All Chapters of เล่หปฐพี: Chapter 21 - Chapter 30

" ลูกจันทร์ย้ายมานอนกับผมไหม นอนเดียวรู้สึกว่าจะนอนไม่ค่อยหลับเลยอ่ะ " ทานโทษ ก่อนหน้าที่จะรู้จักกับฉันคืออะไร นอนใต้สะพานกับแก๊งปีเตอร์?ฉันเงียบยังใช้หัวสมองอยู่ นอนไม่กลัว กลัวจะไม่ได้นอนมากกว่า ใช้งานกูหนักลุกไปเรียนไม่ไหวทำไง " ขอคิดดูก่อนแล้วกันนะคะ " ฉันตอบไปพร้อมกับช่วยคนข้างๆ ล้างจาน เก็บจานไปด้วย ส่วนแขกกิตติมศักดิ์ทั้งสองท่านตอนนี้แบ่งหน้าที่กันให้ลงไปซื้อขนมเอามาเป็นกับแกล้ม ป่านนี้ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง ได้แต่หวังว่าคงไม่ตีกันตายตั้งแต่อยู่ในลิฟต์ ส่วนเครื่องดื่มไม่ต้องซื้อจ่ะ ห้องนางมีบาร์สำหรับดื่มโดยเฉพาะ อยากกินยี่ห้อไหนขอแค่สั่ง ปฐพีจัดให้ เหมือนยกผับมาไว้ที่นี่ " ก็ได้ครับ ขอเก็บไปคิดดู ดีกว่าไม่คิดแล้วปฏิเสธตรงๆ แบบนั้นผมคงเสียใจแย่ " ใจจริงก็อยากจะเซย์โนวอยู่หรอก แต่ติดตรงคิดข้ออ้างดีๆ ยังไม่ได้ สงสัยคงต้องปรึกษาขมิ้นก่อน ให้มันช่วยคิด และหวังเช่นกัน...หวังว่ามันจะช่วยได้ เสียงดังเจี๊ยวจ๊าวหน้าห้องตั้งแต่ยังไม่เปิดเข้ามา คือรู้เลยว่ามาถึงกันแล้ว พอดีที่เราล้างจานเสร็จพอดี " เชิญที่บาร์เลยครับ คืนนี้ผมเป็นบาร์เทนเดอร์วีไอพีเอง " แล้วก็ย้ายร่างสูงๆ ของตัวเองเดินไป

สามวันต่อมา เช้าวันจันทร์ ฉันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงนาฬิกาที่ตัวเองปลุกไว้ หลับตาฟังมันแหกปากสักพักให้สมองมันตื่นตัวแล้วค่อยกดปิด ก่อนจะกดโทรหาขมิ้นเพราะเรามักจะไปเรียนด้วยกัน สายแรกไม่รับ สายที่สองก็ยังไม่รับ! มึงซ้อมตามรึไง!?(โหลลลลลล) เสียงแบบนี้กายหยาบแน่นอน " มึงตื่นยัง ไปเรียนพร้อมกันป่าว " มันฟังแล้วก็เงียบ...มึงตื่นมาคุยกับกูก่อนนนนน (เอ่อ...คือกูกลับมานอนที่บ้าน) โกหก! กูรู้! อ้ำอึ้งแบบนี้นะ ขมิ้นเป็นคนโกหกที่โคตรไม่เนียน เก็บสีหน้าไม่เก่ง แต่ไม่เป็นไร๊...กูยังไม่คาดคั้นมึงตอนนี้" เหรอวะ? เคๆ งั้นเจอกันที่คณะละกัน " ฉันกดวางสาย แล้วเลื้อยตัวเองลงจากเตียง โซซัดโซเซเข้าห้องน้ำทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจไปนอนค้างกับผู้ชายหรอก แต่มีบ้างบางคืนที่ลากยาว เน้นวันที่ไม่มีเรียนเช้า วันไหนกลับมานอนห้องตัวเอง เขาจะอาสาไปส่งที่มหาวิทยาลัย...วันนี้ก็เช่นกันพอฉันเปิดประตูห้องก็จ๊ะเอ๋กับเขาที่กำลังเปิดประตูออกมาพร้อมกัน " ใจตรงกันเลยนะครับ " อยากจะแหม...ก็พึ่งคุยกันเสร็จมะ แล้วก็ส่งยิ้มหล่อๆ ยื่นมือใหญ่มาช่วยถือกระเป๋าแล้วจูงมือฉันเดินเข้าลิฟต์ " คุณขมิ้นล่ะ ไม่ไปพร้อมคุณเหรอ " " มั

วันรุ่งขึ้น 10:00 โมงเช้า ฉันยังนอนนิ่งมองเพดานที่แสงแดดเริ่มเล็ดลอดผ้าม่านหนาเข้ามา ส่วนคนข้างๆ ยังสลบเหมือดอยู่เลยค่ะ ถามว่าอยากลุกไปเข้าห้องน้ำไหม? อยากมากจ้า! แต่ทำใจอยู่...มันระบมค่ะ...แสบด้วย ฤทธิ์ยาแม่งโคตรน่ากลัว เพราะเมื่อคืนเขารุนแรงมาก จากที่เอาดุอยู่แล้วก็คูณสองคูณสามเข้าไป ขนาดเขาเสร็จไปสามรอบน้องก็ยังแข็ง แข็งทั้งคืน! ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าหลับไปตอนไหน เธอหันมองคนตัวโตที่นอนนิ่ง ก่อนจะพยุงตัวเองขึ้นช้าๆ ...แล้วเดินเข้าห้องน้ำจัดการตัวเอง เดินออกมาคนที่นอนหลับเริ่มรู้สึกตัว เขายกมือขึ้นมาคลึงขมับแล้วนวดเบาๆ ก่อนจะกะพริบตาถี่ๆ ปรับแสงและหันมามองฉันที่นั่งไขวห้างกอดอกอยู่บนเก้าอี้ข้างเตียง " ลูกจันทร์... " ร่างหนาพยายามลุกนั่งแล้วพิงหลังไปกับหัวเตียงจนผ้าห่มร่นลงมากองที่เอวสอบ ตามแขนและหน้าอกมีแต่รอยแดงจากการถูกเล็บข่วน ตรงหัวไหล่มีรอยฟันเหมือนโดนกัด ไม่ต้องแปลกใจว่าใครเป็นคนทำ " เป็นยังไงบ้างคะ " " ปวดหัวครับ " สมควร " แล้วจำเรื่องเมื่อคืนนี้ได้หรือเปล่า? " เขานั่งนิ่งหลับตานึกถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่มั้ง จนสักพักพยักหน้าช้าๆ" พอจำได้... " ก็ยังดีที่จำได้ " เมื่อวานค

มือหนาประคองเอ็นใหญ่แล้วถูไถให้มันอาบความลื่น ก่อนจะค่อยๆ กดเข้าร่องรักช้าๆ ...ก๊อก ก๊อก ก๊อก เอวหนาที่กำลังเคลื่อนตัวเข้าหยุดชะงัก! ชายหนุ่มนิ่งค้างก่อนจะช่างแม่งกับทุกเรื่องแล้วเดินหน้าต่อ กดหัวหยักใหญ่เข้าโพรงนุ่ม ก๊อก ก๊อก ก๊อก " คุณดินคะ ชุดนักศึกษาคุณลูกจันทร์เรียบร้อยแล้วนะคะ " อ่ะ! เอาไงต่อ!? ไปต่อหรือพอแค่นี้?ปล่อยฉันไปเถอะพลีส~ให้ฉันได้พักหอยบ้าง..." คุณดิน ออกไปเอาชุดก่อน เดี๋ยวแม่บ้านรอ " เขาจิ๊ปากอย่างหงุดหงิด มัดสายชุดคลุมลวกๆ แล้วหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปเปิดประตู" ขอบคุณครับ " ฉันรีบเดินตามแล้วขอชุดเปลี่ยน แย่งมาได้ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำหนีเสือตัวใหญ่ที่ทำหน้างอง้ำหญิงสาวสวมชุดนักศึกษาเรียบร้อย เธอสำรวจผมเพ้าตัวเองก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วหยุดเท้าตรงหน้าคนตัวโตที่นั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง " ลูกจันทร์จะกลับเลยเหรอครับ " เสียงทุ้มห่อเหี่ยว มองแม่สาวตัวดีแต่งตัวเสร็จสรรพ" ถ้าพ่อคุณดินยังไม่กลับ ไปส่งลูกจันทร์ที่ห้องก่อนก็ได้ค่ะ " เขาถอนหายใจทิ้งก่อนจะพยักหน้าแล้วลุกไปแต่งตัว เกือบแล้ว เกือบไปแล้ว...ผู้ชายคนนี้เจ้าเล่ห์เจ้ากล หลอกล่อให้คนอื่นเคลิ้มตามง่ายชะมัด เป็นคน

ภาพยนตร์บนจอสี่เหลี่ยมดำเนินไปเรื่อยๆ แต่มือใหญ่ในผ้าห่มกลับอยู่ไม่นิ่ง วนปลายนิ้วเล่นตามผิวเนียนในร่มผ้า ไม่พอแค่นั้นยังก้มหน้าเข้าซอกคอหอมๆ แล้วจุ๊บเบาๆ ที่ลำคอระหงพร้อมเหลือบตาขึ้นมองไปยังเพื่อนสนิทเธอที่กำลังแลมองการกระทำของเขาอยู่" อื้อ...คุณดินไม่เอาค่ะ " เธอย่นคอหนีแล้วติงเสียงเบา " ขอโทษครับ พอดีมันลืมตัว " แล้วกระตุกยิ้มมุมปากยักคิ้วหนึ่งข้างให้เพื่อนเธออย่างเหนือชัยพอเพื่อนชายหันหน้าดูจอด้วยสายตาขุ่นๆ มืออุ่นๆ ที่วนอยู่แถวเอวบางเริ่มคลืบคลานไต่สูงขึ้นเรื่อยๆ สอดเข้าใต้บราแล้วกอบกุมหน้าอกนุ่มยุ่นเต็มมือ นวดเฟ้นสนุกมือพลางบีบบี้ยอดเล็กไปด้วย คนมือเร็วมือปลาหมึก! นี่ขนาดต่อหน้าเอิร์ธยังกล้าเล่นพิเรนทร์!" คุณดิน...อื้อ! " ยังไม่ทันได้ด่า ก็โดนปิดปาก! ด้วยปากร้อนๆ นั่น!นี่เขาจูบฉันต่อหน้าเอิร์ธ!ยกมือหนาขึ้นมาล็อกกรอบหน้าบางแล้วตะบมจูบดูดดื่มสลับซ้ายขวาจนเธอตั้งรับไม่ทัน การกระทำของคนตัวโตตกอยู่ในสายตาของเพื่อนสนิทตลอดเวลา เขาทนเห็นภาพบาดตาต่อไปไม่ไหวจึงเอ่ยขัดจังหวะ " ขอโทษนะครับ " ตาคมเหลือบแลตามเสียงฝั่งตรงข้ามก่อนจะปล่อยริมฝีปากบางเป็นอิสระแล้วดูดจุ๊บส่งท้าย " ผมพึ่ง