All Chapters of Divorce Me Now, Mr. Peters!: Chapter 551 - Chapter 560

Paglingon ni Celestine papunta sa waiting shed ng bus, napansin niyang may nakaparadang kotse sa gilid ng kalsada. Nakasandal si Benjamin sa sasakyan, may hawak na sigarilyo. Pag-angat ng kanyang paningin, nagtagpo ang kanilang mga mata. Malamig ang buwan ng Nobyembre, bahagyang nanginig ang mga tuyong sanga sa ihip ng hangin. Umihip din ito ng hangin sa buhok ni Celestine, tumabing sa kanyang pisngi. Bumuga ng usok si Benjamin, saka tumayo, pinatay ang sigarilyo at itinapon sa basurahan. Napakunot ang noo ni Celestine at mahigpit na isinara ang kanyang coat, ipinapakita na ayaw niyang bigyang pansin ang lalaki. Lumapit si Benjamin, may bahagyang amoy ng yosi sa kanyang katawan. Hindi pa naman siya matagal na naninigarilyo, kaya’t hindi ganoon kalakas ang amoy. Pero hindi pa rin iyon nagustuhan ni Celestine. “Tapos ka na ba sa trabaho?” tanong nito, mahinahon. Bahagyang tumango si Celestine at tumingin sa kanya. “Ang sakto naman, Mr. Peters. Pauwi na ako at nandito ka pa rin.

Sa isang bangko.Ipinapaikot-ikot ni Benjamin ang kanyang cellphone sa kamay. Paminsan-minsan ay sumisilip siya kay Wendell na nakaupo sa tabi niya. Tumingin din si Wendell kay Benjamin. Nagtagpo ang kanilang mga mata at agad na ibinaba ni Benjamin ang kanyang tingin. Ngumiti si Wendell. “Hoy, akala ko dati napakataas ng tingin mo sa sarili mi. Kahit naging manugang ka na ng pamilya Yllana, ganyan ka pa rin.” Ngayon lang niya nakita si Benjamin na ganoon kakabado at medyo nakaka-asiwa rin iyon. Kumibot ang labi ni Benjamin, halatang hindi alam kung paano magsisimula. Isa pa, may problema siya, hindi niya alam kung paano tatawagin si Wendell. Noon, tinatawag niya itong biyenan niya. Pero ngayon, hindi na nararapat na iyon pa rin ang tawag niya. Dapat ba akong tumawag ng Tito? O ano ba… “Tito na lang,” nakangiting sabi ni Wendell, “lamang ako kapag tinatawag mo akong Tito.” Totoo, malaking bagay na matawag siyang Tito ni Benjamin. Mahinang nag “hmm” si Benjamin

“Hoy, kumusta na kayo ng ex-wife mo?” tanong ni Sean kay Benjamin habang nakapasok ang kamay sa bulsa, tamad ang tono.Nag-swipe si Benjamin ng kanyang ID card at pumasok sa xhibition kasama siya ni Sean.Pagkapasok nila, agad silang nabighani sa tahimik at maliwanag na atmosphere. Sobrang elegante at ang mga makinang na alahas ay agad na nakakaakit ng mata.“Ayan na ‘yon,” sabi ni Benjamin sabay tuloy sa loob.Umirap si Sean.“Lahat sila, lumuhod sa kanya.” Pang-aasar ni Sean kay Benjamin.“Ah, alam mo rin pala ‘yon.” Tuloy lang sa paglalakad si Benjamin, kalmado ang tono, wari bang walang pakialam sa sinabi ni Sean sa kanya.“Ikaw ang tinutukoy ko. No’ng mahal ka ni Celestine, iniwasan mo siya at pinilit ang divorce. Pero ngayong pumayag na siyang hiwalayan ka at gusto na niyang lumayo, ikaw pa ang humabol sa airport at lumuhod para magmakaawa… Hindi ako makapaniwala sa ginawa mo!”Lumingon si Benjamin at tiningnan siya nang malamig.Maingay pa rin si Sean.Sobrang ingay.“Nakakaini

Kumilos ang labi ni Diana na para bang may sasabihin, ngunit tinawag si Benjamin ni Rico.Sa huli, tanging ang likod lamang ni Benjamin ang natanaw ni Diana at napuno siya ng lungkot.“Ano ang tingin mo sa kwintas na ito?” biglang tanong ni Rico habang itinuturo ang isang kwintas.Nakunot ang noo ni Benjamin. Napakalinaw at payak ng disenyo ng kwintas na nasa display stand.“Para kanino?” tanong niya.“Para kay Celestine,” mabilis na sagot ni Rico.Napatingin si Benjamin sa kanya. Para kanino pa nga ba?“Ibibigay ko ito kay Celestine. Sa tingin mo, magugustuhan niya?” kampanteng wika ni Rico habang nakahalukipkip ang mga braso.Kailangan aminin ni Benjamin sa kanyang sarili, nangangati ang mga kamay niyang suntukin ito.“Hindi,” matigas niyang sagot.“Sa palagay ko oo. Tutal, bawal siyang magsuot ng masyadong magagarbong bagay sa trabaho niya ngayon. Kaya itong simpleng kwintas ay malinis at perfect para sa kanya!” patuloy ni Rico.Hindi agad nakapagsalita si Benjamin.Nanahimik na l

Lumapit si Louie at niyakap si Diana. Medyo lumambot ang kanyang tinig, “Diana… ginagawa ko lang ito para sa ikabubuti mo. Huwag ka nang magkakamali pa, ayos ba lang iyon?”Pwede namang makahanap si Diana ng kahit sinong lalaki, maliban kay Benjamin.Kailanman, si Benjamin ay hindi magiging kanya.Bakit ba niya kailangang ibitin ang sarili niya sa punong ito na hindi naman siya kayang saluhin?“Makinig ka kay kuya, dadalhin kita sa ibang bansa para makapagpahinga ka roon.” Hinaplos ni Louie ang buhok ni Diana.Halata na hindi maganda ang lagay ni Diana.Tila wala siyang sigla at sa tuwing titingin siya kay Louie, mahina ang expression ng kanyang mukha, parang wala nang lakas.Bilang kapatid, labis na nahabag si Louie.“Louie, ayokong pumunta sa abroad. Ang gusto ko lang ay si Benjamin, kahit mula sa malayo lang, basta’t makita ko siya ay ayos na ako roon.” Malungkot na sabi ni Diana, pinupuno ng pagsusumamo ang kanyang mga mata. Medyo gumaan na ang kanyang pakiramdam.Hindi na gustong