Semua Bab จริตหมอนวดทำรัก 2: Bab 21 - Bab 30

ขณะที่บรรยากาศยามเช้ายังคงอบอวลไปด้วยความผ่อนคลาย เสียงโทรศัพท์ของไททันก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เสียงสั่นของแจ้งเตือนที่ดังถี่รัวกว่าปกติทำให้พีเจหันมองด้วยความสงสัย“เสียงโทรศัพท์มึงดังถี่จังเลยนะ ใครทักมาแต่เช้าเนี่ย?” พีเจพูดพร้อมยกคิ้วสูง สีหน้าครึ่งจริงครึ่งหยอก แต่ในใจเขารู้สึกแปลก ๆไททันที่กำลังตึงข้อมือพีเจอยู่ เขาก็ได้ละมือทั้งสองออกในทันทีและรีบหันไปหยิบโทรศัพท์ของตนที่อยู่บนหัวเตียงมาเปิดเช็กด้วยความสงสัย เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดหน้าจอขึ้นดู และทันทีที่เห็นชื่อผู้ส่งข้อความ “วิสุทธิ์” ใบหน้าของไททันก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ริมฝีปากยกยิ้มบาง ๆ อย่างที่ไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนักวิสุทธิ์: “สวัสดีครับคุณไททัน คิดถึงการนวดครั้งก่อนมากเลยครับ… ว่างวันนี้ช่วงเย็นหรือเปล่าครับ? อยากให้คุณไททันมา… ทำให้ผมผ่อนคลายอีกครั้งน่ะครับ”ข้อความสุดท้ายมีอิโมจิที่แฝงนัยบางอย่าง ทำให้ไททันหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพิมพ์ตอบกลับไปพีเจที่จากนอนอยู่เขาก็เปลี่ยนเป็นนั่ง และแอบสังเกตท่าทางของไททันที่ดูแปลกไป เขาเห็นรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่แฝงไว้ด้วยอะไรบางอย่าง พีเจมองตามอย่างสงสัย “ใครส่งข้อความมาน่ะ? ดูมึงยิ้มแปลก ๆ

แผ่นหลังมัดกล้ามแน่นของลูกค้าผมบลอนด์สะท้อนแสงเงาวาวชัด ก่อนน้ำมันหอมระเหยกลิ่นลาเวนเดอร์จะถูกเทลงบนแผ่นหลังของลูกค้าด้วยความละเมียดละไม ทีมใช้ฝ่ามือของตนลูบขึ้นลูบลงบนแผ่นหลังด้วยความสั่นไหวพลิ้วไหวราวกับการนวดแป้งขนมปังให้ละเอียดละเมียดละมุน สิ่งนี้นั้นมันช่วยสร้างความผ่อนคลายให้กับลูกค้าเป็นอย่างมากแต่ในขณะเดียวกันแกนกายของลูกค้านั้นได้กลับตื่นขึ้นอย่างรวดเร็วจนเขาต้องขยับตัวขึ้นเพื่อให้แกนกายเป็นแท่งตรงและลดอาการเจ็บของแกนกายลง ทำให้ตั้มที่กำลังนวดฝ่าเท้าได้เห็นแกนกายของลูกค้าที่มันใหญ่ยาวหนาสมกับเป็นของฝรั่งผมผิว บลอนด์ชาวตะวันตกเป็นอย่างมาก ฝ่ามือของตั้มนวดจับไปที่ข้อเท้าของลูกค้าก่อนจะลูบขึ้นลงไปมาในส่วนของหน่องขา ที่ปกคลุมหนาไปด้วยเส้นขนหยิกหยอยอย่างมีเสน่ห์ก่อนฝ่ามือสองคู่นั้นจะลูบขึ้นไปที่บั้นท้ายของลูกค้าด้วยความระมัดระวังละมุนละไมเพื่อช่วยสร้างความผ่อนคลายให้กับแก้มก้นอันกลมนูนสวยของลูกค้าคนนี้ ในขณะที่ตั้มเองที่ลำตัวอยู่ที่ปลายหัวของลูกค้า เขาก็ได้ใช้ฝ่ามือลูบลงที่ก้นกบด้วยสเตปการนวดอันพลิ้วไหวของตน จนทำให้แกนกายที่อยู่ภายในกางเกงของร้านชนเข้ากับหัวของลูกค้าอันเป็นสัญญาณท

หลังจากเสียงประตูปิดลง วิสุทธิ์และกานต์เดินจากไปเพื่อทำความเข้าใจกันเพิ่มของสองคนพี่น้อง เหลือเพียง แดน และบรรดากรรมการบริษัทในห้องประชุมที่เต็มไปด้วยความตึงเครียด แม้สีหน้าของบางคนจะแสดงความลังเล แต่แดนไม่ยอมให้สถานการณ์นี้ทำให้เขาเสียเปรียบเขาหายใจลึก ๆ ก่อนจะยืดตัวตรงและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุขุมและมั่นใจ “ผมยอมรับว่าเรื่องวัคซีนล็อตนี้มันอาจมีปัญหาอยู่บ้าง แต่ที่ผมทำไปทั้งหมด มันไม่ได้เกิดจากความประมาทหรือความโลภอย่างที่คุณวิสุทธิ์กล่าวหา”กรรมการบางคนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แสดงถึงความสนใจในคำพูดของแดนแดนหันมองทุกคนในห้อง เขากวาดสายตามองอย่างมั่นใจ ก่อนจะพูดต่อ “ที่ผมเลือกเปลี่ยนวัคซีนล็อตนั้น เพราะผมมองเห็นว่าเราต้องเริ่มต้นจากการทดลองในสภาพแวดล้อมจริง เราจำเป็นต้องรู้ว่ามีผลข้างเคียงอะไรเกิดขึ้นบ้าง และมันจะช่วยให้เราพัฒนาวัคซีนในเข็มต่อไปได้ดียิ่งขึ้น”กรรมการคนหนึ่งขมวดคิ้ว “แล้วชีวิตของคนที่แพ้วัคซีนล่ะครับ คุณคิดว่าสิ่งที่คุณทำมันเหมาะสมแล้วงั้นเหรอครับ?”แดนสบตากับกรรมการคนนั้นอย่างนิ่งสงบ ก่อนจะอธิบายต่อ“ผมเข้าใจว่าผลข้างเคียงคือสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น แต่เราก็ต้องเผ

ณ คอนโดของไททันในค่ำคืนนั้น ไททัน เดินทางมาถึงคอนโดของ วิสุทธิ์ ตามเวลานัดหมาย เขายืนอยู่หน้าลิฟต์ของอาคารสูงระฟ้า ดวงตาคมกวาดมองรอบ ๆ ด้วยท่าทีสงบนิ่ง เมื่อประตูเปิดออก เขาก้าวเข้าไปในลิฟต์ด้วยท่าทีมั่นใจ แม้จะอยู่ในสถานที่หรูหรา เขาก็ไม่ได้ตื่นเต้นหรือประหม่า เพราะบ้านของเขาก็หรูหราไม่แพ้กันเมื่อถึงชั้นของวิสุทธิ์ ไททันเดินไปเคาะประตูตามที่ได้รับแจ้ง เสียง ล็อกประตูปลดดังเบา ๆ ก่อนที่ประตูจะเปิดออก เผยให้เห็น วิสุทธิ์ ที่ยืนอยู่ในชึดทำงานเชิ๊ตสีขาวเรียบง่าย แต่กลับดูสง่างามอย่างไร้ที่ติ“มาถึงตรงเวลาจริง ๆ นะครับคุณไททัน” วิสุทธิ์กล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก พลางส่งยิ้มบาง ๆ ที่แฝงความเย้ายวน“ผมไม่ชอบให้ใครรอครับ” ไททันตอบพร้อมรอยยิ้มเล็ก ๆ เขากวาดสายตามองภายในห้องที่ตกแต่งอย่างหรูหรา เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นดูมีรสนิยมและถูกจัดวางอย่างลงตัววิสุทธิ์สังเกตเห็นสายตาของไททัน เขายกยิ้มเล็กน้อย“เดินทางมาไกลมากมั้ยครับ คุณพักอยู่แถวไหน”ไททันยิ้มเบา ๆ “ไม่ไกลมากครับบ้านผมอยู่ใกล้ ๆ กันครับแถวชิดลมครับ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจคำพูดนั้นทำให้วิสุทธิ์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เขาสนใจในความนิ่งและมั่น

วันที่ทุกคนในร้าน Georking Massage รอคอยมาถึง การสอบนวดของพนักงานใหม่เป็นเหมือนบทพิสูจน์ครั้งสำคัญสำหรับ ไททันและพีเจ ที่เตรียมตัวมาอย่างดี เขามุ่งมั่นที่จะทำให้ดีที่สุด แม้ว่าภายในใจจะเต็มไปด้วยความกังวลที่ซ่อนอยู่ในห้องสอบ รามนั่งอยู่บนเตียงนวด ใบหน้าของเขาดูเรียบนิ่ง แต่สายตาที่แฝงไปด้วยความครุ่นคิดนั้นไม่อาจปิดบังความรู้สึกภายในได้ เขามองไปที่ไททันที่กำลังจัดเตรียมน้ำมันนวดด้วยท่าทีที่ดูสงบนิ่ง แต่กลับมีความรู้สึกบางอย่างแผ่กระจายอยู่ในบรรยากาศ“ถ้าจัดเตรียมอุปกรณ์เสร็จแล้วก็เริ่มได้เลยนะไททัน ทำให้เต็มที่” รามพูดด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ในใจกลับหนักอึ้ง เขาพยายามทำตัวให้เป็นมืออาชีพ แต่ความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวเกี่ยวกับ วิสุทธิ์ แฟนเก่าของเขาทำให้ทุกอย่างยิ่งยากขึ้นเมื่อเขามองหน้าไททันไททันพยักหน้า เขาเริ่มต้นนวดที่ไหล่ของรามด้วยแรงกดที่พอเหมาะ ความเงียบในห้องทำให้ทั้งสองรู้สึกถึงความอึดอัดที่แฝงอยู่ จนนั้นต้องทำให้รามต้องหาเรื่องคุยเพื่อไม่ให้บรรยากาศเสียไปมากกว่านี้“อืม เก่งนะ น้ำหนักมือกำลังดี แบบนี้คงผ่านสบาย” รามเอ่ยชม แต่น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความรู้สึกที่ซ่อนเร้นไททันยิ้ม