Semua Bab "THE BILLIONAIRE FORCED WIFE": Bab 31 - Bab 40

Kabanata 31: Isang Reyna sa Harap ng Hari Kinabukasan, handa na sina Sebastian at Isabella para sa kanilang paghaharap sa mga investor. Si Sebastian, nakasuot ng isang navy blue tailored suit na perpektong nag-angkop sa kanyang matipuno at matikas na pangangatawan. Ang pantaas niyang coat, na may sleek at modernong hiwa, ay lalong nagpaganda sa kanyang malapad na balikat at matipunong dibdib. Sa ilalim nito, isang crisp white dress shirt ang nakasuot, bahagyang nakabukas ang unang butones, na nagdagdag ng kaunting rugged charm sa kanyang sophisticated na itsura. Ang slim-fit niyang pantalon ay tamang-tama ang bagsak, ipinapakita ang haba ng kanyang mga binti at ang tikas ng kanyang tindig. Ang itim na leather belt at matching dress shoes ay nagbigay ng final touch sa kanyang kabuuang anyo—elegante, makapangyarihan, at hindi matatawaran ang karisma. Higit pa sa kanyang kasuotan, ang kanyang matatalas na mata, na tila kayang basahin ang kahit sino sa isang sulyap lamang,

Kabanata 33: Hangover sa Isang Gabing Hindi MalilimutanIsabella POVMasakit ang ulo ko. Para akong sinagasaan ng truck.Unti-unti akong dumilat, at ang unang bumungad sa akin ay ang puting kisame ng kwarto namin sa resort. Tahimik ang paligid, maliban sa marahang tunog ng alon sa malayo. Pero may isang bagay na hindi tama.May kung anong mabigat at mainit sa bewang ko.Dahan-dahan akong gumalaw, at doon ko lang napansin ang braso ni Sebastian na mahigpit na nakayakap sa akin.Napakurap ako.Kasunod niyon, parang bumagsak ang lahat ng alaala ng nagdaang gabi.Ang mga halik. Ang mapupusok na haplos. Ang init ng kanyang katawan laban sa akin. Ang bulong niya sa tenga ko. Ang paraan ng pagbigkas niya sa pangalan ko sa pagitan ng kanyang mga ungol—Oh my God.Para akong tinamaan ng malakas na hangover, pero hindi sa alak kundi sa nangyari kagabi.Napakagat-labi ako at dahan-dahang nil

KABANATA 35 Ang Mas Matinding PagkalitoIsabellaAng mundo ko ay umiikot. Hindi ko na alam kung anong tama o mali.Ang init ng katawan ni Sebastian ay bumabalot sa akin, pinapaso ako sa paraan na hindi ko kayang ipaliwanag. Ang bawat dampi ng kanyang labi sa balat ko ay nag-iiwan ng bakas—hindi lang sa katawan ko, kundi pati sa isipan ko.Damn it.Hindi ko alam kung anong mas nakakabaliw—ang init ng kanyang halik o ang katotohanang hindi ko siya kayang itulak palayo."Isabella…" malumanay ang pagbigkas niya sa pangalan ko.Ang boses niya ay mababa, bahagyang garalgal, puno ng emosyon at pagnanasa. Hindi niya lang ako hinahalikan—para bang gusto niya akong kainin ng lahat sakin, para bang gusto niyang burahin ang lahat ng alaalang mga hindi pinagkaunawaan noon.Akala niya my ibang humaplos umangkin sa akin, ngayon mapapatunayan ko sa kanya na ito pa at siya ang unang aangkin ng katawang lupa ko. siya la

KABANATA 37Hamon at KasiguraduhanIsabella POVHuminga ako nang malalim bago ako nagsalita. "Sige, may itatanong ako sa’yo."Nagtaas siya ng kilay. "Hmm? Ano yun?"Napabuntong-hininga akobago ko binigkas ang tanong na kanina pa bumabagabag sa akin."How about Andrea?"Biglang nawala ang ngiti sa labi niya."Sige nga, Sebastian," dugtong ko, pilit na pinapanatili ang matatag na tono ng boses ko. "Kung talagang desidido ka nang gawing totoo ang buhay mag-asawa natin, are you willing to give up Andrea just for me?"Natahimik siya."Gusto kong malaman ngayon na," dagdag ko, hindi binibigyan ng puwang ang sarili kong umatras. "Ipakita mo sa akin na willing kang magtino, na hindi ka na magiging makasarili. Na magtatrabaho ka ng maayos at lalayo ka sa mga kabaliwan mong ginagawa.""Magagawa ko ang lahat ng iyan, Isabella," sagot niya sa wakas, ang boses niya'y seryoso. "Pero si Andrea…

KABANATA 39Bagong Simula o Isa Pang Gapang ng Kapalaran? POV IsabellaPagpasok namin sa study room ni Don Victor, bumungad sa akin ang malawak at eleganteng silid na tila laging pinaghaharian ng katahimikan at kapangyarihan. Sa gitna ng silid, nakaupo siya sa likod ng kanyang napakalaking mesa, hawak ang isang baso ng alak. Sa kanyang tabi, naroon ang aking mga magulang—si Papa, seryoso ang ekspresyon, at si Mama, mukhang masaya pero may kung anong bahid ng kaba sa kanyang mga mata.Sa di kalayuan, si Mercedes ay nakaupo sa isang silyang may mataas na sandalan, nakataas ang isang kilay at tila ba may hinahandang masasakit na salita.Si Sebastian naman ay tahimik lang sa tabi ko, pero ramdam ko ang bahagyang pagpisil niya sa kamay ko."Umupo kayo," malamig ngunit puno ng awtoridad na utos ni Don Victor.Umupo kami ni Sebastian sa harap ng mesa. Ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko. Alam kong may mahalagang pag-uusapan.