Semua Bab ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง: Bab 31 - Bab 40

ปึงซิกตบอีกสองทีติดกัน แล้วก็บีบก้นของโกวเนี้ย ไม่ปีบเปล่า ปากก็พร่ำพูดว่า สะโพกนางน่านัก น่านัก...แล้วปึกซิกก็ควักมังกรของเขาออกยื่น ที่บัดนี้ชิงเหม่ยมีเวลาคิดคำนวณ มันน่าจะมีขนาดราว 6 นิ้วครึ่งได้ เขานำออกมาให้โกวเนี้ยดูดชิม วนไปมา โกวเนี้ยดูดรอบหัวมังกรที่บานเบอะราวกับเห็ดชิงเหม่ยเห็นแล้วนางก็วูบวาบขึ้นมาอีกแล้วปึงซิกก็ดึงตัวโกวเนี้ยให้ลุกนั่ง เขาสวมกอดนางจากด้านหลัง เอามือจับถันพลางบี้ยอดถัน โกวเนี้ยครางออกมา ขณะที่ชิงเหม่ยกลับเสียวราวกับปึงซิกบี้ถันตนเองเขายกสะโพกตัวเอง แล้วจับมังกรถูไถไปตามแผ่นหลังของโกวเนี้ย ก่อนจะถูไปตามลำคอ ซอกหูชิงหม่ยรู้สึกถึงความร้อนของมังกรนั้นกับผิวหน้าตนเองเมื่อเขาจับหน้าโกวเนี้ยให้หันมาอมมังกรของเขา นางแทบจะเห็นว่าตนเองกำลังอมดูดมังกรของเขาแทบจะทันทีนางรู้สึกถึงความร้อนผ่าวของมังกรได้ นางหลับตามือเริ่มเลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ จับเข้าตรงโหนกถ้ำของตนเอง แล้วเอานิ้วกลางบดทาบกับร่องหน้าปากถ้ำ ซึ่งตอนนี้มันเปียกโชกแล้วชิงเหม่ยเสียวจนต้องบดถ้ำสวาทของนางกับนิ้วตัวเองอย่างแรง ซักครู่รู้สึกราวว่าแท่งมังกรของเขาล้วงสวนเข้ามาตรงขานาง ถูกตรงง่ามก้นกึกๆ…จนคิดว

“อะไรของพี่ท่าน ข้าไม่เข้าใจ”“ฟังนะ นี่เราอยู่ในอดีตของตัวเอง”ชิงเหม่ยนิ่ง ก่อนจะพูด “ข้าพอจะเข้าใจนะ แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าทำไมเป็นเช่นนี้”“ก็เพราะคำอธิษฐานไง เจ้าขอให้กลับมาในอดีตใช่ไหม”“ใช่ พี่ท่าน” ชิงเหม่ยกล่าว “แต่เมื่อมาหาท่าน ข้าก็รู้สึกแปลกๆ มันเหมือนเวลาหยุดนิ่ง ท่านกับข้าไม่เปลี่ยนแปลงเลย ทั้งที่เวลาผ่านไปพอสมควร อาหารการกิน ผู้คนอื่นๆ เราก็ไม่เคยพบ”ปึงซิกคิด ก่อนจะกล่าว “วันนั้นข้าจำได้ว่า บอกเจ้าจะไปสวน แล้วข้าก็ถูกงูกัด ก่อนจะหมดลมหายใจ ข้าอธิษฐานว่าอยากพบเจ้าอีกสักครั้ง แล้วข้าก็เห็นตัวเองอยู่ในศาลเจ้า มีเสียงกระซิบว่า ข้าสามารถของได้หนึ่งอย่าง เพื่อให้คำขอเป็นจริง ข้าขอว่าอยากพบเจ้า จากนั้นจู่ๆ ข้าก็ออกจากศาลแล้วมายืนอยู่ในบ้านตัวเองอีกครั้ง”“แล้วทำไมท่านพี่จึง... จึงดูเหมือนชราอีกกว่ายี่สิบปี”“นี่สิ ที่ข้าไม่รู้” ปึงซิกครุ่นคิด “ข้าก็รู้สึกเหมือนจากที่นี่มานานหลายสิบปี แต่ข้าหายไปไหน นี่สิ ที่ข้าไม่รู้ ข้าไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น”“ข้าเองกลับดูเยาวว์วัยตลอดมา”“ข้าเห็นเจ้าแล้ว ทำไมข้ามีอารมณ์นัก ข้าอยากร่วมอภิรมย์สมรัก เสพสังวาสกับเจ้านัก ข้าไม่รู้ทำไมตัวเองต้องพ

รัตติกาลมาเยือน ในม่านราตรีนั้นบุรุษหล่อล่ำกับสาวสะพรั่งคู่หนึ่งภายใต้ชายคาเรือนรักอันโอ่โถง ทั้งคู่กำลังปฏิบัติการแห่งค่ำคืน “ชอบมั้ย ตรงนี้” บุรุษถามเสียงกระซิบที่ข้างหู “ฮือ” โกวเนี้ยสะคราญตอบเสียงในลำคอ ขณะที่นางซบหน้ากับหมอน “ผิวเนื้อของเจ้าช่างเนียน นุ่มมือนัก ช้าชอบ” “ฮือ” นางตอบ แล้วบุรุษที่นั่งเหนือร่างโกวเนี้ย ก็บรรจงวาดฝ่ามือจากข้อเท้าไล่ไปขึ้นไปตามหัวเข่าข้อพับ เหนือสูงขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงสะโพกงามงอน เขาครางเสียงหลง “น่ายิ่งนัก” “น่าอะไร” “จะน่าอะไรเล่า” กล่าวจบก็ก้มลงจูบสะโพกงอนนั้นแผ่วเบา แล้วใช้ริมฝีปากจูบไล้ ลากลิ้นจนทั่วสะโพกกลมกลึงงอนโด่งนั้น เขาล้วงลงในในง่ามขา แตะแผ่วเบาๆ นางร้อง โอว โอว แล้วขยับสะโพกให้นิ้วต่ำลงไปอย่างสะดวก ทว่าเขากลับเพียงลากนิ้วแตะแล้วเขี่ยอย่างแผ่วเบา ก่อนจะยกนิ้วลากสูงขึ้น วนไปตามสะโพกแล้วตบสะโพกเสียงดังเพี้ยะๆ สองที นางร้อง โอ้ว ซี๊ด “ดี ดี ตีอีก” บุรุษลงมือตีอีกสองเพี้ยะ แล้วก้มลงจูบรอยแดงจากฝ่ามือตีนั้น เขาลงมือกดนวดไปตามสะโพกกลมกลึง เ

นางมองพี่เขยที่ก้นเกร็งจนปอด นางอยากวิ่งไปหาแล้วขอร้องให้เขากระทำกับนางอย่างจริงๆ สักครา แล้วทันใดนั้นเองพี่เขยก็ผวาเฮือก “เจ้าตอดข้าดีหรือเกิน อ๊ากกกกกกก” แล้วบุรุษก็ปล่อยน้ำรักเข้าเต็มถ้ำนาง เขาก้มลงกอดภรรยาแน่น หยุดนิ่งราวสักพัก ก่อนจะพูดว่า “ข้ารักเจ้านะ เซียงยี่ของข้า” แล้วสูดดมซอกคอนาง สูดเอาความหอม ความรัญจวนใจเจ้าเต็มอกแล้วบอกรักนางอีกครา... “ข้ารักเจ้านะ...” นางจูบตอบพลางกอดผู้เป็นสามีแน่น จินเหนียงทรุดลงนั่งหอบหายใจ นางเองก็ถึงขีดสุดของอารมณ์แล้วเช่นกัน นางค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นแล้วกลับไปนอนห้องตนเอง แต่ในใจไม่วายที่จะคิดถึงพี่เขย... เช้ามาขณะนางเตรียมอาบน้ำ พี่เขยออกจากห้องน้ำ การแต่งกายยังไม่เรียบร้อย นางแอบเห็นมังกรจากแสงแดดที่สาดส่องมาจากด้านหลัง นางรู้สึกวูบไหว เหตุการณ์ยามดึกดื่นกลับมารบกวนจิตใจตลอดเวลี่อาบน้ำ จนที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่จะลูบคลำปากถ้ำ นิ้วก็แอบเขี่ยเล็กน้อย จากแอบเขี่ยก็กลายเป็นสัมผัสอย่างจริงจัง นางกดไปที่ปุ่มกระสัน แหงนหน้าอ้าปาก ส่งเสียงครางเบาๆ ความเสียวค่อยๆ

ยิ่งพี่เขยสาวขึ้นสาวลง หน้าตาเต็มไปด้วยอารมณ์ใคร่ อารมณ์ของนางก็ยิ่งปั่นป่วยจนต้องหนีบสองขาเข้าหากัน ภายในถ้ำของนางเปียกแฉะไปหมดแล้วยืนมองต่อมาอีกอึดใจ พี่เขยก็ส่งเสียงครางปล่อยพลังพลางใส่แพรพรรณของนางจนชุ่มฉ่ำ นางกลืนน้ำลายดังอึกรู้สึกเหมือนอยากลิ้มรสน้ำแห่งพลังหยางของพี่เขยแล้วจังหวะนั้นที่พี่เขยเพิ่งรูดมังกรเสร็จสม เขาหันมาเห็นนางเข้าก็สะดุ้งตัวโยน นางยืนมองพี่เขยตัวแข็งทื่อ สายตาเหมือนจะโดนสะกดที่ดุ้นมังกรอันเขื่อง สายตาไม่สามารถมองไปทางอื่นได้ พี่เขยขณะตกใจมือก็ยังกำมังกรที่แม้มันจะคายพิษแล้วแต่ก็ยังแข็งผงาดเต็มมือพี่เขยยืนอึ้งครู่หนึ่งก็รีบโยนชุดแพรพรรณของนางลงตะกร้าในห้อง แล้วใส่กางเกงเดินออกจากห้องเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้นนางสะดุ้งตื่นรีบหมุนตัวเดินออกไปด้านนอก นางกำลังกลัว นางไม่ได้กลัวพี่เขย แต่กลัวว่าตัวเองกำลังเกิดอารมณ์ถึงขีดสุด จะพาลสั่งให้ใจทำเรื่องไม่ดีงามหลังจากเลี่ยงหนีออกมาด้านนอกแล้ว จินเหนียงก็ยืนพิงผนังหอบหายใจถี่หนัก ยิ่งพยายามสะกดอารมณ์ตัวเองเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกร่างกายร้อนวุบวาบ มันร้อนวูบวาบหวิวๆ แปลกๆ หน้าอกก็แน่นๆ คัดๆ ส่วนตรงนั้น ตรงถ้ำยิ่งแล้วใหญ่ นางรู้