All Chapters of แอบรัก แอบร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

EPISODE 22 : ฉันแข็งแรงเธอก็รู้“The greatest thing you’ll ever learn is just to love and be loved in return”-Moulin rouge-(สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่คุณจะได้เรียนรู้คือการรู้จักรัก และได้รับรักตอบ)เช้าวันต่อมา...จันทร์เจ้ายืนมองพระจันทร์ดวงกลมโตตรงหน้าก่อนที่ใบหน้าหวานจะยกยิ้มออกมาให้กับความสวยงามของมัน วันนี้เธอตื่นนอนเช้ากว่าทุกวัน เพราะเมื่อคืนเธอแทบจะนอนไม่หลับเลยด้วยซ้ำ เธอทั้งตื่นเต้นและก็ดีใจที่จะได้ออกไปบริจาคของกับทิวาลึกๆ แล้วจันทร์เจ้ารู้สึกว่าทิวามักจะหากิจกรรมมาทำร่วมกันกับเธอเสมอ จนบางทีเธอก็แอบคิดเหมือนกันนะว่าเขากำลังพยายามจะเบี่ยงเบนความสนใจของเธอ เธอมาอยู่ที่ไร่แห่งนี้เดือนกว่าไม่มีวันไหนที่เธอมีเวลาว่างมานั่งคิดเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเธอก่อนหน้านี้ จนตอนนี้จันทร์เจ้าก็เริ่มสงสัยแล้วว่าสามีของเธอกำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่...ฟอดดดดด!!“ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจัง” ทิวาเดินเข้ามาสวมกอดจันทร์เจ้าเอาไว้จากทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะหอมแก้มนุ่มนิ่มของเธออย่างหมั่นเขี้ยวพร้อมกับสูดดมความหอมจากกลิ่นกายของเธอจนเต็มปอด ร่างสูงเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย ปกติเขาจะ

EPISODE 24 : ปากน่าจูบจัง“True love kiss? It’s the most powerful thing in the world.”-Enchanted-(จูบจากรักแท้คือสิ่งที่มีพลังที่สุดในโลก)“โอ้ยยยย มึนหัวจัง” จันทร์เจ้าบ่นพึมพำพร้อมกับทุบหัวของตัวเองเบาๆ จนทิวาต้องรวบมือบางของเธอเอาไว้ ร่างบางยู่หน้าใส่เขาเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองเมฆดำทะมึนที่ลอยอยู่เหนือหัวของทั้งสองคนอีกครั้ง“ยังอยากจะกินอีกไหม?” ทิวาประคองใบหน้าของร่างบางให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา ก่อนจะเอ่ยถามเธอออกไปเสียงเรียบพร้อมกับส่งยิ้มไปให้กับเธออย่างเอ็นดู“มันหวานมากเลยนะ นายเคยกินรึป่าว?”“ของแบบนี้ฉันต้องเคยกินอยู่แล้ว”“แล้วนายเคยเมาไหม”“ฉันไม่เคยเมา”“นายขี้โม้จัง” จันทร์เจ้าบีบแก้มของร่างสูงตรงหน้าอย่างหมั่นเขี้ยวจุ๊บ!!“ฉันไม่เคยโม้เธอก็รู้” ร่างสูงโน้มตัวลงมาก่อนจะจุ๊บลงที่ริมฝีปากบางเบาๆ พร้อมกับเอ่ยบอกกับเธอออกไปเสียงอ่อนครืนนนนนนนนนน~~ ครืนนนนนนนนนน~~“ฟ้าร้องแล้วเดี๋ยวฉันอุ้มเธอกลับบ้านดีไหม” ทิวาเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไป พร้อมทำท่าจะอุ้มเธอแต่ก็ถูกมือบางของหญิงสาวตรงหน้าห้ามเอาไว้เสียก่อน“ฉันมึนหัว”“งั้นขี่หลังฉันได้ไหม?”“ได้...หันหลังมาสิ” จั

EPISODE 26 : ยิ้มให้ฉันดูหน่อย“The greatest thing you’ll ever learn is just to love, and be loved in return.”-Moulin Rouge-(สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่คุณจะได้เรียนรู้ คือ การได้รักและถูกรักกลับ)“ยิ้มอะไรของนายเนี่ย” จันทร์เจ้าเอ่ยถามร่างสูงที่นอนอยู่ข้างๆ ออกไปด้วยความสงสัย ก่อนที่มือบางจะดึงผ้าห่มขึ้นมาคุมกายแกร่งของเขาเอาไว้อย่างเบามือ“ที่เธอพูดกับมิลค์?” ทิวาเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไป ก่อนที่มือหนาจะลูบลงที่มือบางของเธออย่างทะนุถนอม“นายได้ยินหมดเลยเหรอ”“อืม...ทุกประโยค” ทิวาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับร่างบางตรงหน้ากลับไป

EPISODE 28 : ที่ฉันสอนไปได้ใช้บ้างรึยัง?“I love you. You complete me.”-Jerry Maguire-(ฉันรักเธอ เธอเติมเต็มชีวิตของฉัน)‘กรี๊ดดดดดดด!!! นี่แกแต่งงานแล้วจริงๆ เหรอย่ะ’‘…’‘กรี๊ดดดดดดด!!!’‘พอ พอได้แล้วฮันน่าหูฉันจะแตกหมดแล้วเนี่ย’ จันทร์เจ้าเอ่ยบอกกับปลายสายพร้อมกับลูบหูของตัวเองเบาๆ ฮันน่าเพื่อนสาวคนสนิทสัญชาติอเมริกันของจันทร์เจ้าต่อสายมาหาเธอจากอเมริกา‘แล้วเป็นไงบ้างครั้งแรกของเธอถูกใจไหมล่ะ?’ ฮันน่าเอ่ยถามเพื่อนรักออกมาเสียงดังฟังชัด จนทำให้จันทร์เจ้าแก้มแดงขึ้นมาทันที‘กะ ก็...’‘อ้ำอึ้งอยู่ได้พูดมาสิ ฉันรอฟังเธอเล่าอยู่นะ’ ปลายสายเอ่ยออกมาอย่างอยากรู้อยากเห็น‘ก็เจ็บ’‘แน่นอนสิย่ะครั้งแรกก็แบบนี้ แต่ครั้งต่อๆ ไปก็ไม่เจ็บแล้วใช่ไหมล่า’ ‘กะ ก็ใช่แหละมั้ง’ จันทร์เจ้าตอบปลายสายกลับไปอย่างเขินอาย มือบางลูบลงที่แก้มนุ่มนิ่มของตัวเองเบาๆ ‘แล้วที่ฉันสอนไปได้ใช้บ้างรึยัง’‘อะ เอ่อ’‘นี่จันทร์เจ้าเธออย่าบอกนะว่ายังไม่ได้ใช้’ ปลายสายถามออกมาอย่างรู้ทัน‘อะ อืม’‘นี่ฉันจะบอกอะไรให้นะ ที่ฉันสอนเธอไปทั้งหมดน่ะเอาไว้ใช้มัดใจผู้ชาย ถ้าเธออยากจับสามีของเธอให้อยู่หมัดก็ต้องทำตามที่ฉันเคยสอน

EPISODE 30 : ลูกเขยคนโปรด“I love how she makes me feel, like anything’s possible, or like life is worth it.”-500 Days of Summer-(ฉันรักที่เธอทำให้ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างเป็นไปได้ หรือคุ้มที่จะมีชีวิตอยู่)-ไร่พันแสง-“จันทร์เจ้าตื่นได้แล้ว นี่หนูแอบอู้งานเหรอ” ทิวาโน้มตัวลงมากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูของร่างบางที่กำลังนอนฟุบหน้าลงกับโต๊ะทำงานของเขา มือหนาบีบแก้มนุ่มนิ่มของเธออย่างหมั่นเขี้ยว“อื้อ...จันทร์ของีบอีกแป๊บได้ไหม”“ทิมีข่าวดีจะมาบอกไม่อยากรู้เหรอ?” ทิวาเอ่ยถามร่างบางที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง และดูเหมือนมันจะได้ผลดวงตางามของหญิงสาวค่อยๆ ลืมขึ้นมาทีละข้าง ก่อนที่ริมฝีปากบางจะเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย“ข่าวดีอะไรเหรอ?”“แม่โทรมาบอกว่าคุณพ่อรู้สึกตัวแล้ว”“ห๊ะ? แล้วทำไมไม่รีบบอกล่ะ” จันทร์เจ้าลุกพรวดพราดขึ้นมาก ก่อนจะคว้ามือหนาของร่างสูงตรงหน้ามากุมไว้แน่น มือบางของเธอสั่นไหวด้วยความกังวล ทิวาจับมือบางของภรรยาตัวน้อยเอาไว้พร้อมกับลูบลงหลังมือบางของเธอเบาๆ อย่างต้องการปลอบประโลม“...”“ทิว่าพ่อจะจำจันทร์ได้ไหม? แล้วท่านจะทานข้าวได้เลยรึป่าว? จันทร์ควรจะเตรีย