คนที่ยืนคุยโทรศัพท์ที่ริมระเบียง มองเข้ามาภายในห้องของตัวเอง บอกไม่ถูกหรอกว่า ทำไมต้องเป็นคนนี้ รอยยิ้มจืดเจื่อน แววตาอ่อนไหว นั่นแหละ ที่ทำให้อยากเข้าหา พอได้รู้จักจริงๆ ก็ยิ่งรู้สึกว่า คนนี้นี่แหละ ที่อยากเอาตัวเอง เข้าไปปกป้อง คุ้มครอง คนในโทรศัพท์น้ำตาร่วงหล่นออกมา เค้าไม่ได้ให้ความหวังใดใดทั้งนั้น เมฆก็ยังเป็นเมฆ ที่เข้าหาได้ พูดคุยได้ แต่ไม่จริงจังกับใคร ประตูบานเลื่อนปิดสนิทดังกึก พร้อมกับคนที่นั่งอยู่หันมามอง " คุยกับผู้หญิงด้วย หึงไหม " เค้าถามยิ้มๆ เดินมาหาเธอ แล้วนั่งลงข้างๆ " เมฆชอบให้หึงไหมละ " " ถ้าหึงนิดๆ ก็ดี แต่หึงมากๆ แล้วทะเลาะกัน ไม่ดี " เค้าตอบตามความจริง แล้วล้มตัวนอนที่ตัก ของคนข้างๆ บนโซฟา มือหนาจับมือบางมาจูบเล่น " เพราะเมฆ ตั้งใจแล้วว่า เมฆจะมีแฟนคนเดียว แล้วแฟนคนเดียว ก็จะเป็นแม่ของลูกด้วย " คำบอกออกมา ที่มันคล้ายกับการวางแผนชีวิตเอาไว้ด้วยกัน ทำเอาคนฟัง ยิ้มกว้าง แล้วมองคนที่อยู่บนตักของตัวเอง " ถ้าเข็มเป็นคนไม่ดี เอาแต่ใจละ " เขมจิราถามออกมา" ก็ต้องคุยกัน ต้องเข้าใจกันให้มากๆ ถ้าเข็มรู้ตัวว่า ทำตัวไม่ดี เข็มจะปรับปรุงไหม เมฆก็เหมือนกัน ถ้าเมฆ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-15 Baca selengkapnya