After Divorce: I Married A Stranger のすべてのチャプター: チャプター 231 - チャプター 240

"HAYOP KA!" gigil at galit na usal ni Grayson. Gusto na sana niya itong sugurin at barilin pero pinigilan siya ni Martin nang hawakan siya nito sa braso."Remember, hawak nila si Nonoy, Grayson kaya kailangan nating maging maingat," pabulong na paalala ni Martin. Nagpupuyos na siya sa galit at gusto na niyang gumanti pero tama si Martin, hindi sila pwedeng magpadalos-dalos dahil hawak nila si Nonoy."Sige, subukan ninyong lumapit o gumawa ng maling hakbang kung ayaw ninyong tuluyang hindi na ninyo makasama ang batang ito," pananakot pa ng lalaki habang nakatutok sa kanila ang baril nito.Nadudurog ang puso niya habang pinagmamasdan niyang nagpupumiglas at pilit na sumisigaw si Nonoy para humingi ng tulong. Hindi niya maisip ang hirap at sakit na dinanas nito sa kamay ng masasamang taong iyon. Hindi siya papayag na hindi siya makakaganti sa kanila."Si at Ivy at Levie ang may pakana ng pagdukot kay Nonoy, hindi ba?" direktang tanong ni Martin sa dalawang lalaki.Natawa ang lalaki at

KANINA PANG hindi mapakali si Naomi, sa hindi niya malamang dahilan kinakabahan siya at nakakaramdam ng kakaibang takot kaya hindi siya makatulog. Sapo niya ang kaniyang malaking tiyan habang palakad-lakad sa may terrace ng bahay. "N-Naomi? Why are you still awake? Malamig dito." Napalingon siya sa nagtatakang si Jack, bakas ang pag-aalala sa mukha nito. Nilapitan siya nito. "Masyado nang gabi at hindi makakabuti sa iyo kung nandito ka sa labas." Napabuntonghininga siya at muling tumingin sa labas ng bahay. "Hindi po kasi ako makatulog, tito Jack," aniya. "Hindi ko alam pero kinakabahan ako sa hindi ko alam na dahilan," pagtatapat niya. Suminghap si Jack at tumabi sa kaniya. Hinawakan nito ang balikat niya at marahan iyong pinisil. "Naomi, alam kong marami kang iniisip at maraming bumabagabag sa isip mo pero kailangan mo ring alalahanin na buntis ka at kailangan mong alagaan ang sarili mo," anito. Tiningnan niya ang umbok na tiyan at ngumiti habang hinihimas iyon. Tiningnan niya s

DAHAN-DAHANG humakbang si Naomi papasok sa silid kung saan nandoon si Grayson na wala pa ring malay. Hindi niya maintindihan ang sarili dahil naguguluhan siya sa kung anong dapat niyang maramdaman sa mga nangyari. Sapat na ba ang ginawa nitong pagligtas kay Nonoy at pagsasakripisyo ng buhay nito para patawarin niya sa lahat ng ginawa nito sa kaniya? Suminghap siya at tumigil sa paghakbang ng tuluyan siyang makapasok sa silid. Nakahiga si Grayson sa kama habang wala itong malay. Sa hindi niya alam na dahilan, kusang bumagsak ang luha sa kaniyang mga mata. Bahagya siyang kumiling at agad pinahid iyon. Hindi siya magiging ipokrita para pilit itanggi na hindi na niya mahal ang asawa at hini ito pinananabikan. Hindi rin siya ganoon katigas para hindi lumambot sa ginawa nitong pagligtas kay Nonoy at hindi siya masama para hindi maging thankful doon.Dahan-dahan siyang humakbang palapit dito. Pinagmasdan niya ang gwapo nitong mukha na mahimbing na natutulog. Maraming beses na gusto niyang

Suminghap si Martin at pasimplebg pinahid ang luha sa gilid ng mga mata. Ngumiti ito. "No, don't say sorry dahil wala kang kasalanan. It was my choice to try kahit alam kong masasaktan ako at the end." Pinagdikit nito ang mga labi at ngumiti. "Alam mo bang the moment I saw you on the street, alam kong may kakaiba sa iyo." Nagtaka siya at napakunot ang noo. "Nahimatay ka noon sa gitna ng kalsada at ako ang driver ng sasakyang muntik ng makabangga sa iyo. Dinala kita sa hospital at nalaman kong buntis ka. Nang dumating si Luna, narinig ko ang nangyari sa iyo. Naawa ako sa iyo noon at gusto kitang i-comfort. There's something in you that I get intrigued about. Until we met again at the rooftop, alam kong nahihirapan ka at nabibigatan sa kung anumang pinagdadaanan mo noon so I thought you were gonna jump from the rooftop." Natigilan siya, kasunod ng mga alaalang nagbalik sa ispan niya. So, si Martin pala ang lalaking nagdala sa kaniya sa hospital ng mawalan siya ng malay sa kalsada dahil

DAHAN-DAHANG IMINULAT ni Grayson ang mga mata niya pero agad siyang napangiwi at nasapo ang tagiliran ng maramdaman niya ang kirot mula roon. "Grayson!" Agad siyang nilapitan ni Ashley kasunod si Christopher na bakas ang pag-aalala sa kanilang mga mukha. Dinaluhan siya ni Ashley. "Don't move, Grayson baka bumuka ang sugat sa tagiliran mo at dumugo," paalala nito. Binalingan niya ang tagiliran. Inalis niya ang kumot na nakapatong sa kaniyang katawan at tumambad ang benda sa kaniyang tagiliran. Nakagat niya ang pang-ibabang labi dahil may nararamdaman pa rin siyang sakit at kirot dulot ng sugat. Pumikit siya at bumuga ng hangin. Pinilit niyang hindi gumalaw dahil mas sumasakit iyon. Kapagkuwa'y nagmulat siya at tiningnan ang dalawa. Luminga siya at may hinahanap sa paligid. "S-si Nonoy? K-kumusta si Nonoy? Ok lang ba siya? Hindi ba siya nasaktan?" sunod-sunod at nag-aalalang tanong niya. "Gusto ko siyang makita." Tuluyan niyang inalis ang kumot sa katawan at bumangon sa pagkakahiga