All Chapters of Stolen Nights with My Husband’s Zillionaire Uncle: Chapter 41 - Chapter 50

"Talaga? Kaya mong ipanalo ang annulment namin?" tanong ni Alexandra, bahagyang nakataas ang kilay. Wala na siyang nagawa kundi sakyan ang biro ni Tyron. Kung laro lang ito para sa lalaki, baka mas mabuting makisabay na lang siya."Bakit? Sa tingin mo ba hindi ko kaya?" balik ni Tyron, may kumpiyansang ngiti sa labi."Kung kaya mo, edi gawin mo," sagot ni Alexandra, may halong hamon sa boses.Natawa naman si Tyron sa sagot niya. "Hindi ako nagpapabayad. Kaya anong ibibigay mo para maipanalo ko ang annulment mo?" tanong nito, bahagyang nakasandal sa upuan at nakatingin sa kanya nang may kakaibang kislap sa mata."Siyempre, magbabayad ako ng sapat at tama para maipanalo ng law firm mo ang annulment ko." Malamig ang sagot ni Alexandra, pilit na hindi pinapansin ang init ng tingin ni Tyron.Muling tumawa si Tyron, pero sa pagkakataong ito, tila mas may laman ang halakhak niya. "Personal case ito, Alexandra. Isa pa, pamangkin ko si Joshua. Sa tingin mo, paano ko sisiraan ang sarili kong pam

At hindi ito nag-iisa.Sa tabi nito, isang babaeng naka-business attire ang kasama—at hindi lang basta kung sino, kundi ang mismong abogado ni Joshua.Napatingin si Tyron sa kanila, pero sa halip na magmukhang nagulat, tila inasahan na niya ito."Bakit parang hindi ka man lang natitigilan?" bulong ni Alexandra, bahagyang yumuko upang hindi makita ni Joshua."Because I knew this would happen," sagot ni Tyron.Muli silang nagtagpo ng tingin, at sa sandaling iyon, alam ni Alexandra—magsisimula na ang laban.Ito ang paulit-ulit na sinasabi ni Alexandra sa sarili habang pinagmamasdan sina Joshua at ang kanyang abogado na papalapit sa counter ng café.Tila walang nangyari, parang hindi ito ang lalaking halos patayin siya sa kontrol at pananakot noon. Pero alam ni Alexandra na kahit gaano kaayos ang suot ni Joshua—ang mamahaling suit, ang maingat na pagkakaayos ng buhok—hindi nito mababago ang katotohanang isa siyang manipulator.Napalingon siya kay Tyron, na kalmado pa rin habang iniinom ang

Dahil sa totoo lang… gusto niyang marinig kung paano siya ipagtatanggol ni Tyron."Joshua." Malamig na sabi ni Tyron nang sagutin niya ang tawag.Hindi niya ipinaalam kay Alexandra kung ano ang sinasabi ng lalaki sa kabilang linya, pero base sa bahagyang pagliit ng mga mata ni Tyron at sa naninigas na panga nito, hindi iyon maganda."Huwag mong gamitin ang pangalan ng pamilya ko sa pananakot." Mahinahon ngunit matalim ang boses niya. "Kung akala mong matatakot ako sa banta mo, Joshua, nagkakamali ka."Napakapit si Alexandra sa kanyang mga braso. "Tyron—"Itinaas niya ang kamay, pinatahimik siya."Masyado ka nang nasanay na nakukuha mo ang lahat ng gusto mo. Pamilya ko ang iniwan ko noon, kung kaya kong talikuran ang sarili kong dugo, ano sa tingin mo ang kaya kong gawin sa isang katulad mo?"Napasinghap si Alexandra.Muli niyang naramdaman ang bigat ng bawat salita ni Tyron. Para bang hindi lang ito laban para sa kanya, kundi isang bagay na may mas malalim pang ugat—isang sugat na hind

Matalim ang titig ni Alexandra habang bumibigkas ng bawat salita, walang bahid ng panghihina. Sa harap niya, si Tyron ay nanatiling tahimik, pero sa likod ng malamig na ekspresyon nito, nakita niya ang bahagyang pag-igting ng panga nito—isang palatandaan na tinamaan siya ng sinabi niya.Mabilis na lumamig ang paligid sa pagitan nila, tila isang unos na papalapit."Oo, tinalikuran ko sila," sagot ni Tyron matapos ang ilang sandali. "Pero hindi ko kailanman tinalikuran ang sarili kong prinsipyo. Hindi ko inako ang isang pangalan kapalit ng kalayaan ko. Hindi ko hinayaang itali ang sarili ko sa isang pamilyang uhaw sa kapangyarihan at kontrol."Humakbang siya palapit, unti-unting pinapaliit ang espasyo sa pagitan nila. "Pero ikaw, Alexandra? Anong ginawa mo?"Nanikip ang lalamunan ni Alexandra. "Hindi ko ginusto ang lahat ng ito.""Pero tinanggap mo."Napasinghap siya. Hindi siya makasagot."At ngayon gusto mong tumakbo palayo dahil hindi mo kayang tanggapin ang katotohanan? Hindi mo kaya

“Ayon sa batas, ang pagiging panganay ay hindi sapat na batayan upang angkinin ang kabuuang mana. Wala sa probisyon ng Civil Code na ang panganay ay awtomatikong tagapagmana ng lahat.”Nang subukang sumingit ni Hector, tinaasan siya ni Tyron ng isang daliri—isang tahimik ngunit matalas na utos na huwag siyang putulin.“At ikaw naman, Regina,” dugtong ni Tyron, “hindi basehan ang kasarian upang hindi mabigyan ng nararapat na bahagi sa mana. The law does not discriminate.”Tumingin siya kay Daniel, na tahimik pa rin. “At ikaw, Daniel… ang pagiging ‘anak sa labas’ ay hindi nangangahulugan na wala kang karapatan. Ayon sa Article 992 ng Civil Code, hindi ka maaaring ituring na tagapagmana ng mga lehitimong anak ni Don Emilio, ngunit may ibang probisyon sa batas na maaaring ikonsidera upang makuha mo ang nararapat na bahagi mo.”Bumaling ulit siya kay Hector, na ngayon ay namumula sa inis. “Kaya Hector, kung ang batayan mo sa pag-aangkin ng lahat ay pagiging panganay at pagiging ‘sanay sa