Semua Bab เสน่หาสามีลวงใจ: Bab 71 - Bab 80

เสียงนาฬิกาปลุกที่นานครั้งจะตั้งดังจากโทรศัพท์มือถือ ทำให้ม่านทิวาที่กำลังหลับสบายต้องรีบลืมตาตื่นจากความฝันอันแสนหวานที่ไม่เคยมีมาก่อน ร่างเล็กรีบคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วจัดการปิดเสียงรบกวนทันทีเพราะกลัวว่ารณพีร์ที่กำลังหลับสบายอยู่นั้นจะตื่นก่อนเวลามือเรียวบางพยายามเอาท่อนแขนแกร่งกำยำที่พาดเข้ากับเอวคอดของตนออกอย่างเบามือที่สุดแล้วหันไปคว้าเสื้อคลุมสีขาวขึ้นมาสวมทับ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายของตน หญิงสาวจำได้ว่าวันนี้มีนัดกับปอแก้วเพื่อที่จะคุยธุระเรื่องงาน แต่ถ้าหากไม่ไปเพื่อนสนิทคงต้องงอนเธอเป็นแน่เกือบสามสิบนาทีกับการอาบน้ำสระผมแล้วออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูสีขาวที่พันรอบกายบอบบาง ระหว่างที่หญิงสาวกำลังเดินเช็ดผมอยู่นั้น เธอแอบมองร่างสูงของสามีหลับสบายบนเตียงนุ่มโดยไม่คิดที่จะปลุกและเผลอยิ้มน้อย ๆ ด้วยความเอ็นดู แต่แล้วเสียงข้อความจากแอปพลิเคชันไลน์ก็ดังเตือนทำให้เท้าเรียวหยุดชะงักแล้วเดินไปยังโต๊ะหัวเตียงเธอหย่อนสะโพกมนนั่งลงกับขอบเตียงเบา ๆ ไม่ให้สะเทือนไปถึงร่างสูงที่กำลังนอนอยู่ ร่างเล็กที่พันกายด้วยผ้าขนหนูสีขาวหยุดมือที่

ม่านทิวาถามด้วยความสงสัย หากเป็นเจ้าของเดียวกันน่าจะจัดพร้อมกันและเอาคอนเซปต์ทั้งหมดมามิกซ์รวมกันเป็นงานเดียวคงเพอร์เฟกต์ไม่น้อย"เจ้าของคนละคนแหละ งานเดินแบบเครื่องเพชรเป็นของคุณพชร ส่วนคอนโดมิเนียมเป็นของคุณปรานต์""อือ ๆ งานที่จะให้ช่วยมีแค่นี้ใช่ไหม ฉันจะได้กลับเลย""อื้อ...แค่นี้แหละ ขอบใจมาก...ถ้างานผ่านฉันจะนัดเลี้ยงข้าวแก แต่แกต้องไปช่วยงานฉันนะ ฉันจะชวนยัยอัญญ์มาช่วยอีกแรงหนึ่งด้วย""ได้เสมอแหละ เมื่อก่อนเป็นยังไงตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้น ฉันไปซื้อของเข้าบ้านก่อนนะ" คนตัวเล็กยืนขึ้นเต็มความสูงแล้วส่งยิ้มให้เพื่อน ๆ"เดี๋ยว...นี่แกขับรถมาเองเลยเหรอ" วีรพลถามด้วยแปลกประหลาดใจ ไม่เคยเห็นเพื่อนขับรถเองมาก่อนเลย“อื้อ”"รถใครอะ" วีรพลถามหยั่งเชิงคนที่เพิ่งได้รถยนต์คันใหม่มาใช้เอง"รถคุณสองเขาน่ะ ไปแล้วนะ " ว่าแล้วก็เดินออกจากร้านตรงไปที่รถ ขับรถไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าในโซนซูเปอร์มาร์เก็ตชั้นล่าง เธอเลือกซื้อของตามรายการที่จดเอาไว้ในโทรศัพท์มือถือ ม่านทิวาเดินซื้อของได้เพียงไม่กี่รายการเท่านั้น มีของใช้ส่วนตัว ของใช้ภ

"กินได้สิ จับมันแล้วเลียเหมือนเธอกินไอติมแท่งน่ะ" ร่างสูงบอกเสียงพร่ารอดูการกระทำกล้า ๆ กลัว ๆ ของหญิงสาว ไม่รู้ว่าเขาจะล่อลวงเธอได้มากเพียงใดแก่นกายแข็งขึงอยู่ในมือน้อยของหญิงสาว ลูบไล้มันอย่างแผ่วเบาเพราะกลัวจะทำเจ้าของนั้นเจ็บ คนตัวเล็กมองมันอย่างไม่แน่ใจก่อนจะค่อย ๆ ทำตามคำบอกของชายหนุ่มริมฝีปากบางกระจับครอบครองตัวตนของเขาเอาไว้ มือบอบบางลูบขึ้นลงเบา ๆ ก่อนใช้ลิ้นเล็กค่อย ๆ ไล้เลียส่วนปลาย พยายามทำตามสิ่งที่ชายหนุ่มบอก กอปรกับสิ่งที่ตนเคยดูหนังเอวีกับเพื่อนมาบ้างแต่ไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่ถูกใจเขาหรือไม่ ไม่นานม่านทิวาก็ทำใจกล้าอ้าปากรับแก่นกายแข็งขึงของชายหนุ่มเข้ามาในโพรงปากนุ่ม ขยับเข้าออกช้า ๆ ทำท่าทางเลียนแบบนางเอกเอวีที่เคยดูมา หญิงสาวค่อย ๆ ไล้เลียขึ้นลงอีกครั้งพร้อมกับดูดดุนเบา ๆ"อ๊า…" รณพีร์ครางกระเส่าอย่างพึงพอใจและรู้สึกดีไม่น้อยกับการปรนเปรอของหญิงสาว"ชอบไหมคะ"คนนั่งคุกเข่าเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถามด้วยแววตาหยาดเยิ้ม หลังจากที่ดูดกลืนตัวตันของเขาด้วยโพรงปากอ่อนนุ่ม"ชอบสิ เธอทำให้ทำไมฉันจะไม่ชอบล่ะ" ชายหนุ่มบอกน้ำเส

เช้าที่แสนสดใส...ม่านทิวาตื่นตั้งแต่ตีห้าเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้สามีที่ยังคงนอนไม่ตื่น หญิงสาวจึงลุกขึ้นมาก่อนเดินตรงไปยังห้องครัวทันที ลงมือเปิดตู้เย็นหาวัตถุดิบปรุงอาหารให้รณพีร์รับประทานก่อนจะไปทำงานในวันนี้ คนตัวเล็กลงมือทำอาหารอย่างตั้งใจใส่ใจทุกรายละเอียดในแต่ละเมนูที่ตนลงมือทำไม่นานกลิ่นหอม ๆ ของแกงจืดเต้าหู้หมูสับที่เธอต้มกระดูกหมูไว้ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นก็หอมกรุ่นไปทั่วห้อง ก่อนจะลงมือทำเมนูต่อไปที่ชายหนุ่มบ่นอยากกินมาหลายวัน แต่ยังไม่ได้ทานเสียทีเพราะเขานั้นงานยุ่งมาก เธอจึงทำให้กินเช้านี้เลย“อุ๊ย” คนตัวเล็กที่อยู่ในชุดคลุมสีชมพูอ่อนต้องสะดุ้งตกใจเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง“ทำไมไม่นอนต่อ รีบตื่นทำไมหือ?” รณพีร์ถามเสียงนุ่ม สวมกอดคนตัวเล็กพลางเอาคางเกยไหล่มน สูดดมกลิ่นหอมจากกายของภรรยาสาว“ม่านก็ตื่นมาเตรียมอาหารเช้าให้พี่สองไงคะ เห็นบ่นว่าอยากกินแกงจืดกับผัดผักนี่คะ” ม่านทิวาตอบกลับสามีเสียงหวาน ทั้งที่มือบางยังคงเตรียมอาหารอยู่“เมียใครเนี่ย…น่ารักที่สุด” ชายหนุ่มเอ่ยชมหญิงสาว“ผัดผักหอมไหมคะ” คนตัวเล็กเอียงหน้ามาเอ่ยถามสามีท

สาวเจ้าบอกอย่างเร่งร้อน รีบคว้ากระเป๋าของตนแล้วออกจากบ้านไป แต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงเรียกของแม่บ้านใจดี ว่าเธอนั้นลืมกล่องขนมบัวลอยที่จะเอาไปให้รณพีร์ นางรีบเดินเอามาให้และม่านทิวาก็ออกจากบ้านไปยังจุดหมายให้เร็วที่สุด เพราะเพื่อนของม่านทิวาส่งข้อความมาบอกว่าต้องเข้าไปดูสถานที่จัดงานเปิดตัวเครื่องเพชรใหม่ ทันทีที่ม่านทิวาไปถึงก็พบกับปัญหาสองสามอย่าง เธอไม่ได้มีประสบการณ์ในการรับจัดอีเวนต์โดยตรงและเธอก็ไม่ใช่แม่งานในโพรเจกต์นี้ด้วย ทีมงานของปอแก้วได้มาวัดสถานที่ไปแล้วเมื่อเดือนก่อน แต่มีการเปลี่ยนแปลงสถานที่จัดงานกะทันหันเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ทำให้สิ่งที่เตรียมเอาไว้เกิดการผิดพลาดแต่ก็ยังพอปรับแก้ได้“มีอะไรกันเหรอแก” ม่านทิวาตรงเข้ามาถามเพื่อนที่ยืนรวมทีมกันพร้อมกับผู้ว่าจ้างอย่างพชร“สวัสดีครับคุณม่าน” พชรทักทายภรรยาเพื่อนสนิท ก่อนที่เพื่อนของหญิงสาวจะตอบเสียอีก“สวัสดีค่ะคุณเพชร” คนมาใหม่ทักทายกลับก่อนหันไปถามเพื่อนที่กำลังมองพชรอย่างไม่พอใจ และอีกคนที่กำลังห้ามปรามอย่างปอแก้ว “มีอะไรกันเหรอ”“ก็…” ยังไม่ทันที่อัญญ์จะตอบกลับด้วยท่า