Kabanata 66: Naghahanap ng Gulo“Nanaginip siya!” galit na singhal ni Zia, habang nanginginig ang balikat sa inis. Namumula ang kanyang mukha sa poot, at ang mga matang dati'y may kinang ng kabutihan, ngayo'y punô ng apoy ng paninira.Hindi kumurap si Pia. Hindi siya natinag sa tono ni Zia. Sa halip, tahimik siyang lumapit at tumitig sa mga mata nito—matatalim, malamig, at walang kapatawaran.“Mali ba ang sinabi ko?” ani Pia, may bahid ng panunuya sa boses.Napasinghap si Zia. Napaatras siya nang bahagya, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa hindi maipaliwanag na kaba. Hindi niya alam kung anong mas nakakagimbal—ang mga salitang binigkas ni Pia, o ang paraan kung paano niya ito sinambit. Mapanlinlang, parang ahas na nagtatago sa gubat ng kasinungalingan.“Hindi ko na dapat suotin 'to,” mariing wika ni Zia habang hinuhubad ang mamahaling kwintas sa kanyang leeg. “Ayokong magduda pa si Kuya at si Hwan.”“Ganyan nga,” tugon ni Pia, malumanay ngunit matalim ang titig. “Mas mabuting maging
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-02 อ่านเพิ่มเติม