All Chapters of CONTRACTED TO MY BILLIONAIRE BROTHER-IN-LAW: Chapter 61 - Chapter 70

Hindi pa masabi ni Brayden kung magiging permanente nga ang pagkakaroon ng amnesia ni Julienne, pero mas mainam pa rin na dalhin niya ito sa mga lugar na makapagpapaalala rito ng mga nakaraan nila, pati mismo ng buhay nito, kahit na masakit. Matapos ang halos dalawang buwang pananatili nila sa ospital, nabigyan na rin ito ng clearance para makalabas. Naalis na rin ang benda nito sa mukha at kahit siya ay naninibago sa nakikita. Hindi mapigilang tumakbo sa kaniyang isip na si Cerella ang kaharap niya. Kahit ang mommy niya ay nagulat nang malamang iyon talaga ang totoong mukha ni Julienne. Nagalit din ito sa mga naging in-laws niya sa panlolokong ginawa sa kanila— lalo na sa kaniya. Gusto na nga sanang ipakulong ng kaniyang ina ang mga ito dahil madali naman daw iyon para sa kanila; abogado ang Tito Ethan niya at judge naman si Elias, pero mabilis niya itong pinigilan. Sinabi niya ritong may mga plano na siya at hintayin na lang nitong maisakatuparan niya iy

Texas, USA. Brayden’s pace was in a hurry. Nagmamadali siyang makita ang pakay niya sa lugar na iyon. “This way, Sir,” anang driver ng sasakyang sumundo sa kaniya sa airport kanina. Tauhan ito nang mismong pakay niya roon. “Thanks.” Ngumiti siya rito bago tinungo ang silid na itinuro nito. Matagal siyang nanatili sa labas niyon bago nakuhang pihitin ang seradura. Dahan-dahan niyang iniawang ang pinto. At habang ginagawa iyon, hindi siya halos humihinga. When he finally opened it wide, unang nag-landing ang mga mata niya sa kamang nasa gitna ng silid na iyon. Biglang naging mabuway ang kaniyang pagkakatayo. Napaluhod siya sa sahig kasabay ng pagyugyog ng kaniyang mga balikat. He’s crying. Sari-saring emosyon ang lumukob sa kaniya pero mas lamang doon ang matinding pangungulila. Ang matagal na panahon niyang pagtitikis para sa kaligtasan ng pinakamamahal niya. 

Hinintay na ni Brayden na maka-recover ng lakas nito si Julienne. He still pretending that he didn’t know anything at all when he was calling Cerenna back in the Philippines. Kung magaling itong artista, mas magaling siya at ang mga taong nakapalibot dito. Pero ayon sa mommy niya, mukha naman raw hindi nalulungkot doon ang babae. Enjoy na enjoy nga raw itong maglibot sa hacienda. Naipaliwanag na nila ni Dimitri nang maayos kay Julienne ang mga nangyari. Hindi niya rin iyon pinatagal dahil ayaw na niyang magsinungaling pa sa asawa. Bukod sa galit, nasaktan din ito. Hindi rin nito inaasahan na kaya iyong gawin dito ng sarili nitong ina at kapatid. Julienne was devastated. Hindi rin nito napigilang umiyak. Pero pagkatapos noon, nakumbinsi niya ito sa mga planong binuo niya. Kaya sa araw na iyon ay naglalakad na sila palabas ng NAIA, habang magkahawak ang kanilang mga kamay. Ipinagamit sa kanila ni Dimitri ang private plane nito kaya kompo

Brayden and Cerenna got back to Manila after they had dinner with her parents. Maayos ang naging usapan nila— umaayon sa mga plano niya ang lahat. “Where is Loida?” she asked. Ugali na kasi ni Loida na salubungin sila kapag dumating sa bahay. “Oh, I forgot to tell you. Pinagbakasyon ko muna siya,” aniya. “So, ibig bang sabihin? Tayo lang dito sa bahay?” May pilyang ngiting sumilay sa mga labi nito. Idinikit pa nito ang katawan sa kaniya. Sasagot na sana siya nang biglang tumunog ang kaniyang cell phone. Si Jacob ang nasa caller ID. “Excuse me. Sasagutin ko lang ito.” Hindi nakaligtas sa kaniyang mga mata ang pagsimangot nito. Lihim naman siyang napangiti. “Yes? Something wrong?” tanong agad niya. Sa tuwing tatawag ito sa kaniya, hindi talaga niya mapigilang hindi kabahan. &

“Welcome! Welcome!” Nakangiting sinasalubong nina Brayden at Cerenna ang mga bisita. It was Julienne’s twenty-fifth birthday; the big day they’ve been waiting for. The party’s theme was masquerade. Naisip niyang ibase iyon sa birthday noon ni Cerella kung saan niya unang nakilala ang napakagandang asawa niya. Bagay na bagay rin iyon sa mga plano niya sa gabing iyon. As usual, his wearing his favorite color; blue tuxedo. And to compliment to his suit, Cerenna was wearing yellow satin haltered gown. Labas na labas ang mayaman nitong dibdib at ang makinis nitong likod. Kaya naman hindi mapigilan ng kanilang mga panauhin na mainggit sa kaniya. “Mommy! Daddy!” Tumitiling sinalubong ni Cerenna ang mga magulang nito. Nang magkausap sila noon nina Theresa at Carlito, sinabi ng mga ito na anak na rin ang turing ng mga ito kay Julienne— na sinakyan naman nila ng