All Chapters of Ang Lihim Na Dalaga ng Amo: Chapter 131 - Chapter 140

“Kamakailan lang po akong nagpakasal kay Edwin.” Iyan ang sagot ni Ana sa tanong ni Rea.Ayaw talaga ni Ana sabihin kung sino siya dahil sa ilang bagay. Pero kung hindi siya magsasabi ng totoo at magpapanggap na nahihiya siya sa ibang tao, hindi niya matatanggap ang pangalawang pagtataksil pagkatapos ng ginawa ng dating asawa niya.Ngayon, alam ni Ana na ang isang matatag na pamilya ay kailangan ng pagsisikap ng mag-asawa, kaya gagawin niya ang lahat, ang iba ay iaasa na lang niya sa asawa at sa Diyos.Tumahimik si Rea. Kahit hindi halata sa ekspresyon niya, mukhang hindi siya mapakali sa sagot na narinig niya.“Narinig ko, madalas magpasaway ang anak ko at palipat-lipat ang yaya dahil hindi kinakaya ang ugali nito. Mukhang na-tame mo ang anak ko, ano?” Tanong ni Rea.Pinilit ni Ana na ngumiti. Paano niya sasagutin iyon? Naguguluhan si Ana, alam ni Rea ang masamang ugali ng anak niya, alam niya na palipat-lipat ang yaya ni Lorita, pero bakit nagtatago pa rin siya at h

“Maraming salamat sa paghatid kay Rea pauwi.” Sabi ng nanay ni Rea habang umiiyak pagkatapos marinig ang kwento ni Edwin kung paano nawalan ng malay si Rea sa bahay nila.Napalunok lang si Ana at hindi alam ang gagawin nang makita niyang umiiyak ang nanay ng nanay ni Lorita. Malungkot ba ito o natutuwa? Hindi maintindihan ni Ana ang nararamdaman nito.Kung nag-aalala ito sa anak, hindi ba dapat dalhin na lang nila si Rea sa ospital? Bakit umiiyak lang ito na parang normal lang ang nangyari kay Rea?“Matagal nang nahihirapan si Rea. Gusto niyang makita si Lorita pero nahihiya at natatakot siya dahil baka maalaala niyo ang sakit noon. Ako ang nagsabi sa kanya na pumunta at maging matapang dahil anak niya si Lorita at dapat niyang gampanan ang tungkulin niya bilang ina kahit na huli na dahil nagkamali siya.” Malungkot na sabi ng nanay ni Rea.Hindi pa rin makasagot si Ana. Kung sasabihin niya ang totoo, hindi niya alam kung bakit wala siyang pakialam sa nanay ni Rea, hindi gay

Umiiyak ng tahimik si Wendy matapos niyang punit-punitin ang mga libro sa mesa malapit sa kanyang kama. Ginulo rin niya ang buong kwarto hanggang sa mabasag ang kanyang mga kuko at magkasugat-sugat ang kanyang mga daliri.Frustration, marahil iyon ang nararamdaman ni Wendy ngayon dahil halos isang buwan na siyang binabantaan ng mga taong bigla na lang sumusulpot at nagkukuwento tungkol sa pambubully niya sa mga kaklase niya noon. Dagdag pa rito, ang mga larawan niya sa social media ay kinuha ng mga gumagamit ng social media nang walang pahintulot at ginawang nakakatawang meme na nagpahiya sa kanya.Paulit-ulit na pinunasan ni Wendy ang kanyang mukha nang mariin, at hinila-hila rin niya ang kanyang buhok sa sobrang frustration at galit. Hindi niya alam na ang matagal na niyang nakalimutang kaso ng pambubully ay muling lumutang. May isang biktima ng bullying na nagsalita at nagpakita pa ng litrato ng mga pasa sa kanyang braso at pulso. May saksi rin na nagpatunay at sinabing nakita

Bumalik si Wendy sa bahay habang pinupunasan ang kanyang mga luha. Nag-aalala ang kanyang mga magulang at nilapitan siya para tanungin kung ano ang nangyari.“Ano’ng nangyari, anak?” tanong ng ina ni Wendy na nag-aalala.Nag-aalala rin ang ama ni Wendy.Pero ayaw niyang magtanong ng pareho sa anak niya sa sitwasyon nito. Hintayin na lang niya hanggang handa nang magsalita ang anak niya.Bumuntong-hininga si Wendy, tinignan ang kanyang mga magulang at naisip, kung hindi sila ang kanyang mga magulang, hindi sana ganoon kahirap ang buhay niya.“Kung hindi mo sinagasaan ang asawa ng tatay ko, hindi sana ako laging pinag-iinitan!” Galit na tinignan ni Wendy ang kanyang ama at sinabi, “kung hindi ka sana babaero, hindi sana nangyari ito!”Tumahimik ang ina ni Wendy, hindi niya alam kung ano ang isasagot.Hinihimas ni Ginoong Bram ang kanyang noo, hindi niya alam kung paano niya aaliwin ang kanyang anak at pipigilan ito sa pagsasalita.Pinunasan ulit ni Wendy ang kanyang luha, ha

Natahimik si Rea, nanigas sa kinatatayuan habang pinakikinggan ang mga ungol na naririnig mula sa likod ng pintuan ng silid nina Ana at Edwin. Balak sana ni Rea na pumunta sa kusina para kumuha ng tubig, pero natigilan ang kanyang mga paa nang marinig ang kakaibang ingay na nagmumula sa loob ng silid nina Ana at Edwin.Ngayong gabi, nagpasya si Rea na magpalipas ng gabi doon sa dahilan na gabing-gabi na para umuwi, at natulog siya sa silid ng mga bisita dahil sinabi ni Lorita na gusto lang niyang matulog kasama si Nathan.Shet! Bulong ni Rea sa kanyang sarili.Hindi niya alam kung bakit siya naging interesado sa pakikinig sa mga ungol na iyon at tumayo pa mismo sa harap ng pintuan ng silid para pakinggan ang hindi dapat niya marinig.Kinuyom ni Rea ang kanyang mga kamay, hindi niya matiis na pakinggan ang lahat ng iyon, pero hindi niya maintindihan kung bakit nag-aatubili siyang umalis doon. Pinagmasdan ni Rea ang pintuan ng silid nina Ana at Edwin at doon niya napansin ang isang baga