ปั๊ก!! ปั๊ก!! ปั๊ก!!
ตั๊บ!! ตั๊บ!! ตั๊บ!!
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังกังวานไปทั่วห้อง เร้าอารมณ์สวาทของคนที่ได้ยิน ยิ่งกระตุ้นให้ความกระสันมันพุ่งสูง
“อึก อึก”
“อัก อา โอ้วววววว” เสียงคำรามของสองชายแก่ดังขึ้นแทบจะพร้อม ๆ กัน เมื่อต่างฝ่ายต่างอัดกระแทกแกนกายเข้ามาจนสุด ลึกชนผนังนุ่มด้านในทั้งบนทั้งล่าง ก่อนจะฉีดน้ำกามขาวขุ่นเข้าคอจนหมด และจนล้นมดลูกไหลย้อนออกมาตามทาง
ป๊อก ป๊อก
“อา ฟู่ สุดยอดไปเลย หนู” วัลลภถอนตัวออกมา ก่อนจะนั่งลงพักหายใจ
“อา อา อา” วีณาพรได้แต่นอนหอบหายใจ เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
“ไงล่ะ อา ไหวไหมล่ะ เอ็ง” อินทร์ถอยมาทรุดตัวนั่งบนฟูกอีกคน
“แหม ยังไหวดิวะ” วัลลภตอบ พร้อมยักคิ้ว “มันเพิ่งเริ่มเอง”
“ไวไฟเอาเรื่องเลยนะ เอ็ง” อินทร์หยอกขำ ๆ “รอบนี้ ข้าเอาข้างหลังก็ได้”
“ได้” วัลลภยักไหล่ เห็นด้วยตามนั้น ก่อนจะเริ่มยก 2 ต่อ “ลุกขึ้นหน่อยนะ หนู”
วัลลภลุกขึ้นมาช้อน
“กลับมาแล้วเหรอคะ พ่อ” เสียงหญิงสาวถามขึ้น เมื่อเห็นชายแก่เปิดประตูบ้านเข้ามา พร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าในมือ “พ่อกินข้าวมาหรือยังคะ”“อื้อ พ่อกินกับอินทร์มาเรียบร้อยแล้ว” วัลลภตอบ ก่อนจะวางกระเป๋าบนโต๊ะเตี้ย ก่อนจะเดินไปหย่อนก้นนั่งบนโซฟากลางห้องรับแขก“น้ำค่ะ พ่อ”“ขอบใจ ลูก” วัลลภรับแก้วน้ำดื่มเย็น ๆ จาก ญาณิศา ลูกสะใภ้คนโปรดของเขา ก่อนจะเอ่ยถามถึงลูกชาย “แล้วเจ้าธรล่ะ ศา”“พี่ธรบอกว่า วันนี้ มีงานเลี้ยงรวมรุ่นน่ะค่ะ อาจจะกลับดึกหน่อย”“ดึกของมันก็ไม่พ้นตี 1 ตี 2 ทุกคืน” วัลลภบ่นอย่างระอา “แล้วเอาแต่กินเหล้า กลับบ้านดึกแบบนี้ เมื่อไรพ่อจะได้อุ้มหลานล่ะเนี่ย”คำว่า หลาน ทำให้ญาณิศานิ่งชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิดเธอแต่งงานกับ วรินธร ได้ 3 ปีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของการตั้งครรภ์เสียที แม้ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างหนักหน่วงแค่ไหนก็ตาม จนสามีของเธอเริ่มเบื่อ และลดความถี่ของกิจกรรมรักลงสุดท้าย เธอจึงชวนวรินธรไปตรวจ
ปั๊ก!! ปั๊ก!! ปั๊ก!!ตั๊บ!! ตั๊บ!! ตั๊บ!!เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังกังวานไปทั่วห้อง เร้าอารมณ์สวาทของคนที่ได้ยิน ยิ่งกระตุ้นให้ความกระสันมันพุ่งสูง“อึก อึก”“อัก อา โอ้วววววว” เสียงคำรามของสองชายแก่ดังขึ้นแทบจะพร้อม ๆ กัน เมื่อต่างฝ่ายต่างอัดกระแทกแกนกายเข้ามาจนสุด ลึกชนผนังนุ่มด้านในทั้งบนทั้งล่าง ก่อนจะฉีดน้ำกามขาวขุ่นเข้าคอจนหมด และจนล้นมดลูกไหลย้อนออกมาตามทางป๊อก ป๊อก“อา ฟู่ สุดยอดไปเลย หนู” วัลลภถอนตัวออกมา ก่อนจะนั่งลงพักหายใจ“อา อา อา” วีณาพรได้แต่นอนหอบหายใจ เมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ“ไงล่ะ อา ไหวไหมล่ะ เอ็ง” อินทร์ถอยมาทรุดตัวนั่งบนฟูกอีกคน“แหม ยังไหวดิวะ” วัลลภตอบ พร้อมยักคิ้ว “มันเพิ่งเริ่มเอง”“ไวไฟเอาเรื่องเลยนะ เอ็ง” อินทร์หยอกขำ ๆ “รอบนี้ ข้าเอาข้างหลังก็ได้”“ได้” วัลลภยักไหล่ เห็นด้วยตามนั้น ก่อนจะเริ่มยก 2 ต่อ “ลุกขึ้นหน่อยนะ หนู”วัลลภลุกขึ้นมาช้อน
จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ“อา อ๊า อื้ออออ” วีณาพรร้องลั่น เมื่อถูกสองชายแก่ใช้ลิ้นตวัดไล้ยอดถันทั้งสองข้าง สลับดูดเม้มทิ้งรอยจูบไปทั่วเนินเนื้ออวบ ยิ่งวัลลภใช้มือประคองอกอิ่ม แล้วห่อลิ้นแข็งทิ่มลงบนยอดถันเล็กอย่างยั่วยวน เสียงครางของเธอก็ยิ่งดังขึ้นอินทร์เองไม่ยอมน้อยหน้า เขาเลื่อนมือไปตะปบหมับที่กลางร่างสาว กดนิ้วกลางลงที่คลิตอริส ก่อนจะลงน้ำหนักถูแรง ๆ เรียกความกำหนัดให้กระจายไปทั่วตัว“อา อ๊า ยะ อือ อื้อออออ” ขาเรียวบิดไขว้กันตามอารมณ์เสียว จนแทบจะหนีบมือของอินทร์ชายแก่เจ้าของบ้านจึงผละจากอกอิ่ม ปล่อยให้เพื่อนสนิทยึดครองไปทั้งสองเต้า ส่วนเขาถอยลงมาแยกขาเรียวออกจากกัน แล้วใช้นิ้วชี้จิ้มลงตรงปากทางผ่านเนื้อผ้า ก่อนจะตวัดนิ้วเขี่ยขึ้นลง“อัก ยะ อา เสียวววว” อินทร์รวบบิกินี่ชิ้นบางเป็นเส้นเล็ก ๆ ก่อนจะใช้เส้นผ้านั้นถูคลิตอริสของเธออย่างหนักหน่วง ส่งให้เสียงครางยิ่งดังลั่นห้อง“ยัยหนูนี่ เสียงดังจริง” วัลลภเปรย ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาประกบปิดปากเล็ก โดยที่สองมือยังไม่อาจผละไปจากนมใหญ่ ๆ ที่ชอบได้เลย
“แหม เด็กรอบนี้ เด็ดจริงวะ อินทร์” เสียงทุ้มดังขึ้น ขณะที่คนพูดกำลังใช้สายตาโลมเลียร่างหญิงสาวที่กำลังนอนหลับอยู่บนฟูกกลางห้อง“ไม่เด็ดจริง ข้าไม่ชวนมาหรอกโว้ย” อินทร์ตอบกลับ2 คู่หูวัยดึกในสภาพเปลือยเปล่าพากันพูดคุยถึงวีณาพรที่กำลังนอนพักเอาแรงจากกิจกรรมเสพสมระหว่างเจ้าตัวกับเจ้าของบ้าน ตั้งแต่ตอนบ่ายยาวถึงกลางดึกเมื่อวาน“วันนี้ วันสุดท้ายแล้วใช่ไหม” วัลลภ เพื่อนสนิทถามขึ้น อย่างคนรู้ Sex Therapy ของอินทร์ดี“ใช่ ก็เลยชวนแกมาแจมด้วยนี่แหละ”“กว่าจะเรียกมา เด็กช้ำไปหมดแล้วเนี่ย” วัลลภพูดพลางสำรวจร่องรอยแดงช้ำตามตัวหญิงสาว“ก็เด็ดขนาดนั้น ใครจะยั้งมือไหววะ” อินทร์ตอบ ก่อนจะปลอบใจเพื่อนต่อ “แต่ข้าก็จัดการทำความสะอาด ผูกโบว์แดงไว้รอท่าเอ็งแล้วนี่ไง”“เออ ๆ ” วัลลภเออออไปกับคำพูดของเพื่อน เพราะวีณาพรในชุดบิกินี่ตัวเล็กจิ๋วสีแดงสด มันช่างดูยั่วยวนให้เข้าไปฟัดอย่างที่สุด แค่เห็นนมขาว ๆ แกนกลางอวบอิ่มภายใต้ผ้าชิ้นบาง ก็น่าเข้าไปแหวกแล้วใช้ลิ้นชอน
“อ๊า~~ จะ อ๊ะ อื้ออออ” วีณาพรร้องครางด้วยความตกใจ เมื่ออินทร์ประคองร่างเธอพาลุกขึ้นเดิน โดยที่ตัวตนของเขายังคงฝังอยู่ข้างในตัวของเธอ“วันนี้ อากาศดี เราไปรับแสงแดดกันหน่อยดีกว่านะ” อินทร์กระชับสะโพกผายที่เกาะเกี่ยวรอบเอวสอบของเขาไว้ ก่อนจะพาเดินไปที่หน้าต่างบานเดียวในห้อง“อา อือ อึก” ทุกจังหวะก้าวเดินของเขา ล้วนแต่สร้างความเสียวทรมานให้แก่หญิงสาว เพราะอินทร์นั้น ก้าวเท้าเดินลงน้ำหนักและสะโพกเต็มที่ ทำให้แกนกายกระทุ้งเข้าตัวเธอจนสะดุ้งทุกย่างก้าวป๊อก“อ๊ะ” จู่ ๆ เมื่อมาถึงที่หมาย อินทร์ก็ยกตัวเธอขึ้น เพื่อถอนท่อนเอ็นออกมาอย่างง่ายดาย แล้วจับตัวเธอหันหลัง บังคับมือเล็กไปคว้าเหล็กดัดไว้ และแอ่นก้นงามงอนมาทางเขา“จับไว้แน่น ๆ นะ หนูวี” อินทร์สั่งพร้อมย้ายตัวมาขนาบข้าง สอดมือหนึ่งมากุมเต้าอวบที่เด้งไปมา ส่วนอีกมือไล้ไปตามก้นขาว ๆ ก่อนจะก้มลากลิ้นตามแผ่นหลังชื้นเหงื่อ“อา อา” หญิงสาวหอบหายใจ เมื่อร่างกายถูกปลุกเร้าอีกครั้ง มือสากเข้ามาบีบขยี้ยอดถัน พร้อมกับขยำก้นนุ่ม ๆ ของเธ
อินทร์คว้าเอวบางให้ขึ้นมานั่งทับเขา โดยที่อกใหญ่ทิ้งตัวลงมาแนบชิด“ไหนลองทำให้ลุงมีความสุขหน่อยสิ”วีณาพรก้มลงจูบปากชายแก่อีกครั้ง ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปทักทายอย่างคนเริ่มคุ้นเคย ไม่นานนัก ก็ถอนจูบออก ก่อนจะลากลิ้นมาตามซอกคอ เรื่อยมาตามแผงอก ลงต่ำมาถึงแกนกายอวบที่นอนนิ่งอยู่“โอ้วววววววว” อินทร์คราง เมื่อเธอใช้สองอกอิ่มหนีบลำกายนั้นเอาไว้ ก่อนจะใช้มือบีบดันให้รัดแน่น “สุดไปเลย หนูวี อา”บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบวีณาพรอ้าปากเล็ก ๆ นั้น กลืนกินท่อนเอ็นร้อนเข้าไปจนหมด ตวัดปลายลิ้นหยอกเอินภายใน สองมือลูบไล้ถุงทองอย่างเบามือ“อา อู้วววว หนูวี อา อื้ออออออ” อินทร์กำมือขยำผ้าปูเตียงตามอารมณ์ที่ถูกอีกคนเล้าโลมหญิงสาวไม่เพียงแต่ชักรูดแกนกายเข้าออก เธอสลับตวัดลากปลายลิ้นไปทั่วแกนเนื้อนั้นราวกับไอติมแท่งโปรด“โอ้ววววว ไม่ไหวแล้ว” อินทร์ผุดลุกขึ้น ผลักร่างเด็กสาวให้ลงนอนแทน ก่อนจะกระชากบิกินี่ชิ้นสุดท้ายออกจากเรือนร่างอีกฝ่ายเขากดสองขาเรียวให้แยกออก ก่อนจะใช้ปลายลิ้นสำเร็จโทษความใคร่ก
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบสองร่างแลกลิ้นกันนัวเนีย จากที่แรก ๆ วีณาพรตั้งใจปฏิเสธ ขัดขืน หากแต่เมื่อโดนปลุกเร้าและหลอกล่ออย่างหนักหน่วง สุดท้าย เธอก็แพ้ไฟสวาทอีกครั้ง เธอส่งลิ้นเข้าไปโรมรันอีกฝ่ายอย่างถึงใจ“ไหน ให้ลุงดูนมหนูหน่อย” อินทร์แหวกบิกินี่ตัวจิ๋วที่ปิดเพียงยอดถันไปทางด้านข้าง อวดเต้าขาวเต็มสองตา“อ๊ะ ยะ อย่า อ๊า~~” วีณาพรคราง เมื่อชายแก่ใช้นิ้วบีบขยี้ยอดถันอย่างสนุกมือ ก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นแตะลงยอดถันแผ่วเบา ก่อนจะรัวลิ้นตวัดขึ้นลงถี่ ๆแผล่บ แผล่บ แผล่บ“อา อ๊า~~” วีณาพรเกร็งตัว จิกเล็กลงบนบ่าแกร่ง เพื่อระบายความเสียวซ่านจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบเสียงดูดนมเธอจนแก้มตอบ เขาสลับดูดยอดถันทั้งสองข้างจนตัวเธอบวมช้ำ“เอาล่ะ ต่อไป” อินทร์คว้าขวดน้ำมันมาลูบไล้ทั่วแขนของตัวเองจนชุ่ม แล้วดึงร่างบางให้ลุกขึ้นยืน “อ้าขาหน่อย หนูวี”วีณาพรอ้าขาออกอย่างงงงัน ในขณะที่อินทร์แทรกแขนกำยำเข้าหว่างกลางขาเรียว แล้วดันขึ้นมาชนกับใจกลางร่างของเธอ“อ๊ะ ยะ อย่า” อินทร์ประสานมือข้า
“อือ อื้ออออ” วีณาพรครางในคออย่างนึกว่าเป็นความฝันด้วยความนุ่มนวลที่ได้รับ ก่อนจะได้สติ ลืมตาตื่นขึ้นมาทันที“อ๊ะ ปล่อยนะ” สองแขนผลักร่างอินทร์ออก ก่อนจะถอยตัวไปตั้งหลักที่อีกด้านของเตียง“แหม ทำอย่างกับลุงเป็นคนอื่นคนไกลไปได้ หนูวี” อินทร์แกล้งตัดพ้อ“ลุง ปล่อยหนูไปเถอะ” หญิงสาวยกสองแขนขึ้นมาปิดอกขาว ๆ ของตนเอง เมื่อเห็นว่า อินทร์จ้องหน้าอกของเธอไม่วางตา แถมสภาพจรวดลำยักษ์ของชายแก่ก็ดูจะพร้อมรบแล้วเสียด้วย“ก็ลุงบอกหนูแล้วไง” อินทร์ทำเสียงเหนื่อยอ่อนที่จะต้องพูดอีกครั้ง “แค่ให้ลุงเชยชมหนูอีก 2 วัน ลุงก็จะปล่อยหนูไป”“ลุงปล่อยหนูเลยไม่ได้เหรอคะ” วีณาพรพนมมือขอร้อง“ลุงมีให้หนู 2 ทาง ทางแรก จะยอมเป็นเด็กดีให้ลุงรักดี ๆ หรือทางที่ 2 จะให้ลุงใช้ยาแบบเมื่อคืน” อินทร์กอดอกยื่นข้อเสนออย่างคนเริ่มมีอารมณ์“เอื้อก” วีณาพรกลืนน้ำลาย เพราะไม่ว่าทางไหน เธอก็ต้องเสียให้ชายแก่ตรงหน้าอีกครั้ง หากแต่จะต้องโดนยาแบบเมื่อคืนอีก ร่างกายเธอ มันประท
ฟุดฟิด“หอมจัง” ร่างบางค่อย ๆ ได้สติ เมื่อได้กลิ่นหอม ๆ ของอาหารที่ลอยมาเตะจมูก และท้องก็ร้องประท้วงขึ้นมาอย่างได้จังหวะดวงตาหวานกระพริบถี่ขึ้น ก่อนจะตื่นเต็มตา มองเห็นภาพเพดานสูงไม่คุ้นตาปรากฏขึ้น“ที่นี่ที่ไหน” วีณาพรยันกายลุกขึ้นนั่งอย่างเมื่อยล้า ก่อนจะนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน แล้วสังเกตเห็นรอยจูบแดงช้ำไปทั่วร่างกาย แถมความเจ็บหน่วงที่ใจกลางร่างอีก ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนตอกย้ำความจริงที่เกิดขึ้น“ไม่นะ… ฮือออออ” หญิงสาวฟุบหน้าลงกับฝ่ามืออย่างเสียใจโครกกกกกกแต่ความหิวก็ไม่ปล่อยให้เธอเสียใจนาน ธรรมชาติของมนุษย์เตือนเธอให้กินอาหาร เพื่อชดเชยแรงกายที่เสียไปเมื่อวาน“เฮ้อ” ร่างบางจำใจต้องปล่อยความคิดนั้นออกไปก่อน แล้วคว้าจานข้าวผัดน่าอร่อยขึ้นมากินอย่างหิวโหยพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาวีณาพรจัดการฟาดอาหารจานนั้นจนเกลี้ยง แรงกายเริ่มกลับมาเป็นปกติ ส่วนแรงใจ ก็ได้ตัวเองคอยปลุกปลอบว่า อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้ถูกทำร้ายจนขาหักแขนหัก เพียงแต่ถูกเสพสมอย่างรุนแรงและไม่เต็มใจ