Semua Bab CEO'S Regret: Winning His Wife's Love Back: Bab 51 - Bab 60

Ang mansyon ay matatagpuan sa isang pribadong lupain kung saan malayo sa lungsod at napapalibutan ng iba't-ibang mga tanim na mapagkakakitaan. Kung walang sasakyan, mahihirapan si Luciana na makakauwi.Napatitig naman si Maximo kay Luciana na ngayon ay nakatayo sa harap niya. Ang mukha niya'y nababalutan ng kakaibang sigla—katulad ng dati niyang ginagawa sa araw-araw.Sandaling tumigil si Maximo at iniisip na baka nagdesisyon na itong itigil ang paghiling ng diborsyo. Inakala ni Maximo na baka napagod na si Luciana sa pakikipaglaban at tuluyan na lamang kumalma.“Noon pa man, ang sasakyan na 'yon ay pagmamay-ari mo na talaga,” ani Maximo.Tumango si Luciana at saka ngumiti pagkatapos sabihin ni Maximo iyon sa kanya. “Kung gano'n ay mas mabuting umalis na ako agad-agad,” wika ni Luciana at saka nagpatuloy, “Oo nga pala, kung bibisita ka kay Liezel ay 'wag mong kalimutang magdala ng isang bouquet. Ang mga babae ay mahilig sa mga bulaklak at iyon ang makakapagpasaya sa kanya.”Nang

Sumang-ayon naman si Luciana sa huling mga sinabi ni Adrian sa kanya habang patuloy na kinakalma ang sarili.Ang dalawang matitipunong lalaki sa labas ay patuloy na sumisigaw sa kanya, ngunit hindi siya baliw para buksan ang pinto.Nang mapansin ng mga lalaking lasing na hindi siya natitinag sa ginagawa nila, isa sa kanila ang biglang nagwala at sinimulan hampasin ng matigas na bagay ang sasakyan ni Luciana. Ramdam ni Luciana na malapit na mabasag ang bintana ng kanyang kotse kaya namutla na ang kanyang mukha.“Ano ang ginagawa mo?” kinakabahang tanong niya habang nakatingin sa labas.Alam ni Luciana na ang mga lalaking ito ay lasing na at ganap na wala sa kontrol kaya natatakot siya sa posibleng mangyari sa kanya.Habang patuloy nila na binabasag ang kotse, ang puso niya ay halos dumagundong na sa sobrang lakas ng pagkabog nito.Sa nakakatakot na sandaling iyon, isang tao ang biglang dumating, at hinila paalis ang lalaking umaatake sa sasakyan ni Luciana. Walang pagdadalawang-

Tumango na lamang si Adrian bilang tugon kay Luciana at agad namang nagpaalam ang lalaki kay Liezel. Pagkatapos, agad na silang nagpatuloy sa paglalakad.Ngunit, hindi pa man sila gaanong nakakalayo nang biglang huminto si Luciana sa kanyang paglalakad at lumingon sa likuran.Hindi nga siya nagkamali ng hinala niya. Nakita niya sa likod nila si Liezel na nakahawak sa kanyang telepono, at palihim silang kinukuhanan ng litrato.Nagtama ang mga mata ni Luciana at Liezel kaya naman dahan-dahang ibinaba ng babae ang cellphone saka ito ngumiti nang matamis. Isang klase ng ngiti na hind mo iisiping may kakaibang kahulugan.May ideya na si Luciana kung para saan ang larawan na kinuha ni Liezel at malamang ay ipadadala niya 'yon kay Maximo. Sanay na sanay na ang babaeng iyon sa paggawa ng gulo at pag-imbento ng kung anu-ano.At tulad nang inaasahan, hindi nagkamali si Luciana sa kanyang iniisip.Samantala, mabilis naman na nagpadala ng mensahe si Liezel kay Maximo upang ipaalam sa kanya a

Nang dahil sa mga salitang binitawan ni Luciana, hindi na napigilan ni Maximo na sumabog na sa galit.“At ngayon gusto mo akong ipahiya?” galit na tanong nito sa kanya pero nagpatuloy sa pagngiti si Luciana.Hindi na siya nagulat sa biglang paglabas ng galit ng kanyang asawa.“Ginawa mo na sa akin ‘yon at hindi rin naman ako pumayag. Sa tingin mo ba ay ang simpleng pagsama kay Liezel ay wala lang 'yon?” tanong ni Luciana sa kanya na mas lalong nagpalamig sa titig ni Maximo sa kanya.“Hindi ko siya pwedeng iwanan.” Seryosong saad nito sa kanya at napatango sa ulo si Luciana.“Alam ko,” sagot niya na bahagyang iginalaw ang balikat. “Kaya nga tumigil na ako sa pangingialam. Magkasama na kayong dalawa ni Liezel na masaya habang ako ay nagdurusa. Sa tingin mo ba ay patas pa rin ba ‘yon?”Huminga muna si Luciana nang malalim para humugot ng lakas na sabihin ang gusto niyang sabihin.“Pero napagtanto ko na dahil hindi mo naman ako mahal, hahayaan na kitang makasama ang taong tunay mong

Nang gabing iyon, mahimbing na nakatulog si Luciana, sa unang pagkakataon sa loob ng matagal na panahon.Kinabukasan naman ay katatapos lang niyang magbihis nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Agad niya itong kinuha at agad tinignan ang screen upang makita kung sino ang tumatawag sa kanya.“Mama Giselle,” sambit niya sa pangalan ng kanyang biyenan, ang ina ni Maximo.Hindi maiwasan na mapataas ang kilay ni Luciana. Kakagaling lang niya sa isang date kahapon at mukhang hindi na makapaghintay ang biyenan nito sa susunod na mga hakbang.“Hello, Ma,” aniya sa kabilang linya at walang pagpipilian kung hindi sagutin ang tawag.“Ano,” panimula ni Giselle, ang tono niya ay tila nanghihimok. “Ano ang masasabi mo kay Mr. Adrian Hidalgo kahapon?”Bahagyang ngumiti si Luciana. “Mabait at saka magalang naman si Mr. Hidalgo,” sagot niya rito.“May balak ka pa rin ba na makita siya ulit?” tanong ng biyenan sa kanya at dahil diyan, saglit siyang tumigil bago muling sumagot.“Pwede na