Semua Bab Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Bab 31 - Bab 40

"พี่ไคล์...วันนี้พี่ทิชา เจ๊ใบไม้ และผู้ชายคนนึงมาหา คานะที่ร้าน"ผมที่กำลังดึงเข็มขัดรัด หันมองคานะตกใจ...แลนด์มาเหนื่อยๆได้ยินอะไรแบบนี้โคตรชื่นใจเลยว่ะ ยัยป้าไปหาคานะถึงร้าน มันต้องมีอะไรแน่นอน"ยัยป้าไปหาคานะเหรอ? คานะอย่าโกหกพี่นะ"" ผมรีบถามเพื่อความชัวร์"ใช่ แต่คนที่ถามหาพี่ไคล์..คือพี่ทิชา เจ๊ใบไม้ไม่ได้ถามอะไรหรอก ""อืม ถามหาพี่ทำไม? แล้ว..ยัยป้าว่าไงบ้าง?""ก่อนอื่น..คานะต้องถามพี่ไคล์ก่อน ทำไมพี่ไคล์จีบพี่น้ำปั่นคะ? ชอบพี่น้ำปั่นเหรอ?"ผมนิ่งเมื่อเจอคำถามนั้น ไม่รู้สิ..ผมจีบทำไม เหมือนผมหลอกตัวเอง ว่าผม..ต้องการผู้หญิงแบบนั้น ผู้หญิงที่ผมกลับจากทำงานเหนื่อยๆเธอยิ้มหวานๆต้อนรับ ผู้หญิงที่ส่งยิ้มให้กำลังใจก่อนผมเหินฟ้า..ไปอยู่ท่ามกลางความตึงเครียดที่ผมต้องรับผิดชอบอีกหลายๆชีวิตเพราะทุกครั้งที่ผมเร่งเครื่องยนต์ดันคันโยกขึ้นสู่ท้องฟ้า อายตนะทั้งหกในร่างกายจะถูกปลุกให้ตื่นตัว เพื่อพร้อมกับสถานการณ์ฉุกเฉินตลอดเวลา ที่ผมหวังว่า..มันจะไม่มีอะไรผิดพลาดหลังจากนี้ และผมไม่อยากให้้มันเป็นฝันร้ายของใครหลายๆคนบนเครื่องผมจึงคิดว่า..รอยยิ้มและคำพูดหวานๆมันเป็นกำลังใจที่ดี ที่จะส่งผมเผชิ

เมื่อวานคานะบอกว่าเขา..บินจนไม่กลับบ้านกลับช่องหรือว่าเขาจะรู้?! ว่าพี่น้ำปั่นกับพี่ไทม์กำลังเดทกัน? โอ้ย!..มันไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย แต่ฉันสงสัยจัง..ทำไมเขาต้องทำแบบนั้นด้วย จนเหรอ? ก็ไม่...อกหักจากพี่น้ำปั่นเหรอ? ก็อาจจะมีส่วน...ฉันนอนแผ่หลากลางเตียงคิดอะไรไปเรื่อย วันอาทิตย์แบบนี้ ฉันไม่อยากไปไหนเลย ฉันอยากนอนทั้งวันมากกว่า แต่ทำไงได้..ฉันต้องกลับไปเอาของที่คอนโดอีกพลิกไปก็แล้ว..พลิกมาก็แล้วฉันอยากหลับอีกสักตื่นจริงๆ แต่กลิ่นที่เตะจมูกทำฉันรีบเปิดตาที่ปิดสนิทขึ้นทันที เพราะกลิ่นมันหอมๆเหมือนอาหาร ย่าไม่อยู่..ฉันบอกแม่บ้านไม่ต้องทำกับข้าวนี่ -_-หรือว่าย่าจะกลับมาแล้ว! ฉันรีบลุกขึ้นจากเตียง ไปแปรงฟันล้างหน้าทันที ก่อนที่จะเดินลงบันไดไปตามหากลิ่นหอมๆ กลิ่นของกระหล่ำปลีผัดน้ำปลา?...และไข่เจียว?จนไปเห็นอาบีมกับย่า..กำลังทำกับข้าวในครัว"อาบีมสวัสดีค่ะ-_-" อาบีมตกใจสะดุ้ง ก่อนจะหันมายิ้มหวานๆให้ฉัน จากนั้นท่านก็เดินถือตะหลิวมากอดฉัน..กอดทั้งที่มีอีตะหลิวกับน้ำมันร้อนๆนั่นแหละ!"ไงเรา ตั้งแต่อาย้ายไปอยู่ภูเก็ต..ก็ไม่ค่อยได้เจอเลย แต่ช่างเถอะๆต่อไปจะได้เจอบ่อยแล้ว เพราะอาย้ายมาอยู่กร

"เธอพูดแล้วนะ..ว่าเธอพร้อมที่จะเป็นของฉันคนเดียว" เขาถามพลางรดลมหายใจลงซอกคอฉัน น้ำในสระอุ่นกำลังพอดี แต่ทำไมฉันตอนนี้..ร้อนวูบวาบไปทั้งตัว"ถ้ากัปตันมีแค่เจแปน..ก็ตามนั้นค่ะ^^""ฉันจะมีแค่เธอ...และเธอต้องเป็นของฉันคนเดียว ถ้าฉันรู้ว่าเธอนอกลู่นอกทางล่ะก็...ฉันจะไม่เตือนเป็นครั้งที่สอง"เสียงเย็นที่ขู่..ไม่ได้ทำฉันกลัวเลยสักนิด ฉันกลับรีบประคองหน้าเขาขึ้นมาจุมพิตเบาๆ..และขบที่ติ่งหูเขาทันทีตอนนี้ร่างใหญ่ที่อุ้มฉันควบเอว..แก่นกายเขาเริ่มแข็งเต็มทีี่ ก่อนที่มือใต้น้ำจะค่อยๆถอดสายชุดฉันออกทีละนิด..ทีละนิด เพื่อให้ตัวเอง....มีช่องใส่มันเข้าไปชุดว่ายน้ำสีชมพูถูกดึงลงมารวมที่หน้าท้อง พร้อมๆกับมือใหญ่ทั้งสอง..ที่ลูบคลำบีบตามเอวและทรวงอกฉัน ฉันเองก็เริ่มส่งมือซุกซนตามแผงอกเขาเหมือนกัน ยิ่งแสงดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าสาดส่องที่ผิวน้ำ..อุณหภูมิความร้อนเร่ายิ่งเข้าครอบงำฉันทุกทีๆเมื่อฉัน..จับแก่นกายที่แข็งผงาดได้ ฉันก็เริ่มก่อกวนรูดมันเล่น น้ำใสๆในสระตอนเย็นๆ...ไม่ใช่ปัญหา. เพราะเพียงพริบตาเดียวเท่านั้น เขาก็รีบยกบั้นท้ายฉันขึ้นมา ก่อนจะถูไถและจับมันดันเข้าช้าๆจนร่างฉัน...กลืนกินทั้งลำ"อื้อ! กัปตั

"เจแปนเป็นเมียกู มึงจะห้ะ..ทำเชี่ยอะไร?!"ฉันเอามือทาบอก...คุณพระ คุณกัปตัน ส่งโทรศัพท์คืนฉันเถอะ ก่อนที่มันจะบานปลายไปมากกว่านี้ตอนนี้ไม่รู้เชนพูดอะไร กัปตันต้นไม้เขามองฉันแวบนึง ก่อนจะรีบเปิดลำโพงและวางโทรศัพท์บนโต๊ะอย่างหัวเสีย(เป็นเมียมึง..ก็ของเหลือกูน่ะสิ ฮ่าๆ) ฉันกัดฟันกรอดๆ ของเหลือ?! ทำไมกล้าพูดขนาดนี้!"ควายมากเลยมึง กูไม่อยากเสวนา-_-" กัปตันต้นไม่พูดเรียบๆแล้วหันหน้าไปทางอื่น เออ! จะของเหลืออะไรพูดมาเถอะ ฮีเป็นคนเปิดบริสุทธิ์ฉัน..ไม่ใช่แกไอ้เชน!!(ถ้ามึงเป็นผัวใหม่เจแปน กูจะเตือนไว้..ยัยนั่นไม่ได้ ใสเหมือนที่คิด เละเทะมาสุดๆ)กัปตันยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะมองฉันที่กำมือแน่น และทุบที่วางแขนเก้าอี้ ตุบ!ๆฉันจะกรี๊ดแล้ว..ใกล้แล้ว!>[]มึงไปตัดไข่ทิ้งเถอะ พูดถึงผู้หญิงแบบนี้ไม่แมนเลยว่ะ " เขาพูดเรียบๆ แต่น้ำเสียงนี่เย็นกว่าน้ำแข็งแช่ไวน์ และสายตากัปตันต้นไม้ที่มองฉัน ดูก็รู้..ว่าเขาไม่ได้เชื่ออะไรเชนเลย ออกไปทางสมเพชด้วยซ้ำ(กูแค่เป็นห่วง เห็นเป็นผู้ชายด้วยกัน มึงระวังโดนหลอกล่ะ เจแปนไม่มีพ่อไม่มีแม่...บางทีคบกับมึงหวังจะเกาะมึงกินนั่นแหละ)ไอ้สันดานหมา กูไม่ไหวแล้วนะ"กูมีการมี

ฉันถอดเข็มขัดไคล์มือสั่นระริก...เพราะฉันเองแท้ๆ ที่ทำเขาเป็นแบบนี้ ..ว่าแต่แค่ถอดเข็มขัดมันจะตื่นรึยังนะ อย่าให้ฉันต้องถอดเสื้อผ้าเลย...ฉันไม่ชิน"ไคล์..มันรู้สึกรึยัง-_-?" ไคล์ก้มมามองฉันหน้าแดงก่ำ จนฉันรีบหันไปทางอื่นไม่กล้าสบตา ตอนนี้หูสองข้างมันร้อนและแดงมาก ไม่ต่างจากแก้มฉัน..ที่วูบวาบร้อนผ่าวไปถึงคอ"มะ ไม่รู้...ป้าต้องจับดู" จับเหรอ? ฉันไม่เคยจับของผู้ชายคนไหนเลย มันจะยังไง..ถ้ามันตื่น คือ..มันแข็งๆใช่ไหมฉันหลับตาเม้มปากตั้งสติ ก่อนจะค่อยๆรูดซิป...จนเห็นบ็อกเซอร์เขา 0///0"ระ..รู้สึกไหม หรือต้องไปหาหมอ?-////-" ฉันถามและกลืนน้ำลายลงคอ จนเขาเอื้อมมือลงมาลูบแก้มฉัน"ป้าอยากช่วยผมเหรอ? " ฉันพยักหน้าเบาๆ และจับขาเขาไว้ คือฉันคุกเข่าไม่ไหวแล้ว ฉันสั่นไปทั้งตัวเลย"แน่ใจ...นะ" ฉันหลับตาปี๋พยักหน้าอีกครั้ง ตอนนี้คอที่ร้อนผ่าวมันแห้งผาด แห้งจนต้องกลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่าช่วยมันก่อนไคล์เขาจะจับมือฉัน..วางที่ ตะ..ตรงนั้น!! เอ่อ...มันเต็มมือ ไม่!! มันเกินมือฉันอีก ฉันเงยหน้าขึ้นมองเขาทันที ยังไงล่ะทีนี้..มันก็แข็งนี่"มันก็แข็ง..โอเคนี่-////-" ทำไมมือไม้แข็งแบบนี้ ใครก็ได้! เอามือฉัน