ไม่มีใครหอบสมบัติที่สร้างสมไว้ในชาตินี้ เอาใส่โลงเพื่อเอาไปกินใช้ในชาติหน้าได้ ที่มีติดกายไปหลังหมดลม ก็แค่เสื้อผ้าชุดเดียวกับเศษเงินนิดหน่อยในปาก...เปาโลบีบเค้นจนไดอาน่าเป็นโรคจิตอ่อนๆ เธอไม่รักตัวเอง สนุกเพื่อให้ลืมความทุกข์ที่เกาะกุมในใจ เธอปล่อยตัว ปล่อยกายไปกับรสกามา จนเมื่อได้เจอฟาบริช...ร่างกายของเธอก็ไม่สะอาดพอที่จะทำให้เขาพอใจได้...แต่ไดอาน่าก็ไม่เคยตัดใจ เธอพยายามทำทุกทางให้ฟาบริชเห็นว่าเธอรักเขามากเพียงไหน...แต่ก็เหมือนเดิม...ฟาบริชไม่เคยสนใจมอง...เขาเดินไปข้างหน้าและทิ้งเธอไว้ให้มองตามหลังไดอาน่าไม่เคยหยุดคิด...ต่อให้เธอหมดลมหายใจ ในหัวใจเธอก็จะมีแต่เขาผู้เดียวดีคอร์เนอร์ซิตี้... ห้องประชุมใหญ่ของดีคอร์เนอร์ซิตี้ เป็นห้องกว้างจุคนได้เกิน100 คนผ้าม่านสีน้ำตาลเข้มยาวจรดพื้นพรมสีเปลือกหมาก...ตัดกันเป็นอย่างดีและดูโอ่อ่าสมกับความยิ่งใหญ่ของดีคอร์เนอร์ซิตี้ บรรยากาศโดยรวมยังถือว่าใช้ได้ เมื่อคนสำคัญส่วนใหญ่ที่เหินฟ้ามาอย่างเร่งด่วน ไม่ได้มีสีหน้าไม่พ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-28
Masuk
