All Chapters of ลิขิตรักนายสุดหื่น: Chapter 141 - Chapter 150

ส่วนจาซุสเขาก็มองกวินตาแต่งตัวแล้วเอาของไปเก็บด้วยรอยยิ้ม ยิ่งเขามองหน้าลูกชายตัวน้อยของเขาที่นอนอยู่เขาก็ยิ้มไม่หุบเลย เพราะเขาไม่คิดว่าเขาจะมีลูกที่หน้าตาหน้ารักน่าชังแบบนี้ แถมหน้าตาของลูกก็ดันออกมาเหมือนเขาอีก แบบนี้ไม่ให้เขายิ้มอย่างภูมิใจในน้ำเชื้อของตัวเองได้ยังไงล่ะ“ฟาดีนนี่เหมือนผมจังเลยเนอะคุณ…ดูสิ ตา จมูก ปาก เคร้าโครงหน้า แล้วก็เพศลูกก็ยังเหมือนผมอีก…นี่ลูกแทบจะไม่มีอะไรเหมือนคุณเลยนะเนี่ย” จาซุสพูดออกไปแล้วก็มองลูกชายอย่างอ่อนโยน จนกวินตาที่นั่งยองๆเก็บของอยู่นั้นเงยมองหน้าจาซุสแบบค้อนๆ“ค่ะ…เชื้อพ่อคงจะแรงมั้งคะ กลบยีนส์เด่นยีนส์ด้อยของฉันไปซะหมด…เฮ้อ…อุ้มท้องมาตั้งเก้าเดือนไม่มีอะไรเหมือนฉันเลยสักอย่าง…” กวินตาพูดบ่นออกไปแล้วมองเขาแบบนอยๆ เพราะพูดเรื่องนี้ทีไรเธอก็อยากจะให้ลูกหน้าเหมือนเธอบ้าง ไม่ใช่เหมือนพ่อไปซะหมดแบบนี้“ฮ่าๆ ได้ผัวแขกก็แบบนี้แหละน่าคุณ จะผสมกับชาติไหนลูกออกมาก็หน้าคมแบบนี้แหละ…ฟาดีนเขาไม่เหมือนคุณไม่เป็นไร เดี๋ยวคนต่อไปล่ะไม่แน่…ผมจะพยายามเอาให้เหมือนคุณก็แล้วกันนะ หึๆ…” จาซุสพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มใส่เธอแบบกรุ้มกริ่ม เพราะเขาว่าจาซุสนั้นควรจะมีน้องอีกสั

ด้านจาซุสพอเขาอยู่ในรถแล้วเขาก็กดโทรกลับไปหาแม่ของเขาทันที เพราะเขาคิดว่าเขาต้องเคลียร์กับแม่ของเขาก่อน ไม่อย่างนั้นท่านต้องหาเรื่องวุ่นวายมาให้เขาอีกแน่ๆ“ว่าไงครับแม่ โทรมาหาผมมีอะไรครับ” จาซุสพูดออกไปเมื่อแม่ของเขารับสายของเขาแล้ว เขาก็เอ่ยถามไปทันที“ลูกยังจะมามีหน้ามาถามแม่อีกเหรอจาซุสว่าแม่โทรหาลูกทำไมน่ะ นี่ลูกพูดแบบนั้นกับหนูอาย่าได้ยังไงหึ รู้ไหมว่าหนูอาย่าน่ะเขาเสียใจแค่ไหนหึ วันนี้กลับไปนอนบ้านซะ อย่าทำตัวเหลวไหลอีกจาซุส ถือแม่ขอร้องนะ เลิกยุ่งกับผู้หญิงหิวเงินพวกนั้นสักที พวกนั้นไม่มีใครรักลูกแม่จริงๆหรอก” ชามาพูดไปด้วยเสียงเข้ม จนอาย่านั้นมองแล้วยิ้มออกมาทันที เพราะแม่ของจาซุสนั้นดุจาซุสแทนเธอแล้ว“รวมถึงอาย่าเขาด้วยครับ เพราะเขาก็แต่งงานกับผมเพราะผลประโยชน์เหมือนกัน แม่คิดว่าผมจะได้ความรักที่จริงใจจากผู้หญิงคนนี้เหรอครับ….ผมยอมแต่งงานกับอาย่าตามความต้องการของพ่อกับแม่แล้ว ดังนั้นตอนนี้ผมขอใช้ชีวิตของผมบ้างนะครับ ผมอยากจะอยู่กับผู้หญิงที่ผมรัก…และผมจะรับเขาเข้ามาเป็นภรรยาอีกคนของผม…” จาซุสพูดบอกไปด้วยเสียงจริงจัง จนชามานั้นโกรธจนมือสั่นไปหมดส่วนอาย่าก็นั่งฟังชามาพูดอย่าง

“เราไม่ต้องมาหรอก เดี๋ยวแม่จะถ่ายรูปส่งให้เราดูก็พอ ถ้าเราอยากจะร่วมยินดีกับพี่มีนเขา แกก็อย่ามาก่อเรื่องที่นี่นะยัยมุก…แค่นี้แกก็ทำให้พวกเราปวดหัวกันมากพอแล้ว…” เพ็ญพักตร์พูดบอกไป จนมารียาที่เดินมาเรียกแม่ของเธอออกไปทานดินเนอร์ด้วยกันนั้นถึงกับหยุดเดินเลยทันทีที่ได้ยินแม่ของเธอพูดกับมุกดา“มุกตั้งใจจะไปร่วมยินดีจริงๆนะคะ ไม่ได้จะไปก่อกวน มุกก็แค่อยากจะไปเห็นเท่านั้นเองว่าพี่มีนเขาสามีแบบไหนกัน ถึงได้แต่งงานราวกับสายฟ้าแลบแบบนี้…ถ้าได้ผู้ชายไม่ดีขึ้นมาจะทำยังไงคะแม่…” มุกดาพูดออกไป“เฮ้อ…เขาน่ะดีกว่านายปาล์มก็แล้วกัน…แม่ยืนยันได้…แม่เหนื่อยแล้วนะมุก แม่อยากเห็นลูกกับพี่เขารักและห่วงใยกัน ไม่ใช่มาอิจฉาริษยากันแบบนี้ แม่ขอร้องนะมุก อย่ายุ่งกับพี่เขาอีกเลย…เราน่ะอยู่ที่ไทยไป ไม่ต้องมาที่นี่หรอก” เพ็ญพักตร์พูดออกไปแล้วก็ทำหน้าเหนื่อยใจออกมา“แม่ก็เป็นซะแบบนี้ รักแต่พี่มีนแล้วแบบนี้จะไม่ให้มุกอิจฉาพี่มีนได้ยังไงคะ ขนาดความรู้สึกแม่ก็ยังแคร์ยังห่วงแค่พี่มีน แต่กับมุก แม่ไม่สนไม่แคร์เลยด้วยซ้ำ” มุกดาพูดออกไปอย่างน้อยใจ เพราะเธอไม่เคยได้รับความรักและความใส่ใจเลย“แกก็เอาแต่คิดแบบนี้แล้วเมื่อไ

ด้านปรมินทร์ที่ทำงานอยู่นั้นน้องสาวของเขาก็เข้ามาขอพบ เขาก็อนุญาติให้เขามาเพราะนี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว ทำให้เขานั้นพอที่จะมีเวลามาพูดคุยกับน้องสาวของเขาได้“ทำไมอยู่ๆถึงมาหาพี่ที่บริษัทหึ มีอะไรสำคัญหรือเปล่า…” ปรมินทร์เอ่ยถามน้องสาวของเขาที่กำลังเดินเข้ามาอย่างสงสัย“มีสิคะ…เรื่องสำคัญมากๆของพี่ปาล์มเลยนะคะ และมันจะต้องทำให้พี่ปาล์มดีใจมากแน่ๆค่ะ…ทายดูไหมคะว่านี่เอกสารอะไร…หึๆ” ปาลินพูดออกไปแล้วเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับพี่ชายของเธอ พร้อมกับชูซองเอกสารสีน้ำตาลให้พี่ชายดู“เอกสารอะไรพี่จะรู้ได้ยังไงล่ะหึ…เราอย่ามัวแต่เล่นสิปริม เอาเอกสารอะไรมาก็รีบๆพูด” ปรมินทร์พูดออกไปแล้วมองน้องสาวแบบดุๆ เพราะเขาจะไปเดาออกได้ยังไงล่ะว่ามันคือเอกสารอะไร“ใจเย็นๆสิคะ ปริมก็จะเปิดให้พี่ปาล์มดูนี่ยังไงล่ะคะ…นี่ค่ะ…ใบหย่าที่มุกดาเซ็นต์เอาไว้ให้พี่…แม่บอกว่าให้พี่รีบเซ็นต์เลยนะคะ จะได้ให้ทนายเขาไปทำเรื่องทุกอย่างให้จบที่เขต…อ่ะ…เซ็นต์เลยค่ะพี่ปาล์ม…” ปาลินดึงเอกสารออกมาแล้วเธอก็พูดออกไปด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับส่งให้พี่ชายของเธออย่างดีใจเลยทีเดียวปรมินทร์ได้ยินแบบนั้นถึงกับอึ้งไปเลย ก่อนจะมองกระดาษที่เขียน

ณ ห้องอาหารสุดหรูในโรงแรมของฮัสลานจาซุสและฮัสลานก็มานุ่งพูดคุยกัน พร้อมกับพาฟาดีนมาด้วยทำให้สองหนุ่มนั้นดูเหมือนพ่อลูกอ่อนกันทั้งคู่เลย เพราะผลัดกันอุ้มผลัดกันเล่นกับฟาดีนไปมา จนต้อนนี้ฟาดีนนั้นอยู่ในอ้อมแขนของฮัสลานอย่างน่ารักเลยทีเดียว“กว่ามีนจะคลอดลูก ฉันว่าแกคงเลี้ยงเด็กคล่องเลยว่ะ ดูสิ แกเหมือนพ่อลูกอ่อนยิ่งกว่าฉันซะอีกว่ะ ฮ่าๆ” จาซุสพูดออกไปแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจที่ได้เห็นเพื่อนหนุ่มในมุมนี้“แกอย่ามาแซวฉันเลย แกเองก็ไม่น้อยหน้าฉันเท่าไหร่หรอก นี่ไม่คิดจะกลับบ้านกลับช่องแล้หรือไงวะ หรือว่ากลับไม่ถูกแล้ว…” ฮัสลานพูดแซวเพื่อนหนุ่มกลับไปแล้วยิ้มมุมปาก เพราะตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่กลับเลย“ก็เมียกับลูกฉันอยู่ที่นี่แกจะให้ฉันกลับไปทำไมล่ะวะ พึ่งคืนดีกันแบบนี้ฉันก็ต้องเฝ้าพวกเขาไว้สิวะ ถ้าเขาหนีกลับไทยไปอีกจะทำยังไงวะ…นี่เมื่อคืนกวางก้ยังใจร้ายไม่ให้ฉันนอนด้วยอีก แม่ง…นึกว่าจะได้นอนกอดเมียให้หายชื่นใจสักหน่อย แม่ยายดันมากันซีนฉันซะงั้น” จาซุสพูดบอกไป ก่อนจะบ่นออกมาเพราะเมื่อคืนเขาจะนอนกับเธอแล้ว แต่เธอก็ไม่ยอมให้เขานอนด้วย แถมเธอยังพาแม่ของเธอไปนอนในห้องด้วย แล้วเ