Semua Bab ดวงใจปฐวิน: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 12. “อื้อ เจ็บๆๆ ออกไปได้โปรด...” เสียงเล็กๆ ที่ลอดเล็ดออกมาจากลำคอแห้งผากพร้อมด้วยหยาดน้ำใสปริ่มซึมตรงหางตาที่ปิดสนิท ริมฝีปากอิ่มขบกันอย่างข่มกลั้นความเจ็บร้าวราวร่างจะแตกปริทำให้ปฐวิน ถึงกับอึ้ง มึนงงเหมือนถูกค้อนปอนด์ทุบหนักๆ ลงบนหัว แต่เขาก็มาไกลเกินกว่าจะหยุดกลางคันเสียแล้ว...“เรามาไกลเกินจะหยุดแล้วคนสวย อีกแค่นิดเดียวมันจะไม่เจ็บอีกต่อไป นางจ๋า โอ้วพระเจ้า แน่นอะไรอย่างนี้...”ปฐวินทั้งปลอบโยนเธออย่างอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยได้ปลอบหญิงสาวคนไหนมาก่อน ทั้งสูดปากด้วยความเสียวกระสันเมื่อความคับแน่นบีบรัดกายแกร่งของเขาจนแทบขยับไม่ได้ในขณะที่ความร้อนระอุโจมตีเขาจนปวดหนึบไปทั้งกาย...ชายหนุ่มโอ้โลมหญิงสาวที่กระถดร่างหนีด้วยความอ่อนหวานซ่านทรวงอีกครั้ง ก่อนจะโหมไฟสวาทเร่าร้อนที่ถูกจุดขึ้นมาไปให้ถึงฝั่งฝันเมื่อรับรู้ถึงความพร้อมของหญิงสาวที่ครางครวญแอ่นกายเสียดสีกับร่างแกร่งของตน ปฐวินสอดเสยโยกกายอย่างร้อนแรงเมื่อความอ่อนนุ่มบีบดรัดและเสียดสียั่วเย้าให้เขาจับจูงเธอไปย่ำแดนสวาท และเขาก็พาเธอไปยังดินแดนแห่งนั้นได้อย่างงดงาม...บทที่3. คืนร้ายหัวใจผูกพันอีกครั้ง...

ตอนที่ 14. “เป็นเพื่อนของนางหรือพ่อหนุ่ม ทำไมยายไม่เคยเห็นหน้าเลยล่ะ...”คุณยายอังกาบ ถามชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาแต่งกายภูมิฐานอย่างสงสัยเพราะตั้งแต่เล็กจนโตอังศณาไม่เคยพาเพื่อนผู้ชายมาเยี่ยมเยียน ยิ่งคนหน้าตาหล่อเหลาดูผู้ดิบผู้ดีอย่างชายหนุ่มตรงหน้ายิ่งไม่เคยเห็น... “เอ่อ... ผมชื่อปฐวินครับ คุณยายอาจจะไม่เคยเห็นผมเพราะผมจะอยู่ต่างประเทศเสียส่วนใหญ่ครับ นี่ก็เพิ่งกลับมา บังเอิญว่าผมเป็นเพื่อนสนิทกับแฟนของแจ็กเกอร์รีนอีกทีน่ะครับคุณยาย”ปฐวินตอบไหลลื่นไม่มีสะดุดและนึกชื่นชมหญิงชราที่ยังคงดูสดชื่นสดใสและแข็งแรงแม้จะประเมินจากสายตาแล้วนางคงอายุไม่น้อยกว่าเจ็ดสิบปีแน่นอน... “อ๋อ... เพื่อนร็อบแฟนจีจี้นี่เอง ยายชื่ออังกาบนะจ๊ะ แหม... คนกันเองทั้งนั้น งั้นก็อยู่กินข้าวกลางวันด้วยกันก่อนสิคุณหากไม่มีธุระอะไร” คุณยายอังกาบเอ่ยชวนชายแปลกหน้าที่เดินตามหลังหลานสาวซึ่งวิ่งเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้มละไมและชายหนุ่มก็ยกมือไหว้นางอย่างนอบน้อมสง่างาม... ยายอังกาบเพิ่งกลับมาจากจำศีลที่วัดและกำลังจะปิดประตูรั้วบ้านหลังเล็กของตน ก็เห็นหลานสาวกลับบ้านมาพร้อมกับชายหนุ่มรูปหล่อท

ตอนที่ 16.จนถึงขนาดนี้อังศณายังคงหยิ่งจองหองอวดดีอย่างที่สุด แม้จะนอนเคียงข้างเขาในค่ำคืนที่เร่าร้อนแต่เธอก็ยังคงสงวนท่าทีและไม่เคยเอาอกเอาใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เคยผ่านมา แต่จะอย่างไรก็ตามเธอก็เป็นของเขาเป็นนางบำเรอของเขาล่ะน่า เจ้าหล่อนจะหยิ่งไปได้สักกี่น้ำเมื่อเขามีหมากตัวใหม่เข้ามาให้เล่นสนุกกับเธอ... ชายหนุ่มคิดอย่างคนที่เคยได้และชินกับการครอบครองทุกอย่างที่ตนอยากได้...“สวัสดีครับคุณยาย วันนี้เป็นไงบ้างครับ...”“สวัสดีจ้ะคุณวิน ก็เรื่อยๆ ล่ะค่ะ แต่ยายไม่ได้เป็นไรมากหรอก ยายนางน่ะวิตกเกินไป ดูสิวุ่นวายกันไปหมด”ผู้สูงวัยรับไหว้แขกประจำบ้านที่นางเองก็ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตนเองว่าเขาสนใจหลานสาวคนเดียวของตน แต่เขาก็ดูสูงส่งเกินไป นางกลัวว่าหลานสาวจะเจ็บปวดหากสิ่งที่นางคิดนั้นเป็นจริง...“คุณยายน่าจะได้ย้ายไปพักห้องพิเศษนะครับ น่าจะสะดวกกว่าจะได้หายเร็วๆ”“คุณยายคะ กินข้าวนะคะจะได้กินยาแล้วนอนพักมากๆ จะได้หายเร็วๆ ได้กลับบ้านเราเร็วๆ ไงคะ”อังศณาตัดบทอย่างไม่สนใจและไม่ยอมให้เขาเข้ามาวุ่นวายกับเธอและยาย ซึ่งท่าทางของเธอทำให้ปฐวินไม่พอใจลึกๆ แต่ก็ทำได้เพียงยิ้มให้ผู้สูงวัยอย่างอ่

ตอนที่ 18.“จะจูบฉันเองหรือจะให้ฉันจูบเธอ...”เขาถามชิดแก้มแดงๆ นั้นอย่างเอ็นดูและปรารถนาร่างงดงามนี้จนปวดร้าวไปหมดทั้งที่พยายามระงับอาการที่อยากจะโจนเข้าหาเธอตั้งแต่เห็นเธอออกมาจากห้องน้ำแล้วก็เถอะ เขารู้สึกโมโหตัวเองนักที่ต้องการอังศณามากมายอย่างที่ไม่เคยต้องการใครมาก่อน ทั้งที่อังศณาไม่ได้สวยกว่าผู้หญิงคนไหนๆ ที่เขาเคยควง ทั้งยังไม่ได้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าน้อยชิ้นที่จงใจปลุกเร้าอารมณ์เสน่หาของเขาแม้แต่น้อย แต่เขาก็ต้องการเธอเหลือเกิน ยิ่งได้กลิ่นเนื้อนางหอมสะอาดจากสบู่กลิ่นดอกไม้ที่เธอใช้อารมณ์หนุ่มก็ยิ่งเตลิดไปไกล...อังศณาเงยหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาทรงเสน่ห์ของเขาด้วยลำคอที่แห้งผาก ไม่มีคำตอบออกจากปากเธอและไม่ทันจะได้มีเสียงใดๆ เล็ดลอดลำคอออกมา ริมฝีปากหยักสีเข้มของเขาก็ทาบลงมาบดเคล้ากลีบปากนุ่มของเธอเสียเอง หญิงสาวดิ้นเล็กน้อยเพราะรู้สึกว่าอากาศที่มีรอบกายเริ่มไม่พอเมื่อลิ้นร้อนกวาดต้อนดูดกลืนเสาะหาความหวานจากปากสาวนั้นเต็มไปด้วยความเร่าร้อน เลือดในกายสาวร้อนระอุฉีดพล่านไปทั่วร่างอย่างรวดเร็วความซ่านรัญจวนมวนหมุนอยู่ในช่องท้องที่เกร็งสะท้านความเสียวกระสันก็ทำให้เธอเริ่มไม่เป็นตัวของ

ตอนที่ 20.“เธอแน่ใจนะว่านังนั่นมันเป็นพนักงานในห้างของพี่วินจริงๆ” รินนภาคุยกับคนที่เธอจ้างวานให้เฝ้าดูความเคลื่อนไหวของปฐวินมาสักระยะด้วยความไม่พอใจ มือเรียวสวยอย่างหญิงสังคมผู้เพียบพร้อมพลิกดูรูปถ่ายของหญิงสาวกับชายหนุ่มในมืออย่างเจ็บแค้นและเต็มไปด้วยความริษยา“เอาเป็นว่าฉันจะไปจัดการเอง เธอก็เฝ้าดูมันไว้ ทำงานให้ฉันดีๆ ก็แล้วกัน แล้วฉันจะให้รางวัลอย่างงาม...”หญิงสาววางสายแต่ดวงตาคมสวยนั้นยังเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธในอารมณ์... เธอไม่ดีตรงไหน ทำไมปฐวินไม่สนใจทั้งที่เธอคือว่าที่คู่หมั้นของเขา อีกไม่นานเธอกับเขาก็จะหมั้นหมายและแต่งงานกันตามที่ผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัวได้ตกลงกันไว้ตั้งแต่เธอเรียนยังไม่จบ และตอนนี้มันก็สมควรแก่เวลาที่เธอจะได้ครอบครองตีตราจองปฐวินเสียที และผู้หญิงทั้งโลกจะได้รู้ว่าเธอคือตัวจริง เธอคือหมายเลขหนึ่งและผู้หญิงเหล่านั้นจะได้ไม่มายุ่งกับพี่วินของเธอ...รินนภานั้นแอบรักปฐวินตั้งแต่แตกเนื้อสาว เขาหล่อ เขาเท่เพอร์เฟคตามแบบที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนาและเธอก็เป็นผู้ที่โชคดี ซึ่งครอบครัวของปฐวินหมายจะให้เป็นสะใภ้ของครอบครัวเจนเซ่น ซึ่งเมื่อเธอได้รู้ว่าบิดามารดาของตนกับบิดาม