Semua Bab Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Bab 41 - Bab 50

"ถึงเจแปนจะไม่มีสิทธิในตัวเชน แต่มีสิทธิในตัวไทเป" ฉันพูดพร้อมหันไปมองไทเป..ที่ยืนตาแดงก่ำ อะไรล่ะ..เมื่อกี้ยังยิ้มอยู่เลย ฉันตามน้องตัวเองไม่ทันแล้วนะ"ไทเป...ถ้าไม่เหนือบากกว่าแรงอย่าติดต่อหรือยุ่งกับผู้ชายคนนี้อีก!" ไทเปพยักหน้าเบาๆตอบ และตาที่แดงๆของเธอ ตอนนี้มันมีน้ำตาไหลออกมาแล้วจนเชนเขาหัวเราะ..หึหึ เดินมาหยุดยิ้มให้ฉัน ก่อนจะยกมือขึ้นลูบแก้มฉันเบาๆ และเปรยตามองไทเปด้วย"สั่งเก่ง ว่าแต่..ผัวไปไหน ไม่มาด้วยเหรอ?^^" ฉันรีบปัดมือเชนและถอยหลังออกไปห่างๆ ก่อนจะชี้หน้าเขาอย่างเหลืออด"อย่ามายุ่ง! ออกไป!"เชนยิ้ม..ยิ้มพร้อมสายตาที่ส่งมาแปลกๆ สายตาเขาดูเยือกเย็นและสะใจมาก ฉันได้แต่จ้องสายตาคู่นั้น..จ้องโดยที่ไม่กลัวความหมายมัน ว่ามันหมายถึงอะไร"ไปก็ไป ไม่ต้องห่วง..ได้เจอกันแน่นอน^^" ฉันหลบมือเขาที่พยายามสัมผัสหน้าฉันอีกรอบ ก่อนเขาจะหัวเราะเบาๆในลำคอ และเดินออกจากห้องไปจนฉันที่ยืนอยู่..สบถตามหลังอย่างเหลืออด"สันดานหมา""พี่เจแปน...." ฉันหันขวับไปมองไทเป ตอนนี้..ฉันไม่รู้จะคิดยังไงกับน้องดี ถ้าคิดถึงเรื่องนั้น..ฉันคิดไม่ถึงว่ะ ว่าน้องสาวแท้ๆกับแฟนเก่าตัวเองจะกล้าทำแต่พอฉันมองหน้าไทเ

"เจแปนรู้ค่ะ...ว่ากัปตันคนดี" พอฉันตอบกัปตันต้นไม้ ไทเปก็ก้มหน้ามองพื้นนั่งร้องไห้ ฉันจึงตัดสินใจแกะมือกัปตันออก..แล้วเดินไปปลอบน้องแทน"ไทเปพอแล้วนะ...ต่อไปนี้ก็ตั้งใจเรียนให้จบ คิดว่าเรื่องนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นก็แล้วกัน รู้รึยังล่ะ..ว่าที่จริงแล้วเชนมันก็แค่คนเห็นแก่ได้ และเห็นแก่ตัวคนนึง ที่เราไม่สมควรจะเอาอะไรมาแลก"ไทเปพยักหน้าทั้งน้ำตา ก่อนจะหันมาสวมกอดฉัน"ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธไทเป ฮือๆ" ฉันลูบหัวน้องเบาๆ..ก่อนจะจับไหล่ที่สั่นๆออกมาเช็ดน้ำตาให้"เริ่มต้นใหม่...หาพระเอกให้ชีวิตจริงตัวเองนะ ทุกวันนี้โลกมันไม่ได้สวยงามเหมือนนิยายที่ไทเปแต่งเลย.. พี่เข้าใจตอนนั้นไทเปแค่ม.3 อาจจะยังไม่รู้อะไรมาก แต่ตอนนี้โตแล้ว ผ่านอะไรมาเยอะแล้ว เข้มแข็งนะน้องพี่^^"ฉันยีผมไทเปทั้งที่ตัวเองน้ำตาไหลอาบแก้ม ฉันจะไม่โกรธน้อง ไม่ทะเลาะ แต่เหมือนที่บอก..ฉันอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้ เพราะฉันไม่สนิทใจจริงๆ ฉันจะซื้อคอนโดใหม่..และจะยกคอนโดนี้ให้ไทเปไปซะ"ไทเปเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะพี่เจแปน ""อื้ม คอนโดนี้พี่ยกให้ไทเปนะ...รู้เช่นเห็นชาติผู้ชายถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าไทเปจะคบใครก็เลือกดีๆ พี่ไม่ห้าม เพราะพี่บอกพี่สอนแล้

"แค่ลองดู ไม่ชอบก็ไม่ต้องสานต่อ เปิดใจหน่อยนะลูกนะ^^" ครึ่งชั่วโมงแล้ว พ่อยังไม่ออกไปจากห้องทำงานฉัน ถ้าอยากให้ฉันมีผัวมาก ทำไมพ่อถึงมองข้ามไคล์วะเอ่อ...ฉันไม่ได้อยากได้ไคล์นะ! ก็รู้ๆว่าฉันยังไม่เต็มร้อยกับเขา แต่ไคล์เป็นลูกชายเพื่อนสนิทพ่อ ครอบครัวเราสนิทกันมาก ฐานะที่บ้านธุรกิจเสื้อผ้าแม่เขาก็มีฉันได้แต่เก็บความสงสัยนี้ไว้ อยากถาม..แต่ก็ไม่กล้า เดี๋ยวพ่อจะหาว่าฉันชอบไคล์ จนพ่อส่งนามบัตรเขียนเฟสบุ๊คไลน์หมอฮาวายให้ แล้วออกจากห้องฉันจึงรีบคว้าโทรศัพท์กดโทรออกหาแม่ทันทีCalling ~ MOM ~ รับสิแม่ รับสิ!!(ฮัลโหล..คิดถึงแม่แบบนี้ เรื่องผู้ชายใช่ไหม) !!! นี่ก็รู้ทันจริงๆ"ใช่ค่ะ แม่คะ..พ่อหาแฟนให้หนู-_-"(ห้ะ!!! อีบอส!! ) แม่ตกใจมาก ถึงขนาดตะโกนด่าพ่อทันที แม่ไม่โอเคกับเรื่องนี้ถูกไหม?!!"พ่อไม่บอกแม่ สงสัยลืมไปแล้วว่าแม่เป็นเมีย ว่าแต่แม่อยู่ไหนคะ-_-? "(ตอนนี้อยู่ร้านสปากับป้าสวย...) อยู่กับป้าสวยจริงๆด้วย-_-"แม่..หนูแคนเซิลเรื่องจองไคล์แล้วนะ ทำไมแม่ถึง...." แม่จุ๊ปากให้ฉันเงียบ ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียงกุกกักเหมือนแม่กำลังเดิน(ชู่ว~ แม่ว่าป้าสวยน่ะ..ตอนนี้เขาอยากได้ใบไม้เป็นสะใภ้นะ )

ตึ้ง~ ตึ้ง~KAI : Send PictureKAI : Send Pictureเฮ้ย!! รูปฉันกับหมอธันวา อีกรูปล่ะ?! หนักกว่าเดิมอีก! รูปฉันจับมือหมอฮาวาย ฉันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก..เหมือนผัวจับได้ว่ากูมีชู้ กูเปล่านะ!..กูแค่ลองเดท ลองคุยกับคนอื่นดู ไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำKAI : ทำไมทำกับผมแบบนี้อ่าาาาตายแล้ว...เมาแน่เลย ฉันเดินไปนั่งที่โซฟากุมขมับ ก่อนจะลูบหน้าลูบตาตัวเองให้กำลังใจ คือ..ไม่รู้จะตอบไคล์ยังไง หมอธันวาเขาเป็นจิตแพทย์ที่รักษาฉัน ส่วนหมอฮาวายพ่อแนะนำให้ฉันเดท นี่แหละปัญหา..ฉันไม่อยากให้ไคล์รู้เลยว่าพ่อไม่ชอบเขาพอฉันถอนหายใจยาวๆ แม่กับย่าก็เดินมาหา"เป็นอะไรใบไม้?" ย่าถาม แต่แม่มองฉันด้วยสายตารู้ทัน สายตาแม่เหมือนแซะฉันนัยๆว่ามึงมีปัญหาเรื่องผู้ชายอีกแล้วใช่ไหม!?"ป่าวค่ะ สรุปชุดไหนคะ หนูง่วง-_-" ย่าหันกลับไปมองชุดที่ฉันลองทั้งหมด ก่อนท่านจะเดินไปหยิบมันมาหนึ่งตัว ที่เชยและยาวลากพื้น"ชุดนี้ก็ได้ ย่าว่าเรียบร้อยดี^^"แต่แม่ฉันไม่โอเค แม่เดินไปหยิบเดรสสั้นตัวนึงมา ..ตัวนั้นมันแหวกหลังมีลูกเล่น มีระบายยาวนิดๆ กำลังดี"แบบนี้ ดูสดใสเซ็กซี่ไม่ลุ่มล่าม ^^" ฉันชี้ไปที่ชุดอย่างชั่งใจ ก่อนจะตัดสินใจเลือกมันทั้งสอ

ฉันยิ้มที่มุมปาก แล้วก้มลงครอบครองแก่นกายเต็มปากรูด...เสียงดังอ๊อกๆ จนเจ้าของมันที่ขับรถอยู่เกร็งและอยู่ไม่สุข"อ่าส์...ป้า เหลือน้ำไว้คืนนี้เถอะ " ฉันยอมที่ไหนล่ะ! ฉันทั้งเม้มปากทั้งตวัดลิ้น วนเลียปลายสีชมพูที่มีรอยแตกเล่นอย่างมันส์ปาก ก่อนไคล์เขาจะกัดฟันและตบไฟเลี้ยวจอดข้างทาง รีบกดหัวฉันลงเน้นๆและกระตุกตุบๆ ฉีดน้ำพวยพุ่งคำรามออกมา"อะ..อ่าส์!!" ฉันกลืนน้ำลงคอ แล้วกลับมานั่งปกติ น้ำที่เขาปล่อยออกมาทั้งหมด ฉันแทบไม่ต้องเช็ด เพราะฉันทั้งดูดทั้งเลียกินจนหมดพอถึงคอนโด ไคล์ก็ลงจากรถอ้อมเอาสูทมาคลุมไหล่ฉัน ..ระหว่างทางเขาทั้งบีบมือ ทั้งบีบเอวฉัน...เราแทบจะกินกันในลิฟต์อีกรอบจนในที่สุดได้เข้าห้องปิดประตูปึก!เขาดันตัวฉันติดผนังทันทีที่มาถึง ก่อนจะโน้มลงไซร้ตามซอกคอและยกขาฉันขึ้น แทรกตัวถูตามเนินสาว"ป้าบอกผมมา...ว่าป้าเดทกับใคร" ให้ตาย..ถ้าบอกฉันได้ตายคาเตียงแน่"หมอฮาวาย..."แต่ฉันบอก ฉันไม่สนใจอะไรแล้วล่ะ ตัวเสียไปแล้ว ถ้าเขาไม่ฆ่า...ก็คงเอาฉันทั้งคืน"ป้าทำแบบนี้กับผมได้ไง...ผมรักป้านะรู้ไหม ผมใจจะขาดแล้ว"ฉันเชิดหน้าขึ้นให้เขาไซร้ตามซอกคอ พลางฟังเสียงอู้อี้ที่พร่ำบอก..จนเผลอยิ้มออกมา