All Chapters of รวมเรื่องสั้นสั่นสวาท | NC++: Chapter 171 - Chapter 180

ฟุดฟิด“หอมจัง” ร่างบางค่อย ๆ ได้สติ เมื่อได้กลิ่นหอม ๆ ของอาหารที่ลอยมาเตะจมูก และท้องก็ร้องประท้วงขึ้นมาอย่างได้จังหวะดวงตาหวานกระพริบถี่ขึ้น ก่อนจะตื่นเต็มตา มองเห็นภาพเพดานสูงไม่คุ้นตาปรากฏขึ้น“ที่นี่ที่ไหน” วีณาพรยันกายลุกขึ้นนั่งอย่างเมื่อยล้า ก่อนจะนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน แล้วสังเกตเห็นรอยจูบแดงช้ำไปทั่วร่างกาย แถมความเจ็บหน่วงที่ใจกลางร่างอีก ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนตอกย้ำความจริงที่เกิดขึ้น“ไม่นะ… ฮือออออ” หญิงสาวฟุบหน้าลงกับฝ่ามืออย่างเสียใจโครกกกกกกแต่ความหิวก็ไม่ปล่อยให้เธอเสียใจนาน ธรรมชาติของมนุษย์เตือนเธอให้กินอาหาร เพื่อชดเชยแรงกายที่เสียไปเมื่อวาน“เฮ้อ” ร่างบางจำใจต้องปล่อยความคิดนั้นออกไปก่อน แล้วคว้าจานข้าวผัดน่าอร่อยขึ้นมากินอย่างหิวโหยพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาวีณาพรจัดการฟาดอาหารจานนั้นจนเกลี้ยง แรงกายเริ่มกลับมาเป็นปกติ ส่วนแรงใจ ก็ได้ตัวเองคอยปลุกปลอบว่า อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ถูกทำร้ายจนขาหักแขนหัก เพียงแต่ถูกเสพสมอย่างรุนแรงและไม่เต็มใจ

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบสองร่างแลกลิ้นกันนัวเนีย จากที่แรก ๆ วีณาพรตั้งใจปฏิเสธ ขัดขืน หากแต่เมื่อโดนปลุกเร้าและหลอกล่ออย่างหนักหน่วง สุดท้าย เธอก็แพ้ไฟสวาทอีกครั้ง เธอส่งลิ้นเข้าไปโรมรันอีกฝ่ายอย่างถึงใจ“ไหน ให้ลุงดูนมหนูหน่อย” อินทร์แหวกบิกินี่ตัวจิ๋วที่ปิดเพียงยอดถันไปทางด้านข้าง อวดเต้าขาวเต็มสองตา“อ๊ะ ยะ อย่า อ๊า~~” วีณาพรคราง เมื่อชายแก่ใช้นิ้วบีบขยี้ยอดถันอย่างสนุกมือ ก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นแตะลงยอดถันแผ่วเบา ก่อนจะรัวลิ้นตวัดขึ้นลงถี่ ๆแผล่บ แผล่บ แผล่บ“อา อ๊า~~” วีณาพรเกร็งตัว จิกเล็กลงบนบ่าแกร่ง เพื่อระบายความเสียวซ่านจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบเสียงดูดนมเธอจนแก้มตอบ เขาสลับดูดยอดถันทั้งสองข้างจนตัวเธอบวมช้ำ“เอาล่ะ ต่อไป” อินทร์คว้าขวดน้ำมันมาลูบไล้ทั่วแขนของตัวเองจนชุ่ม แล้วดึงร่างบางให้ลุกขึ้นยืน “อ้าขาหน่อย หนูวี”วีณาพรอ้าขาออกอย่างงงงัน ในขณะที่อินทร์แทรกแขนกำยำเข้าหว่างกลางขาเรียว แล้วดันขึ้นมาชนกับใจกลางร่างของเธอ“อ๊ะ ยะ อย่า” อินทร์ประสานมือข้า

“อ๊า~~ จะ อ๊ะ อื้ออออ” วีณาพรร้องครางด้วยความตกใจ เมื่ออินทร์ประคองร่างเธอพาลุกขึ้นเดิน โดยที่ตัวตนของเขายังคงฝังอยู่ข้างในตัวของเธอ“วันนี้ อากาศดี เราไปรับแสงแดดกันหน่อยดีกว่านะ” อินทร์กระชับสะโพกผายที่เกาะเกี่ยวรอบเอวสอบของเขาไว้ ก่อนจะพาเดินไปที่หน้าต่างบานเดียวในห้อง“อา อือ อึก” ทุกจังหวะก้าวเดินของเขา ล้วนแต่สร้างความเสียวทรมานให้แก่หญิงสาว เพราะอินทร์นั้น ก้าวเท้าเดินลงน้ำหนักและสะโพกเต็มที่ ทำให้แกนกายกระทุ้งเข้าตัวเธอจนสะดุ้งทุกย่างก้าวป๊อก“อ๊ะ” จู่ ๆ เมื่อมาถึงที่หมาย อินทร์ก็ยกตัวเธอขึ้น เพื่อถอนท่อนเอ็นออกมาอย่างง่ายดาย แล้วจับตัวเธอหันหลัง บังคับมือเล็กไปคว้าเหล็กดัดไว้ และแอ่นก้นงามงอนมาทางเขา“จับไว้แน่น ๆ นะ หนูวี” อินทร์สั่งพร้อมย้ายตัวมาขนาบข้าง สอดมือหนึ่งมากุมเต้าอวบที่เด้งไปมา ส่วนอีกมือไล้ไปตามก้นขาว ๆ ก่อนจะก้มลากลิ้นตามแผ่นหลังชื้นเหงื่อ“อา อา” หญิงสาวหอบหายใจ เมื่อร่างกายถูกปลุกเร้าอีกครั้ง มือสากเข้ามาบีบขยี้ยอดถัน พร้อมกับขยำก้นนุ่ม ๆ ของเธ

จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ“อา อ๊า อื้ออออ” วีณาพรร้องลั่น เมื่อถูกสองชายแก่ใช้ลิ้นตวัดไล้ยอดถันทั้งสองข้าง สลับดูดเม้มทิ้งรอยจูบไปทั่วเนินเนื้ออวบ ยิ่งวัลลภใช้มือประคองอกอิ่ม แล้วห่อลิ้นแข็งทิ่มลงบนยอดถันเล็กอย่างยั่วยวน เสียงครางของเธอก็ยิ่งดังขึ้นอินทร์เองไม่ยอมน้อยหน้า เขาเลื่อนมือไปตะปบหมับที่กลางร่างสาว กดนิ้วกลางลงที่คลิตอริส ก่อนจะลงน้ำหนักถูแรง ๆ เรียกความกำหนัดให้กระจายไปทั่วตัว“อา อ๊า ยะ อือ อื้อออออ” ขาเรียวบิดไขว้กันตามอารมณ์เสียว จนแทบจะหนีบมือของอินทร์ชายแก่เจ้าของบ้านจึงผละจากอกอิ่ม ปล่อยให้เพื่อนสนิทยึดครองไปทั้งสองเต้า ส่วนเขาถอยลงมาแยกขาเรียวออกจากกัน แล้วใช้นิ้วชี้จิ้มลงตรงปากทางผ่านเนื้อผ้า ก่อนจะตวัดนิ้วเขี่ยขึ้นลง“อัก ยะ อา เสียวววว” อินทร์รวบบิกินี่ชิ้นบางเป็นเส้นเล็ก ๆ ก่อนจะใช้เส้นผ้านั้นถูคลิตอริสของเธออย่างหนักหน่วง ส่งให้เสียงครางยิ่งดังลั่นห้อง“ยัยหนูนี่ เสียงดังจริง” วัลลภเปรย ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปิดปากเล็ก โดยที่สองมือยังไม่อาจผละไปจากนมใหญ่ ๆ ที่ชอบได้เลย

“กลับมาแล้วเหรอคะ พ่อ” เสียงหญิงสาวถามขึ้น เมื่อเห็นชายแก่เปิดประตูบ้านเข้ามา พร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าในมือ “พ่อกินข้าวมาหรือยังคะ”“อื้อ พ่อกินกับอินทร์มาเรียบร้อยแล้ว” วัลลภตอบ ก่อนจะวางกระเป๋าบนโต๊ะเตี้ย ก่อนจะเดินไปหย่อนก้นนั่งบนโซฟากลางห้องรับแขก“น้ำค่ะ พ่อ”“ขอบใจ ลูก” วัลลภรับแก้วน้ำดื่มเย็น ๆ จาก ญาณิศา ลูกสะใภ้คนโปรดของเขา ก่อนจะเอ่ยถามถึงลูกชาย “แล้วเจ้าธรล่ะ ศา”“พี่ธรบอกว่า วันนี้ มีงานเลี้ยงรวมรุ่นน่ะค่ะ อาจจะกลับดึกหน่อย”“ดึกของมันก็ไม่พ้นตี 1 ตี 2 ทุกคืน” วัลลภบ่นอย่างระอา “แล้วเอาแต่กินเหล้า กลับบ้านดึกแบบนี้ เมื่อไรพ่อจะได้อุ้มหลานล่ะเนี่ย”คำว่า หลาน ทำให้ญาณิศานิ่งชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิดเธอแต่งงานกับ วรินธร ได้ 3 ปีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของการตั้งครรภ์เสียที แม้ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างหนักหน่วงแค่ไหนก็ตาม จนสามีของเธอเริ่มเบื่อ และลดความถี่ของกิจกรรมรักลงสุดท้าย เธอจึงชวนวรินธรไปตรวจ