All Chapters of Kidnap the CEO: Chapter 51 - Chapter 60

Kabanata 50Tago—Magkaharap kami. Sa totoo lang, ayaw ko nito. Ayaw kong sumabay sa kaniya but it would be unprofessional if I turned down his invitation, lalong lalo na dahil wala akong ginagawa pagkatapos nito. Sir Wiliam knows I`m here with him.“How`s Elizabeth?” Tanong niya sa akin. Kinuha ko ang karne na malapit sa kaniya at nilagay sa plato ko. Gutom na ako. Medyo nakakatakam ang mga pagkain sa lamesa. Marami ang inorder niya, hindi pangdalawa kundi pang sampung tao o higit pa. Iniisip kaya niya na malakas ako kumain? Naalala ko nun, hindi naman marami ang kinakain ko.“She's okay,” sagot ko. Nginuya ko ang pagkain. Tinitigan niya lang ako. Hindi siya masyadong kumakain. “You didn`t report it to the police?” Nasa gitna pa ako ng pagnguya nang bigla akong tumigil at napaangat ang tingin sa kaniya.“I didn`t,” Sabi ko. Natahimik ako sandali bago ko dinugtungan ang sasabihin ko. “I mean I want it but she didn`t want it.”“Why?” Natigilan ulit ako. Alam na niya kung sino ako. Ew

Kabanata 52Busy ---Nalaglag na lang ang panga ko sa sinabi ni Jayson sa akin. Hindi rin ako makapaniwalang sinabi niya iyon sa kaniya. Did he joke? Kailan niya pa yun sinabi sa bata? Napailing ako. I know I should not think this much deeper. Wala naman yun. Walang gusto ang CEO sa akin.“Ano?” Gulantang na tanong ni Elizabeth sa akin. Binalitaan ko siya tungkol sa nangyari. B wants me to handle the mission. Tanga lang siya, paano ko papatayin iyon, eh di na yun madala-dala sa iisang trap lamang. Ayoko naman gawin ang misyon. Bakit ko gagawin? Nagiguilty pa nga ako sa ginawa ko, may dadagdag na naman?“Ayaw ko ng gawin. Ba`t ko naman gagawin?” Sabi ko pa sa linya. Rinig ko ang buntong hininga niya.“Ikaw talaga ang gusto niyang humandle ng ganun. Marami dito, gustong gustong ihandle yan kasi mahal ang bayad pero di pumayag si B. Sasabihan sana kita pero nauna na pala si B sayo.”Ako naman ang napabuntong hininga.“Matagal ko ng nilisan iyan Elizabeth pero di talaga ako tatantanan ng

Kabanata 54Protect---Bago pa sila nagpaputok ay tumakbo ako tungo sa kanila. The other men fired the bullet while I struggling to get away from it. Hindi na ako natatakot. They can kill me. Kung mamatay man ako, okay lang… Pwede na.The gun flew upward when I kicked his hand and punched him. Malapit akong mahawakan ng isang lalaki, mabuti na lang ay nakailag ako kaagad. I immediately catch the gun,point it on him, and pulled the trigger. Wala kong kahirap hirap na pinaputok ang baril sa balikat niya. The other men pointed a gun towards me. He nearly pulled the trigger when Jasner kicked him and pointed a gun at him too.Nanginginig ang kamay niya. Hindi siya masyadong marunong, kitang kita iyon kung paano niya hinawakan ang baril. Natawa ang lalaki, napansin niya ata iyon kaya tawang tawa siya. Nabitin lang ang tawa niya ng pinutok kaagad iyon ni Jasner. My eyes widened a fraction, I didn't truly expect it would really happen. His arms shattled. Nakatingin siya sa kanyang baril na

Kabanata 56Who---Dahan dahan kong isinirado ang jacket ko nang hindi siya nililingonan but I know, he was staring at me like an eagle. My heart skipped a beat. Napapansin niya iyon. Lalong lalo na dahil ganito ang itsura ko ngayon, nakamask at nakacap.The only person that I could blame when my brother's life is at risk is myself. Sa akin lang pwede ang sisi. Sa akin lang dapat lahat. Hindi sa ibang mga kapatid ko. Responsable ako sa kaligtasan niya. Tungkulin kong protektahan sila.“Wala kayong kasalanan, okay? Tahan na…” Mahina kong sabi sa kanilang dalawa. I know, they also blame themselves but I want them to know na hindi nila dapat maramdaman iyon.“Tama na ang iyak. Jayson will be fine, okay?” My hoarse voice whispered to their ears. Dahil ako ang nakakatanda, dapat hindi ako mahina. I can be weak when no one is watching. I want them to feel that their Ate is not weak. Their Ate is so strong... They can always lean on me.Matagal rin silang tumahan. Kung ano-ano pa ang sinabi

Kabanata 58Yes---“Ano itong nabalitaan ko na break na daw sina Tricia at ang CEO, Riana?” “Huh?”“Huwag mo sabihing hindi mo alam?” Natatawa niyang tanong ngayon.Tiningnan ko ang cellphone ko, tama naman diba? Si Tricia ang katawagan ko?“Maang-maangan ka pa. Alam mo eh.” Nagtaas ako ng kilay. Hindi ko alam. “Narinig ko dito. Sabi-sabi kasi may nakakakita kay Tricia na naglalasing mag-isa, ang sabi heartbroken daw. Lagi nila itong nakikita these past few days. Huwag mong sabihing, hindi mo rin alam?” Napailing ako at napatawa. Talagang di ko alam.“Bakit ko naman aalamin yan, Elizabeth?”“Tinatanong ko lang dahil diba laging pumupunta ang CEO sa bahay niyo?” Napatango ako.”Yeah for business and Jayson. Hindi pa siya naka recover fully. Alam mo naman ang batang yun, hindi ko alam kung pinagsisihan ko bang ipakilala siya nun. Ayaw na tuloy mawala sa paningin niya.”Narinig ko ang halakhak ni Elizabeth. “Future kuya niya kasi,” Natahimik ako nung sinabi iyon ni Elizabeth. Ayaw ko na