Semua Bab Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Bab 111 - Bab 120

นามสกุลสันติสุข..มันดังก้องอยู่ในหูฉัน ถึงฉันจะโง่และซื่อบื้อ แต่เรื่องนี้ฉันว่ามันแปลกๆ"เอ่อ..เจแปนขอถามได้ไหมคะ? เขาโดนไล่ออกเพราะสาเหตุอะไร?" พี่เลขาที่ยืนอยู่..เธอมองพี่ใบไม้แวบนึงเพื่อขออนุญาต จนพี่สาวคนสวยของฉันผายมือมา"เชิญ -_-""เหตุมาจากที่ประชุม ที่รษาไม่พร้อมอภิปรายผลสรุปค่ะคุณใบไม้จึงเอ็ดเธอไป และคุณใบไม้ก็ไปได้ยินรษาคุยโทรศัพท์ในห้องน้ำอีก....."พี่เลขากอดแฟ้มไว้แนบอกแล้วก้มหน้าลง เมื่อพี่ใบไม้ยืนขึ้น..และเดินอ้อมโต๊ะออกมา"มันด่าฉันเป็นเด็กเมื่อวานซืน ด่าบริษัท บอกว่าตัวเองน่ะเป็นขี้ข้า พอฉันได้ยินฉันก็เลยจัดมันไปซะ ก็เรียกมันอีข้าเหมือนที่มันว่าตัวเองนั้นแหละ ทำงานก็ห่วยปากก็เสีย ถ้าเป็นเธอ..เธอจะเก็บไว้ไหม?-_-"ฉันส่ายหน้าเบาๆ เจอแบบนั้นเจ้านายที่ไหนก็ไล่ออก แต่คุณรษาอะไรนั่นเธอจะโกรธไหม? ดูจากลักษณะและคำพูดที่พี่ใบไม้เล่า เธอดูเป็นคนเอาเรื่องนะหลังจากที่พี่เลขาออกไปหาข้อมูล พี่ก้านแก้วที่งีบอยู่ที่โซฟาก็งัวเงียตื่น พี่เขามองฉันกับพี่ใบไม้สลับกันก่อนจะรีบถามว่าเกิดอะไรขึ้น แค่มองตาก็รู้ใจ..พี่ใบไม้เล่าไม่กี่คำ..พูดไม่กี่ประโยคจริงๆ พี่ก้านแก้วก็เข้าใจแล้ว แถมโมโหเป็

"เอางี้ฉันใจดีลดให้..ขอสองก็พอ-_-"ตั้งเองลดเอง เฮ้อ.. ฉันถอนหายใจฟืดนึงจนกัปตันหันมามอง ก่อนจะยอมเปิดกระเป๋าตังค์..หยิบบัตรสะสมแต้มแผ่นนั้นออกมาเห็นรอยขีดฆ่าแล้วมันน่านัก!! ฉีกทิ้งเลยดีไหม!!?"ถ้ากัปตันหลอกเจแปน เจแปนจะฉีกกระดาษแผ่นนี้ทิ้ง-_-" ฉันชูมันขึ้นและหันไปย้ำเสียงหนัก แต่คนถูกขู่ไม่สะทบสะท้าน เขายิ้มที่มุมปากแล้วดึงมือฉันไปดมแทน"ฉีกสิ ฉันมีหลายแผ่น" พูดจบก็ดมมือฉันต่อ"อะไรวะ กลิ่นแปลกๆแต่อยากดม เธอทาอะไรมา?" ฉันส่ายหน้าเบาๆ ทาอะไรล่ะ..เข้าห้องน้ำมายังไม่ได้ล้างมือเลย"กลิ่นห้องน้ำมั้งคะ""เฮ้ย! ไม่ได้ดิ.." เหมือนจะตกใจ แต่ก็ไม่ปล่อยมือฉัน ให้ตายเถอะ! เขาดมมือฉันจนถึงร้านอาหาร ลงจากรถก็ดม เดินไปไหนก็ดมพอถึงโต๊ะสั่งอาหารเสร็จก็ยังดมต่อ แต่ฉันไม่ทันโวยวายหรอกได้แต่มองเขางงๆ แต่คนผิดปกติที่ดมไม่หยุด อยู่ๆเขาก็โวยขึ้นมา!"ให้ตายสิวะ ฉันเป็นอะไร!?-_-" กัปตันบ่นพึมพัม มือหนึ่งข้างจับมือฉัน ส่วนอีกมือยีผมตัวเอง"เป็นโรคจิตมั้งคะ^^" ฉันจึงหันไปตอบเขายิ้มๆ จนเขาขมวดคิ้วและทำหน้าสงสัย"โรคจิตอะไร? มือนะไม่ใช่กางเกงใน ว่าแต่..เธอรำคาญไหมที่ฉันดมแบบนี้ ?-_-""รำคาญค่ะ""ตอบไม่คิด ถ้าร

"เจแปนท้องด้วยเหรอO_o?!" พอฉันวางสายอิไม้ ไคล์ที่เมื่อกี้เอาหูแนบฟัง..ก็รีบทวนถาม"อืม ฉันต้องบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่""แล้วลูกเราล่ะ? บอกเลยไหม?^^" ที่ดี๊ด๊าพูดแบบนี้ ฉันรู้ว่าเขาจะตีเนียนขอรับผิดชอบฉัน"ฉันยังไม่พร้อมที่จะบอก รอดูความประพฤติใครบางคนก่อน-_-"ไคล์ทำหน้ามุ่ยงอนๆแต่ก็ยังสวมกอดฉัน ก่อนที่เขาจะล้วงมือเข้าใต้สาปเสื้อ..แล้วลูบเบาๆตรงเนินอก โชคดีที่ตอนนี้เราไม่ได้อยู่บนรถ เราอยู่บนห้องกันสองและไคล์กำลังจะถอดเสื้อฉัน"ป้า...ผมอยากกินนม""อะไรนะ!?-_-""ขอกินนมหน่อย" อะไรของไคล์วะ!! ฉันจับมือที่กำลังป้วนเปี้ยนตามบราเซียแล้วหันไปขมวดคิ้วใส่เขา คือตั้งแต่บนรถแล้วนะ..ที่เขาพยายามยุ่งกับนมฉัน จะอยากอะไรกันนักกันหนา กูเพิ่งอ้วกมา..สงสารกูบ้าง"ค่อยกิน ฉันยังไม่อาบน้ำเพิ่งอ้วกตัวเหนียว-_-""ค่อยกินไม่ได้ ผมอยากกินตอนนี้..แปปเดียวเอง" ถูกขัดใจหน่อยจากที่อ้อนๆ..ก็พูดเสียงหงุดหงิดใส่กู แถมมือก็ยังพยายามอยู่ ไคล์ถอดเสื้อนอกฉัน และปลดตะขอบราจากด้านหลังฉันจึงจำใจนอนลงให้เขาจัดการ จนมือใหญ่เลิกเสื้อฉันขึ้นอีกครั้ง..แล้วประกบริมฝีปากดูดจ๊วบตรงยอดถัน ที่กำลังแข็งเป็นไตหน้าขาวๆจมูกโด่งๆขยับซุก

"เธอลงไปก่อน ฉันจะเอารถไปจอด" เมื่อผมจอดรถเทียบประตูบริษัท ผมก็ปลดล็อคให้เจแปนลง แต่ระหว่างที่เธอหันไปจับที่เปิด เธอก็ส่งมือกลับมากวักเรียกผม"กัปตันๆๆ กวางค่ะ มากับใครไม่รู้ รปภ.คุมเข้มมาก ไปก่อเรื่องมาแน่เลย" ผมหันขวับไปมองทันที ก่อนจะก้มหัวลงนิดๆเพื่อมองลอดกระจกรถ จนเห็นสองคนนั้นเดินออกมาด้วยสีหน้าโกรธ พร้อมกับรปภ.สามคนที่เดินขนาบข้าง"ให้ตายสิวะ!!!!" ผมไม่รอช้ารีบลงจากรถทันที จนเจแปนเธอรีบเปิดประตูลงตาม ก่อนที่ผมจะวิ่งขึ้นบันไดตรงไปที่ผู้หญิงสองคนนั้น และชี้หน้าถามทีละคน"มาทำไม?!!!" ผมชี้หน้ากวางคนแรก ส่วนอีกคนผมไม่รู้ว่ามันเป็นใคร จนเจแปนเธอเดินมายืนใกล้ๆแล้วยกมือไหว้พ่อผม ที่กำลังเดินออกมาอีกคน"สวัสดีค่ะคุณพ่อ^^" กวางเหลือบมองแวบนึง ก่อนจะกลับมามองที่นิ้วชี้ผม...ที่ชี้หน้าเธออีกครั้ง"ฉันถาม!!?""มาโวยพี่เราน่ะสิ นี่ถ้าเจไม่ขวางไว้..ไม่รู้ป่านนี้พี่เราจะเป็นไง... เดี๋ยวต้นไม้!""เธอทำอะไรพี่ฉัน!!" ผมฟังไม่ทันจบ ก็ผลักสองคนนั้นจนแผ่นหลังชนเข้ากับรปภ. จนกวางเธอรีบหยัดตัวขึ้น..และตอบกลับมา"ป่าวนะคะ! กวางไม่ได้ทำ..ยังไม่ทำเลย พี่สาวกัปตันทำพวกเราก่อน แกล้งดิสเครดิสพี่รษาจนตกงาน แ

"เจ๊ว่าพ่อจะด่าไหม?-_-" ผมถามพี่สาวไปตรงๆ เพราะบอกเลยว่าพ่อผมน่ะท่านใจดีก็จริง แต่ก็..คล้ายๆไอ้ไคล์นั่นแหละ ที่โกรธเมื่อไหร่ตัวใครตัวมัน"แกกลัวพ่อ?" เจ๊ใบถามเรียบๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง..เดินไปนั่งตรงข้ามหมอ"ป่าว ผมเป็นคนดีไม่เคยทำผิด จะไปบอกอะไรแบบนี้มันไม่ชิน-_-" เจ๊ใบไม่พูดอะไรต่อ เพราะหมอกำลังฉีดยาให้ พอเสร็จแล้วหมอสูติก็ยื่นสมุดสีชมพูให้ไอ้ไคล์เซ็นแต่ไม่ทันได้เซ็นเว้ย! อยู่ๆเจ๊ใบก็รีบดึงไปก่อน ดึงพรึบ! แบบไม่ถงไม่ถามไอ้ไคล์..ที่กำลังจับปากกาทำหน้างง"หมอคะ..เซ็นอะไรเหรอคะ?-_-""เซ็นพ่อเด็กครับ" เจ๊ใบมองหน้าไอ้ไคล์แวบนึง ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก ส่วนไอ้ไคล์ก็ถือปากการอไปดิ"ไว้ฉัน...ให้เขาเซ็นทีหลังได้ไหมคะ มีข้อตกลงกันนิดหน่อย" หมอยิ้มแล้วพยักหน้าเบาๆ"ได้ครับๆ งั้นของคุณแม่เรียบร้อยแล้วนะ อย่าลืมกินยา กินข้าวเพิ่มน้ำหนักด้วย..ส่วนคุณพ่อหายแพ้ท้องเร็วๆนะครับ^^""ค่ะหมอ/ครับหมอ^^" พอเจ๊ใบกับไอ้ไคล์ยกมือไหว้หมอเสร็จ..สองคนนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกไป จากนั้นพยาบาลที่ยืนถือแฟ้มที่เข้ามาใหม่..เธอก็ผายมือให้ผมกับเจแปนนั่ง และยื่นแฟ้มในมือให้หมอ"สวัสดีครับ เอ..ผลเลือดทั้งคู่ปกตินะ แต่น้ำหนักค