All Chapters of รวมเรื่องสั้นสั่นสวาท | NC++: Chapter 241 - Chapter 250

“พี่เปรม วันนี้ พี่นัดเพื่อนป่ะ” เสียงปรีชาถามขึ้น ระหว่างที่พวกเขากำลังรับประทานอาหารเช้ากันบนโต๊ะ“นัดไว้ตอน 9 โมงอ่ะ” เปรมตอบ ก่อนจะตักข้าวเข้าปาก “แกจะทำไม”“ผมขอติดรถไปด้วยดิ พี่” ปรีชาตอบ “พอดี ลูกค้านัดแก้งานอ่ะ”“เออ ๆ” เปรมรับคำส่ง ๆ“อะไรกัน หยุดยาวทั้งที ไม่อยู่บ้านกันเลยเหรอ” ปัญญาบ่นขึ้นเบา ๆ เพราะวันหยุดยาว 4 วัน แล้ววันนี้ก็เป็นวันสุดท้าย ลูกแต่ละคนก็พากันออกนอกบ้านหมด“พ่อก็อยู่กับแม่ไปสิ” ปรีชาตอบเสียงใส ขณะที่เช็ดปาก แล้วหันมาบอกพี่ชายว่า “ผมกินอิ่มแล้ว งั้นเดี๋ยวผมไปเตรียมของก่อนนะ”“เออ ๆ” เปรมยกน้ำดื่มปิดท้าย แล้วลุกขึ้นเตรียมตัวไปเอากระเป๋า ก่อนจะหันมาบอกบิดา “เดี๋ยวบ่าย ๆ ผมก็กลับแล้วฮะ พ่อ”“เออ ๆ” ปัญญารับคำอย่างเซ็ง ๆ แต่ยังไม่ทันได้หันมาอ้อนภรรยาที่นั่งทานข้าวเงียบ ๆ เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น“ค่ะ ณิพูดค่ะ … อ้าว แต่ร้านนัดพรุ่งนี้นะคะ …

ปัง!!เสียงประตูหลังร้านปิดลง หลังจากที่สามหนุ่มสาวเดินผ่านเข้าไป สองพี่น้องจัดการแบ่งงานกันอย่างลงตัว เปรมจัดการล็อกประตู เปิดไฟเปิดเครื่องปรับอากาศ ส่วนปรีชาจับร่างแม่เลี้ยงกดลงนอนบนโต๊ะทานอาหารสำหรับพนักงาน ก่อนจะจัดการเปลื้องผ้าณิชาจนร่างสาวเปลือยเปล่าอวดโฉมต่อหน้าสองหนุ่ม ภายในเวลาไม่นานนัก“อา เปรม” หญิงสาวครางชื่อลูกเลี้ยงคนโต ก่อนจะบิดกายอย่างเสียวซ่าน เพราะเขาเริ่มปรับระดับของไข่สั่นอีกครั้ง“เรียกแต่พี่เปรม ผมก็น้อยใจสิฮะ แม่” ปรีชาบ่นเสียงอ่อย ขณะที่ปลดกระดุมเสื้อออก พร้อม ๆ กับพี่ชาย“อยากหรือยังฮะ แม่” เปรมชวนคุย ในขณะที่สองมือก็เร่งถอดกางเกง โดยที่สายตายังคงจับจ้องแต่ร่างบางที่นอนดิ้นอยู่บนเตียงจากการสั่นสะเทือนข้างใน“อ๊า~~ ยะ อยาก อื้ออออ” ณิชาพยายามใช้มือไปดึงตัวต้นเหตุออก หากแต่ก็ถูกสองหนุ่มสลับกันจับมือห้ามเธอจุ๊บ จ๊วบ จุ๊บปรีชาก้มลิ้มรสความหวานจากโพรงปากเล็กที่เอาแต่ครางเสียงกระเส่า มือสากข้างหนึ่งเข้ากอบกุมอกอวบไว้แน่นส่วนเปรมที่เห็นน้องแย่งท่อนบนไปแล้ว จึง

‘ฮัลโหล ถึงร้านแล้วเหรอ ณิ’ เสียงปัญญาถามทันทีที่กดรับสาย“ค่ะ พี่ปัญ” ณิชาตอบเสร็จก็รีบกัดฟัน สะกดกลั้นเสียงคราง‘ทำไมวันนี้ถึงร้านช้าจังล่ะ ณิ’ สามีเธอสงสัย ก่อนจะพูดต่อ ‘ปกติ แค่ 20 นาทีก็ถึงแล้วไม่ใช่เหรอ แถมวันนี้ก็เป็นวันหยุดด้วย ทำไมใช้เวลาเป็นชั่วโมงเชียว’“เอ่อ ก็เปรมแวะส่งปรีก่อนนี่คะ พี่ปัญ อึก” หญิงสาวตอบ “และวันนี้ มีรถชนกันน่ะค่ะ อ๊ะ เลยถึงช้าหน่อย”‘อ้าว เหรอ โอเค ๆ งั้นก็รีบเคลียร์ที่ร้านแล้วกลับมาหาพี่นะ’ ปัญญาตอบอย่างพอจะเข้าใจ“ค่ะ พี่ปัญ อ๊า~~” ณิชารีบกดวางสาย ก่อนจะร้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ปัก!! ปัก!! ปัก!!“อา โคตรแน่นเลยฮะ แม่ อา” ปรีชาล็อคสะโพกแม่เลี้ยงให้หันหลังมาหาเขา ก่อนจะเสียบอัดในท่าสุนัข โดยที่ให้เธอค้ำแขนลงบนโต๊ะที่เพิ่งจะจบยกที่ 1 ไป“อา ยะ อย่าแรงนัก อัก” หญิงสาวร้องห้าม ทั้งเสียงและขาที่สั่นคลอนตามแรงกระแทกเปรมที่ตอนนี้ ได้แต่เป็นคนนอกวง เพราะน้องชายตัวดีเล่นยึด

เปรมสั่งเสียงเรียบ ก่อนจะยกร่างแม่เลี้ยงให้โผเข้ากอดปรีชาที่ต้องหยุดสะโพกตัวเองชั่วขณะ แล้วลุกขึ้นยืนขนาบ กลายเป็นว่า พวกเขาสองคนยืนอยู่ด้วยกัน โดยที่มีร่างแม่เลี้ยงเป็นไส้ในแสนหวานอยู่ตรงกลาง โดยที่สองแกนกายก็เสียบตรึงความเป็นเจ้าของเอาไว้อย่างแนบแน่น“รอรับความสุขได้เลยฮะ แม่” เปรมกระซิบเสียงกระเส่าที่ข้างหูเล็กที่เริ่มแดงก่ำ เมื่อเธอพอจะจับทางได้ว่า อะไรจะเกิดขึ้น เขาสอดมือเข้ามากุมนมขาว ๆ เต็มสองมือ ก่อนจะเริ่มออกแรงบีบขยำ ส่วนริมฝีปากก็กดจูบไปทั่วซอกขาวเนียน“แม่พร้อมนะฮะ” ปรีชาไม่ยอมน้อยหน้า เขาเตรียมจัดท่าทางให้พร้อม ด้วยการกระชับสองมือที่บั้นท้ายงามงอน ส่งให้สองขาเรียวตวัดรัดรอบเอวสอบของเขาแน่นขึ้นอย่างกลัวตก“อ๊ะ ดะ เดี๋ยว อื้ออออ” ณิชาร้องห้าม เพื่อขอเวลาเตรียมใจ แต่ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ฟังเสียแล้ว สองหนุ่มเริ่มออกแรงเด้าสะโพกอีกครั้ง พร้อม ๆ กันปัก!! ปัก!! ปัก!!ตับ!! ตับ!! ตับ!!“อ๊ะ อา ยะ อย่า อ๊า~~” เสียงหวานครางอย่างสั่นเครือตามแรงกระแทก สองหนุ่มกระแทกเอวราวกับแข่งกันในที สองแกนกา

“ในเมื่อพ่อไม่ให้กวน พวกผมก็ต้องกวนแม่แทนแล้วล่ะฮะ” เปรมบอก ก่อนจะรีบลุกขึ้น ตรงไปหาณิชาที่กำลังนั่งงงอยู่ “แกจัดการเก็บกวาดพวกนี้ให้เรียบร้อย แล้วไปเจอกันที่ห้องฉัน”“ได้ฮะ พี่” ปรีชารับคำแล้วรีบเก็บจานบนโต๊ะไปล้างทำความสะอาดด้วยความรวดเร็ว ส่วนเปรมก็รีบช้อนร่างแม่เลี้ยงขึ้น แล้วรีบพาเดินขึ้นบันไดตรงดิ่งไปห้องนอนเขาทันที“ดะ เดี๋ยวสิ เปรม” ณิชาร้องห้าม ในขณะที่เขากำลังพาขึ้นบันได“อย่าดิ้นนะฮะ แม่ เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก” เปรมดุ ในจังหวะที่ก้าวขาเร็วขึ้น พวกเขาต้องแข่งกับเวลา แม้ว่า การประชุมของพ่อจะเป็นเรื่องใหญ่ แต่ก็ไม่รู้ว่า จะเสร็จกี่โมง ดังนั้น พวกเขาจะต้องรีบสนุกกับแม่เลี้ยงให้นานที่สุด เพราะโอกาสดี ๆ แบบนี้ หาไม่ได้ง่ายนัก“ถะ ถ้าพี่ปัญมาเห็นล่ะ” หญิงสาวยังคงกังวล เพราะครั้งนี้ มันเสี่ยงเกินไป คราวก่อน ล้วนแต่เป็นเพราะปัญญาไม่อยู่บ้าน เธอจึงค่อยสบายใจ หากแต่วันนี้ เขาเพียงนั่งทำงานอยู่ชั้นล่างเท่านั้น“พ่อประชุมทีไร ล่อเป็นครึ่งวันนั่นแหละฮะ” เปรมปลอบ ก่อนจะเปิด