NINONG NOAH'S LOVE CONTRACT (SPG) のすべてのチャプター: チャプター 271 - チャプター 280

LETTISIA LORRAINE“Iha, aalis na kami ha. Ikaw na ang bahala dito,” sabi sa akin ni mommy Thea.“Sige po, ingat po kayo.”“Kapag pinalayas ka ni kuya ay siya ang palayasin mo o ‘di kaya ay ihulog mo sa balcony,” natatawa na sabi sa akin ni Tyron.“Kaya nga po, ate. O ‘di kaya itali mo na lang siya para hindi makawala,” natatawa na sabi ni Nyza kaya napangiti na lang ako.“Kayo talaga, kung anong mga kalokohan ang tinuturo niyo sa ate niyo. Hayaan mo na lang siya. Basta, hindi ka puwedeng lumayas, siya lang ang puwede,” sabi sa akin ni Daddy Noah kaya napangiti ako.“Makinig ka kay daddy dahil ganoon sila ni mommy,” natatawa naman na sabi ni Fabio.Napangiti na lang ako sa kanila dahil ang warm talaga ng pakikitungo nila sa akin kahit pa ngayon lang nila ako nakilala. Kanina ay tinulungan pa ako ni mommy Thea na maghanap ng damit na puwede kong isuot nagsamantala dito habang wala pa ang damit na binili niya para sa akin. Malaki ang t-shirt ni Nash kaya naman parang naging dress ko ito.

LETTISIA LORRAINEHindi ko alam kung umalis ba si Nash. umalis man siya o hindi ay wala naman akong pakialam. Gaya ng sabi ko kanina at pakilala ko sa kanila ay maid niya ako. Pumikit na lang ako para matulog na pero hindi talaga ako dalawin ng antok. May balcony ang room na ito kaya naman nagdala ako ng unan at umupo muna ako dito sa labas.Malamig ang ihip ng hangin. Marami ang ilaw sa baba. Buhay na buhay ang buong city. Ngayon ko lang ulit nasilayan ang ganda ng mundo. Sa totoo lang ay halos hindi ko na nga alam kung anong taon o araw na. Sa mundo na kung saan ako galing ay natuto ako sa bahay lang. Naalala ko pa noon, nag-aral ako at may naging kaibigan pa nga ako. Pero tulad ng iba ay hindi ko na rin maalala kung sino ba siya. May naalala man ako pero hindi na ‘yon clear. Hindi ko na nga halos maalala ang mukha niya. Pero alam ko na nagkaroon ako ng kaibigan kahit na isang beses sa buhay ko.Kapag naalala ko ‘yon ay may kakaibang saya akong nararamdaman sa puso ko. Saya na kahit

LETTISIA LORRAINE“Magbihis ka,” napalingon ako dahil narinig ko ang boses ni Nash. Umuwi na rin siya sa wakas. Halos isang linggo rin siyang wala dito sa condo niya.“Why?”“Sasama ka sa akin,” sagot niya sa akin pero seryoso lang ang mukha niya.“Saan?”“Puwede ba, ‘wag ng maraming tanong at sumama ka na lang sa akin,” sabi niya sa akin.“Gusto ko lang malaman kung saan tayo pupunta–”“Kung ayaw mo ay ‘di ‘wag. Ikaw na ang magpaliwanag kay mommy,” sabi niya sa akin.“Doon ba tayo pupunta sa bahay niyo?” tanong ko sa kanya at bigla na lang akong nakaramdam ng excitement.“Saan pa ba kitang puwedeng dalhin maliban doon? May iba pa bang lugar?” masungit na tanong niya sa akin pero binalewala ko ito dahil sa narinig ko na doon kami pupunta sa kanila.Excited na ako na makita ulit ang pamilya niya. Kaya kahit pa maging masama sa akin ang lalaking ito ay iisipin ko lang na mabait naman ang pamilya niya kaya bawing-bawi na doon pa lang. Mabilis akong pumasok sa room ko para magbihis. Bagon

LETTISIA LORRAINESinundo ako ni Fabio dito at sabay kaming bumaba na dalawa. Napangiti na lang ako dahil ang bait talaga ng lalaking ito. Mabait siya sa akin at lagi na lang nakangiti pero kapag sa iba ay seryoso naman siya. Iba siya kapag kasama ko siya. Kaya nagkakasundo kaming dalawa.“Ate, sure ka ba na okay ka lang dito?” tanong niya sa akin.“Okay lang ako dito,” nakangiti na sagot ko sa kanya.Naglakad sila papunta sa harap dahil kailangan ang buong pamilya nila dito.“Apo, bakit hindi ka pumunta doon?” napalingon ako dahil may nagsalita.“Po?”“Ako ang grandma Lavinia mo,” nakangiti na pakilala niya sa akin kaya naman mabilis akong nagmano sa kanya.“Ako po si Lettisia Lorraine,” nakangiti na pakilala ko sa kanya.“Bakit ka nandito? Bakit hindi ka pumunta doon?”“Dito na lang po ako, grandma. Mas okay po na dito lang ako.”“Bakit? You’re part of the family kaya dapat lang na kasama ka,” sabi niya sa akin.“Nag-usap na po kami, grandma. Kaya dito lang po ako,” sabi ko sa kanya.

LETTISIA LORRAINE“Ate, tell me, pangit ka ba talaga?” tanong niya bigla sa akin.“Ano klaseng tanong naman ‘yan, Fab? Nakikita mo naman nagtatanong ka pa?” natatawa na sabi ko sa kanya.“Alam ko kasi na hindi ‘yan ang tunay mong mukha,” sabi pa niya sa akin kaya kumunot ang noo ko.“Ha? Anong sinasabi mo?”“Halata naman po na prosthetics lang ‘yan. Hindi ko nga alam kung bakit hindi ‘yan alam ni kuya eh, o baka bulag lang talaga siya dahil umaasa siya na babalikan siya ng first love niya,” sabi niya sa akin.“Fabio, paano mo–”“Minsan na akong gumamit ng ganyan kaya alam ko. Halata naman na hindi ka pa ganon ka galing sa paggamit niyan,” sabi niya sa akin.Kaya hindi ko alam kung paano ko ba ipapaliwanag sa kanya ang totoo. “Sa tingin mo, alam nila ito?” tanong ko sa kanya.“Hindi ko alam, wala rin naman kasing nagsasalita sa amin. I mean, alam ko na may reason ka kaya mo ito ginagawa,” sabi niya sa akin.Wala na, nahuli na niya ako kaya wala ng dahilan para magsinungaling pa ako sa