Semua Bab เจ้าชายน้ำแข็ง Vs เจ้าหญิงกาแฟ: Bab 31 - Bab 40

ระหว่างทาง เราแวะซื้อของขวัญให้แม่เขาด้วย ฉันเลือกซื้อเป็นต้นไม้ ต้นชวนชม ผูกโบว์น่ารักๆที่กระถาง แม่เขาคงจะชอบ เพราะฉันเห็นท่านมาที่ร้านทีไร ท่านอ่านแต่หนังสือต้นไม้และตอนนี้เราก็ถึงบ้านเขาแล้ว ฉันไม่ได้ตื่นเต้นกับความใหญ่ของบ้านเลย เพราะน้ำหวานพามาบ่อยแล้ว แต่ฉันตื่นเต้นที่จะได้เจอพ่อแม่เขา ในฐานะแฟนเขาต่างหาก! หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยฉันฉันเดินถือกระถางต้นชวนชมเข้าบ้านพร้อมเขา ก่อนที่จะเห็นทุกคน หมอนาย เด็กๆ น้ำหวาน และพ่อกับแม่เขา นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร ของกินเพียบ ! หมอเท็นรีบเอากระถางต้นไม้ไปถือให้ฉัน ก่อนที่“สะใภ้เล็กมาแล้วววว” แม่เขาวิ่งมากอดฉันทันที!เขาไม่รังเกียจฉันเหรอเนี่ย เอ่อ..คือฉัน ฉันเป็นแค่ผู้จัดการร้านกาแฟเองนะ ลูกเขาเป็นหมอ ครอบครัวเขาเป็นหมอ หมอ หมอ หมอหมดเลย แถมสะใภ้คนโตก็เป็นคุณหนูไฮโซอีก ฉันกอดตอบแบบ งงๆก่อนจะพละออกมาแล้วยกมือไหว้ ท่านทั้งสอง“สวัสดีค่ะ^^”“จ้า สวัสดีลูก ไม่นึกเลยนะ จะได้หนูลินินเป็นสะใภ้เล็ก มานั่งลูก มาๆ^^” แม่เขาจูงมือฉันไปนั่งข้างๆน้ำหวานน้ำหวานยิ้มกว้างให้ฉัน“สองสะใภ้ของแม่ สวยกันจัง” ฉันยิ้มหวานให้ ก่อนที่หมอเท็นจะเดิน

ไหนว่าเขาจะสงสาร ไม่! ฉันโดนน้ำหวานหลอกจังๆ ฮือๆ ตอนนี้เขาบดเลียน้องสาวฉันไม่หยุด ฉันได้แต่พยายามจับ ปัดป่ายไปทั่ว ฉันทรมานมาก ฮือออออ ฉันหายใจไม่ทันแล้ว!เพราะลิ้นนุ่มๆของคุณหมอสกินกำลังซุกซนตวัด..วนๆอยู่แบบนั้น โอ้ยยย เขาไม่หยุดให้ฉันหายใจเลยสักนิด!“หมอคะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~” ฉันเรียกเพราะสุดจะทนแล้วจริงๆ คุณหมอสกินแสนเย็นชา...เขาโกรธแค้นฉันมากเลยรึไง ทำไมถึงทรมานฉันได้ขนาดนี้เขาเริ่มขยับนิ้วยาวๆเข้าออกในถ้ำ บี้เกี่ยวกระทุ้งเข้าออกร่องลึกฉันไม่หยุด.. อ๊ายยยส์ ใจจะขาด !“ฮือออ พอแล้วค่ะ จะไม่ไหวแล้ว!!” ฉันดิ้นทุรนทุราย อยากจะตายคานิ้วเขาจริงๆ เสียงน้ำรักมันเริ่มดังออกมาให้ได้ยิน พอๆกับเสียงฉันที่ตอนนี้..มันกระเส่าดังแข่งกันไม่หยุด“อ๊าส์ จะไม่ ฮือๆ ทำอีกแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ~ โอ้ยหมอขาาา ฮืออ”ฉันแอ่นอกเสียวซ่านไปทั้งตัว เพราะนิ้วซนๆกับลิ้นอุ่นๆ ของคุณหมอสกินแสนเย็นชาคนนี้ ตามก่อกวนฉันไม่หยุด! ฉันดิ้นทุรนทุรายอยู่สักพัก ก่อนที่บั้นท้ายและร่องลึกมันจะเริ่มเกร็ง ไม่ไหว ไม่ไหว...โอ้ยย~ จะเสร็จแล้ว!“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าย~ ฮือ!!” ฉันกรี๊ดครางออกมาเฮือกสุดท้าย..ก่อนที่จะหมดแรงถึงฝั่งฝัน นอนหายใจหอบอยู่คนเด

ยากว่ะ ไม่ให้ผมเครียด ลินินก็ยังคงเป็นลินิน กลัวคนอื่นจะเครียดตาม ผมนอนหลับตาบนตักเธอ..นอนคิดเรื่องนี้อยู่พักใหญ่และวันนี้ผมมีนัดกับพ่อแม่ พร้อมพี่ชายตอนหัวค่ำ จะไปบ้านลินิน พอเจอน้องเธอ ผมก็รีบไลน์บอกทุกคนด่วน ผมอยากตัดปัญหาสะ ไม่สนใจแม่งละ ผมต้องคุยเรื่องนี้สักที รำคาญ!ผมโคตรเพลีย เมื่อคืนผมจัดหนักทั้งคืน และ ตอนนี้ลินินก็พิงโซฟาหลับไปแล้ว เธอน่าจะเพลียเหมือนกัน ผมจึงรีบอุ้มเธอไปนอนในห้อง ก่อนจะโทรแลกเวรกับเพื่อน แล้วออกไปทำธุระตัวเองธุระเธอนั่นล่ะ ตอนนี้พ่อแม่ผมคงเตรียมตัวรอแล้ว ผมจึงรีบขับรถกลับบ้านไปรับพร้อมกับพี่ชาย“รู้สึกแปลกๆกับหวาน และลินิน...” อยู่ๆพี่ผมก็พูดขึ้นมา มันขมวดคิ้ว นึกคิดไม่หยุด“ทำไม...”“รีเฟลกซ์การตอบสนองเหมือนกัน อย่างกับคนเดียวกัน..” เออ จริงของมัน“นิสัยเหมือนกันมั้ง...”“ไม่ใช่แค่นั้นว่ะ แปลกจริง” อะไรของมันอีก แค่เรื่องครอบครัวลินินผมก็เครียดจะตายอยู่แล้ว“อะไรอีกวะ..”“ที่ดูนิสัยก็คล้าย แต่ไม่เหมือนทั้งหมด..หวานตรง ๆ อารมณ์ร้อน ลินินไม่..ลินินดูเป็นคนเก็บความรู้สึก อารมณ์ไม่ได้ร้อนเท่าหวาน มันกี่เปอร์เซ็นต์กันวะ ที่รีเฟลกซ์นี้มันจะตรงกัน มันน้อยมากนะ

“พูดนิดเดียวเองค่ะ..ว่าแต่ เราจะแก้ผ้าคุยกันแบบนี้หรอคะ*[]*” คุณหมอสกินรีบถอนกอดจากฉัน..ก่อนที่เขาจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมายื่นให้และเขาก็เดินไปหรี่ไฟที่มุมห้อง พร้อมกับฉัน ที่ตอนนี้ขึ้นมานอนบนเตียงรอแล้ว นอนมันแบบนี้ล่ะ ถ้าเขาจะทั้งคืน ฉันก็โอเค! วันนี้ยอมอีกก็ได้ เพราะแฮปปี้มาก! คุณหมอล้มตัวนอนข้างๆ และดึงฉันไปซบแผงอกขาวๆ“วันนี้แม่ฉันไปขอเธอแล้ว...” ฉันเงยหน้ามองเขาทันที“ค่ะ เขาเรียกเงินรึป่าว อย่าไปให้นะคะ”“ให้ไปแล้วสิบล้าน...” สิบล้าน!!“ทำไมมากขนาดนั้นล่ะคะ! ให้ทำไม แล้วนี่คุณหมอให้ลินินอีกตั้งห้าล้าน นี่คืออะไรคะ!?..”“เก็บไว้..ฉันทำงานไม่ค่อยได้ใช้” มันเยอะมากเลยนะ!“เก็บไว้ก็ได้ค่ะ แต่ไม่ใช้หรอก...คุณหมอทำงานเหนื่อยกว่าจะได้มา” เขาขมวดคิ้วนิดหน่อย“.....ฉันรวย” จบ“แต่งงานวันไหนเหรอคะ จะได้ลดหุ่น ตื่นเต้นจัง อิอิ” เขาจับผมฉันขึ้นมาม้วนเล่น..“22 เดือนหน้า ..ฉีดโบท็อกซ์ไหม” ฉันพยักหน้ารัว“ฉีดค่ะ ทำทุกอย่างเลย ^^” เขาหอมผมฉันไม่หยุด โอ้ย คุณหมอน้ำแข็งเขาพูดเยอะขึ้น แถมยิ้ม และหัวเราะด้วย จะละลายฉันมีความสุขจัง ว่าที่สามีฉัน น่ารักมาก ฉันนอนกอดกับเขาไม่นานเราสองคนก็..หลับไปท

ผมวิ่งหาลินินอยู่ข้างโรงพบาล ไม่เจอเธอเลย แม่งโทรก็ไม่รับ ผมไม่ไหวแลัว เชี่ย พวกเวรนั้นจะทำอะไรเธอไหมวะ“เธอมีคนถูกรถชน..” รถชน?และผมก็เห็น กลุ่มไทยมุงกลุ่มหนึ่ง ยืนอยู่เต็มฟุตบาท อะไรวะ!? พ่อเลี้ยงเธอถูกล็อกตัวอยู่ ..มีของกระจัดกระจายเต็มพื้นมึงทำอะไรเมียกูวะแม่ง!!ผมถอดกราวโยนทิ้งถังขยะ เดินไปกระชากคอเสื้อมันขึ้นมา..“มึง ทำอะไรเมียกู” ผู้ชายที่ล็อกตัวมันไว้ หันมองผมสลับกับของที่ตกผมสนใจที่ไหน..พลัวะ!“กรี๊ดดดด หมอต่อยโจร!” มีเสียงผู้หญิงกรี๊ดลั่น และตะโกนเข้ามา“ลินินอยู่ไหน!!?” พ่อเลี้ยงลินินเม้มปากแน่น หายใจหอบ เหมือนกำลังโกรธผมมาก“ตายห่าไปแล้วมั้ง!” ปากแม่ง! ผมกระชากคอเสื้อมันอีกครั้ง และ ง้างมือจะต่อยมันเต็มแรง จน..“คุณหมอคะ !! ไม่ทันแล้วค่ะ ผู้หญิงที่โดนรถชน ถูกส่งโรงพยาบาลแล้ว!”รถชนเหรอวะ !!“คุณคือคนในรูปนิ ผมเห็นผู้ชายคนนี้แย่ง อะไรไม่รู้จากมือเธอ ผมเข้าไปช่วย และวัยรุ่นผู้ชาย เขาก็เหวี่ยงเธอออกไปที่ถนน ตอนนี้คนชนพาไปส่งโรงพยาบาลแล้ว”อยู่ๆ ก็มีใครไม่รู้ เก็บของลินินยื่นให้ผม เมื่อผมหยิบมาดู มันเหมือน..หัวใจผมหยุดเต้นรูปผม รูปลินิน... รูปคู่ และ แผ่นอัลตราซาวด์ลูก.