Lahat ng Kabanata ng ข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย: Kabanata 131 - Kabanata 140

เมื่อเข้าปลายยามเซินผักที่เขียวขจีเต็มแปลงดิน ตอนนี้ได้จัดลงในตะกร้าทั้งหมดแล้ว ที่เมืองหย่งจินจะยกขึ้นเกวียนวัวเตรียมเอาไว้ด้านในกำแพงเมืองใกล้กับประตู ด้านตำบลหย่งฝูมีทั้งรถม้าและเกวียนวัว ที่ฝากเอาไว้ด้านในพื้นที่ของศาลาว่าการ ซึ่งยามเฉินของวันพรุ่งนี้เซียวหนิงหลงกับตันเจียง จะต้องออกเดินทางไปชาย

ระยะเวลาจากตำบลหย่งฝูจนมาถึงชายแดน เซียวหนิงหลงใช้เวลาเพียงเจ็ดวันเท่านั้น เมื่อเข้าใกล้บริเวณที่กองทัพตั้งกระโจม ทหารที่ยืนเวรอยู่ด้านหน้าเขตทางเข้ากองทัพ สังเกตเห็นว่ามีกลุ่มคนขี่ม้า และด้านหลังยังมีรถม้ากับเกวียนวัวอีกหลายเล่มตามมาด้วย จึงรีบวิ่งขึ้นม้าควบมันตรงไปที่กลุ่มนั้นทันที แต่พอเข้าไปใกล้

ในเย็นวันที่เซียวหนิงหลงเดินทางมาถึง พร้อมเสบียงอาหารจำนวนมาก ยามนี้พ่อครัวหลายคน กำลังช่วยกันศึกษาสูตรอาหารที่เซียวหนิงหลงมอบให้มาเมื่อยามเว่ย จึงอยากจะลองทำตามดูบ้างว่ามันจะอร่อยมากน้อยแค่ไหนซึ่งพวกเขาได้รับคำสั่งมาว่า ให้นำผักและเนื้อหมูแดดเดียวมาทำอาหารก่อน เพราะกลัวว่าหากทิ้งเอาไว้อีกหลายวันมั

เนี่ยชางหยิบนกหวีดไร้เสียงขึ้นมาเป่า เพื่อเรียกสหายในหน่วยลับออกมาพบ และพาเขาไปที่กระโจมของชินอ๋องทันที เนี่ยชางรอไม่นานคนที่มาพบเขาก็คือตันเจียง ที่ได้ยินเสียงนกหวีดไร้เสียงนี้“หืม เนี่ยชางเป็นเจ้าหรือที่เป่านกหวีดไร้เสียง เกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงได้ออกมายามนี้” ตันเจียงแปลกใจที่เนี่ยชาง ควรอยู่ในกอง

“อ่อ พอดีเปิ่นหวางต้องให้ทหารทุกนาย ได้กินอาหารอร่อย ๆ ให้อิ่มท้องเสียก่อน ถึงจะมีแรงมาต่อสู้กับพวกเจ้าน่ะ ต้องขออภัยที่ปล่อยให้รอนานนะ” ชินอ๋องกล่าวทับถมเหล่าทหารชั้นผู้น้อยของแคว้นตงหนาน จนรู้สึกถึงความแตกต่างของผู้นำ ที่เอาใจใส่ผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างดี“เหอะ กินจนอิ่มท้องเพื่อเตรียมตัวมาตายกลางสน