Nagpakasal sina Celestine at Benjamin pero ang lahat pala ng iyon ay for show lang dahil ayaw ng mga magulang ni Benjamin sa minamahal nitong si Diana. Nakatakda ang divorce nila in six months pero laking pagtataka ni Benjamin na bigla na lang pumayag si Celestine kahit hindi pa tapos ang six months na sinasabi niya. Nagulat na lang si Benjamin, pagkatapos ng isa nilang pagtatalo, pagbalik niya ng bahay ay bigla na lang nawala ang kanyang asawa. Nasaan na kaya si Celestine at paano na ang kanilang magiging buhay lalo pa at na-sign na pala niya ang divorce papers nila?
View More“Pwede ba Celestine? Huwag mo nang asahan na mamahalin kita!” sigaw ni Benjamin Peters sa asawa nito.
Mahigpit niyang hinawakan ang leeg ng kanyang asawa at saka tinulak sa kama. Kitang-kita ang galit sa kanyang mga mata. “Inubos mo na talaga ang pasensya ko sa iyo. Hindi ko na alam ang gagawin ko! Hayaan mo, divorced naman na tayo pagkatapos ng anim na buwan. Konti na lang.” “Hindi ko naman talaga tinulak si Diana sa pool. Nawalan siya ng balanse noon kaya nalaglag siya,” sagot ni Celestine sa kanyang asawa. May takot sa boses ni Celestine. Basa rin ang buo niyang katawan. Nanginginig din siya habang kausap ang asawa. Kitang-kita pa sa kanya ang pagkagulat sa pagkakalaglag niya sa swimming pool kanina. “Huwag nang maraming satsat! Kung anu-ano pang alibi mo dyan. Alam mo naman na takot si Diana sa tubig tapos ginawa mo pa iyon sa kanya? Matagal na kayong magkaibigan, hindi ba?! Dapat alam mo iyon!” sigaw ni Benjamin sa asawa. “Alam mo, kapag namatay siya ay isasama talaga kita sa hukay niya. Tandaan mo iyan,” habol pa niyang sabi na labis na dumurog sa puso ni Celestine. Tumahimik lang si Celestine noon, nakaupo pa rin sa sofa at basang-basa dahil nga sa pagkakahulog niya sa pool. Hindi niya alam pero sa bawat salita na lumalabas sa bibig ng asawa niya ay siyang hiwa naman sa puso niya. Hindi na siya halos makahinga. ‘Matagal na kayong magkaibigan ‘ ‘yong mga salitang iyon ay tumatak na sa isip ni Celestine. Nagulat na lang siya nang maramdaman na may luha na tumulo sa kanyang mga mata. Hindi siya makapaniwala na ang taong nagtatanggol sa ibang babae ay mismong ang asawa niya. Pitong taon na ang kanilang relasyon, apat na taon bilang magkasintahan at tatlong taon naman bilang mag-asawa. Tatlong taon na ang nakakalipas noong malaman niyang ikakasal sila ni Benjamin ay sobrang saya niya. Matagal na kasi niyang pangarap ang pagiging isang asawa. Pero, pagkatapos niyang ikasal sa asawa ay nalaman niyang ayaw lang pala ng nanay ni Benjamin kay Diana para rito. Ginamit lang siyang kasangkapan ng ginang para masabing kasal na ang kanyang anak at tuluyan nang magkalayo sina Benjamin at Diana sa isa’t isa. Noong nalaglag si Diana, ang daming gustong tumulong sa kanya pero noong si Celestine ang naroon sa pool, kahit mamatay na siya ay wala pa ring sumaklolo sa kanya. Sobrang nasaktan si Celestine noon dahil naalala ni Benjamin na takot si Diana sa tubig pero hindi man lang naalala nito na ang asawa ay takot din sa tubig. Natatawa na lang siya sa kanyang sarili dahil ang relasyon na pilit niyang binubuo sa asawa ay puro kalokohan lang pala. Ang sabi nga ng iba, sa una lang maganda ang lahat ng bagay sa mundo. Tiningnan siya nang masama ni Benjamin habang siya ay nasa sofa. “Baliw!” Oo, aminado naman siya sa kanyang sarili na baliw siya. Hindi niya kasi sinunod ang kanyang ama kahit na pinagsabihan na siya nitong huwag magpapakasal kay Benjamin. Tinalikuran niya ang kanyang pamilya na umabot na sa puntong kailangan nang dalhin sa ospital ng kanyang ama dahil sa sama ng loob na binigay niya rito. Sinabihan na siya ng kanyang ama noon na kapag nagpakasal siya sa lalaking hindi naman siya mahal ay siya rin ang uuwing luhaan pero hindi nakinig si Celestine. Ang tanga niya para maniwala na gusto siyang pakasalan ni Benjamin. Dati kasi ay ito ang mapilit na nagsasabi ng kung anu-ano tungkol sa kasal. Naniwala rin siya noon na kapag minahal niya nang totoo si Benjamin ay lalambot ang puso nito sa kanya at mamahalin siya pabalik. Nilaban pa ni Celestine sa kanyang ama ang relasyon nila ni Benjamin. Pinangako niya rito na magiging masaya sila pagdating ng panahon pagkatapos ng kasal nila. Pero, anong nangyari? Nagkamali siya. Kahit gaano mo pala mahalin ang isang tao, o kahit gaano mo pa siya pakitaan ng tama ay mali ka pa rin para sa kanya. Baka nga pati ang paghinga mo ay mali na rin sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang pagkapanalo pala ng kanilang relasyon o ang pagkatalo nito ay hindi manggagaling sa kanya kung hindi kay Benjamin Peters. Agad na nagliwanag ang mga mata ni Benjamin nang makita ang caller ID ng taong tumatawag sa kanya. Para bang nabura ang lahat ng galit na kanyang nararamdaman sa asawa. Kahit hindi naka-loudspeaker ay rinig na rinig ni Celestine ang boses ng isang babae sa kabilang linya. Hindi niya lang alam kung ano ang sinasabi nito kay Benjamin pero sigurado siyang babae iyon. Agad niyang kinuha ang kanyang suit habang hawak pa rin sa isang kamay ang kanyang cellphone. “O, huwag ka nang masyadong magalaw dyan, ha? Hintayin mo ako. Papunta na ako dyan.” Sa huling pagkakataon ay tiningnan ni Benjamin ang kanyang asawa at saka naglakad na palayo. Ni hindi na siya tumingin kay Celestine ulit. “Benjamin Peters,” malinaw na sabi ni Celestine. Ilang minuto pa ay nagsalita ulit siya. “Takot din naman ako sa tubig, ah?” Napatigil si Benjamin, ang iniisip niya ay sobrang kulit ni Celestine. Kitang-kita ang inis sa kanyang mga mata. Natakot lang si Diana noon sa tubig dahil na-kidnap si Benjamin dati. Kinailangan niyang lumangoy para masagip ang buhay ng lalaki. Simula noon ay namuo na ang takot sa tubig ni Diana. Pero, si Celestine? Marami pa nga itong medal at cetificate sa larangan nang pagda-dive pagkatapos ay sasabihin nito na takot siya sa tubig? Hindi siya naniniwala sa asawa. Ano bang akala niya? Mamahalin na siya ni Benjamin oras na sinabi niya iyon? Hindi, hindi pa rin siya mamahalin ng kanyang asawa. Ilang minuto pa ay nakita na ni Celestine na paalis na si Benjamin, durog na durog na naman ang kanyang puso. Hindi na niya alam ang gagawin kaya bigla na lang niyang natanong ang asawa tungkol sa isang bagay. “Minahal mo ba ako kahit minsan?” ang mga luha niya ay pumapatak na naman sa sobrang lungkot. Umaasa pa rin siya na kahit paano ay may pagmamahal pa rin si Benjamin sa kanya. Kahit awa na nga lang ay tatanggapin na niya. Noong mga oras na iyon ay nilingon na ni Benjamin ang kanyang asawa. Handa na niyang kausapin ito. “Sa tingin mo ay ngayon talaga ang tamang oras para pag-usapan ang pag-ibig na iyan? Celestine naman, huwag ka namang magpaawa sa akin. Hindi na gagana iyan,” masakit at sobrang linaw para kay Celestine ng mga binitawang salita ni Benjamin para sa kanya. Ang buong akala niya ay madali lang ang buhay noong maging asawa niya ang isang Benjamin Peters, pero ang hindi niya alam ay ganito pala ang sasapitin niya. Ganitong klaseng pagmamahal ang kayang ibigay sa kanya ng kanyang asawa. Puro luha.“Sa totoo lang, Boss. Yung gago… nung lumuhod siya, di ko akalain na gagawin niya iyon para sa iyo…” sabi ni Vernard habang tinitingnan si Celestine.Pinikit ni Celestine ang labi at nag-scroll sa ilang picture na naka-post na karamihan naman ay kuha ni Benjamin na nakaluhod sa loob ng airport.May nakita si Celestine na picture na siya mismo ang nasa larawan.Dahil ang ekspresyon niya noon ay malamig din kung titigan ngayon, ramdam niya ang pagka-walang pakialam. Para bang ang mga mata niya noon ay tumitingin sa isa na lang tao na hindi niya kilala.Hindi na niya nais ibigay pa kay Benjamin ang galit na tingin…Parang tuluyan nang iniwan ni Benjamin ang lugar sa kanyang mundo. Wala na talaga siyang naramdaman para rito.Tahimik si Celestine. Pinatay niya ang kanyang cellphone at tumingin sa labas ng bintana.“Nagpaayos ako ng kotse kahapon at nakita ko yung kotse ni Mr. Benjamin Peters doon,” bungad ni Vernard.Hindi sumagot si Celestine; pero nagpatuloy si Vernard sa pagsasalita, “S
"Celestine! Anong ginagawa mo sa kapatid ko?!" isang sigaw ang biglang narinig mula sa hindi kalayuan.Napalingon si Celestine, at bago pa man niya makita nang malinaw ang taong iyon, bigla na lang siyang itinulak palayo ng lalaki.Napasuray siya ng dalawang hakbang at nang tumingala, nakita niyang si Louie iyon, nagmamadaling inaakay si Diana paakyat.Matindi ang tingin ni Louie kay Celestine, pagkatapos ay mahigpit niyang hinila si Diana.Agad namang niyakap ni Diana ang kanyang kapatid, humahagulgol at paulit-ulit na tinatawag, “Louie.. Louie..”Humugot ng malalim na buntong-hininga si Louie at marahang inalo si Diana.Tahimik lamang si Celestine. Pinagpag niya ang alikabok na wala naman sa kanyang damit, at muling isinuot ang malamig at walang pakialam na mukha, tila isa siyang dyosang mataas at hindi maabot."Ano ang ginagawa ko? Alam na alam ng kapatid mo. Bakit hindi siya ang tanungin mo tungkol dito?" malamig niyang sagot habang pinupunasan ang dulo ng daliri.Pakiramdam niya,
Hindi nangahas magsalita si Diana, huminga na lang siya nang malalim. “Celestine… huwag… Huwag mong gawin sa akin ito. Maawa ka naman.”"Itinulak mo ako sa dagat, binuhusan mo ako ng dumi at sa tuwing ginagawan mo ako ng kasamaan, kailan ka ba naging maawain sa akin?! Kahit kailan, hindi ‘di ba? Bakit ako maaawa sa iyo? Sige nga, sabihin mo sa akin!" galit na sigaw ni Celestine habang lalo niyang diniinan ang hawak.Agad namang hinawakan ni Diana ang pulso ni Celestine, pilit na inaalis ang kamay nito. “Celestine… Maawa ka. Kilala kita, hindi ka ganyan,” mahina niyang tawag.Ngumiti si Celestine nang may panghahamak, “Sayang, ikaw ang mamamatay sa ating dalawa at hindi ako. Matagal mo pa namang plano na mawala na ko, hindi ba?”"Celestine… kapag nalaman ng mga magulang at kapatid ko ito, hinding-hindi… hindi ka nila palalampasin! Alam mo iyan. Kaya kung ako sa iyo, tigilan mo na ito. Please?" nangingilid ang luha ni Diana.Ngunit maraming tao na ang dumaan, lahat nakakita sa eksena p
Nang makita ni Diana si Celestine, lumingon ito at akmang umalis.Agad siyang hinabol ni Celestine, hinawakan ang braso ni Diana, inakbayan siya at dinala papunta sa parking lot."Celestine! Ikaw talaga, bitawan mo na ako, Celestine!!" sigaw ni Diana.Tahimik si Celestine, pero hinihila niya si Diana nang walang ipinapakitang emosyon. Medyo marahas ang lakas niya at nasasaktan ang mga kuko ni Diana. "Celestine! Tatawag ako ng pulis kapag—"Pinalo ni Celestine ang mukha ni Diana. Wala na siyang pakialam kung masaktan pa ito ng ilang ulit.Diretso na tumama si Diana sa isang sasakyan.Nagtaas siya ng tingin, nagulat na tumingin kay Celestine."Tawagin mo talaga ang pulis."Sabay bunot ng manggas si Celestine, "Aawatin kita hanggang sa makulong ka habang buhay ngayon. Naiintindihan mo?" Tumigil ka na sa ginagawa mo, tao ka pa ba, Diana?”Nang marinig iyon, alam na ni Diana na nalaman na ni Celestine ang lahat, kaya napababa na lang siya ng mukha at di na nangahas pang magsalita.Tinikom
Kaya pala mainit ang mga kamay niya nang puntahan niya si Celestine, kaya pala nawalan siya ng malay. Pabalik-balik palang impeksiyon ng sugat niya noon.Mas mahina pa ang katawan niya kaysa noong nasa isang business trip siya.At least doon, mas matibay pa ang resistensya niya.At saka, kung tungkol sa business party nga pala…Kinuha ni Celestine ang kanyang cellphone at akmang tatanungin kung nakarating na ba si Rico sa dapat niyang puntahan,, nang biglang nakatanggap siya ng mensahe mula kay Rico mismo.Nagpadala ito ng picture na may kasamang message. “Arrive safely, see you in a few days. Ingat ka dyan ah. I know you have a lot of things to do. Kaya mo iyan. Maniwala ka lang."Sumagot si Celestine kay Rico: “Pasensya na, hindi ako nakasama sa iyo. Sa susunod na lang tayo magkita. Kapag okay na ang lahat."Sumagot si Rico pabalik sa kanya. “Family is important, I hope your grandma is safe. Nandito lang naman ako. Update me kung kailan tayo pwedeng magkita. Kahit nasa ibang bansa p
"Karapat-dapat siya sa kung anuman ang nangyayari sa kanya!" singhal ni Nancy.Bagama’t sumang-ayon si Wendell sa sinabi ni Nancy, pinagsabihan pa rin niya ito, “Alam mo naman sa sarili mo na totoo iyan, bakit kailangan mo pang sabihin? Hayaan mo na ang mga iyan.”Agad namang nag-ingay pa lalo si Nancy. Kung anu-ano na ang sinasabi.Umubo si Manuel sa di kalayuan at agad siyang nilapitan ni Nancy."Pa, may masama ba sa pakiramdam mo? Sige, sabihin mo lang sa akin," tanong niya.Ilang araw pa lang ang nakararaan ay may sakit na ang matanda.Mukhang kailangan na talaga siyang iuwi sa madaling panahon. Hindi siya pwedeng magtagal dito dahil mukhang delikado na siya."Pa, umuwi ka muna. Nandito naman si Celestine at si Wendell. Ako na ang bahala rito," pag-aalo ni Nancy kay Manuel.Umiling si Manuel, ngunit inubo ulit nang tuluyan. Hindi na niya iyon mapigilan.Lubos itong ikinadurog ng puso ni Nancy. Naaawa na siyang lubos sa mag-asawa, grabe na ang kanilang pinagdaanan.Magmula’t sapul,
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments