All Chapters of Owned by A Hot Billionaire lawyer : Chapter 71 - Chapter 80

Huminto si Giovanni sa paglalakad. Tila isinara ng katahimikan ang buong paligid.Napilitang ngumiti si Christopher, pilit inaayos ang tensyon. "Kayo naman kasi, naging magkasintahan man lang kahit isang araw."Matalim ang tingin ni Giovanni nang lingunin siya. At sa malamig na tinig, mariing winika:"Kung wala kang maayos na sasabihin, tumahimik ka na lang."Tumigil si Christopher. Walang makasagot sa tahas at matalim na pagkakasabi ni Giovanni. Kahit hindi niya tahasang inamin, ang galaw, titig, at katahimikan nito ay nagsisigaw ng isang bagay, May pinoprotektahan si Giovanni.At alam nilang lahat kung sino iyon.  "Galit ka ba?" tanong ni Kim habang lumalapit,

 Kinuha ng direktor ang script at lumapit kay Luna. “Pagpasok mo mula sa pinto, madadapa ka. Tapos, babangon ka agad at makikita mo ang bangkay sa sahig. Yung pakiramdam ng kawalan ng pag-asa, pagkawasak, at pagiging inutil dapat sumabog sa mukha mo. Parang wala ka nang kakampi sa mundo.” Tahimik na nakinig si Luna. Malalim ang kanyang paghinga, at bagamat kalmado ang panlabas, kitang-kita sa mga mata niya ang pagsisid sa emosyon. Tumango siya pagkatapos ng paliwanag hindi para magpa-impress, kundi dahil alam niyang kaya niya. Mula sa gilid ng set, may bumulong. “Kaya ba niya ‘yan?” Isang babaeng bagong salta, nakayuko sa monitor pero hindi maitago ang kumpetisyon sa tinig. “Baguhan lang ‘yan, ‘di ba?” Sumabat ang isang assistant director, halatang inis. “Bago ka lang ba rito? Si Luna ang pinakamagaling sa mga post-20s na aktres

Tatlong araw nanatili si Luna sa set.Sa bawat araw, ginampanan niya ang bawat eksena nang walang mintis, walang reklamo. Kung dati ay tahimik lang ang crew, ngayon ay tila may respeto na sa katahimikan niya. Walang masyadong tanong. Walang pakialam kung galing siya sa isang pamilyang may pera. Ang mahalaga marunong siyang umarte.Ngunit kahit gaano siya ka-professional, hindi pa rin maiiwasang mapansin:Wala na si Marco sa paligid.Walang imbitasyon. Walang pa-text. Tahimik ang social media, at lalo na ang paligid niya.At sa bawat katahimikan, mas lumalalim ang tanong sa puso niya tama ba ang sinabi ko sa kanya?Gabi na nang makabalik sila sa siyudad.Tahimik ang loob ng sasakyan, maliban sa banayad na ugong ng makina. Si Matilda ang nagmamaneho habang panakaw na sumusulyap sa likod, kung saan nakahilig sa bintana si Luna, mahimbing ang tulog. Mukha siyang pagod pero sa pagkakatulog niyang iyon, may bahid ng kapayapaan.Gusto sanang tanungin ni Matilda kung saan talaga siya ihahatid

“Sigurado ka bang gusto mo akong akitin sa ganitong sitwasyon?” Bahagyang kumunot ang noo ni Giovanni, pero nanatili ang tikas niya kahit siya ang nasa ilalim.Ang tanong niya ay babala pero si Luna, imbes na umatras, lalo pang ngumiti. “Akit lang ba sa tingin mo ‘to?”Tumataas ang kilay niya habang unti-unting gumagapang pababa, nakaluhod sa mismong tiyan ni Giovanni. Biglang lumiit ang mga mata ni Giovanni nanlisik ang mga pupila.“Luna, anong...” “Attorney Giovanni,” malambing pero may kuryente ang boses ng babae, “masyado kang y alam mo ba ‘yon?” Gumuhit ang mga kuko niya sa harap ng blacl robe mabagal, mapanukso.“Sa kalagitnaan ng gabi, pumasok ka sa bahay ko, suot ang pajama mong parang eksaktong sinukat para akitin ako. Dapat bang maniwala akong ‘aksidente&rsquo

 Kahapon lang, halos hubad si Luna sa harap niya para akitin siya. Pero ngayon? Ibang lalaki na naman ang kaharutan at sa pader pa. "Grabe, hindi ako makapaniwala..." bulalas ni Vergara, habang nakatitig sa mukha ni Giovanni na hawak pa rin ang cellphone, unti-unting humihigpit ang pagkakakapit sa cellphone para bang puputok ang mga ugat sa galit o selos. "‘Wag mo sabihing. Master Giovanni, napalalim na ang tama mo kay Luna?" tanong ni Vergara, kalahating biro, kalahating naguguluhan. Mukha kasi itong iniwan ng asawa. At ang nakakatakot? Tahimik lang si Giovanni, pero matalim ang tingin, at ang panga’y naninigas. Napatingin si Christopher kay Vergara, waring nagtatanong kung anong susunod na gagawin. Bahagya siyang kumambyo ng balikat, na parang nagsasabing, 'Wala akong alam, bro.' Si Giovanni ay parang isang nagliliyab na uling sa loob ng malamig na lata