Semua Bab ลิขิตรักนายสุดหื่น: Bab 61 - Bab 70

“วันนั้นเจ็บเพราะคุณไม่เคย แต่วันนี้คุณเคยมาแล้วมันจะจไม่เจ็บแบบวันนั้นหรอก ต่อไปถ้าเราเอากันบ่อยๆจะมีแต่เสียวกับเสียวเท่านั้น….จ๊วบ….จ๊วบ….อ่าส์…เม็ดติ่งนี่มันใหญ่ดีจริงๆ…อ่าส์….แผล็บ….แผล็บ….” ฮัสลานพูดบอกไปก็ก้มหน้าลงสู้ร่องสาวของเธอแล้วเอานิ้วแบะร่องสาวของเธอและดูดที่ติ่งเสียวของเธอทันที จากนั้นก็แลบลิ้นเลียร่องสาวของเธอปาดขึ้นเพื่อลิ้มรสชาตความสาวของเธออย่างหื่นกระหาย“อ้ะ…อ้ะ….คุณฮัสลาน….อ้ะ….อ้ะ…” มารียาร้องครางออกไปแล้วเอามือจับที่อโซฟาแล้วบีบอย่างเสียวซ่าน เมื่อลิ้นของเขานั้นชอนไชเข้าสู้ร่องสาวของเธอแล้วเลียปาดขึ้นลงพร้อมกับดูดเม้มติ่งเสียวของเธอแบบนี้ มันก็ทำให้เธอนั้นได้แต่นอนครางเสียงกระเส่าเลยทีเดียว“อย่าครางดังสิคุณ เดี๋ยวคนข้างนอกเขาก็รู้สิว่าคุณกำลังถูกผมเชือดอยู่…แผล็บ…แผล็บ…อ่าส์…ถ้าไม่อยากให้ใครรู้ว่าเรากำลังทำอะไรกันก็เบาๆหน่อย….แผล็บ….แผล็บ….” ฮัสลานพูดบอกไปแบบนั้นก็จงใจมุดหน้าเลียร่องสาวของเธอแบบเมามันส์เลยทีเดียว เพราะเขาชอบที่จะทรมานเธอแบบนี้ มันสะใจดี“อื้อ…ซี๊ด…คุณแกล้งฉัน…อื้อ…คุณฮัสลาน….ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันครางดังก็เอาหน้าออกไปจากหอยของฉันเดี๋ยวนี้ อ้ะ….คุณ

ด้านมารียาพอเดินออกมาจากห้องของฮัสลานก็ทำตัวแบบปกติ เธอก็กลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอแล้วหยิบเอกสารที่ทำค้างเอาไว้มาจัดการทำต่อ“ทำไมวันนี้มีนเข้าไปในห้องเจ้านายนานจัง มีปัญหาอะไรหรือเปล่า” อาลีเอ่ยถามมารียาออกไป เพราะเธอเข้าไปเกือบจะสามสิบนาทีเลย“เปล่าค่ะ คุณฮัสลานแค่ให้มีนหาเอกสารการประชุมวันนี้ให้น่ะค่ะ แต่หาไม่เจอคุณฮัสลานก็เลยให้มีนออกมาพิมพ์ให้ใหม่น่ะค่ะ” มารียาพูดบอกไปแบบโกหก เพราะไม่ต้องการให้อาลีรู้เรื่องความสัมพันธ์ของเธอและฮัสลาน“จะเจอได้ยังไงล่ะ ก็เอกสารการประชุมอยู่ที่พี่ พี่ก็บอกเจ้านายไปแล้วนะนี่เขาจำไม่ได้เหรอเนี่ย…เราไม่ต้องพิมพ์ใหม่หรอก เดี๋ยวเอาของพี่นี่แหละ อ่ะ…เอาไปให้เจ้านายไป…” อาลีพูดไปก็หยิบเอกสารนั้นส่งให้กับมารียาไป“ค่ะ…” มารียาพูดตอบไปก็ยิ้มแห้งๆ ก่อนจะรับเอกสารมาแล้วก็ลุกขึ้นและเดินกลับเข้าห้องทำงานของฮัสลานอีกรอบทันทีจนฮัสลานที่กำลังเช็ดโต๊ะรับแขกที่เลอะน้ำรักของเธอที่พุ่งกระฉ่อนตอนที่ทำรักกันอยู่นั้นเงยหน้ามามองทันที ว่าเธอเข้ามาทำอะไรอีก ส่วนมารียาก็มองฮัสลานกำลังใช้ทิชชู่เช็ดโต๊ะรับแขกอยู่ก็ทำหน้าอายๆทันที เพราะเธอลืมไปเลยว่าเมื่อกี้ตรงนั้นมันเปียก

ณ ร้านนวดของอุมาและซิโม่กวินตาก็นั่งทำบัญชีให้กับทางร้านอยู่อย่างขะมักเขม้น เพราะวันนี้เป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ทำให้ลูกค้าเข้าร้านจนไม่มีพนักงานหลงเหลืออยู่เลย ทำให้เธอนั้นต้องติดป้ายหน้าร้านว่าคิวเต็มเลยทีเดียว ทำให้ตอนนี้ไม่มีลูกค้าเข้ามาวุ่นวายภายในร้านแล้ว เธอจึงต้องรีบทำบัญชีเอาไว้ตอนที่มีเวลาว่างอยู่“ติ่งต่อง….ร้านนวดสวัสดีค่ะ…วันนี้คิวเต็ม…คุณ…จาซุส…” กวินตาพูดทักทายไปแล้วก็เงิยหน้าจากเคาน์เตอร์ขึ้นมามองก็เห็นเป็นจาซุสเธอก็มองอย่างตกใจ เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่อีก“ทำไม…เห็นหน้าผมแล้วมันน่าตกใจขนาดนั้นเลยเหรอ” จาซุสเอ่ยพูดบอกไปแล้วมองหน้าสวยๆของเธออย่างคิดถึง ใช่…หน้าสวยๆแบบนี้แหละที่เขาคิดถึงและโหยหาน่ะ…จาซูสคิดในใจแล้วรู้เลยว่าเขานั้นไม่สามารถทำใจปล่อยเธอไปจากชีวิตของเขาได้ เพราะแค่เขาได้รู้จากฮัสลานว่าเธอจะกลับไทย มันก็ทำให้เขาอยู่ไม่สุขเลยตั้งแต่รู้เรื่อง“ค่ะ…ฉันไม่คิดว่าคุณจะมาที่นี่อีก เพราะวันนั้นคุณพูดเองว่าคุณจะไม่มาที่นี่และจะไม่ยุ่งกับฉันอีกต่อไป…แล้วทำไมวันนี้คุณถึงมายืนอยู่ตรงนี้คะ” กวินตาเอ่ยถามเขาแล้วมองหน้าเขาแบบจดจ้องอย่างใจแข็ง“ผมจะเอาของของคุณมาคืน ผม

สิบนาทีต่อมา มารียาก็ลงมาถึงลานจอดรถของบริษัทเธอก็เห็นรถสปอตสีดำของฮัสลานนั้นจอดอยู่ เธอก็มองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบเดินไปขึ้นรถของเขาทันที“นี่คุณยังคุยกับแอนเดรียสอยู่เหรอมารียา…” ฮัสลานเอ่ยถามออกไปทันทีที่เธอขึ้นรถมา เพราะเขามานั่งระงับอารมณ์โกรธอยู่ในรถอย่างให้ตัวเองใจเย็น“ค่ะ…ก็คุยกันได้ปกตินะคะ แต่ว่าไม่ได้จีบกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะฉันไม่ชอบจับปลาสองมือ…ทำไมคะ แค่เขามาคุยกับฉันแค่นี้คุณก็ไม่พอใจแล้วเหรอคะ” มารียาตอบเขาไปก่อนจะเอ่ยถามเขากลับอย่างอยากรู้“คุยกันแบบปกติ แต่มันมาชวนคุณไปเที่ยวกับครอบครัวเนี่ยนะ…และคุณก็อยากจะไปเที่ยวกับมันซะด้วย…ถ้าผมไม่อยุ่ตรงนั้นด้วย คงจะตอบตกลงมันไปแล้วล่ะ…” ฮัสลานใช้น้ำเสียงถามเธอแบบประชดออกไป“ก็เขาชอบฉันนิคะ เขาจะมาชวนฉันมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนิคะ… อีกอย่างเที่ยวชมเมืองแบบนั้นใครจะไม่อยากไปบ้างล่ะคะ…มันน่าตื่นเต้นจะตายไป… คุณอย่าใจแคบนักเลยค่ะ…เราไม่ได้คบกันสักหน่อย จะมากฎเกณฑ์อะไรกับฉันเยอะแยะคะ…เดี๋ยวฉันก็ทิ้งคุณไปหาคุณแอนเดรียสซะเลย” มารียาตอบเขาไปแบบกวนๆ เพราะเห็นเขาประชดมาด้วยน้ำเสียงแบบนั้น“ก็ลองดูสิ แล้วคุณจะได้เจอผมในเวอร์ชั่นที่

“ตอบมาสิมีน เราจะมาพูดอ้ำอึ้งอยู่ทำไมหึ หรือว่าเราเสร็จเขาไปแล้ว….ทำหน้าแบบนี้แล้วต้องใช่แน่ๆเลย..” กวินตาพูดไปก็แอบเดาไปแบบส่งๆ เพราะน้องสาวไม่กล้าพูดแบบนี้เธอเลยลองหยั่งเชิงลองดู และน้องสาวของเธอก็เงยหน้ามามองสบตาเธอแบบตกใจเลย เห็นชัดเลยว่าสิ่งที่เธอเดาไปนั่นมันมีมูลความจริงอยู่“มีนปิดบังอะไรพี่กวางไม่ได้เลยสินะคะ เฮ้อ…” มารียาพูดออกไปแล้วถอนหายใจออกมาอย่างยอมใจเลย เพราะพี่สาวของเธอนั้นเดาได้ถูกเป๋งเลย“จะเอาอะไรมาปิดล่ะ ก็การกระทำของมีนกับคุณฮัสลานก็ชัดเจนซะขนาดนั้น ถ้าเขาไม่ได้เป็นอะไรกับมีนเขาจะมาตามมีนต้อยๆแบบนี้เหรอ เจ้านายระดับนั้นเขาไม่มานั่งใส่ใจลูกน้องถึงขนาดนี้หรอกนะ…เฮ้อ…พี่อุตส่าห์เตือนเราแล้วนะมีนว่าอย่าเล่นกับไฟ….เราก็ยังจะเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในกองไฟอีก” กวินตาพูดบ่นออกไปอย่างอดไม่ได้ เพราะเธอไม่อยากให้น้องสาวมีจุดจบแบบเดียวกันกับเธอ“มันหลวมตัวไปแล้วนิคะ แต่มีนบอกเขาไปแล้วนะคะว่ามีนไม่เอาความสัมพันธ์อะไรจากเขาทั้งนั้น มีนแค่เอากับเขาสนุกๆก็พอค่ะ เบื่อก็แยกย้าย…” มารียาพูดบอกไปตามที่เธอนั้นตกลงกับฮัสลานแล้ว“เฮ้อ…มันไม่จบแค่นั้นหรอกเชื่อพี่สิ เดี๋ยวมันต้องมีคนใดคนหนึ่ง