All Chapters of Marrying My First Love's Brother: Chapter 141 - Chapter 150

After about a fifteen full minutes of Dimitri trying to strengthen his legs by practicing walking, she has decided to make him rest. Mahirap na at baka mapuwersa pa ang mga binti nito. Binigyan niya muna ito ng isang baso ng tubig bago tuluyang naupo sa tabi nito.Nang mabalot silang dalawa ng katahimikan ay doon muling pumasok sa isip niya ang katotohanang balak siyang bisitahin ni Dominic at kasalukuyang nasa biyahe na. Problemadong napasandal tuloy siya sa sofa at napakagat ng ibabang labi. Hindi rin niya napigilan ang pag-alpas ng isang malalim na buntong-hininga sa kaniyang mga labi.“Is something wrong?” Dimitri carefully asked her. Maingat nitong ibinaba ang mataas na baso ng tubig sa center table na nasa harapan nila.Binalingan niya ito at nasisiguro niyang bitbit ng kaniyang mga mata ang problemang dinadala. “Kanina kasi, kabubukas ko lang ng cellphone. Bumungad sa ‘kin ang napakaraming missed calls galing kay Kuya Dominic. Kaya tumawag ako sa kaniya,” simula niya kasunod n

Maya’t maya ang ginawang pagsulyap ni Anastasha kay Dominic na kababakasan pa rin ng talim ang mga mata. At habang tumatagal ay unti-unti nang nangingilid ang luha sa kaniyang mga mata. Ang daming emosyong naglalaro roon na hindi na kaya pang pangalanan isa-isa ni Anastasha.She has already expected the worst for this conversation. Pero hindi niya inaasahang magiging ganito ang pagtanggap ni Dominic sa pag-uusap nila ngayon. At mas lalong hindi niya inaasahang maaapektuhan siya ng sobra. Hindi para kay Dominic kundi para kay Dimitri na alam niyang apektado na rin.Napakagat ng ibabang labi si Anastasha. “Just stop talking, Kuya Doms. You’re only making things worse for all of us,” she beg. “Kasal na ako, Kuya. Wala ka nang magagawa. Tama na.Anastasha studied the face of Dominic. He still carries the same betrayal in his eyes that she saw on the day she told him about her marriage. However, on top of that, there’s this subtle madness lurking in them as if he won’t back down on this co

Puno nang katahimikan ang biyahe sa loob ng saksakyan sa pag-uwi nila ng asawang si Dimitri. Gusto niya sanang magsalita ngunit hindi niya alam kung ano ba ang dapat na sabihin sa asawa. Sa katahimikang iyon ay unti-unti niyang napagnilayan ang naging pag-uusap nila ni Dominic. Naiintindihan niya ang punto nito at habang tumatagal ay mas nagkakaroon ng linaw ang isip niya sa mga naging desisyon niya nitong nakaraan.Was she too hasty with her decisions?Hindi niyang itatangging nagkaroon ng panghihinayang ang puso sa niya. At naroon ang munting bulong nang pagsisisi sa kaniyang damdamin kung bakit hindi niya mas maagang nakausap si Dominic. Mas nalinawan sana siya. Hindi sana siya nagpadalos-dalos.What’s after when their three month agreement ends? Iyan ang paulit-ulit na umuukilkil sa isip niya.Bahagya siyang napatingin kay Dimitri. Magmula nang sumakay siya ng sasakyan ay hindi na ito umimik at tila walang balak na kausapin siya. Mukhang itong pagod kaya hindi na rin siya nanguli

“Naranasan mo na bang ma-love at first sight?” tanong ni Yasmien na hindi niya nagawang sagutin kaagad.The melancholy in Yasmien’s voice pulled her to look at her. Sa mga mata nito na nakatanaw sa dagat ay punong-puno ng emosyon. At kahit hindi pa nito ituloy ang sasabihin niya ay ramdam na niya ang emosyong naglalaro mula rito.“Alam mo, sobrang magical talaga ng pagmamahal. Nakakamangha minsan ang nararamdaman ng mga tao.” Malalim itong nagbuntong-hininga. “When I first met Dimitri, I was so full of myself that I thought that with my looks and education, I could easily be his girlfriend. I even thought we could marry and have children together, a family. I dreamt of our own happy life. Tapos nalaman ko na lang na may girlfriend na pala siya. But that didn’t stop me from loving him. Kahit na malinaw na sa ‘kin na imposibleng magkaroon ng kami. That’s why it surprised me to know that Venice had left him. But it surprised me even more that he already tied the knots with someone he ju

Naghari ang katahimikan sa pagitan ni Dimitri at Anastasha. Tahimik na iniinda ng huli ang sakit ng likod na natamo niya habang ang asawa naman ay mukhang hindi pa rin nakakabawi sa nangyari.Inalalayan ni Anastaha ang sarili na makaupong muli kahit pa sa kaunting galaw lamang ay agad siyang napapangiwi sa sakit. Pinanatili niya ang tingin sa sahig, takot na mabasa pa rin ang galit sa mga mata ng asawa na siya rin naman ang rason.“I-It’s not your fault…” Dimitri uttered absentmindedly after a moment of silence. “It’s all because I’m too incompetent.”Doon siya nag-angat ng tingin kay Dimitri. Nakapako naman ang paningin nito sa mga binti. “Don’t say that. Hindi mo kasalanan. It’s my fault. Hindi ko na dapat sinabi pa iyon. I should’ve known better that you would still be needing me with your situation.” Bahagya siyang napayuko upang itago ang mga luha niya. “I wasn’t thinking. I’m sorry. You can be mad at me, maiintindihan ko.”She kept on blaming herself. Hindi niya dapat hinayaan n