All Chapters of 3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย: Chapter 111 - Chapter 120

เสียงกระซิบทุ้มต่ำดังแผ่วเบาข้างใบหู แต่กลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นไปอีก ริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาแนบลงบนลำคอขาว ขบเม้มเบา ๆ ราวกับกำลังลงโทษหยวนยิงกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ ก่อนจะกระชับแขนของเธอแรงขึ้นอีกครั้ง ส่งผลให้ถังหูลู่เผลอครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่“อร๊างงง~!!”“และที่สำคัญ...เฮียรู้นะว่าหนูเองก็ติดใจเฮีย”เสียงนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจ ราวกับรู้ทุกอย่างที่อยู่ในใจของเธอโดยไม่ต้องให้เธอเอ่ยปากแล้วเขาก็เริ่มเร่งเร้าตัวเองไปอีก ทำให้จังหวะในการกระแทกกระทั้นนั้น—หนักหน่วงยิ่งขึ้น ลึกยิ่งขึ้น และเร่าร้อนยิ่งขึ้นตับ! ตับ! ตับ!เสียงเรือนร่างกระทบกันดังก้องสะท้อนผนังห้อง เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ประสานกันเป็นจังหวะเดียว ร่างบางสั่นสะท้านรับสัมผัสร้อนแรงที่โจมตีเข้ามาไม่หยุด“อร๊าง! อร๊าง!! อร๊าง~!!”เสียงหวานครางสะท้าน ราวกับบทเพลงที่ยั่วเย้าความปรารถนา เธอจิกเล็บลงบนแขนของเขา หัวใจเต้นกระหน่ำแรงขึ้นทุกขณะ ดวงตาเลื่อนลอยเคลือบไปด้วยม่านอารมณ์‘โบ๋ไปหมดแล้วมั้งแบบนี้...อึ๊ก...อา...เขากระทุ้งเข้ามาไม่หยุดเลย...รู้สึกเหมือนท้องไส้จะฉีกขาดออกจากกันยังไงอย่างงั้น...จะบ้าตาย! เสียวเกินไปแล้

九十เสียงหัวเราะแผ่วต่ำดังขึ้นจากลำคอของ หยวนยิง ขณะที่เขาใช้มือแกร่งจับสะโพกของถังหูลู่ไว้อย่างมั่นคง ดวงตาคมกริบทอดมองแผ่นหลังงามตรงหน้าด้วยสายตาร้อนแรง‘น้องถังของเรายังไม่พอใจอีกงั้นเหรอ… หรือเธอจะเป็นประเภทไม่รู้จักพอ?’แทนที่จะถอนตัวออกไปในทันทีเหมือนที่ควรจะเป็น ความคิดหนึ่งกลับผุดขึ้นในใจ—เขาควรจะทำให้เธอเรียนรู้เสียบ้างว่าความต้องการที่ไม่มีขีดจำกัดนั้นอาจย้อนกลับมาเป็นโทษแก่ตัวเอง“น้องถัง…” เสียงของเขาเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยพลังดึงดูด รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แตะแต้มอยู่บนริมฝีปากหญิงสาวที่สัมผัสได้ถึงความเย็นเฉียบของกำแพงด้านหน้าที่ตัดกับอุณหภูมิร้อนผ่าวของร่างกาย เธอหันกลับไปมองเขาข้ามไหล่ ดวงตาวาววับราวกับลูกแมวที่พึ่งลืมตาดูโลกแต่กลับเต็มไปด้วยเสน่ห์ยั่วยวนของพยัคฆ์ร้าย“ว่าไงคะเฮีย…”ปลายเสียงของเธอทอดยาวเล็กน้อย คล้ายจะแสร้งใสซื่อ แต่กลับเต็มไปด้วยเล่ห์กลหยวนยิงกระตุกยิ้มขณะใช้ปลายนิ้วลูบไล้ท้องน้อยที่—โป้งนูน—ของเธอเบา ๆ ก่อนจะกระซิบเสียงกึ่งเย้าหยอกกึ่งตำหนิ“เลิกติดสัดได้แล้ว…ถ้าท้องขึ้นมาจริง ๆ เดี๋ยวจะแย่เอานะ...”คำพูดนั้นทำให้ถังหูลู่เบิกตากว้าง ก่อนที่รอยยิ้มขี้เล่นจะกล

九十二โดยไม่ให้เขาได้ทันตั้งตัว มือเรียวก็เอื้อมลงไปคว้า—งวงช้าง—ที่ห้อยต่องแต่งอยู่ตรงหว่างขาของเขา นิ้วเล็กกอบกุมและถูไถเบา ๆ ราวกับกำลังเล่นกับของเล่นชิ้นโปรด‘อา…นุ่มนิ่มดีจัง…ในที่สุดเราก็ได้สัมผัสมันตอนที่ยังไม่แข็งสักที…’ เธอคิดอย่างลำพองใจ ยิ่งพอนึกขึ้นได้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่ได้ลูบไล้เขาแบบนี้ หัวใจก็เต้นระรัวอย่างควบคุมไม่อยู่เธอยังไม่หยุดมือ แสร้งทำเป็นขมวดคิ้ว ก่อนจะทำแก้มป่องอย่างงอน ๆ “โธ่~ ถ้าเฮียปล่อยให้หนูทำเฉย ๆ แบบนี้ มันก็ไม่สนุกน่ะสิคะ”เธอยังคงขยับนิ้ว ลูบไล้ไปตามผิวอุ่น ๆ ของเขา ‘ถึงจะยังไม่แข็ง แต่มันก็ใหญ่และยาวมากอยู่ดี...ฮิฮิ...’ ถังหูลู่พรรณนา สีหน่าดูภาคภูมิใจอย่างบอกไม่ถูกแต่กลับผิดคาด—หยวนยิงไม่ได้สะทกสะท้านเลยสักนิด สีหน้าของเขายังคงนิ่งราวกับไม่ได้รับผลกระทบเลยแม้แต่น้อยมือใหญ่ยกขึ้นเสยผมที่เปียกชื้นไปด้านหลัง ก่อนจะเอื้อมมาจับข้อมือเธอไว้แน่น รอยยิ้มชั่วร้ายถูกแสยะออกมาในวินาทีนั้นเสียงทุ้มต่ำ หัวเราะก้องกังวานในม่านละอองน้ำ...“งั้นเฮียขอจับคืนบ้างได้ไหม?”ยังไม่ทันให้เธอเอื้อนเอ่ยตอบสิ่งใด ร่างเล็กก็ถูกกระชากเข้าสู่อ้อมแขนแข็งแกร่ง แผ่นอกเปลือยเป

九十四‘แม่เจ้าโว้ย...!’ลมหายใจสะดุดไปครู่หนึ่ง ราวกับโดนกระตุกเส้นประสาทบางอย่างให้ตื่นขึ้นเขาไล่สายตามองไปทีละภาพ...จากรอยยิ้มจิ้มลิ้ม แก้มแดงระเรื่อ ภายใต้ผ้าขนหนูผืนบาง ไปจนถึงภาพเรียวขาขาว และเอวบางที่น่าหลงใหล แล้วก็มาถึงภาพเปลือยกายหน้ากระจก ที่แม้จะใช้แขนบังส่วนลับแลไว้ แต่กลับเร้าอารมณ์ยิ่งกว่าเผยให้เห็นตรง ๆ และสุดท้าย...ภาพที่ทำให้เขาต้องกัดฟันแน่นแผ่นหลังโค้งเว้า สะโพกนุ่มนิ่ม และต้นขาที่ขาวเนียนละมุนราวกับหยกชั้นดี‘ให้ตายเถอะ...อาหมวย’หยวนหลงเผลอกำโทรศัพท์แน่นโดยไม่รู้ตัว ในขณะที่อีกมือเลื่อนจอมือถือขึ้นลงอย่างลังเล ริมฝีปากหยักได้รูปเม้มเข้าหากันจนเป็นเส้นตรงหัวใจเต้นกระหน่ำ...แม้จะเป็นเพียงภาพนิ่ง แต่กลับให้ความรู้สึกยั่วยวนจนเขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกล่อลวงอยู่จริง ๆ‘หนูรู้ตัวบ้างไหมว่าหนูกำลังเล่นอยู่กับไฟ?’หยวนหลงกดนิ้วไปที่คีย์บอร์ดมือถือ ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไปสั้น ๆ เป็นการประชดประชันปนขบขันหยวนหลง : “ถังหูลู่ เธอยังไม่หายเงี่ยนอีกงั้นเหรอ อยากให้เฮียกลับไปเช็ดตัวให้หรือไง?”ภายในห้องของถังหูลู่เธอมองข้อความตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไ

九十六 ริมฝีปากของถังหูลู่กระตุกเบา ๆ ขณะมองชุดในมือ ดวงหน้าแดงก่ำขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ‘เราโดนเฮียเล่นแล้วใช่ไหมเนี่ย...?’ เธอพึมพำกับตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น แต่แล้วความคิดบางอย่างก็แวบเข้ามาในหัว เธอหยิบของอีกชิ้นที่ซ่อนอยู่ในถุงออกมา และนั่นยิ่งทำให้เธออยากจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ “นี่มันไม่ใช่กี่เพ้าแล้ว นี่มันชุดนอน...ไม่ได้นอนชัด ๆ !!” เสียงพึมพำที่ควรจะอยู่แค่ในความคิดกลับหลุดออกมาดังเสียจนตัวเองยังตกใจ มือเล็กหยิบชุดชั้นในตัวจิ๋วขึ้นมาหมุนดูอย่างอึ้ง ๆ มันเล็กจนแทบจะเป็นแค่เศษผ้าปิดส่วนล่อแหลมเอาไว้ได้อย่างหมิ่นเหม่ แถมยังเป็นลูกไม้ซีทรูอีกต่างหาก! เธออ้าปากพะงาบ ๆ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปิดหน้าของตัวเองเมื่อจินตนาการที่ไม่ควรคิดก็เริ่มพุ่งทะยาน ภาพในหัวของเธอเริ่มฉายชัดขึ้น... เธอในชุดกี่เพ้ายั่วเย้าตัวนี้ ขึ้นคร่อมอยู่บนตัวของหยวนยิง ใบหน้าคมของเขามีแววตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนที่แววตานั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นดุดันและเร่าร้อน เธอขยับตัวขึ้นลงช้า ๆ มือแกร่งของเขาจับสะโพกเธอแน่น จังหวะการเคลื่อนไหวหนักแน่นและร้อนแรง เสียงลมหายใจของเธอและเขาสอดประสานกันเป็นจังหวะเดียว... “อ๊า.