Semua Bab พยศรักซาตาน: Bab 121 - Bab 130

กอหญ้าขยับตัวอีกรอบเมื่อมีเสียงประกาศ ให้รัดเข็มขัด เพราะเครื่องจะลงจอดที่ท่าอากาศยาน Ibrahim Nasir International Airport หญิงสาวรู้สึกเหมือนกับว่านั่งเครื่องบินไม่นานนัก อาจเป็นเพราะเวลาของ มัลเล่กับประเทศไทยต่างกันสองชั่วโมง กอหญ้า ยืนงง อยู่บริเวณด้านนอกของท่าอากาศยาน เล็กน้อย ในขณะที่ผู้โดยสารคน

“คุณ..พี่กริชจะพาญ่าไปเหรอ” “งั้นสิ ไม่งั้นจะให้แม่ช่วยให้ญ่ามาหาพี่เหรอ” “เจ้าแผนการ” กอหญ้าต่อว่าน้ำเสียงไม่จริงจัง “พี่อยากอยู่กับญ่า ในวันพิเศษของพี่ ก็แค่นั้น” “อื้ม...” กอหญ้ายิ้มน้อยๆ อย่างเขินอาย กับสายตาคมเข้ม ที่จ้องมาเหมือนสื่อความหมายบางอย่าง... กริชชัยยกมือ ส่งสัญญาณบางอย่างแล้วบริ

“จบแล้ว พอฟังได้ไหม” กริชชัยกระซิบข้างๆหู กอหญ้าพยักหน้าก่อนยิ้มเขิน ใบหน้าร้อนผ่าว “ถ้าเพราะ ขอรางวัลด้วย” กริชชัยเลิกคิ้วก่อนมองหญิงสาว อย่างลึกซึ้ง “รางวัลอะไรคะ” กอหญ้าทำใบหน้างง กริชชัยชี้ที่ริมฝีปาก กอหญ้าสั่นหน้า กริชชัยพยักหน้าก่อนจะโอบร่างหญิงสาวเข้ามาแนบชิด ชนิดที่หน้าอกแนบหน้าอก หน้าท้

กอหญ้ามาถึงท่าเรือ พร้อมนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศอีกคู่ กริชชัยยืนคุยกับนักท่องเที่ยวอีกกลุ่มหนึ่ง ก่อนจะเดินมาสมทบ มองภายนอกเจ้าซีแพลนก็เหมือนเครื่องบินเล็กๆธรรมดา แต่จุคนได้ไม่เยอะ กอหญ้าขึ้นไปหัวใจเต้นแรง กริชชัยจับมือหญิงสาวช่วยพยุงให้ไปนั่ง เมื่อเครื่องทะยานขึ้นกอหญ้าเหลียวมองอย่างตื่นใจ สีน้

สามวันที่มัลดีฟราวกับอยู่บนสวรรค์ วันต่อๆ มา กริชชัยก็พาทำกิจกรรม อย่างเต็มสมบูรณ์ ทั้งดำน้ำหน้าวิลล่า ตกปลา พายเรือยัค ว่ายน้ำ ทำกิจกรรมแทบจะทุกอย่าง กลางคืนไปนั่งฟังเพลง สักพักก็มานอนดูดาว ตอนกลางวัน ก็พาทำกิจกรรมแบบแน่นๆ ทุกวัน ตอนแรกกอหญ้าแอบนึกกลัวว่า ชายหนุ่มจะขลุกอยู่แต่ในห้อง แต่กลับตรงข้าม