LOGINNagpakasal sina Celestine at Benjamin pero ang lahat pala ng iyon ay for show lang dahil ayaw ng mga magulang ni Benjamin sa minamahal nitong si Diana. Nakatakda ang divorce nila in six months pero laking pagtataka ni Benjamin na bigla na lang pumayag si Celestine kahit hindi pa tapos ang six months na sinasabi niya. Nagulat na lang si Benjamin, pagkatapos ng isa nilang pagtatalo, pagbalik niya ng bahay ay bigla na lang nawala ang kanyang asawa. Nasaan na kaya si Celestine at paano na ang kanilang magiging buhay lalo pa at na-sign na pala niya ang divorce papers nila?
View MoreâPwede ba Celestine? Huwag mo nang asahan na mamahalin kita!â sigaw ni Benjamin Peters sa asawa nito.
Mahigpit niyang hinawakan ang leeg ng kanyang asawa at saka tinulak sa kama. Kitang-kita ang galit sa kanyang mga mata. âInubos mo na talaga ang pasensya ko sa iyo. Hindi ko na alam ang gagawin ko! Hayaan mo, divorced naman na tayo pagkatapos ng anim na buwan. Konti na lang.â âHindi ko naman talaga tinulak si Diana sa pool. Nawalan siya ng balanse noon kaya nalaglag siya,â sagot ni Celestine sa kanyang asawa. May takot sa boses ni Celestine. Basa rin ang buo niyang katawan. Nanginginig din siya habang kausap ang asawa. Kitang-kita pa sa kanya ang pagkagulat sa pagkakalaglag niya sa swimming pool kanina. âHuwag nang maraming satsat! Kung anu-ano pang alibi mo dyan. Alam mo naman na takot si Diana sa tubig tapos ginawa mo pa iyon sa kanya? Matagal na kayong magkaibigan, hindi ba?! Dapat alam mo iyon!â sigaw ni Benjamin sa asawa. âAlam mo, kapag namatay siya ay isasama talaga kita sa hukay niya. Tandaan mo iyan,â habol pa niyang sabi na labis na dumurog sa puso ni Celestine. Tumahimik lang si Celestine noon, nakaupo pa rin sa sofa at basang-basa dahil nga sa pagkakahulog niya sa pool. Hindi niya alam pero sa bawat salita na lumalabas sa bibig ng asawa niya ay siyang hiwa naman sa puso niya. Hindi na siya halos makahinga. âMatagal na kayong magkaibigan â âyong mga salitang iyon ay tumatak na sa isip ni Celestine. Nagulat na lang siya nang maramdaman na may luha na tumulo sa kanyang mga mata. Hindi siya makapaniwala na ang taong nagtatanggol sa ibang babae ay mismong ang asawa niya. Pitong taon na ang kanilang relasyon, apat na taon bilang magkasintahan at tatlong taon naman bilang mag-asawa. Tatlong taon na ang nakakalipas noong malaman niyang ikakasal sila ni Benjamin ay sobrang saya niya. Matagal na kasi niyang pangarap ang pagiging isang asawa. Pero, pagkatapos niyang ikasal sa asawa ay nalaman niyang ayaw lang pala ng nanay ni Benjamin kay Diana para rito. Ginamit lang siyang kasangkapan ng ginang para masabing kasal na ang kanyang anak at tuluyan nang magkalayo sina Benjamin at Diana sa isaât isa. Noong nalaglag si Diana, ang daming gustong tumulong sa kanya pero noong si Celestine ang naroon sa pool, kahit mamatay na siya ay wala pa ring sumaklolo sa kanya. Sobrang nasaktan si Celestine noon dahil naalala ni Benjamin na takot si Diana sa tubig pero hindi man lang naalala nito na ang asawa ay takot din sa tubig. Natatawa na lang siya sa kanyang sarili dahil ang relasyon na pilit niyang binubuo sa asawa ay puro kalokohan lang pala. Ang sabi nga ng iba, sa una lang maganda ang lahat ng bagay sa mundo. Tiningnan siya nang masama ni Benjamin habang siya ay nasa sofa. âBaliw!â Oo, aminado naman siya sa kanyang sarili na baliw siya. Hindi niya kasi sinunod ang kanyang ama kahit na pinagsabihan na siya nitong huwag magpapakasal kay Benjamin. Tinalikuran niya ang kanyang pamilya na umabot na sa puntong kailangan nang dalhin sa ospital ng kanyang ama dahil sa sama ng loob na binigay niya rito. Sinabihan na siya ng kanyang ama noon na kapag nagpakasal siya sa lalaking hindi naman siya mahal ay siya rin ang uuwing luhaan pero hindi nakinig si Celestine. Ang tanga niya para maniwala na gusto siyang pakasalan ni Benjamin. Dati kasi ay ito ang mapilit na nagsasabi ng kung anu-ano tungkol sa kasal. Naniwala rin siya noon na kapag minahal niya nang totoo si Benjamin ay lalambot ang puso nito sa kanya at mamahalin siya pabalik. Nilaban pa ni Celestine sa kanyang ama ang relasyon nila ni Benjamin. Pinangako niya rito na magiging masaya sila pagdating ng panahon pagkatapos ng kasal nila. Pero, anong nangyari? Nagkamali siya. Kahit gaano mo pala mahalin ang isang tao, o kahit gaano mo pa siya pakitaan ng tama ay mali ka pa rin para sa kanya. Baka nga pati ang paghinga mo ay mali na rin sa kanyang mga mata. Napagtanto niya na ang pagkapanalo pala ng kanilang relasyon o ang pagkatalo nito ay hindi manggagaling sa kanya kung hindi kay Benjamin Peters. Agad na nagliwanag ang mga mata ni Benjamin nang makita ang caller ID ng taong tumatawag sa kanya. Para bang nabura ang lahat ng galit na kanyang nararamdaman sa asawa. Kahit hindi naka-loudspeaker ay rinig na rinig ni Celestine ang boses ng isang babae sa kabilang linya. Hindi niya lang alam kung ano ang sinasabi nito kay Benjamin pero sigurado siyang babae iyon. Agad niyang kinuha ang kanyang suit habang hawak pa rin sa isang kamay ang kanyang cellphone. âO, huwag ka nang masyadong magalaw dyan, ha? Hintayin mo ako. Papunta na ako dyan.â Sa huling pagkakataon ay tiningnan ni Benjamin ang kanyang asawa at saka naglakad na palayo. Ni hindi na siya tumingin kay Celestine ulit. âBenjamin Peters,â malinaw na sabi ni Celestine. Ilang minuto pa ay nagsalita ulit siya. âTakot din naman ako sa tubig, ah?â Napatigil si Benjamin, ang iniisip niya ay sobrang kulit ni Celestine. Kitang-kita ang inis sa kanyang mga mata. Natakot lang si Diana noon sa tubig dahil na-kidnap si Benjamin dati. Kinailangan niyang lumangoy para masagip ang buhay ng lalaki. Simula noon ay namuo na ang takot sa tubig ni Diana. Pero, si Celestine? Marami pa nga itong medal at cetificate sa larangan nang pagda-dive pagkatapos ay sasabihin nito na takot siya sa tubig? Hindi siya naniniwala sa asawa. Ano bang akala niya? Mamahalin na siya ni Benjamin oras na sinabi niya iyon? Hindi, hindi pa rin siya mamahalin ng kanyang asawa. Ilang minuto pa ay nakita na ni Celestine na paalis na si Benjamin, durog na durog na naman ang kanyang puso. Hindi na niya alam ang gagawin kaya bigla na lang niyang natanong ang asawa tungkol sa isang bagay. âMinahal mo ba ako kahit minsan?â ang mga luha niya ay pumapatak na naman sa sobrang lungkot. Umaasa pa rin siya na kahit paano ay may pagmamahal pa rin si Benjamin sa kanya. Kahit awa na nga lang ay tatanggapin na niya. Noong mga oras na iyon ay nilingon na ni Benjamin ang kanyang asawa. Handa na niyang kausapin ito. âSa tingin mo ay ngayon talaga ang tamang oras para pag-usapan ang pag-ibig na iyan? Celestine naman, huwag ka namang magpaawa sa akin. Hindi na gagana iyan,â masakit at sobrang linaw para kay Celestine ng mga binitawang salita ni Benjamin para sa kanya. Ang buong akala niya ay madali lang ang buhay noong maging asawa niya ang isang Benjamin Peters, pero ang hindi niya alam ay ganito pala ang sasapitin niya. Ganitong klaseng pagmamahal ang kayang ibigay sa kanya ng kanyang asawa. Puro luha.Pag-akyat pa lamang ng hagdan sa second floor ng cafĂ©, napansin ni Celestine ang isang pamilyar na figure.Walang ibang pwedeng maging iyon kundi si Diana.Nakasuot siya ng puting bestida, makapal na coat at leather boots.Maayos siyang tingnan, tila wala nang bakas ng sakit o pagkalugmok.Dahan-dahan siyang lumapit sa mesa ni Celestine at umupo sa tapat nito.Ilang sandali pa, dumating ang waiter at inilapag ang latte sa harap ng babae.Ngumiti si Celestine at nagsalita, mahinahon.âLatte, gaya ng dati.âNoong college pa lang sila, siya mismo ang laging uma-order ng latte para kay Diana.Iyon ang paboritong kape nito.âNagulat ako⊠na pumayag kang makipagkita sa akin.âmahina ngunit mahinahon ang tinig ni Diana. Wala siyang ekspresyon, parang wala na siyang kaluluwa.Mula nang mangyari ang lahat ng iyon, tila naubos na ang liwanag sa kanyang mga mata.Tahimik na sumimsim si Celestine ng kape.Pag-angat ng tingin niya, may mapait na ngiti sa kanyang labi.âAlam mo bang hindi ka na gan
Ibinigay na nga ni Celestine ang lahat kay Benjamin, pero bakit ganoân? Bakit kailangan pa rin niyang matalo nang ganito kasakit?Kung dahil lang iyon sa hindi niya ito nailigtas noon, mas lalong hindi niya maintindihan.Sa sofa, lasing na lasing si Wendell. Ngunit nang marinig ang iyak ng anak, agad siyang napabangon at pasuray-suray na lumapit.Niyakap ni Nancy si Celestine, pinipigilan ang sariling maiyak habang inaalo ito. Hindi na rin naintindihan ni Wendell ang sitwasyon, ang alam lang niya, may umiiyak. Kayaât lumuhod siya at niyakap ang mag-ina, mahigpit na parang ayaw na silang pakawalan.Amoy na amoy ang alak sa kanyang hininga at habol-habol ang paghinga nang sabi niya,ââTong pamilyang âto⊠kahit anong mangyari, hindi guguho ang buhay nâyo. Nandito pa akoâŠâNapapikit siya, garalgal ang tinig, lasing ngunit puno ng pagmamahal.Niyakap naman ni Celestine ang dalawa, mahigpit.Pagkatapos ng gabing iyon, hindi na siya muling iiyak.Tapos na. Lahat ay dapat nang matapos.Hinapl
Dahan-dahang napabuntong-hininga si Celestine habang isa-isang pinupulot ang mga alahas na nagkalat sa sahig. Maingat niyang ibinalik ang mga iyon sa loob ng pulang kahon, tila ba bawat piraso ay isang alaala na matagal na niyang gustong kalimutan ngunit ayaw siyang bitawan.Nang makita iyon, hindi naiwasan ni Nancy na mapaluhod sa tabi niya, nagtatakang bulong,âAnak, sino kayang nagpadala nito? Bakit napakaraming alahas? Hindi naman ito regalo para kay Wendell, âdi ba? O baka may nagdala lang tapos naiwan iyan dito?âHindi sumagot si Celestine. Pinaghiwalay niya ang buhok na dumadampi sa kanyang mukha at ipinatong ang kamay sa noo. Ilang sandali pa, tuluyang bumagsak ang mga luha niya.Walang nakakaalam kung gaano kahalaga sa kanya ang kahong iyon.Walang ibang nakakaalam kundi siya lang.Walang nakakaalam kung gaano karaming pait, hiya, at pagdurusa ang tiniis niya sa mga panahong minahal niya si Benjamin.Kinagat ni Celestine ang labi niya, pilit pinipigilan ang pagpatak ng luha n
Habang nagkukwentuhan ang tatlo nang masaya, napatingin si Rebecca na nakaupo sa tapat nila.Nakaramdam siya ng inis.Wala siyang kasabay na kaibigan sa mesa. Ang tanging malapit sa kanya ay si Wendell, pero abala rin ito sa pakikipagkwentuhan sa mga kamag-anak.Sanay si Rebecca na siya ang sentro ng atensyon, pero ngayon, parang siya ang iniwan sa gilid.Hindi niya matanggap iyon.Makalipas ang ilang minuto, hindi na niya natiis. âUy, Shiela,â sabi niya, medyo matulis ang tono, âmalapit na mag-year end, diba? Maglalakad ka pa rin ba sa mga yesr-end event?ââOo naman,â sagot ni Shiela, diretso at walang pakialam.âBakit ko naman palalampasin iyon? Iilan lang âyan sa isang taon. Kailangan kong mag-shine like a diamond.âWalang ipinakita si Rebecca sa kanyang mukha, pero sa loob-loob niya, nagngangalit ang inggit niya para kay Shiela.Tuwing lalakad si Shiela sa red carpet, siguradong trending siya agad sa social media.Lahat ng ibang artista, natatabunan. Ano ba talaga ang meron siya?
Handa na ni Tito Axl ang malaking cake para sa celebration.Nakatayo si Rebecca sa tabi ni Shiela, tahimik pero malamig ang tingin. Nang mapansin niya si Shiela, hindi niya napigilang singhutan ito, isang mabigat na buntong-hininga na puno ng pahiwatig. Mula sa di kalayuan, pinagmamasdan lang ni Celestine ang eksena. Marami siyang gustong sabihin kay Rebecca, ngunit wala siyang masimulang salita. Sa isip-isip niya.. âKailan kaya matututunan ng pinsan kong si Rebecca na i-control ang galit niya sa mundo?â Para bang lahat ng taoây may kasalanan sa kanya. Habang sinisindihan ni Tito Axl ang mga kandila sa ibabaw ng cake, lumapit si Celestine kay Shiela. âBy the way,â mahinahong sabi ni Celestine, âyung van na ginamit mo kanina, parang hindi iyo âyon?â Ngumiti si Shiela. âAh, kay Troy âyon. Sabay kaming umalis sa pinanggalingan namin, tapos na-trap sa kalsada âyung kotse ko, kaya inalok niya akong sumabay sa van niya.â Nabigla si Celestine. âKay Troy? Nandoân siya sa kotse kanina
âCelestine, ayos lang. Gusto raw ni Tito at Tita na makipag-kuwentuhan sa akin, at inaabangan ko rin naman iyon. Ang ganda ngang pagkakataon para makipag-kwentuhan sa kanila,â nakangiting sabi ni Rico, kalmadong-kalmado at likas ang charisma.Nakatawang nagkrus ng mga braso si Wendell.ââYan ka na naman, Celestine. Hindi pa nga nagsasabi ng kahit ano si Rico, pero ikaw, ang bilis mong mag-react.âSi Celestine ay napahinto.Tama naman si Daddy, siya talaga ang kabadong-kabado.Pero bakit nga ba siya kinakabahan?Kung gustong magpaka-bida-bida ni Rico sa gitna ng mga nakamasid, hayaan na lang niya ito.âBumalik na si Shiela, sasalubungin ko muna siya.â Kinuha ni Celestine ang coat na nasa upuan.Agad na tumayo si Rico. âSaan ka pupunta? Sasamahan na kita.ââSa labas lang, sandali lang naman. Umupo ka muna, babalik din ako agad,â sagot ni Celestine.Nag-isip si Rico at tumango na lang.Oo nga naman, baka maging awkward kung sasama pa siya. Hindi rin maganda sa paningin ng lahat sa kanya






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealistaïŒnais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments