All Chapters of Ang Lihim Na Dalaga ng Amo: Chapter 111 - Chapter 120

Nakangiti si Bellerien habang tinitignan si Damien na masigasig na tumutulong sa kanya. Ang panaderya na inaasikaso nila ngayon ay ang ika-anim na panaderya na binuksan dalawang araw na ang nakakaraan. Magsisimula na ang mga empleyado bukas, kaya ngayon ay si Bellerien ang bahala. Mabuti na lang at Linggo ngayon kaya natulungan siya ni Damien.Nandoon din si Jason, sobrang excited dahil maraming tao sa panaderya at malapit sa nanay at tatay niya.“Dalawang tinapay, libre ang isang mini cake!” Sigaw ni Jason na ginagaya ang sinabi ng nanay niya.Tumawa si Damien habang nakikita ang anak na sumisigaw at tumatakbo. Wala namang gaanong maitutulong si Damien. Si Bellerien lang ang marunong makipag-usap sa mga customer dahil mabait at magaling siyang makakuha ng loob ng mga ito.Maya-maya, umupo si Bellerien dahil pagod na siya sa buong umaga at hapon.Binaba ni Damien ang anak niya para maglaro sa baba gamit ang laruan nito. Pagkatapos, lumapit siya sa asawa niya at dahan-dahang min

"Sa totoo lang, gaano ba ako kahamak sa paningin mo, Sir?" tanong ni Ana na ang mga mata ay tila sumusuko na.Ang tanong ni Ana ay talagang nagpabalik sa ulirat ni Edwin at pinahinto ang ginagawa niya.Ngumiti si Ana ng mapait, pinipigilan ang lahat ng galit na nararamdaman. Alam niya na kahit anong sabihin niya na may pagka-inis o kahit anong galit ang ipakita niya sa mukha, hindi talaga susuko si Edwin at hindi talaga magsisisi sa ginawa niya."Hindi kita hinahamak." Sabi ni Edwin, seryoso ang mukha na parang totoo ang sinasabi niya. "Kung hinahamak kita, malamang ay ihahagis ko sa mukha mo ang pera, ngingisi ng masama sa’yo at yayain kitang magpakasal para lang sa kapakanan ko."Patuloy na tinitignan ni Edwin si Ana. Alam niya na ang ginawa niya ay maaaring magdulot kay Ana ng lalong ayaw na pakasalan siya dahil sa tingin nito ay masama ang ugali niya. Pero habang tumatagal, habang sila’y magkasama sa iisang bubong kahit na may mga limitasyon sa moralidad at damdamin, talagang nak

Tinitigan ng ina ni Damien ang litrato ng kanyang anak habang iniisip ang lahat ng nangyari. Talagang nakikita at nararamdaman niya na parang hindi matanggap ng kanyang anak ang gusto niya bilang isang ina at ngayon bilang isang lola. Noong araw na pinuntahan niya si Jason at sinubukang lapitan ito sa pamamagitan ng pagbibigay ng ilang aklat-aralin, at sinubukang turuan ito, ngunit nagulat siya dahil lumalabas na mas marami pang alam ang kanyang panganay na apo, na nag-iisa pa rin, kaysa sa inaasahan niya. Napabuntong-hininga ang ina ni Damien. Nakikita niya ang kanyang anak na patuloy na tumatanggi sa ibang babae para mapangalagaan ang kanyang pangalan at ni Damien, dagdag pa na pinag-uusapan na naman sa social media ang tungkol sa kanyang anak at asawa. Ngayon, mahirap na rin silang paghiwalayin, dagdag pa na mukhang napakatalino ni Jason at lahat ng iyon ay dahil sa paraan ng pagtuturo ng kanyang ina sa kanyang apo. Oo, hindi nga ipinanganak si Bellerien sa isang mayaman at kilalan

Magkaharap sina Ana at Edwin, napakalapit ng mga noo nila kaya nakikita nila ang mga mata ng isa’t isa. Ang halik na ilang sandali lang ang nakalipas ay puno ng sigla at pagnanasa, ay pansamantalang tumigil para masulyapan ang mga mata ni Ana, para tiyakin kung maaari pa bang sumulong at lumampas sa limitasyon? Wala namang sinabi si Ana, gulo-gulo ang isip niya kaya nawalan siya ng salita, nakatitig siya sa mga mata ni Edwin kahit wala naman siyang iniisip.“Hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Hindi mo ako pwedeng tanggihan dahil kung susubukan mo man, hindi ako titigil.” Iyan ang sinabi ni Edwin na ang mga mata ay hindi maintindihan ni Ana.Tumahimik ulit si Ana, parang na-estatwa.Alam niya na hindi dapat niyang tanggapin ang nakakahumaling na atake na iyon. Pero sa unang pagkakataon, nawawalan siya ng kontrol sa sarili, kahit alam niyang nangyayari iyon, sinisisi pa niya ang sarili dahil hindi niya iyon matanggihan.Ipinagpatuloy ni Edwin ang paghalik, nasa leeg na ni

“Bakit ko kayo tatanggapin dito?” Tanong ni Bellerien habang tinitignan sina Leora at Tiya Lina nang may pang-uuyam.Tinignan naman ni Tiya Lina si Bellerien nang may pagkairita.Anuman ang relasyon nila noon, at gaano man sila ka-lapit na parang tiya at pamangkin, bilang pamilya, dapat tanggapin at tulungan ni Bellerien ang mga ito bilang kapalit ng pagtira at pagkain sa kanila noon.Naiinis din si Leora, pero natatakot din siya dahil kung hindi sila titira sa bahay ni Bellerien, wala silang matutuluyan at baka matulog na lang sila sa lansangan. Muli siyang tumingin kay Bellerien na parang namamalimos at sinabi, “Ate, hindi naman talaga tayo magkasundo noon dahil sa ilang bagay at mga hindi pagkakaunawaan. Pero pwede mo ba kaming tulungan na tumira at magtrabaho dito kahit ilang buwan lang hanggang sa makahanap kami ng ibang matitirhan at may kaunting puhunan para sa negosyo namin para may makain kami?”Tiningnan ni Damien ang asawa niya. Sinusubukan niyang alamin kung pap