All Chapters of My husband is a Billion-Dollar: Chapter 31 - Chapter 40

Hinilot ko ang sintido ko habang nakapikit, ramdam kong gustong gusto na talagang humiga ng katawan ko para magpahinga Kasalukuyan akong nasa ibabang floor para mapa print ang mga dokumentong kailangan ni Raven, 100 pieces ang kailangan niya kaya naghihintay ako ngayongs matapos ang mga ito. Mukha ngang hindi pa siya nakuntento sa pagpapahirap saakin kanina sa meeting. Habang naroon kasi kami ay walang tigil ang pag uutos niya saakin, literal na pinalit niya ako kay David bilang assistant niya pero mas malala pa. Kape, tubig, palakasin ang aircon, pahinaan ang aircon, dalhan siya ng bagong copies ng malinis na bondpaper, gatas na fresh at maya maya uutusan niya akong hanapin sa kumpol kumpol na folders ang dokumentong ipapahanap niya saakinSa dalawang meeting iyon nangyari at ng matapos iyon ay akala ko tuluyan ko ng makukuha ang pirmadong dokumento at makakauwi na pero nagkamali ako, pagbalik namin sa opisina niya ay binigyan niya ulit ako ng sandamkamak na gawain kahit na naroon

Para akong binabangungot sa aking tulog, nanaginip kasi ako na hinahabol raw ako ng mahaba, malaki at matabang hotdog habang nakakatakot itong tumatawa. Ang mas malala pa ay mukha ni Raven ang nasa hotdog habang nasa kamay nito ang panty kong wasak wasak Hindi ko alam kung paano napunta sa kamay niya ang panty pero takbo takbo akong lumalayo sa kaniya Hindi ko nga lang nasubaybayan ang sumunod na nangyari sa aking bangungot na panaginip dahil sa ingay na naririnig ko, wala akong choice kung hindi gumising at magmulat ng mata pero pinagsisihan ko kaagad ang ginawa "O-ouch" bulong ko at napahawak sa ulo, masakit na kirot ang tumama sa aking ulo pagmulat palang Hindi ko na sana papansinin ang sumisigaw sa labas ng apartment pero mukhang wala itong balak tumigil, malakas din ang mga kalabog na ginagawa niya sa pintuan kaya wala akong choice kung hindi nahihirapang tumayo para puntahan iyon Pilit kong pinapakinggan ang boses ng sumisigaw sa labas dahil mukhang pamilyar ang boses pero

Mainit. Mainit sa loob ng katawan ko, pero giniginaw ako. Parang may apoy na lumalamon sa loob ko habang ang balat ko ay sinasayad sa yelo. Basang-basa ang batok ko, pati unan. Ramdam kong nilalaban ng katawan ko ang lagnat pero parang ako 'yong natatalo. Hindi ko na alam kung ilang oras na akong nakahiga. Hindi ko na rin alam kung anong oras na. Ang alam ko lang... ang sakit. Masakit ang ulo ko. Masakit ang mata ko. Masakit ang bawat galaw ng daliri ko. Para akong dinudurog, kinukuryente, sabay binabalatan ng buhay. Pilit kong pinipikit ang mata ko pero ang panginginig ng kalamnan ko ang paulit-ulit na gumigising sa akin. Gusto ko lang mawala. Gusto ko lang maglaho 'tong lahat ng nararamdaman ko. Hanggang sa makarinig ako ng boses dahilan para magising ako sa malalim kong bangungot Pamilyar ang boses niyang malalim at matigas, nanuot din ang pamilyar niyang amoy kaya tuluyan akong nagising sa katotohanan "Jazeah..." Napakagat ako sa labi ko. Halos wala na akong lakas, pero si

"Don't lie to me Jazeah" Mahaba ang nguso habang kunot ang nuong nakatitig ang seryosong mata ni Raven saakin Kasalukuyan kaming nasa sofa ng aking apartment, nasa harapan ko siya at kulang nalang I lock niya ako sa kinauupuan ko o kaya naman ay pa upuin niya ako sa kaniyang hita. Ayaw niya kasing lumayo saakin habang nag-uusap kami At tungkol parin kay Axel ang usapin, hindi ko alam bakit nasama ang hilaw kong pinsan sa lovelife namin "Hindi ko nga siya boyfriend, pinsan ko kaya siya gusto mong ma family stroke kami?" Sakristo kong tanong sa kaniya Lumambot ng kaunti ang mata niya pero strikto parin siya at mukhang hindi pa tapos ang tanong session niya, mabuti nalang at magaan na ang pakiramdam ko at dahil iyon sa pag aalaga niya saakin kagabi "Then explain to me bakit ka niya tinawagan noong nasa office kita? You look so worried about him na iniwan mo pa ako roon with my hard on" para siyang tatay na nag i-interrogate sa mga lalaki ko sa buhay "Tinawagan niya ako kasi nas

"Anong nangyayari dito?" Ramdam ko pa ang lamig ng aircon sa batok ko pero hindi iyon nakatulong para palamigin ang naglalagablab kong damdamin habang nakatitig sa mga taong nasa loob ng meeting room. Narinig ko ang hakbang sa likod ko. Si Katy. I could sense her presence, steady and alert, but she didn't say anything. She didn't need to. Nasa mga mata ko na ang lahat ng gustong sabihin. "Excuse me, we're in the middle of an important meeting here," sabat ni Stephanie, ang tono'y pa-inosente pero may bahid ng pang-aalipusta. Dahan-dahan akong lumingon sa kanya, tinaasan ko ng kilay ang babae habang nararamdaman kong tumataas na rin ang tono ko. "At sino ka para mag-held ng important meeting sa kompanya ko?" Nagkibit-balikat siya, halatang handa na sa sagot niya. "Excuse you. Hindi ikaw ang CEO rito. And I also have the blood of Andres—may karapatan ako rito," sagot niya, kasabay ng pagyuko niya na parang gusto niyang paamo ang mga investors sa paligid, like she was playing the v