บททั้งหมดของ ลลิตจะปกป้องหม่าม้าเอง: บทที่ 41 - บทที่ 50

 และแล้ววันที่ผู้ปกครองทุกคนต่างรอคอยก็มาถึง นั่นก็คือวันที่เด็กอายุเจ็ดขวบทุกคนจะได้รับการตรวจเพศรองนั่นเอง โรงเรียนนานาชาติไอซิสสมกับเป็นโรงเรียนชั้นนำของประเทศทุกห้องเรียนนอกจากจะมีหมอให้การตรวจเพศรองแล้วยังมีนักจิตวิทยาพร้อมให้คำปรึกษาแก่ผู้ปกครองที่มาให้กำลังใจด้วยสาเหตุที่ต้องให้มีนักจิตวิทยาอยู่ด้วยเนื่องจากเด็กนักเรียนบางคนคาดหวังว่าตัวเองต้องเป็นอัลฟ่าแน่นอนแต่ผลปรากฏว่าตัวเองเป็นแค่เบต้าทำให้เด็กน้อยอาจเกิดความเครียดได้ส่วนเด็กน้อยสองคนที่นั่งหน้าเซ็งอยู่ด้านนอก มองดูเด็กน้อยบางคนตื่นเต้นจนร้องไห้บ้างก็มีอาการสั่นเทา“น้องแทมไม่ต้องเครียดนะครับ ไม่ว่าหนูจะมีเพศรองแบบไหนแม่ก็รักหนู”ดาหวันเอ่ยบอกลูกชายอย่างอ่อนโยนแทมมาลีนยิ้มแหยหยิบคุกกี้ที่ลออจันทร์ทำมาให้เข้าปากอย่างอารมณ์ดี ไม่มีท่าทางตื่นเต้นเหมือนเด็กคนอื่นเลยสักนิด“ความจริงแม่จ๋าไม่ต้องมาก็ได้นะ” ดาหวันที่ได้ยินลูกชายตัวแสบพูดก็หุบยิ้ม มือเรียวบีบแก้มที่เคี้ยวคุกกี้จนแก้มป่องจนแทมมาลีนร้องโอด“คราวที่แล้วพี่ชายของลูกแม่ก็ไม่ได้มา ล

            ใจกลางมหาวิทยาลัยชื่อดังมีเสียงดนตรีกับเสียงกลองตีเป็นจังหวะ เหล่ารุ่นพี่ทั้งหลายต่างเต้นท่าทางตลกเพื่อให้รุ่นน้องปีหนึ่งได้ผ่อนคลาย ท่ามกลางนักศึกษาที่นั่งเข้าแถว เด็กหนุ่มหน้าตาสวยหวานสีตาอำพันที่สะท้อนออกมาทำให้บรรดาหนุ่มรุ่นพี่ทั้งหลายต่างจับจ้องเมียงมองกันไม่ขาด          “น้องคนนั้นชื่ออะไร สวยชะมัดเลยว่ะ”          “ชื่อลลิต กูไปสืบมาแล้ว”          “ไอ้นี่ก็เร็วเกิน”          “ว่าแต่เด็กที่นั่งข้างน้องลลิตนั่นหน้าคุ้น ๆ เนอะ”          “ใช่กูว่าเหมือน....”          “น้องกูเอง

         “สุดยอดเลย พี่แทนหามาได้ยังไงครับ” ลลิตทิ้งความกลัวไปหมดหลังจากเห็นของที่วางอยู่บนเตียง“ให้เพื่อนที่อเมริกาหาให้น่ะ” ทุกปิดเทอมแทนไทจะต้องไปอเมริกาเพื่อเรียนซัมเมอร์โดยมีคุณตาและคุณยายดูแลอยู่ที่นั่น แทมมาลีนก็เคยไปครั้งหนึ่งและไม่ยอมไปอีกเลยเจ้าตัวเล่าให้เขาฟังด้วยท่าทางขยาดคุณตาน่ากลัวชะมัดยาด“ขอบคุณครับพี่แทน” ลลิตถือรองเท้ารุ่นลิมิเต็ดไว้ในมือ กระโดดกอดชายหนุ่มจนแทนไทเซไปด้านหลังตอนนี้ลลิตเปลี่ยนความชอบจากการสะสมหุ่นยนต์มาเป็นรองเท้าหายาก เด็กหนุ่มสะสมรองเท้ามากขึ้นเรื่อย ๆ จนเผื่อแผ่ความชอบไปยังน้องชายจนครามต้องทุบห้องด้านล่างสร้างห้องสำหรับใส่รองเท้าหายากของลูกชายโดยเฉพาะ“อืม ขอกอดหน่อยสิ”แทนไทรวบร่างบางเข้ามาไว้ในอ้อมแขนจนลลิตเริ่มรู้ถึงสัญญาณอันตราย“อื้อ ปล่อยก่อนครับ เหวอ”รู้ตัวอีกทีลลิตก็ล้มลงบนเตียงโดยมีแทนไทนอนกอดเป็นลูกหมีโคอาล่า รุ่นพี่หนุ่มซุกหน้าเข้ากับอกบางถูไถไปมาอย่างออดอ้อน

  ตึก ตึก ตึก“พี่คีย์ เร็วหน่อยจิ”เสียงของเด็กน้อยดังขึ้นทำให้เด็กชายรูปร่างสูงปราดเปรียวเร่งจังหวะฝีเท้าให้ทันสาวน้อยวัยอนุบาล“ลินิน รอพี่ด้วย”เสียงห้าวที่เพิ่งแตกหนุ่มของเด็กชายคีตาเรียกน้องสาวตัวน้อยให้รอตนด้วย“ไม่เอา ลินินคิดถึงพี่ลลิตนี่นา”สาวน้อยวิ่งเข้าไปบริษัทไม่ยอมรอพี่ชายอีกต่อไป ทำให้  คีตาต้องวิ่งตามเข้าไปก่อนจะอุ้มร่างตุ้ยนุ้ยขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนหม่าม้าของเขาเลี้ยงลูกเก่งทุกคนเหมือนที่คุณย่าเคยว่าไว้เป๊ะ จะมีลูกกี่คนก็เลี้ยงลูกให้ตัวจ้ำม่ำทุกคนถึงคุณไพลินจะว่าอย่างนั้นแต่ในใจก็อดปลื้มใจที่บรรดาลูกหลานตัวอวบอ้วนทุกคน ถึงตอนโตขึ้นมาจะหุ่นดีกันหมดก็เถอะ“คิกคิก ปล่อยลินินนะ”สาวน้อยดีดดิ้นอยากลงไปวิ่งเองมากกว่าแต่คีตาไม่ยอมปล่อยให้น้องสาววิ่ง กระชับอ้อมกอดเดินไปยังร้านกาแฟ“พี่ลลิตจะมาหรือยังนะ”ลินินโอบคอพี่ชายคนรองถามอย่างใคร่รู้“คงมาแล้วล่ะ พี่แทนก็คงมาด้วย”“พี่

  "แล้วนายจะกลับอิตาลีเลยหรือเปล่า”ลลิตถามอัยวาขณะที่ทั้งสองอยู่ในลิฟต์ ครามอยากตามลงมาด้วยแต่ถูกเตวิชขวางไว้เสียก่อนจึงได้แต่มองลูกชายและอดีตลูกชายเดินออกไปตาละห้อย          “คงต้องกลับเลย ฉันลาหยุดได้แค่ไม่กี่วัน” ราฟาเอลก็ทิ้งการเรียนตามเขามาด้วย อัยวาไม่อยากให้แฟนตัวเองถูกไล่ออกจึงต้องรีบกลับไป“ฉันอยากแวะไปหาคุณยายกับคุณตานะแต่ฉันไปตามที่อยู่เดิมกลับมีคนอื่นเข้ามาอาศัยอยู่แล้ว” อัยวาพูดด้วยน้ำเสียงจนใจ ลลิตได้แต่เห็นใจเรื่องของครอบครัวอัยวาเขาคงไปยุ่งมากไม่ได้โอเมก้าสองคนเดินไปยังร้านกาแฟของลออจันทร์ ทันทีที่ลลิตเปิดประตูเข้าไปก็ต้องอมยิ้มเมื่อเห็นอัลฟ่าสองคนนั่งจ้องหน้ากันโดยมีน้องคีย์นั่งทำการบ้านด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับ“พี่ลลิตมาแย้ว”ลินินที่นั่งอยู่บนตักแทนไทดิ้นลงวิ่งมาหาพี่ชาย“ลินินมาได้ไงครับ” ลลิตถามด้วยความแปลกใจ นี่ยังไม่ถึงเวลาเลิกเรียนนี่นา“วันนี้โยงเยียนเล