All Chapters of My billionaire ex-wife : Chapter 71 - Chapter 80

KABANATA 71: PATAWADTahimik ang buong sasakyan habang paalis na sila mula sa fashion event. Sina Albert Montenegro, Gail, at Leo ay parang tatlong tauhang nilamon ng tensyon—lahat ay tikom ang bibig, nakatitig sa kawalan.Kanina lamang, ipinadala ni Gail sa cellphone ni Albert ang lahat ng screenshot na nakuha niya—mga ebidensyang magpapatunay sa panlilinlang ni Zia, pati na rin sa pagkukunwari ni Pia. Halos limang minutong sunod-sunod ang tunog ng cellphone ni Albert habang dumarating ang mga larawan.Hindi kumibo si Albert habang isa-isang binubuklat ang bawat larawan. Ang ekspresyon sa kanyang mukha ay parang yelo—matigas, malamig, at hindi mabasa kung galit ba siya o nagpipigil lang ng emosyon.Nang matapos niya ang huling larawan, nanatili siyang tahimik sa loob ng limang minuto. Walang kahit anong salita ang binitawan.Sa wakas, isang mahinang, halos pabulong na tinig ang lumabas sa kanyang bibig. “Kakausapin ko si Zia. Kailangang malinawan ang lahat.”Pero alam nilang hindi la

Kabanata 73: Hindi Ba Masarap ang Maging Single?Natigilan si Martina nang sandali, tapos ay bigla siyang napahagikhik ng malakas habang hawak ang kanyang tiyan. Parang hindi niya napigilan ang tawanan ang kaibigan. Napatitig si Andy sa kaniya—una’y gulat ang bumalot sa mukha nito, ngunit maya-maya’y napalitan iyon ng ngiti na may halong pagkabighani at pagkalinga.“Grabe ka, girl… ang cute mo talaga,” ani Andy, na tila aliw na aliw sa masayang ekspresyon ni Martina.Tuloy pa rin sa pagtawa si Martina—hanggang sa halos maluha na ito. Pero agad siyang niyakap ni Andy, at marahang hinaplos ang kanyang pisngi. “Sinasabi ko na nga ba, sobrang mature mo kung kumilos. Parang hindi ka bata sa edad mo. Pero ngayong nakikita kitang tumatawa nang ganyan, doon ko lang naisip... ang bata mo pa talaga,” wika ni Andy habang nakatitig kay Martina.Pinunasan ni Martina ang mga luhang sumilay sa kanyang mga mata gamit ang mga daliri at unti-unting tumigil sa pagtawa. Ngunit nanatiling mapula ang kaniy

Kabanata 75: Pagtanggi“Pasensya na po, nasa meeting pa si Mr. Montenegro at hindi siya makakatanggap ng tawag ngayon,” malamig at pormal ang tinig ni Gail, ang personal assistant ni Albert, habang sumasalubong sa linya ang katahimikang tila nagsasabing: Hindi ka na kailanman bahagi ng mundo ng boss ko.Natahimik at natigilan si Pia Trinidad sa narinig. Isang saglit siyang hindi nakapagsalita. Hindi dahil sa hindi siya sanay sa pagtanggi—kundi dahil ngayon lang siya tinanggihan ng isang taong dating palaging nakangiti sa kanya, palaging magalang, palaging handang tumulong.Agad siyang nagbawi ng composure at sinagot ang assistant sa mahinahong tinig, “Ayos lang. Hindi ko na siya istorbohin. Pero kapag tapos na siya sa meeting, maaari mo ba siyang pakiusapang tawagan ako?” saad niya, pilit pinanatiling magaan ang tono kahit ramdam na ramdam na niya ang pagbabago.“Hindi po maaari.”Diretsahan. Walang pasakalye. Walang pagpapakumbaba.Parang binuhusan ng malamig na tubig si Pia. Napakap

Dalawang araw na ang lumipas mula nang ipadala ni Albert ang mensahe kay Martina.Dalawang araw na siyang nag-aabang.Ngunit dalawang araw na rin ang katahimikan ng kanyang cellphone.Binuksan niya muli ang inbox ng private messages, pero naroon pa rin ang parehong tanong na tila nanunuya: Seen? Or deliberately ignored? Sa mga panahong ito, para siyang nauupos na kandila—unti-unting nauubusan ng pag-asa, na tila hindi na kailanman siya kakausapin ng dating asawa. Para siyang minumulto ng nakaraan. Dati, si Martina ang palaging naghihintay ng reply. Ngayon, bumaliktad na ang mundo—siya na ngayon ang nag-aabang ng sagot.Ang lalaking dati’y walang pakialam, ngayo’y hindi mapakali.Pilit niyang ikinukubli ang pagkabahala sa ilalim ng maskara ng pagiging kalmado, pero kahit ang mga kasambahay sa mansyon ay napansin na ang pagbabago sa kanya—tahimik, matamlay, at madalas ay nakatulala habang hawak ang cellphone. Hindi na siya si Albert Montenegro na kilala sa pagiging matatag at walang iba

Kabanata 79: Wala Ka Nang KarapatanMabilis ang mga pangyayari. Isang matalim na sakit ang sumiklab sa tiyan ni Albert Montenegro habang pilit niyang iniiwasan ang mga suntok ni Lorenzo Santos. Ngunit kahit pa nanghihina na siya, bigla siyang lumaban, tinulak ang mga taong umaawat sa kanila, at muling sinugod si Lorenzo, pinatumba ito sa malamig na sahig ng harapan ng gusali.“‘Wag na kayong mag-away! Tama na ‘yan!” sigaw ng isang boses—boses ng assistant ni Lorenzo na halos maiyak na sa nerbiyos. “Nasaan ang mga security? Bilis! Paghiwalayin n’yo sila!”Maya-maya pa’y rumagasa ang mga guwardiya ng Lopez Acosta Group, at sa wakas, naawat din ang dalawang lalaking parehong duguan, may pasa sa mukha, at halos hindi na makilala sa dami ng sugat. Pareho silang mukhang pinulbos sa suntukan, hindi na alintana ang crowd na nagkukumpulan sa paligid nila.Hingal na hingal si Lorenzo habang pilit pa ring pinupuntirya si Albert, pero agad siyang nilapitan ng kanyang assistant. “Sir! ‘Yung alahas