จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ
“อา อ๊า อื้ออออ” วีณาพรร้องลั่น เมื่อถูกสองชายแก่ใช้ลิ้นตวัดไล้ยอดถันทั้งสองข้าง สลับดูดเม้มทิ้งรอยจูบไปทั่วเนินเนื้ออวบ ยิ่งวัลลภใช้มือประคองอกอิ่ม แล้วห่อลิ้นแข็งทิ่มลงบนยอดถันเล็กอย่างยั่วยวน เสียงครางของเธอก็ยิ่งดังขึ้น
อินทร์เองไม่ยอมน้อยหน้า เขาเลื่อนมือไปตะปบหมับที่กลางร่างสาว กดนิ้วกลางลงที่คลิตอริส ก่อนจะลงน้ำหนักถูแรง ๆ เรียกความกำหนัดให้กระจายไปทั่วตัว
“อา อ๊า ยะ อือ อื้อออออ” ขาเรียวบิดไขว้กันตามอารมณ์เสียว จนแทบจะหนีบมือของอินทร์
ชายแก่เจ้าของบ้านจึงผละจากอกอิ่ม ปล่อยให้เพื่อนสนิทยึดครองไปทั้งสองเต้า ส่วนเขาถอยลงมาแยกขาเรียวออกจากกัน แล้วใช้นิ้วชี้จิ้มลงตรงปากทางผ่านเนื้อผ้า ก่อนจะตวัดนิ้วเขี่ยขึ้นลง
“อัก ยะ อา เสียวววว” อินทร์รวบบิกินี่ชิ้นบางเป็นเส้นเล็ก ๆ ก่อนจะใช้เส้นผ้านั้นถูคลิตอริสของเธออย่างหนักหน่วง ส่งให้เสียงครางยิ่งดังลั่นห้อง
“ยัยหนูนี่ เสียงดังจริง” วัลลภเปรย ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปิดปากเล็ก โดยที่สองมือยังไม่อาจผละไปจากนมใหญ่ ๆ ที่ชอบได้เลย
“กลับมาแล้วเหรอคะ พ่อ” เสียงหญิงสาวถามขึ้น เมื่อเห็นชายแก่เปิดประตูบ้านเข้ามา พร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าในมือ “พ่อกินข้าวมาหรือยังคะ”“อื้อ พ่อกินกับอินทร์มาเรียบร้อยแล้ว” วัลลภตอบ ก่อนจะวางกระเป๋าบนโต๊ะเตี้ย ก่อนจะเดินไปหย่อนก้นนั่งบนโซฟากลางห้องรับแขก“น้ำค่ะ พ่อ”“ขอบใจ ลูก” วัลลภรับแก้วน้ำดื่มเย็น ๆ จาก ญาณิศา ลูกสะใภ้คนโปรดของเขา ก่อนจะเอ่ยถามถึงลูกชาย “แล้วเจ้าธรล่ะ ศา”“พี่ธรบอกว่า วันนี้ มีงานเลี้ยงรวมรุ่นน่ะค่ะ อาจจะกลับดึกหน่อย”“ดึกของมันก็ไม่พ้นตี 1 ตี 2 ทุกคืน” วัลลภบ่นอย่างระอา “แล้วเอาแต่กินเหล้า กลับบ้านดึกแบบนี้ เมื่อไรพ่อจะได้อุ้มหลานล่ะเนี่ย”คำว่า หลาน ทำให้ญาณิศานิ่งชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิดเธอแต่งงานกับ วรินธร ได้ 3 ปีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของการตั้งครรภ์เสียที แม้ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างหนักหน่วงแค่ไหนก็ตาม จนสามีของเธอเริ่มเบื่อ และลดความถี่ของกิจกรรมรักลงสุดท้าย เธอจึงชวนวรินธรไปตรวจ
ปั๊ก!! ปั๊ก!! ปั๊ก!!ตั๊บ!! ตั๊บ!! ตั๊บ!!เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังกังวานไปทั่วห้อง เร้าอารมณ์สวาทของคนที่ได้ยิน ยิ่งกระตุ้นให้ความกระสันมันพุ่งสูง“อึก อึก”“อัก อา โอ้วววววว” เสียงคำรามของสองชายแก่ดังขึ้นแทบจะพร้อม ๆ กัน เมื่อต่างฝ่ายต่างอัดกระแทกแกนกายเข้ามาจนสุด ลึกชนผนังนุ่มด้านในทั้งบนทั้งล่าง ก่อนจะฉีดน้ำกามขาวขุ่นเข้าคอจนหมด และจนล้นมดลูกไหลย้อนออกมาตามทางป๊อก ป๊อก“อา ฟู่ สุดยอดไปเลย หนู” วัลลภถอนตัวออกมา ก่อนจะนั่งลงพักหายใจ“อา อา อา” วีณาพรได้แต่นอนหอบหายใจ เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ“ไงล่ะ อา ไหวไหมล่ะ เอ็ง” อินทร์ถอยมาทรุดตัวนั่งบนฟูกอีกคน“แหม ยังไหวดิวะ” วัลลภตอบ พร้อมยักคิ้ว “มันเพิ่งเริ่มเอง”“ไวไฟเอาเรื่องเลยนะ เอ็ง” อินทร์หยอกขำ ๆ “รอบนี้ ข้าเอาข้างหลังก็ได้”“ได้” วัลลภยักไหล่ เห็นด้วยตามนั้น ก่อนจะเริ่มยก 2 ต่อ “ลุกขึ้นหน่อยนะ หนู”วัลลภลุกขึ้นมาช้อน
จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ“อา อ๊า อื้ออออ” วีณาพรร้องลั่น เมื่อถูกสองชายแก่ใช้ลิ้นตวัดไล้ยอดถันทั้งสองข้าง สลับดูดเม้มทิ้งรอยจูบไปทั่วเนินเนื้ออวบ ยิ่งวัลลภใช้มือประคองอกอิ่ม แล้วห่อลิ้นแข็งทิ่มลงบนยอดถันเล็กอย่างยั่วยวน เสียงครางของเธอก็ยิ่งดังขึ้นอินทร์เองไม่ยอมน้อยหน้า เขาเลื่อนมือไปตะปบหมับที่กลางร่างสาว กดนิ้วกลางลงที่คลิตอริส ก่อนจะลงน้ำหนักถูแรง ๆ เรียกความกำหนัดให้กระจายไปทั่วตัว“อา อ๊า ยะ อือ อื้อออออ” ขาเรียวบิดไขว้กันตามอารมณ์เสียว จนแทบจะหนีบมือของอินทร์ชายแก่เจ้าของบ้านจึงผละจากอกอิ่ม ปล่อยให้เพื่อนสนิทยึดครองไปทั้งสองเต้า ส่วนเขาถอยลงมาแยกขาเรียวออกจากกัน แล้วใช้นิ้วชี้จิ้มลงตรงปากทางผ่านเนื้อผ้า ก่อนจะตวัดนิ้วเขี่ยขึ้นลง“อัก ยะ อา เสียวววว” อินทร์รวบบิกินี่ชิ้นบางเป็นเส้นเล็ก ๆ ก่อนจะใช้เส้นผ้านั้นถูคลิตอริสของเธออย่างหนักหน่วง ส่งให้เสียงครางยิ่งดังลั่นห้อง“ยัยหนูนี่ เสียงดังจริง” วัลลภเปรย ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปิดปากเล็ก โดยที่สองมือยังไม่อาจผละไปจากนมใหญ่ ๆ ที่ชอบได้เลย
“แหม เด็กรอบนี้ เด็ดจริงวะ อินทร์” เสียงทุ้มดังขึ้น ขณะที่คนพูดกำลังใช้สายตาโลมเลียร่างหญิงสาวที่กำลังนอนหลับอยู่บนฟูกกลางห้อง“ไม่เด็ดจริง ข้าไม่ชวนมาหรอกโว้ย” อินทร์ตอบกลับ2 คู่หูวัยดึกในสภาพเปลือยเปล่าพากันพูดคุยถึงวีณาพรที่กำลังนอนพักเอาแรงจากกิจกรรมเสพสมระหว่างเจ้าตัวกับเจ้าของบ้าน ตั้งแต่ตอนบ่ายยาวถึงกลางดึกเมื่อวาน“วันนี้ วันสุดท้ายแล้วใช่ไหม” วัลลภ เพื่อนสนิทถามขึ้น อย่างคนรู้ Sex Therapy ของอินทร์ดี“ใช่ ก็เลยชวนแกมาแจมด้วยนี่แหละ”“กว่าจะเรียกมา เด็กช้ำไปหมดแล้วเนี่ย” วัลลภพูดพลางสำรวจร่องรอยแดงช้ำตามตัวหญิงสาว“ก็เด็ดขนาดนั้น ใครจะยั้งมือไหววะ” อินทร์ตอบ ก่อนจะปลอบใจเพื่อนต่อ “แต่ข้าก็จัดการทำความสะอาด ผูกโบว์แดงไว้รอท่าเอ็งแล้วนี่ไง”“เออ ๆ ” วัลลภเออออไปกับคำพูดของเพื่อน เพราะวีณาพรในชุดบิกินี่ตัวเล็กจิ๋วสีแดงสด มันช่างดูยั่วยวนให้เข้าไปฟัดอย่างที่สุด แค่เห็นนมขาว ๆ แกนกลางอวบอิ่มภายใต้ผ้าชิ้นบาง ก็น่าเข้าไปแหวกแล้วใช้ลิ้นชอน
“อ๊า~~ จะ อ๊ะ อื้ออออ” วีณาพรร้องครางด้วยความตกใจ เมื่ออินทร์ประคองร่างเธอพาลุกขึ้นเดิน โดยที่ตัวตนของเขายังคงฝังอยู่ข้างในตัวของเธอ“วันนี้ อากาศดี เราไปรับแสงแดดกันหน่อยดีกว่านะ” อินทร์กระชับสะโพกผายที่เกาะเกี่ยวรอบเอวสอบของเขาไว้ ก่อนจะพาเดินไปที่หน้าต่างบานเดียวในห้อง“อา อือ อึก” ทุกจังหวะก้าวเดินของเขา ล้วนแต่สร้างความเสียวทรมานให้แก่หญิงสาว เพราะอินทร์นั้น ก้าวเท้าเดินลงน้ำหนักและสะโพกเต็มที่ ทำให้แกนกายกระทุ้งเข้าตัวเธอจนสะดุ้งทุกย่างก้าวป๊อก“อ๊ะ” จู่ ๆ เมื่อมาถึงที่หมาย อินทร์ก็ยกตัวเธอขึ้น เพื่อถอนท่อนเอ็นออกมาอย่างง่ายดาย แล้วจับตัวเธอหันหลัง บังคับมือเล็กไปคว้าเหล็กดัดไว้ และแอ่นก้นงามงอนมาทางเขา“จับไว้แน่น ๆ นะ หนูวี” อินทร์สั่งพร้อมย้ายตัวมาขนาบข้าง สอดมือหนึ่งมากุมเต้าอวบที่เด้งไปมา ส่วนอีกมือไล้ไปตามก้นขาว ๆ ก่อนจะก้มลากลิ้นตามแผ่นหลังชื้นเหงื่อ“อา อา” หญิงสาวหอบหายใจ เมื่อร่างกายถูกปลุกเร้าอีกครั้ง มือสากเข้ามาบีบขยี้ยอดถัน พร้อมกับขยำก้นนุ่ม ๆ ของเธ
อินทร์คว้าเอวบางให้ขึ้นมานั่งทับเขา โดยที่อกใหญ่ทิ้งตัวลงมาแนบชิด“ไหนลองทำให้ลุงมีความสุขหน่อยสิ”วีณาพรก้มลงจูบปากชายแก่อีกครั้ง ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปทักทายอย่างคนเริ่มคุ้นเคย ไม่นานนัก ก็ถอนจูบออก ก่อนจะลากลิ้นมาตามซอกคอ เรื่อยมาตามแผงอก ลงต่ำมาถึงแกนกายอวบที่นอนนิ่งอยู่“โอ้วววววววว” อินทร์คราง เมื่อเธอใช้สองอกอิ่มหนีบลำกายนั้นเอาไว้ ก่อนจะใช้มือบีบดันให้รัดแน่น “สุดไปเลย หนูวี อา”บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบวีณาพรอ้าปากเล็ก ๆ นั้น กลืนกินท่อนเอ็นร้อนเข้าไปจนหมด ตวัดปลายลิ้นหยอกเอินภายใน สองมือลูบไล้ถุงทองอย่างเบามือ“อา อู้วววว หนูวี อา อื้ออออออ” อินทร์กำมือขยำผ้าปูเตียงตามอารมณ์ที่ถูกอีกคนเล้าโลมหญิงสาวไม่เพียงแต่ชักรูดแกนกายเข้าออก เธอสลับตวัดลากปลายลิ้นไปทั่วแกนเนื้อนั้นราวกับไอติมแท่งโปรด“โอ้ววววว ไม่ไหวแล้ว” อินทร์ผุดลุกขึ้น ผลักร่างเด็กสาวให้ลงนอนแทน ก่อนจะกระชากบิกินี่ชิ้นสุดท้ายออกจากเรือนร่างอีกฝ่ายเขากดสองขาเรียวให้แยกออก ก่อนจะใช้ปลายลิ้นสำเร็จโทษความใคร่ก
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบสองร่างแลกลิ้นกันนัวเนีย จากที่แรก ๆ วีณาพรตั้งใจปฏิเสธ ขัดขืน หากแต่เมื่อโดนปลุกเร้าและหลอกล่ออย่างหนักหน่วง สุดท้าย เธอก็แพ้ไฟสวาทอีกครั้ง เธอส่งลิ้นเข้าไปโรมรันอีกฝ่ายอย่างถึงใจ“ไหน ให้ลุงดูนมหนูหน่อย” อินทร์แหวกบิกินี่ตัวจิ๋วที่ปิดเพียงยอดถันไปทางด้านข้าง อวดเต้าขาวเต็มสองตา“อ๊ะ ยะ อย่า อ๊า~~” วีณาพรคราง เมื่อชายแก่ใช้นิ้วบีบขยี้ยอดถันอย่างสนุกมือ ก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นแตะลงยอดถันแผ่วเบา ก่อนจะรัวลิ้นตวัดขึ้นลงถี่ ๆแผล่บ แผล่บ แผล่บ“อา อ๊า~~” วีณาพรเกร็งตัว จิกเล็กลงบนบ่าแกร่ง เพื่อระบายความเสียวซ่านจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบเสียงดูดนมเธอจนแก้มตอบ เขาสลับดูดยอดถันทั้งสองข้างจนตัวเธอบวมช้ำ“เอาล่ะ ต่อไป” อินทร์คว้าขวดน้ำมันมาลูบไล้ทั่วแขนของตัวเองจนชุ่ม แล้วดึงร่างบางให้ลุกขึ้นยืน “อ้าขาหน่อย หนูวี”วีณาพรอ้าขาออกอย่างงงงัน ในขณะที่อินทร์แทรกแขนกำยำเข้าหว่างกลางขาเรียว แล้วดันขึ้นมาชนกับใจกลางร่างของเธอ“อ๊ะ ยะ อย่า” อินทร์ประสานมือข้า
“อือ อื้ออออ” วีณาพรครางในคออย่างนึกว่าเป็นความฝันด้วยความนุ่มนวลที่ได้รับ ก่อนจะได้สติ ลืมตาตื่นขึ้นมาทันที“อ๊ะ ปล่อยนะ” สองแขนผลักร่างอินทร์ออก ก่อนจะถอยตัวไปตั้งหลักที่อีกด้านของเตียง“แหม ทำอย่างกับลุงเป็นคนอื่นคนไกลไปได้ หนูวี” อินทร์แกล้งตัดพ้อ“ลุง ปล่อยหนูไปเถอะ” หญิงสาวยกสองแขนขึ้นมาปิดอกขาว ๆ ของตนเอง เมื่อเห็นว่า อินทร์จ้องหน้าอกของเธอไม่วางตา แถมสภาพจรวดลำยักษ์ของชายแก่ก็ดูจะพร้อมรบแล้วเสียด้วย“ก็ลุงบอกหนูแล้วไง” อินทร์ทำเสียงเหนื่อยอ่อนที่จะต้องพูดอีกครั้ง “แค่ให้ลุงเชยชมหนูอีก 2 วัน ลุงก็จะปล่อยหนูไป”“ลุงปล่อยหนูเลยไม่ได้เหรอคะ” วีณาพรพนมมือขอร้อง“ลุงมีให้หนู 2 ทาง ทางแรก จะยอมเป็นเด็กดีให้ลุงรักดี ๆ หรือทางที่ 2 จะให้ลุงใช้ยาแบบเมื่อคืน” อินทร์กอดอกยื่นข้อเสนออย่างคนเริ่มมีอารมณ์“เอื้อก” วีณาพรกลืนน้ำลาย เพราะไม่ว่าทางไหน เธอก็ต้องเสียให้ชายแก่ตรงหน้าอีกครั้ง หากแต่จะต้องโดนยาแบบเมื่อคืนอีก ร่างกายเธอ มันประท
ฟุดฟิด“หอมจัง” ร่างบางค่อย ๆ ได้สติ เมื่อได้กลิ่นหอม ๆ ของอาหารที่ลอยมาเตะจมูก และท้องก็ร้องประท้วงขึ้นมาอย่างได้จังหวะดวงตาหวานกระพริบถี่ขึ้น ก่อนจะตื่นเต็มตา มองเห็นภาพเพดานสูงไม่คุ้นตาปรากฏขึ้น“ที่นี่ที่ไหน” วีณาพรยันกายลุกขึ้นนั่งอย่างเมื่อยล้า ก่อนจะนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน แล้วสังเกตเห็นรอยจูบแดงช้ำไปทั่วร่างกาย แถมความเจ็บหน่วงที่ใจกลางร่างอีก ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนตอกย้ำความจริงที่เกิดขึ้น“ไม่นะ… ฮือออออ” หญิงสาวฟุบหน้าลงกับฝ่ามืออย่างเสียใจโครกกกกกกแต่ความหิวก็ไม่ปล่อยให้เธอเสียใจนาน ธรรมชาติของมนุษย์เตือนเธอให้กินอาหาร เพื่อชดเชยแรงกายที่เสียไปเมื่อวาน“เฮ้อ” ร่างบางจำใจต้องปล่อยความคิดนั้นออกไปก่อน แล้วคว้าจานข้าวผัดน่าอร่อยขึ้นมากินอย่างหิวโหยพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาวีณาพรจัดการฟาดอาหารจานนั้นจนเกลี้ยง แรงกายเริ่มกลับมาเป็นปกติ ส่วนแรงใจ ก็ได้ตัวเองคอยปลุกปลอบว่า อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ถูกทำร้ายจนขาหักแขนหัก เพียงแต่ถูกเสพสมอย่างรุนแรงและไม่เต็มใจ