Lahat ng Kabanata ng Stolen Nights with My Husband’s Zillionaire Uncle: Kabanata 21 - Kabanata 30

Pagkapasok nila sa hotel room, mabilis na inilapag ni Alexandra ang bag sa maliit na table sa tabi ng kama. Mula sa bintana, tanaw niya ang malawak na beach, ang mga alon na marahang humahampas sa pampang, at ang mga turistang abala sa kani-kanilang gawain. Pero hindi sila nandoon para magbakasyon."We need a plan," sabi ni Tyron habang inilalabas ang laptop mula sa kaniyang bag. "Kung gusto nating makakuha ng solid evidence, hindi tayo pwedeng basta maghintay lang."Naupo si Alexandra sa gilid ng kama at tumango. "Ang sabi ng concierge, madalas silang nasa beach bar around sunset. Pwede nating i-monitor kung may makukuha tayong photos."Tumingin si Tyron sa kaniya, tila nag-iisip. "Kung nag-check-in sila ng dalawang araw, ibig sabihin, hindi lang simpleng tagpuan ito. Malamang, may mas matibay pa tayong ebidensyang makukuha."Nagsimula silang pagplanuhan ang susunod na hakbang. Inisa-isa nila ang posibleng kilos ng target—kung anong oras ito lumalabas, saan madalas magpunta, at kung

Pagkalabas nila sa bar, nanatili ang tensyon sa pagitan nila. Tahimik lang si Alexandra habang naglalakad si Tyron nang mabilis, halatang hindi pa rin kumakalma ang galit nito. Hindi niya masyadong kilala si Tyron, at hindi niya rin alam kung paano ito iko-comfort. Kaya naman hinayaan niya muna ito, naglalakad sa tabi niya nang walang imik.Hanggang sa marating nila ang dalampasigan.Ramdam nila ang malamig na simoy ng hangin, ang banayad na hampas ng alon sa dalampasigan, ngunit nananatili pa rin ang bigat ng tensyon sa paligid ni Tyron.Dahan-dahang naupo si Alexandra sa buhanginan. Hinagod niya ang kanyang palad sa malamig na buhangin bago tumingin kay Tyron, na nakatayo pa rin, nakatitig sa malayo."Halika! Maupo ka dito sa tabi ko," aniya, gamit ang mahinahon ngunit bahagyang pabirong tono.Hindi siya pinansin ni Tyron.Napairap si Alexandra bago huminga nang malalim. "Atty. Tyron, wala kang choice. Kung hindi mo ako susundin, hihilahin kita para maupo."Lumingon ito sa kanya, mu

"File a case against me?" Muling tumawa si Joshua, may halong pangungutya ang boses nito. "Oh well, hindi ba dapat ako ang magkaso sa isang abogado at isang maybahay na may relasyon?"Parang isang kutsilyong bumaon sa hangin ang kanyang mga salita. Alam niyang sinusubukan niyang iguhit ang maling larawan, pero sa pagkakataong ito, hindi na si Alexandra ang dating babae na matatakot sa mga bintang niya.Napangisi si Alexandra, pero hindi iyon ngiti ng saya—kundi ng matinding pagkasuklam."Porket gawain mo, iniisip mong ginagawa ko rin? Kapal naman ng mukha mo, Joshua," sagot niya, matalim ang boses, walang bakas ng takot o pangamba.Tumayo si Tyron, hindi man lang natinag sa mga akusasyon ni Joshua. Matamang tiningnan niya ito nang direkta sa mga mata, walang halong emosyon."Let's go, Alexandra," malamig na sabi niya. "May trabaho ka pa mamaya."Muling tumingin si Alexandra kay Joshua, ngunit sa pagkakataong ito, wala nang sakit, wala nang panghihinayang—wala nang kahit anong emosyon.

Maagang nagkita sina Alexandra at Tyron sa opisina upang pag-usapan ang susunod na hakbang sa kaso ni Mrs. Castro. Alam nilang hindi magiging madali ang kanilang imbestigasyon, ngunit pareho silang determinado na makahanap ng matibay na ebidensya laban sa asawa nito."Sigurado ka bang mapagkakatiwalaan ‘yung private investigator mo?" tanong ni Alexandra habang nakaupo sa harap ng desk ni Tyron."Oo naman," sagot ni Tyron habang ini-scroll ang kanyang phone. "Matagal ko na siyang nakatrabaho, at bihasa siya sa ganitong mga kaso. Maya-maya lang ay darating na siya dito para ibigay ang initial findings niya."Hindi nagtagal, may kumatok sa pintuan. Agad itong binuksan ni Tyron, at pumasok ang isang lalaking nasa mid-thirties, nakasuot ng simpleng polo shirt at jeans. Matikas ang tindig nito at may dala itong isang folder."Good morning," bati ng lalaki. "Ako si Arvin Dela Torre, private investigator. Narito ang unang set ng impormasyon na nakuha ko tungkol sa asawa ni Mrs. Castro."Agad

Habang nakaupo sa loob ng maliit na convenience store, nakasandal si Alexandra sa upuan habang ini-enjoy ang kanyang simpleng pagkain—isang cup noodles at toasted bread. Walang alinlangang sinawsaw niya ang tinapay sa maalat na sabaw ng noodles bago isubo.Biglang narinig niya ang isang pamilyar na tinig mula sa kanyang likuran."Huwag mo sabihing naubusan ka ng pera kaya tanging cup noodles at matigas na tinapay ang kinakain mo?"Napangiwi siya at agad na lumingon. Nakita niya si Tyron, nakatayo sa tabi ng mesa niya, nakataas ang isang kilay na parang iniinspeksyon siya mula ulo hanggang paa."Anong ginagawa mo dito? Hindi ba may pupuntahan ka?" sagot niya, ipinagpatuloy ang pagkain."Kailan pa naging sagot sa tanong ang isa pang tanong?" naupo si Tyron sa tapat niya at nagkibit-balikat. "Pwede bang patikim niyan? Hindi ba weird? Matamis ang toasted bread na 'yan, tapos maalat ang cup noodles."Ngumiti si Alexandra. "Hindi ba perfect combination?"Bahagyang umangat ang labi ni Tyron,