Lahat ng Kabanata ng Reincarnated To Raise The Protagonist's Twin : Kabanata 21 - Kabanata 30

AL CYRIEL'S POV: "Dad, why are we here?" Nagtatakang wika sa akin ni Zefhan nang dalhin ko sila sa lugar na makikita ang buong siyudad. Nasa itaas kami ng bundok, nilakad pa namin, at nagbiyahe pa kami ng mga anim na oras. Kasama rin ang ama at mga tito nila. Kaya nakalibre ng pamasahe papunta rito. Holiday ngayon kaya sinamantala na namin ang araw. Si Weilan mismo ang nag-suggest nito dahil ilang beses na siyang pumunta rito para sa shooting kaya naging tourist spot na rin ito para sa mga fans ni Weilan na humaling na humaling sa kaniya. Despite the fact that he's serious and doesn't like to communicate with his fans. Hindi ko aakalain na may fans pa siya sa ugali na meron siya kapag nasa work siya. Ibang-iba sa tunay na reyalidad. Nandito nga pala kami sa malaking puno na naka-bend paibaba saka tumaas bago umikot pakanan. Marami itong sanga na malalaki't mahahaba. May kaunti na ring turista na dumarating pero hindi sila lumalapit sa direksyon namin dahil may mga bodyguard

AL CYRIEL'S POV: [ System's activating 1% ... 2% 5%... 27%... 35% ... 50% ... 67% ... 79% ... 86% ... 95% ... 99%...] [System's Complete] [System's Searching For Main Character's Punishment...] [Searching...] [Searching...] [Searching] [Searching Finished] [System: Main Character's Punishment, Returning To The Real World] [System: Punishment Activating...] [System: Denied] [System: Punishment Activating... Denied... Denied... Denied.] [System: Accessing 24 Hours Stay Before Returning...] [System Activated] [System: Main Character's 24 Hours Stay Begins] Habang naririnig ko iyon sa aking ulo, mabilis akong pumanhik sa banyo at doon umiyak nang tahimik. Mahina rin akong nagmamakaawa, nagmamakaawa na bigyan pa ako ng pagkakataon na manatili. Manatili sa tabi nila. Pero wala... Walang nangyari. The System only give me 24 hours to be with them. To be with the people I treasured and loved. Ang unti, ang ikli ng oras, kung alam ko lang na may System

AL CYRIEL'S POV: "He's now fine, he need rest. And also he need someone to be with for the time being. You already know what he did back then, so please stay with him." Dinig kong paalala ng doctor kay Raize, ang manager ko. "I'm going." Paalam ng doctor sa amin, napatango na lang ako at maging gan'on din si Raize. Dumating ang ilang minuto na walang nagsasalita sa amin. Ayoko rin namang magsalita. "Are you okay now, Al?" Tanong sa akin ni Raize. Napatango na lang ako. "How did you do that?" Muling usal nito, pero halata na nagdadalawang-isip pa siya sa tanong niya. Siguro ang tinutukoy nito ay ang pagtalon ko sa building dahil lang kay Red. I'm a fool back then, killing myself because of a stupid guy? But I'm happy too, 'cause I've met them. The person I wanted to be with. The person who promised me that he'd come with me. No matter what. All I did was to wait... wait... until they came. "Raize, can you do me a favor..." medyo namamaos kong saad sa lalaki.

AL CYRIEL'S POV: "Al," tawag ng taong kilalang-kilala ko ang boses, dahil sa aking narinig biglang napantig ang tenga ko. Agaran akong napatayo sa aking pagkakaupo. Nakita ko sa aking harapan ang lalaking may sumbrero. Naka-tshirt lang siya na puti at itim na pantalon. Ilang buwan ko na siyang hindi nakikita simula ng bumalik ako sa mundo na ito. Ngayon ko lang ulit napagmasdan ang kaniyang itsura. Matikas man ang kaniyang mukha, hindi pa rin maitatago ang pagkapayat niya. Hindi tulad noong nagsasama kami na palagi siyang malaman. Pero kung ano man ang pinagkakaabalahan niya noong wala na kami, wala na akong pakealam pa ro'n. I'm now content with my current life. Two kids and the right one for my life, Sinian, and their uncles, with whom I have become friends. Sakto na sa akin ang lahat. Wala na akong dapat pang isipin. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung paano nalaman ni Red ang pamamahay ko? "What are you doing here?" Tanong ko rito nang may malamig sa aking tono ng bos

AL CYRIEL's POV: "Al, what's happening? Who are they?!" bulalas ni Raize papasok sa kusina dala-dala ang laptop na kinuha niya sa akin. Nagluluto kami ngayon ni Sinian ng tanghalian namin. Samantalang ang dalawa namang Linran at Weilan, sila ang nakatoka sa pag-aalaga sa mga bata. Pinag-day off muna namin ang siya talagang nag-aalaga kina Zefhan at Kidlat. May magaganap na reunion sa pamilya nila kaya hinayaan na muna namin sila na mag-enjoy. Kaya na rin naman namin ito kasi hindi naman abusado ang mga sanggol. They were so behave and doesn't cry, if they do, it's time for their food. "About what?" Nagtatakang wika ko pero halata sa tono ng boses ko ang inis sa lalaki. "I'll continue this, go and find out," Sinian said, as he touched my waist. Napatango na lang ako sa sinabi nito at saka tuluyang pinuntahan si Raize na umupo sa lamesa sa loob ng kusina. Malapit lang sa lutuan. "These," Raize said before pointing out several comments from people who we didn't even know. But r