talaga.

Ang daming nasa isip ni Benjamin noon.‘Hindi dahil iniligtas ako ni Celestine kaya ako naging interesado sa kanya. Sa totoo lang, noong hindi ko pa siya kilala, naging interesado talaga ako kay Celestine.’‘Bata pa siya noon, marunong magmahal at marunong ring magalit, kayang tumanggap at kayang bumitaw. Hindi ba’t karapat-dapat iyon para maakit ang interes ko sa kanya?’May mahusay siyang kakayahan sa medicine pero iniwan niya iyon at pinili ang project ng kanyang lola. Hindi ba’t kahanga-hanga iyon?Payat siya kung tingnan, ngunit tila mayroong malawak na pagmamahal at pag-unawa na nakatago sa kanyang puso, isang hiwagang hindi madaling maunawaan ng kung sinuman.Oo, interesado siya sa kanya.Labis na interesado noon pa.Huminto ang sasakyan sa harap ng isang private restaurant.Magkasunod na naglakad sina Celestine at Rico.Nagtanong si Celestine, “Nga pala, Rico, ilang araw ka nang nakabalik sa bansa ah. Ano ba’ng plano mo pagkatapos ng dinner natin na ito?”“May aasikasuhin lang

May kakaibang tensyon sa loob ng kotse.Nakatitig lang sa bintana si Celestine, walang imik, habang nagmamaneho si Benjamin, iyon ay hindi mabilis, kundi mabagal, sobrang mabagal.Sumulyap si Celestine sa kanya nang pasimple at hindi napigilang mapailing.“Malalate ako kung ganyan ka kabagal mag-drive.”Itinaas ni Benjamin ang tingin, bahagyang binilisan ang takbo. Kaunti lang naman iyon.Nakapamewang si Celestine, nakatingin kay Benjamin nang may pagkainis.“May gusto ka bang sabihin sa akin?”Tumango ito. “Oo.”Nakunot ang noo ni Celestine, naghihintay sa kasunod na salita.Kung may sasabihin si Benjamin sa kanya, sabihin na lang nang diretso.“Ako…” nanginginig na bulong ni Benjamin, pero walang masabi.Unang beses na nakita ni Celestine na ganoon siya ka-frustrated at parang walang laban sa kanya.Mahirap ipaliwanag ang pakiramdam ni Benjamin.Marahil, ito ang ibig sabihin ng isang diyos na bumabagsak mula sa langit.Sa kaibuturan ng kanyang, ayaw pa ring mamatay ni Celestine ang