All Chapters of 3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย: Chapter 121 - Chapter 130

เธอรีบสะบัดหัวไล่ภาพนั้นออกไป แก้มร้อนผ่าวจนแทบระเบิด‘กะจะล่อเราอย่างเดียวเลยรึไงเนี่ย… เจ้าเล่ห์จริง ๆ !’เธอตำหนิเขาในใจอย่างติดตลก ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไปด้วยคำพูดที่เหมือนจะปฏิเสธ แต่ความจริงแล้วกลับเต็มไปด้วยการยั่วยวนอย่างจงใจถังหูลู่ : “กินข้าวเสร็จจุก ๆ หนูยังไม่อยากจุกเพิ่มหรอกนะเฮีย~”เธอจงใจเติมเสียงท้ายประโยคให้ดูใสซื่อ แต่ทุกคำกลับเต็มไปด้วยเล่ห์กลไม่ถึงอึดใจ ข้อความตอบกลับก็เด้งขึ้นมาอีกครั้งหยวนยิง : “เดี๋ยวเฮียทะนุถนอมน้องถังเอง รับรองได้เลยว่าจะสุขใจ~”ถังหูลู่เบิกตากว้าง ก่อนที่ความร้อนบนใบหน้าจะพุ่งสูงขึ้นจนหูของเธอแทบแดงก่ำ คำพูดนั้นเต็มไปด้วยความหมายแฝงจนเธอไม่รู้จะตีความไปในทางไหนดีเขิน... ดีใจ... และแอบหงุดหงิดเล็ก ๆ ในเวลาเดียวกัน‘ใครกันแน่ที่สุขใจ!’เธอพิมพ์ตอบกลับไปอย่างประชดประชัน แต่มุมปากกลับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มไม่รู้ตัวขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินกับการหยอกเย้าผ่านตัวอักษร เป่าเปา—แมวแร็กดอลล์ขนฟูตัวอ้วนกลมของเธอ นั่งจ้องเธออยู่บนเตียง มันมองเธอด้วยสายตาเอือมระอา ดวงตากลมโตเป็นประกายวาวราวกับจะบอกว่า‘ยัยนี่เป็นบ้าอะไรอีกแล้ว?’ก่อนที่มันจะถอนหายใจยาวเหยียด

“เฮียมาก่อน” เขากล่าวเรียบ ๆ อย่างหยอกล้อถังหูลู่ไม่พูดอะไร นอกจากยักคิ้วให้เขาแล้วปล่อยให้เขาคว้าหมูกรอบไปแทน เธอรู้ดีว่าถ้าเธอแย่ง พวกพี่ชายจะต้องหาเรื่องแซวเธอแน่นอน“น้องถังยอมแพ้งั้นเหรอ? วันนี้แปลกจัง...” หยวนยิงกล่าวแซวเบา ๆเธอแค่ยักไหล่แล้วหันไปสนใจจานของตัวเองต่อ ไม่ได้ตอบโต้กลับไปมากนัก เพราะยังมีคนอื่นอยู่ในห้องและถ้าหากเธอเล่นไปตามเกมของพวกเขามากเกินไป... เธออาจถูกแหย่ไปตลอดทั้งคืน... ที่สำคัญถังหูลู่และอาเฮียทั้งสองของเธอก็ยังมีเรื่องที่ต้องเคลียร์กัน ‘บนเตียง’ อีกหลายเรื่อง...นอกจากวันจ่ายพรุ่งนี้แล้ว ครอบครัวถังยังต้องเตรียมตัวสำหรับ “วันขึ้นบ้านใหม่” ซึ่งจะจัดขึ้นในวันที่ 28 ซึ่งตรงกับวันไหว้ของเทศกาลตรุษจีนพอดี ถือเป็นฤกษ์งามยามดีที่ถังไห่เฉิงและหยวนชิงหลานไปดูมาโดยเฉพาะนอกบ้าน... มีการตั้งเต็นท์และจัดเตรียมโต๊ะรับรองสำหรับแขกที่มาร่วมงาน เพื่อนบ้านในละแวกนี้ส่วนใหญ่ล้วนรู้จักกับถังไห่เฉิงเป็นอย่างดี หลายคนเป็นเพื่อนกันมาเนิ่นนาน จึงไม่ได้เป็นเรื่องแปลกที่พวกเขาจะได้รับจดหมายเชิญไปร่วมงานตั้งแต่เนิ่น ๆ“เรื่องอาหารสำหรับงานขึ้นบ้านใหม่ล่ะ สั่งไว้เรียบร้อยแล้วใช่ไ

九十九ถังหูลู่ส่ายหน้ากับตัวเอง พยายามจะสลัดภาพพวกนั้นออกไป แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่อาจลบมันออกจากความทรงจำได้ความร้อนที่แล่นขึ้นมาที่ใบหน้า ไม่ได้มีสาเหตุมาจากอากาศของค่ำคืนนี้ แต่เป็นเพราะภาพของสองคนนั้นที่วนเวียนอยู่ในหัวของเธอต่างหากเธอถอนหายใจยาว ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง“เฮ้อ~ อยากจะบอกออกไปตรง ๆ เลยจริง ๆ ...เอาให้รู้แล้วรู้รอดว่าเราโดนไอ้คนนิสัยไม่ดีสองคนนั้นกัดคอมา...”หลังจากสงบจิตสงบใจได้ เธอก็เดินลงไปที่ห้องครัว หวังจะหาอะไรทานเพื่อดับความหิวแต่เมื่อเปิดตู้เย็น สิ่งที่เธอพบกลับมีเพียงวัตถุดิบสด ๆ และของที่ต้องนำมาทำอาหาร ไม่มีอะไรที่สามารถกินได้ทันทีเธอเบ้ปากอย่างขัดใจ“ให้ตายสิ... นี่บ้านเราไม่มีขนมหรือของกินง่าย ๆ เลยรึไง?”พอคิดดูแล้วก็ไม่แปลกนัก เพราะพ่อของเธอ ถังไห่เฉิง และแม่ของเฮียฝาแฝด หยวนชิงหลาน ต่างก็เป็นพวกชอบทำอาหารเอง ไม่ค่อยซื้อของสำเร็จรูปมาตุนไว้“สงสัยต้องออกไปซื้อเองแล้วล่ะมั้ง...”เธอยืนคิดอยู่หน้าตู้เย็น ก่อนจะเหลือบมองเวลาในโทรศัพท์“แต่เกือบเที่ยงคืนแล้วด้วยสิ...จะออกไปดีไหมนะ?”แม้จะลังเล แต่ท้องของเธอก็ยังร้องประท้วงไม่หยุดและบางที...การได้ออกไปเดินเล

ปลายจมูกของเขาลากไล้ไปตามลำคอขาวเนียน ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจัดจะประทับลงและดูดเม้มเบา ๆ จนเกิดเป็นรอยสีแดงจาง ๆเธอสะดุ้ง หัวใจเต้นแรงจนแทบระเบิด ร่างกายเหมือนจะปล่อยให้เขาทำตามใจชอบแต่เมื่อรู้สึกตัวได้ เธอก็รีบผละตัวออกมาทันที แม้จะไม่รวดเร็วนักก็ตามหยวนหลงที่เห็นปฏิกิริยาของเธอ ทั้งความลังเลและท่าทางเงอะงะของเธอ ก็หัวเราะเบา ๆ ด้วยความพอใจ“หึหึ...” เสียงหัวเราะของเขาฟังดูเหมือนนักล่าที่รู้ว่าเหยื่อของตัวเองกำลังดิ้นรนแต่ก็ไม่มีทางหนีไปได้จริง ๆ‘เราไม่กล้าออกไปไหนดึก ๆ คนเดียวหรอก...และเขาเองก็คงจะรู้เรื่องนั้นดี...’ถังหูลู่ครุ่นคิดในใจ ขมวดคิ้วแน่น มองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลายเธอกำหมัดแน่น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นจ้องเขาอย่างท้าทาย“คิดว่าคนอย่างหนูจะแลกร่างกายตัวเองเพื่อข้าวแค่มื้อเดียวงั้นเหรอคะ...?”เธอพูดอย่างแข็งกร้าว แต่ลึกลงไปในใจกลับสั่นไหวอย่างรุนแรงความวุ่นวายใจตีรวนอยู่ภายในอก ราวกับมวลอากาศร้อนที่ถูกบีบอัดให้หมุนวนอย่างไม่รู้จบความรู้สึกหนักอึ้งบดขยี้อยู่ในใจของเธอ ความทรงจำที่เร่าร้อนราวกับเปลวไฟที่ลามเลีย กลืนกินทุกสำนึกแห่งเหตุผล‘ถึงจะแอบมีอา

ปลายเท้าเล็กเกร็งแน่น สั่นระริกอยู่เหนือเคาน์เตอร์เย็นเฉียบ ถังหูลู่สะบัดศีรษะเล็กน้อย ดวงตากลมโตฉ่ำปรืออยู่ภายใต้กรอบแว่น เสียงหวานของเธอสั่นระริกด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน“แต่ว่ามันเสียวนี่คะเฮีย...อ๊ะ...อื๊อ...จะให้หนูกลั้นเอาไว้ตลอดมันคง...อ๊า...เกินไปหน่อย...”เธอพยายามอดกลั้นเสียงคราง ทว่าความเสียวซ่านที่กัดกินไปทั่วร่างกลับทำให้มันแทบจะเป็นไปไม่ได้ ลมหายใจของเธอขาดช่วงเป็นห้วง ๆ ปลายนิ้วเล็กจิกลงกับเคาน์เตอร์ อีกข้างก็จิกลงบนไหล่หยวนหลงแรงขึ้นอีกหยาดเหงื่อค่อย ๆ ซึมผ่านผิวเนียนละเอียด ยิ่งเสียดสีกับความเย็นก็ยิ่งทำให้ความวาบหวามเพิ่มพูนหยวนหลงละริมฝีปากออกอีกครั้ง เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาดุจนักล่า ดวงตาคมฉายแววพึงพอใจในสภาพของหญิงสาวตรงหน้า ขณะที่เสียงพร่าเอ่ยออกมาอย่างสาแก่ใจ“ยิ่งเสียวก็ยิ่งต้องทน...หรือว่าอยากจะให้คนอื่นรู้ล่ะ...”เขายกมือขึ้น ลูบไล้ไปตามเรียวขาที่สั่นระริก ก่อนจะบีบแน่นขึ้นอย่างจงใจ ปลายนิ้วแกร่งกดลงบนเนื้ออ่อนราวกับกำลังตอกย้ำให้เธอรับรู้ว่าเธอกำลังตกอยู่ในเงื้อมมือของเขา ริมฝีปากร้อนกดซับลงบนต้นขาขาว ไล่ต้อนขึ้นไปเรื่อย ๆถังหูลู่สะดุ้งเฮือก ริมฝีปากอ้า