Lahat ng Kabanata ng Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Kabanata 121 - Kabanata 130

สามวันนี้ผมเหนื่อยมาก...แต่เหนื่อยกว่าผมก็คือเจแปน ที่ต้องเดินเอามือมาให้ผมดมเรื่อยๆในห้องนักบิน ฟังไม่ผิดหรอก!เราบินด้วยกัน ผมหาแลกไฟลท์บินกับเจแปนจนได้ ซึ่งไฟลท์แรกของการขึ้น BC ของเธอก็คือ...เวียนนา,ประเทศออสเตรียสิบกว่าชั่วโมงที่บินไป และสองวันที่อยู่นั่นเราเจออากาศหนาวๆติดลบมาอย่างหนักหน่วง จนวันนี้แลนด์ดิ้งกลับ..เจแปนเธอได้หวัดแถมมาด้วย เธอไม่สบายไอและมีน้ำมูก แลนด์เสร็จผมต้องรีบพาเธอกลับมาพักผ่อนที่คอนโดแต่ไม่ทันได้แตะคีย์การ์ดเข้าห้องงานก็เข้าผมแล้ว พ่อแม่ผมอยู่ๆก็เดินออกมาจากลิฟต์! แม่เดินดุ่มๆมือหนึ่งข้างหิ้วกระเป๋าส่วนอีกข้างดึงแขนพ่อ ท่านกำลังตรงมาที่เราสองคน ก่อนจะหยุดจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง"ต้นไม้ เรามีเรื่องต้องคุยกัน" เจแปนยิ้มแล้วยกมือไหว้พ่อแม่ผม จนผมหันไปเห็นว่าหน้าเธอเริ่มซีด..จึงรีบแตะคีย์การ์ดเปิดประตูให้ก่อน"แปปนะครับ เจแปนต้องนอน-_-"แต่แม่ไม่ฟังผมเลย ทันทีที่ผมเปิดประตูให้เจแปนเข้าไป แม่ก็รีบแทรกผม!!..และดึงพ่อเข้าตาม เจแปนเธอคงคิดว่ามันน่าเกลียดมากถ้าหากตรงเข้าห้องนอน เธอจึงเดินอ้อยอิ่งไปนั่งที่โซฟา..แล้วเอาหมอนมากอดแทนส่วนผมรีบลากกระเป๋าเก็บเซ็งๆและปิด

ไคล์เอ็ดฉันเสียงดัง..อีกนิดนึงคือจะกินหัวฉันแล้ว ก็ฉันพูดจริงๆ..วันที่ได้การ์ดสีทองงานแต่งพี่ไทม์ ฉันหยุดมองเพื่อนพี่เขาแต่ละคนไม่ได้เลยเว้ย ใจจะขาด..กูนึกว่าวงบอยแบรนด์ที่บินตรงมางานแต่งพี่เขา"เรื่องนี้..แกจะฝากคนอื่นคุยได้ไง แกเป็นน้องพี่ปลายฟ้านะและเป็นเพื่อนสนิทฉัน พี่เขารับฟังอยู่แล้ว พรุ่งนี้นะ..เดี๋ยวนัดให้เลย เจอใครก่อนดี..พี่เวียร์แล้วกัน^^"ใจเย็นๆนะตัวกู กรี๊ดผัวคนอื่นมันบาปอุส่าห์ข้ามพี่หมอนาวาแฟนพี่สาวตัวเองแล้วนะ เจอเเฟนเพื่อนเจ๊ปลายฟ้าเข้าไป ลืมผิดชอบชั่วดีไปหมด"แล้วแต่ อย่านานล่ะ..พี่เขายังไม่ขายหุ้นแน่นะ-_-""แน่สิ"คุยกับทิชาเสร็จ..ฉันกับอิไม้ก็แยกกันกลับ ก่อนฉันกับไคล์จะแวะรับก้านแก้วที่โรงพยาบาล แล้วแวะซื้ออะไรไปกินที่คอนโดด้วยกันเย็นนี้ตุ๊ดหมอมากินข้าวกินปลาที่ห้องฉัน นางบ่นอุบอิบเรื่องงาน เรื่องผัว เรื่องพยาบาลที่อ่อยนาง จนไคล์เขานั่งขำ ตั้งแต่มันพูดประโยคแรกยันประโยคสุดท้าย"จริงๆนะผัวไคล์ พยาบาลอ่อยเค้า..เค้าอยากจะแปลงร่างใส่พวกมัน ว่าอยากมีผัวแบบไคล์..ไม่ได้อยากมีเมีย^[]^"-_- นั่งข้างกันควงแขนออดอ้อน กูคือคนอื่นสินะ?!!"ฮ่าๆ ทำไมไม่บอกเขาตรงๆล่ะครับ^^" นี่

พี่นาเดียร์กับพี่แพทมาหาฉันถึงคอนโดกัปตันต้นไม้ ..ทุกคนกึ่งเดินกึ่งวิ่งชวนฉันขึ้นห้องอย่างร้อนใจ จนตอนนี้เรานั่งกันที่โซฟาใหญ่กลางห้องสี่คนโดยที่มีฉัน กัปตัน พี่แพท และพี่นาเดียร์..."จากที่สืบๆในประวัติ กวางมันอยู่บ้านโครงการแถวชานเมืองค่ะ เราก็เลยกะจะไปดักตบมันแถวนั้น ขับไปขับมาตามแผนที่..นาเดียร์ก็ถึงโครงการหมู่บ้านมัน แต่พอจะเลี้ยวเข้าไปเท่านั้นแหละ ก็เห็นกวางมันจอดรถริมถนนทะเลาะกับแฟนพอดี!"ฉันกับกัปตันมองหน้ากันทันที จนพี่แพทเปิดคลิปที่ถ่ายจากมือถืออย่างแอบๆนั้นให้ดูกด PLAY ปุ๊บ..ฉันก็เห็นแฟนกวาง กำลังกระชากข้อมือดึงกวางขึ้นรถ แต่เธอพยายามสะบัดและเดินหนีอยู่หลายครั้ง แต่ไม่ว่าจะสบัดจะเดินไปไหน...กวางก็หนีไม่พ้น! เธอโดนจับได้และโดนลากขึ้นรถทันที ก่อนที่แฟนกวางจะปิดประตูรถใส่ด้วยอารมณ์โกรธ..และชี้หน้าขู่ผ่านกระจกรถทึบๆนั่นคลิปตัดไป..ที่แฟนกวางเดินอ้อมไปอีกฝั่งและขึ้นรถขับเลี้ยวเข้าหมู่บ้านไปขณะที่พี่แพทขอโทรศัพท์คืน เลื่อนๆเตรียมเปิดคลิปอื่น..พี่แพทก็เล่าไปด้วย"พวกเราเลยค่อยๆขับตามเข้าไป แบบตามห่างๆนะ..จนเห็นรถแฟนมันจอดที่หน้าบ้านหลังนึง ไปถึงปุ๊บ...ผู้ชายก็เดินอ้อมไปเปิดประต

"เอาอะไรคะ มีไอ้ตัวเล็กของกัปตันอยู่นะ>\\\ฉันเบือนหน้าหนี ก่อนจะเช็ดปากอีกทีเพราะรู้สึกถึงกลิ่นน้ำขาวขุ่นในปาก"ฉันอยากส่งตัวแทนไปคุยกับลูก อย่าขัดสิ""ทำไมคะ..ถ้าขัด จะข่มขืนเจแปนเหรอ?-///-" เขายิ้มที่มุมปากแล้วโอบเอวฉันดึงเข้าไปหา ก่อนที่จะไซร้ตามซอกคอ..และใช้มือดึงสายชุดนอนฉันลงมาจนมันหล่นฟุบ..ไปอยู่ที่เอว"อ๊าย กัปตัน! ข่มขื่นเจแปนอีกแล้ว ไม่อายลูกเหรอคะ?" ฉันยกแขนสองข้างบังตัว เพราะนอกจากสายตาเขาที่จู่โจม มือก็เริ่มขยับเขยื้อนตามไปด้วย"อายทำไม..บางทีไอ้ตัวเล็กอาจจะติดวันที่ฉันข่มขืนเธอก็ได้...ทบทวนเสร็จ เราก็รำลึกความหลังหน่อยเป็นไง""ว้าย~ เบาๆสิคะ " ฉันร้องเสียงหลง..เมื่อถูกกัปตันอุ้มขึ้นไปนั่งบนตักโดยไม่ทันตั้งตัว จนหว่างขาขาวใต้ผืนกระโปรง..มันสัมผัสกับแก่นกายที่แข็งผงาดเบื้องล่างนั้นคือ..ถ้ากัปตันแหวกแพนตี้ฉันออกเมื่อไหร่..มันก็เข้าไปข้างในได้ทันที และยิ่งตอนนี้..เขาขยับมือใหญ่บีบตามต้นขาช้าๆ ก่อนจะเคลื่อนขึ้นมา..เกี่ยวนิ้วเข้าขอบแพนตี้ฉัน..."จะถอดดีๆหรือให้ฉันกระชากจนขาด..." ?!?"กะ กระชากเลยเหรอคะ?... ไม่สงสารไอ้ตัวเล็กเหรอ?" กัปตันที่กำลังก้มไซร้ตามอก..เขาเงยหน้าขึ้

"ขอบคุณนะคะ พี่เวียร์พี่ไทม์.." ฉันยกมือไหว้ขอบคุณพี่ๆครั้งที่ร้อย เมื่อพี่เวียร์กับพี่ไทม์จัดการส่ง CEO เข้าไปข้างในที่จริงมันไม่ได้ยุ่งยากซับซ้อนอะไรเลย เพราะเท่าที่เห็น...คุณเต้ก็รู้จักกับพี่เวียร์เป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว ฉันเห็นพี่เวียร์คุยกับคุณเต้ไม่ถึงสองนาทีด้วยซ้ำ คุณเต้ก็รีบรับปากเออๆ..แล้วรีบตรงเข้าไปทันที"ไม่เป็นไร...มีอะไรให้ช่วยบอกได้ น้องสาวปลายฟ้าก็เหมือนน้องสาวพี่-_-"พะ..พี่เวียร์ ถ้าไม่อยากเป็นน้องสาวจะบาปไหม!-//-"แค่นี้ก็เกรงใจพี่เวียร์มากแล้วค่ะ.." ฉันยิ้มนิดๆให้พี่เวียร์ จนพี่เขาเอามือใหญ่ๆมาวางบนหัวฉัน!!!"ไม่ต้องคิดมาก-_-" ไม่คิดมาก แต่กูตายไปแล้ว"ใช่อย่าคิดมาก..เรื่องแค่นี้ บัตรทองอนันธาราที่พี่ให้ใช้รึยัง? มันมีอายุนะ รีบๆใช้ล่ะ..^^" พอพี่เวียร์เอามือออกปุ๊บ พี่ไทม์ก็วางมือบนหัวฉันอีกคน...ให้ตายเถอะกูจะไม่สระผม!-////-"ค่ะ..จะรีบใช้ ขอบคุณมากๆค่ะ-///-""ครับพวกพี่มีธุระ กลับแล้วนะ ฝากลาและแสดงความยินดีกับน้องเจแปนด้วย^^" แล้วพี่ไทม์ก็โบกมือบ้ายบายฉัน ส่วนพี่เวียร์เขาแค่พยักหน้าเบาๆส่งมาจนสักพักเจแปนเดินออกมาจากห้องนั้น เธอเดินงงๆมึนๆ บ้างก็มองเข้าไปข้างใน.