Lahat ng Kabanata ng Marrying My First Love's Brother: Kabanata 1 - Kabanata 10

“Domino!” gilalas niya, ‘di na kaya pang pigilin ang sariling emosyon. Hindi niya na kayang kontrolin pa ang galit sa puso niya. Parang ang mga luha niyang patuloy pa rin sa pag-agos. Para na ring sasabog ang puso niya sa sobrang lakas ng tibok no’n.More than the betrayal, she felt fooled. Ang baba na nang tingin niya sa sarili niya dahil sa pananalita nito. Ni sa hinagap hindi niya naisip na hahantong sa ganito ang pagmamahal niya sa lalaking pinagukulan niya ng siyam na taon ng buhay niya.“Hayop ka! Pa’no mo nagawa sa ‘kin to?!” galit niyang sigaw.Sa lakas ng boses niyang punung-puno ng galit at hinanakit ay natahimik ang sala kung saan kasalukuyang naroon ang dalawa. Ngunit panandaliang katahimikan lamang ‘yon. Dahil muling napuno ng kaluskos doon na tila pareho silang nagmamadali sa pagkilos, marahil ay sa pagsuot ng damit.Ilang sandali lang, bumukas na rin ang pintuan. Iniluwa no’n ang kalmadong si Domino na ‘di mababakasan ng kahit na anong emosyon sa mukha. Nang makita niy

“Okay lang ako, promise,” pilit niya. Sinubukan niyang kumawala sa mahigpit nitong pagkakahawak ngunit dahil nanghihina na siya’y hindi niya magawa.Namamanhid na yata ang buo niyang katawan. Hindi niya kasi makuhang maramdaman ang sugat niya. Bagkus ay para pa siyang hindi nasasaktan.“Sumakay ka na, Miss. Nasa ulo ang sugat mo. Baka kung ano pa ang mangyari. Baka magkaro’n pa ng komplikasyon kung ‘di natin mapapagamot nang maayos ‘yan,” giit ng sekretarya ni Dimitri. Binuksan na rin nito ang pintuan para sa kaniya.“Kung gusto mong patuloy na ipahiya ang sarili mo, bahala ka. Pinagtitinginan ka niya. Kung gusto mong magmukhang kawawa, ikaw ang bahala.” Walang emosyong binitawan siya ng lalaki at iniwan na siya sa kinatatayuan niya.Dumaan ang pag-aalangan sa kay Anastasha. Nag-dadalawang-isip siya. Si Dimitri ang kaharap niya. Siya ang nakatatandang kapatid ni Domino, ang lalaking mahal niya ngunit sinaktan siya.Sa huli ay natagpuan na lang niya ang sarili niyang mabagal na naglala

Balot nang katahimikan ang naging biyahe nina Tasha at Dimitri patungo sa destinasyong hindi pa ipinaaalam ng lalaki. Ngunit kabaliktaran ang laman ng kaniyang isip dahil parang sirang-plaka na paulit-ulit na pumupuno roon ang ala-alang pinagsaluhan nila ni Domino sa loob ng siyam na taon.At sa bawat masasayang memoryang kaniyang binabalikan, kapalit ay ang puso niyang paulit-ulit na nasusugatan.Siyam na taon, Domino! Hindi mo na sana ako pinagmukhang tanga sa loob nang mahabang panahon!Muli na namang naglandas ang luha sa kaniyang mga mata na agad naman niyang pinunasan. Hanggang sa hindi niya namalayan na huminto na pala sila sa tapat ng isang magara at sumisigaw sa karangyaan na mataas na gusali.“Get out and follow me,” malamig nitong sabi.At kahit sa mga segundong iyon ay hindi niya pa rin magawang masanay sa presensya ng lalaki. Halos walang emosyon na mababakas sa boses ni Dimitri. Puno iyon nang lamig. Na para bang siya ay galit o ’di kaya’y walang pakialam sa kaniyang pal

Hindi lubos na maiproseso ni Anastasha ang mga naririnig at nakikita niya kay Dimitri; kung paano ito balewalang namimili ng mga panloob niya na para bang malalim na ang pagkakakilala nila sa isa’t isa. Ibinaling niya ang kaniyang paningin sa sales lady na masayang pina-punch ang mga pinamili nila.Samantalang siya, hindi na alam kung paano itatago ang kaniyang mukha na pulang-pula na dahil sa hiya. Halos wala na ngang takpan ang mga underwear na napili ng binata! Okay lang naman sana kung para sa sarili niya iyon. Kaso hindi! Kaya hindi niya alam kung anong tumatakbo sa isip nito at naisipan siyang bilhan ng mga gano’ng klase ng kasuotan!Baka…Tasha mentally shook her head. Hindi naman siguro.Ngunit nagkamali siya nang isipin niyang doon na natatapos ang pagbili ni Dimitri ng mga damit para sa kaniya. Dahil pagkatapos na pagkatapos nila sa underwear section ay dumiretso sila sa mga sapatos at bag. Hanggang sa hindi na niya napagtantong tila ba ang hangarin ng lalaki ay baguhin siya

“Don’t you ever dare leave, Dimitri! Kinakausap pa kita!” galit na pigil ni Adelaide sa kaniyang anak na palabas na sana.Nagmamarstang nilapitan ni Adelaide ang lalaki na nasa entrada na ng dining area. He was still holding on his wheelchair’s wheels, ready to leave anytime. He’s done having this conversation with them. Hindi naman kasi nila maiintindihan.Sa sobrang galit niya sa kaniyang anak ay namumula na ang buo niyang mukha. Huminto siya sa harapan nito at tinangnin siya gamit ang kaniyang matatalim na mata. At bago niya pa magawang pigilan ang sarili niya ay naduro na niya ito.“Tingnan mo nga, Dante!” galit niyang sumbong sa kaniyang asawa. “Kinakausap ko pa’t tinalikuran ako bigla! Ganyan ba ang dapat na trato ng isang anak sa magulang niya?! Ganyan ba dapat maging kuya? Just becuase you’re wearing your military uniform doesn’t mean you deserve the honor! Dapat nga hindi ka na bumalik dito, eh. Hindi ka karespe-respeto! Nagawa mo ngang sulutin ang babaeng pakakasalan ng kapa