All Chapters of Marrying My First Love's Brother: Chapter 151 - Chapter 160

Kinagabihan, naging mailap ang tulog kay Anastasha. Hindi siya mapakali kahit pa ilang minuto na siyang nakahiga sa kama nilang mag-asawa. Ang daming bumabagabag sa kaniya.Maingat niyang nilingon si Dimitri na kasalukuyang natutulog na nang mahimbing sa tabi niya. Muli siyang napabuntong-hininga kasabay nang muling pagbalong ng mga nangyari sa buong araw na iyon sa isip niya. Para iyong eksena sa isang pelikula kung saan malinaw niyang naaalala ang lahat. Muli siyang napabuntong-hininga nang maalala ang nagsusumamaong mga mata ni Dominic sa kaniya. Ni sa hinagap ay hindi niya naisip na mayroong isang taong magkakagusto sa kaniya.Sa loob ng mahabang taon, kay Domino lang ang naging mundo niya. At sa mga panahong iyon ay hindi sinasadiyang nabalewala niya ang iba pang taong nakapaligid sa kaniya na nagmamahal sa kaniya. Lalo na si Dominic. Hindi niya akalain na may iba pang lalaki sa mundong ito na lihim na nagmamahal sa kanya. Hindi niya inaasahan na pagkatapos ng lahat ng mga taon

It was already past two in the afternoon when Dimitri returned home after the examination. Hindi na nito kasamang bumalik ang doctor na si Clyde. Tanging si Norman na lamang ang kasama nito na siyang naghatid sa asawa niya sa unit nila.But to her surprised, Doc Yasmien appeared out of nowhere.Nagulat na lamng siya sa pagsulpot nito sa likod ni Norman. “Doc…” gulat niyang tanong.Matamis siya nitong nginitian. “I’ll come back in the afternoon to give him a massage,” she said before turning her back on them.Hindi na siya nakapag-react pa nang tuloy-tuloy na itong maglakad palayo sa kanila. Nagbaba siya ng tingin kay Dimitri at nakita ang naniningkit nitong mga mata habang nakasunod ng tingin sa doktora. And from her point of view, he looks displeased about the fact that he spend this hospital trip with her.Dimitri looked at her silently without answering.Norman immediately looked at her and began to explain, "Sumunod pala siya sa amin sa ospital. Nagulat na lang kami na nandoon na

Ilang minuto lang pagkatapos niyang makalabas sa resort ay huminto ang isang hindi pamilyar na sasakyan sa gilid niya. Kumpiyansa siyang hindi iyon ang sasakyan ni Dimitri. Tinitigan niya iyon hanggang sa unti-unting bumaba ang bintana. Bumungad sa kaniya ang nakangiting mukha ni Yasmien.“Anastasha? Saan ka?” tanong nito mula sa loob.Muli siyang napatingin sa pinanggalingang resort bago ibinalik ang tingin kay Yasmien. “Pupunta sana akong bayan. Puwede mo ba akong isabay?”Mas lumawak ang ngiti ni Yasmien sa kaniya. “Of course. Pasok ka.”Mula sa loob ay binuksan niya ang pintuan ng sasakyan. Bago siya pumasok, pinunasan muna niya ang bakas ng luha sa kaniyang magkabilang pisngi. Ayaw naman niyang makita nito ang pag-iyak niya.Pinilit niya ang arili na ngumiti nang sumakay siya. Ilang sandali lang ay nagsimula na itong magmaneho patungong bayan. Sa biyahe ay nakapako lang ang kaniyang paningin sa labas ng bintana habang tahimik na pinagmamasdan ang papalit-palit na tanawin sa kaniy

Habang nasa daan pauwi sa kanilang tahanan, walang patid ang tahimik na pagdadasal ni Anastasha na nasa maayos na kalagayan ang kaniyang asawa. Na wala itong malalang sugat na natamo.Bagamat kay Norman na rin mismo galing na okay lang ito, hindi niya pa rin mapigilan ang pag-aalala sa kaniyang puso. She has to see him herself in order to finally breathe freely. Kaya hindi na niya hinayaan pang tumagal siya sa labas kahit na mas matagal pa ang naging biyahe niya patungong bayan,Thinking about how she had walked away so resolutely even though she knew that their conversation isn’t even through yet, she couldn't help but blame herself. Naninikip na rin ang dibdib niya.Halo-halo na ang nararamdaman niya. Pag-aalala, kaba, takot, at lahat-lahat na. Sabay-sabay niya iyong nararamdaman at hindi na siya mapakali. As long as he is safe and sound, she didn't care about about anything else but Dimitri.Sa sobra niyang pagmamadali ay hindi na niya nagawang hintayin pa ang kaniyang sukli pagkat

For a while, they were both silently feeling each other. Pasulyap-sulyap siya kay Dimitri habang ramdam naman niya ang titig nitong hindi na yata siya nilubayan simula pa kanina.Out of the mornings they have spent together, this is probably the most time they spent on the bed together. She just want to laze around for the first time. Hindi niya alam kung ano pa ang gusto niyang sabihin ngunit gusto niya pa itong kausapin.Si Dimitri naman ay mukhang hindi pa rin kuntento sa usapang namagitan sa kanila. Hindi lang nila parehong alam kung ano pa ba ang dapat sabihin kahit pa alam niyang marami pa silang dapat na pag-usapan.“Anastasha,” he melancholically calls her name.Muli siyang nag-angat ng tingin at walang hirap na nasalubong ang mga mata nitong nakapako pa rin sa kaniyang mukha.She was still lying on the bad with Dimitri sitting besider her. Everything about this morning feels natural for her—like they were a real married couple living the early days of their married life.“Hmm