Semua Bab พันธะร้ายซ่อนรัก: Bab 1 - Bab 10

EPISODE 01 : ตะวัน3 ปีก่อนหน้า...“ตะวันทำไมวันนี้กลับบ้านไวจังล่ะลูก ไม่ได้ไปทำงานที่ร้านเหรอ” สมหมายเงยหน้าขึ้นมาจากเตาตรงหน้า ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามหลานสาววัย 17 ปีของเธอออกมาด้วยความสงสัย ปกติแล้วหลังเลิกเรียนตะวันจะต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านเบเกอรี่เป็นประจำตะวันเป็นเด็กที่ชื่นชอบการทำอาหารและขนมเป็นชีวิตจิตใจ เมื่อ 2 ปีก่อนเธอกลับบ้านมาพร้อมกับขนมปังก้อนโต ก่อนจะมาขออนุญาตสายหยุดแม่ของเธอไปทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านเบเกอรี่ของป้าวิลัย ซึ่งตั้งอยู่ถัดจากบ้านของพวกเธอไปเพียง 2 ซอยเท่านั้น“วันนี้วันเกิดหนูป้าวิลัยเลยอนุญาตให้หยุดมาฉลองวันเกิดกับครอบครัวจ้ะ แถมยังให้เค้กวันเกิดมาด้วยนะป้าหมาย”“ดีๆ งั้นก็รีบไปเก็บของจะได้มาช่วยกันเตรียมอาหาร”“จ้า” ตะวันยกยิ้มออกมาให้กับป้าของเธอก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปเก็บของ พร้อมกับเปลี่ยนชุดนักเรียนออกให้เรียบร้อย ก่อนที่เธอจะเดินลงมาช่วยป้าสมหมายเตรียมหมูไว้รอแม่และน้องๆ ของเธอกลับมา“กลับมาแล้วค่า” เวลาผ่านไปเพียงไม่นานชูใจสาวน้อยวัย 15 ปี ลูกสาวเพียงคนเดียวของสมหมายก็เดินเข้ามาภายในบ้านพร้อมกับเด็กชายอีก 2 คน“สาหวัดดีค้าบ / สาหวัดดีค้าบ” ไต้ฝุ่นเด็กช

EPISODE 03 : ฮาญา3 ปีต่อมา...-BOSTON International School-“พี่มิตาคะ...ตะวันอยู่หน้าโรงเรียนแล้วค่ะ” ตะวันต่อสายหามิตาลูกค้าประจำของเธอ ก่อนที่เธอเอ่ยบอกกับปลายสายออกไปทันทีที่ทางนั้นกดรับสาย มิตาเป็นคุณครูประจำโครงการเนิร์สเซอรี่ของโรงเรียนอินเตอร์ขนาดใหญ่แห่งนี้ ที่นี่มีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวดถ้าไม่มีบุคลากรด้านในออกมารับรองให้กับตะวัน เธอก็ไม่สามารถเข้าไปภายในเขตของโรงเรียนได้(เดี๋ยวพี่ออกไปรับจ้ะ)“ขอบคุณค่ะพี่มิตา”ตะวันยืนรออยู่ไม่นานมิตาก็เดินออกมารับเธอที่หน้าประตู ปกติแล้วเธอมีหน้าที่แค่มาส่งขนมตามออเดอร์เท่านั้น แต่วันนี้เนื่องจากคนไม่เพียงพอมิตาที่คุ้นเคยกับเด็กสาวตรงหน้าเป็นอย่างดีจึงจ้างวานเธอเป็นกรณีพิเศษ“สวัสดีค่ะพี่มิตา”“สวัสดีจ้ะ...”~~ครืนนนนนนนน ครืนนนนนนนน~~“ค่าคุณครู”“ฮาญาเหรอค่ะ น้องน่าจะไปแอบอยู่แถวเครื่องเล่นเดี๋ยวมิตาเดินไปดูให้ค่ะ” หลังจากที่คุยกับปลายสายเรียบร้อยแล้วร่างบางจึงเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากระโปรงของตัวเองตามเดิม ก่อนจะหันกลับมายิ้มหวานให้กับเด็กสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ อีกครั้ง“พอดีว่าพี่มีเรื่องต้องไปจัดการ ตะวันไปรอพี่ที่ห้องอาหารทางนั้

EPISODE 05 : ยินดีที่ได้รู้จัก1 อาทิตย์ต่อมา...“พี่ตะวันได้พักบ้างไหมเนี่ย” ชูใจเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือเรียนตรงหน้า ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นมาเต็มความสูง มือบางประคองใบหน้าสวยคมของพี่สาวเอาไว้อย่างทะนุถนอม พร้อมกับร้องทักพี่สาวของเธอออกมาด้วยความด้วยความเป็นห่วง“พี่ไหว...นี่ค่าน้ำ ค่าไฟ และนี่ค่าเทอมน้องๆ พี่ฝากชูใจจัดการด้วยนะเดี๋ยวพี่ต้องรีบไปเรียนก่อน...”“วันนี้กลับดึกไหมพี่ตะวัน เดี๋ยวน้องจะออกไปรอหน้าปากซอย”“พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ไม่ต้องเป็นห่วงนะพี่จะดูแลตัวเองอย่างดี” ตะวันเอ่ยบอกกับร่างบางตรงหน้าเสียงอ่อน พร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้กับเธอจุ๊บ!!!“ระวังด้วยนะคะ”ตะวันจุ๊บลงที่หน้าผากของน้องสาวเบาๆ อย่างอ่อนโยน ก่อนที่เธอจะคว้ากระเป๋าเป้ของตัวเองและวิ่งออกไปจากห้องทันที โดยมีเสียงของน้องสาวตะโกนไล่หลังมาไม่ห่าง22.00 น.-NIGHT_PUB-“ตะวันมาแล้วเหรอลูก...เจ้ขอโทษด้วยนะที่ต้องโทรตามมากระทันหัน” พีชชี่เดินเข้ามารับตะวันก่อนจะเอ่ยบอกกับร่างบางตรงหน้าอย่างร้อนใจ เนื่องจากวันนี้เป็นคืนวันศุกร์ลูกค้าจะเยอะเป็นพิเศษ พนักงานเสริฟประจำก็พากันป่วยและลาหยุดไปหลายคน เธอจึงจำเป็นต้องเรียกตัวเด

EPISODE 07 : ปมในใจ~~ครืนนนนนนนน ครืนนนนนนนนน~~ร่างสูงยังไม่ทันพูดจบเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังแทรกขึ้นมา คิ้วหนาขมวดเข้าหากันทันทีที่เห็นชื่อลูกน้องคนสนิทของเขาแสดงอยู่บนหน้าจอ“ว่าไง”(คุณหนูอยู่ดีๆ ก็ร้องไห้ครับ ตอนนี้ไม่ยอมให้เข้าใกล้เลยครับ) ภาคเอ่ยบอกกับปลายสายเสียงอ่อน ปกติแล้วคุณหนูของบ้านไม่เคยตื่นขึ้นมากลางดึก แล้วร้องไห้งอแงแบบนี้มาก่อนเลย นี่ถ้าตาลไม่เดินขึ้นมาดูก็คงไม่มีใครรู้ว่าคุณหนูของพวกเธอกำลังร้องไห้อยู่เพียงลำพัง“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”“เกิดอะไรขึ้นวะ?” เพิร์ชเอ่ยถามร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย“ฮาญาร้องไห้ว่ะ”“ตอนตี 1 เนี่ยนะ?” สกายพูดขึ้นอีกคนพร้อมกับคิ้วหนาของเขาขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย“เออสิวะ...วันนี้กูกลับก่อน” ฮันเตอร์เอ่ยบอกกับเพื่อนรักของเขาทั้งสองคนเสียงเรียบ“กูไปด้วย...มึงก็รู้ว่ากูเป็นหมอและก็เป็นคุณลุงสุดที่รักของฮาญาด้วยยังไงหลานก็ฟังกู” เพิร์ชพูดขึ้น...“ฮาญารักกูมากกว่ามึงครับ” สกายเอ่ยเถียงเพื่อนรักกลับไป...“เออ...ไปด้วยกันให้หมดนี่แหละ” ฮันเตอร์เอ่ยบอกกับเพื่อนของเขากลับไปอย่างตักรำคาน ก่อนที่เขาจะเดินนำร่างสูงทั้งสองคนออกไปจากห้อง

EPISODE 09 : ดุอย่างกับ...เสือ“อะ เอ่อ ฮาญาคะ”“ไม่เอาจะอยู่กับคุณแม่” แขนน้อยๆ ของฮาญากอดคอของตะวันเอาไว้แน่น ก่อนที่เด็กหญิงจะซุกใบหน้าของตัวเองลงกับไหล่บางของเธออย่างออดอ้อน“ชื่อฮาญาเหรอ?” กำปั้นที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยถามขึ้น ก่อนจะส่งยิ้มหวานไปให้กับเด็กหญิงตรงหน้าอย่างเป็นกันเอง“...” เด็กหญิงในอ้อมกอดของตะวันพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นไปมองที่เด็กชายทั้งสองคนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย“พี่ชื่อกำปั้น ส่วนคนนี้ชื่อพี่ไต้ฝุ่น”“พี่เหรอ? สวัสดีค่ะ” ฮาญาเอ่ยถามขึ้นก่อนจะยกมือขึ้นมาไหว้เด็กชายทั้งสองคนอย่างนอบน้อม การกระทำของเด็กหญิงสร้างรอยยิ้มให้กับเด็กชายทั้งสองคน รวมถึงตะวันเองก็ยกยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูเด็กน้อยในอ้อมกอดของเธอเช่นกัน“น่ารักจัง”“อะแฮ่ม!!!”ไต้ฝุ่นลูบลงที่แก้มนุ่มนิ่มของฮาญาเบาๆ อย่างอ่อนโยน แต่ก็ต้องชะงักไปทันทีที่ได้ยินเสียงไอมาจากร่างสูงที่ยืนอยู่ไม่ไกล ไต้ฝุ่นดึงมือของตัวเองกลับมาทันทีที่เผลอสบตากับร่างสูงตรงหน้าที่กำลังจ้องมองมาที่เขานิ่งๆ “คุณพ่อไม่สบายเหรอคะ?” ฮาญารีบวิ่งกลับไปหาคุณพ่อของเธอที่ยืนอยู่ไม่ไกล ก่อนจะเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความสงสัย“พ